Artykuły

Mikoryza w szklarniowej uprawie warzyw. Czy to ma sens?

Zastosowanie preparatów mikrobiologicznych w produkcji warzyw w uprawach glebowych prowadzonych pod osłonami staje się powoli standardem. Można zauważyć wyraźna współzależność pomiędzy glebą, rosnącymi w niej roślinami a mikroorganizmami glebowymi, także tymi wprowadzanymi z preparatami mikrobiologicznymi.

Udział mikroorganizmów w tym „układzie” jest bardzo istotny, to mikroorganizmy w dużej mierze odpowiadają za produktywność gleby – stanowią bardzo istotny element utrzymujący jej równowagę biologiczną. Rozwój mikroorganizmów i ich rozmieszczenie w glebie nie jest ciągłe w czasie i przestrzeni oraz zależy od wielu czynników, jakie oferuje im gleba, stąd dość duże różnice w aktywności mikrobiologicznej różnych środowisk glebowych. Z tego względu coraz popularniejsze staje się stosowanie w glebowych uprawach pod osłonami różnego rodzaju preparatów zawierających mikroorganizmy. Obserwujemy wzrost zainteresowania plantatorów preparatami zawierającymi głównie grzyby mikoryzowe, grzyby z rodzaju Trichoderma, ale także bakterie i promieniowce. Według użytkowników aplikacja tego typu rozwiązań w uprawach glebowych przynosi wiele wymiernych korzyści, włącznie ze wzrostem jakości i ilości plonów.

Pojawia się, więc pytanie czy zastosowanie preparatów mikrobiologicznych w tym preparatów mikoryzowych, w uprawach szklarniowych prowadzonych w podłożach inertnych jest możliwe i czy przynosi efekty? Na tak postawione pytanie szukaliśmy odpowiedzi, prowadząc przez ostatnie dwa sezony doświadczenia w produkcji pomidorów i ogórków uprawianych w wełnie mineralnej. Wiemy doskonale, że wełna mineralna jest podłożem o sprzyjających wzrostowi roślin właściwościach. Posiada między innymi dobre właściwości fizyko-chemiczne, jest wolna od patogenów, substancji toksycznych i balastowych. Po nasączeniu pożywką zachowuje odpowiednie stosunki powietrzno-wodne. Dzięki brakowi sorpcji wymiennej możliwe jest dokładne sterowanie poziomem odżywienia roślin. Stwarza optymalne warunki dla wzrostu rozwoju systemu korzeniowego. Firmy produkujące maty z wełny mineralnej z roku na rok doskonalą swoje produkty.

W takim razie cóż więcej potrzeba roślinom do prawidłowego wzrostu i plonowania? Można powiedzieć, że nic, przecież w takiej uprawie jesteśmy w stanie sterować praktycznie każdym parametrem wpływającym na wzrostu roślin, ale także można powiedzieć, że zawsze można coś ulepszyć. Środowisko wzrostu systemu korzeniowego, jakie stwarza wełna mineralna jest „prawie doskonałe”. Jeśli przyjrzymy się mu dokładnie i porównamy go ze środowiskiem glebowym (które możemy uznać za „naturalne” dla życia roślin) możemy dostrzec jednak pewną różnicę, polegającą na występowaniu w glebie i ryzosferze roślin w niej rosnących mnogości mikroorganizmów, które pośrednio i bezpośrednio wpływają na wzrost, rozwój i plonowanie roślin, a które nie są obecne w matach z wełny mineralnej.

Pojawiają się, więc kolejne pytania, czy mikroorganizmy są niezbędne dla życia roślin, przecież rośliny rosnące w matach dobrze plonują? Odpowiedź na to pytanie nasuwa się taka – nie, teoretycznie nie są niezbędne do wzrostu roślin, ale na pewno rośliny rosnące w „towarzystwie” mikroorganizmów rosną i plonują lepiej, lepiej także wykorzystują zasoby środowiska, czyli wodę, CO2, składniki pokarmowe, są zdrowsze, także dużo bardziej odporne na abiotyczne czynniki środowiska, w którym rosną. I kolejne pytanie, czy mikroorganizmy można zastosować w uprawach w podłożach inertnych i czy przyniesie to roślinom wymierne dla nas korzyści? Środowisko, jakie stwarza wełna mineralna, wydaje się, że sprzyja rozwojowi mikroorganizmów, wełna mineralna warunkuje dobre stosunki powietrzno-wodne oraz jest sterylna i nietoksyczna dla mikroorganizmów. Pewnym problemem przy zastosowaniu mikroorganizmów może być jedynie system nawadniania, stanowią go kapilary dozujące pożywkę do mat i to one mogą stanowić pewien problem dla niektórych rozwiązań mikrobiologicznych, formułowanych w postaci sypkiej na stosunkowo gruboziarnistych nośnikach. Gruboziarniste nośniki mogą przytykać kapilary, zastosowanie płynnych formulacji preparatów mikrobiologicznych lub specjalnie sformułowanych proszków eliminuje ten problem.

W sezonach 2023 i 2024, tak jak już wspomnieliśmy, prowadziliśmy doświadczenia, których celem było sprawdzenie przydatności różnorodnych preparatów mikrobiologicznych w produkcji ogórków i pomidorów na wełnie mineralnej. W sezonie 2023 skupiliśmy się na doświadczeniach w ogórku w uprawie letniej, w sezonie 2024 rozszerzyliśmy zakres doświadczeń o uprawy pomidora w cyklu wiosennym i letnim, oraz ogórka w cyklu wiosennym i letnim – dwa doświadczenia. Testy prowadziliśmy w dwóch gospodarstwach. Jedno z gospodarstw prowadzi produkcję pomidora i ogórka, drugie Gospodarstwo wyspecjalizowane jest w produkcji tylko ogórków. W pierwszym sezonie doświadczeń testowaliśmy dwa preparaty mikoryzowe w tym nasz MycoTech BIO w sekwencji łącznie z zabiegami preparatem zawierającym grzyby z rodzaju Trichoderma. W sezonie 2024 rozszerzyliśmy gamę testowanych preparatów mikrobiologicznych, testowaliśmy 4 preparaty mikoryzowe w tym nasz MycoTech BIO, do tego kilka produktów opartych na grzybach Trichoderma oraz kilka zawierających bakterie z rodzaju Bacillus. Zabiegi stosowania preparatów mikrobiologicznych prowadziliśmy naszymi siłami, wykorzystując aplikacje ręczne lub systemy nawadniania gospodarstw. Po dwuletnich testach i obserwacjach zachowania i plonowania roślin możemy pokusić się o wyciągnięcie kilku wniosków dotyczących stosowania preparatów mikrobiologicznych w podłożach inertnych:

w systemach uprawy bezglebowej, według naszych obserwacji, sprawdzają się wszystkie trzy grupy mikroorganizmów: grzyby mikoryzowe (MycoTech BIO), grzyby z rodzaju Trichoderma oraz bakterie z rodzaju Bacillus
aplikacje preparatów mikrobiologicznych warto rozpoczynać już na etapie produkcji rozsady lub zaraz po wystawieniu kostek z rozsadą na maty, im wcześniej tym efekty aplikacji są lepsze
wskazane jest, zgodnie z naszymi obserwacjami, jako pierwsze (w trakcie produkcji rozsady lub po wystawieniu kostek na maty oraz w 2 do 3 tygodni później) zastosowanie preparatów mikoryzowych np. MycoTech BIO
w myśl naszych obserwacji kolejne zabiegi, warto wykonywać preparatami zawierającymi grzyby z rodzaju Trichoderma w konsorcjach z bakteriami z rodzaju Bacillus, zabiegi te wskazane jest wykonywać systematycznie, przynajmniej raz w miesiącu
gdy w uprawie zostaną zastosowane preparaty, które negatywnie wpływają na grzyby mikoryzowe lub grzyby z rodzaju Trichoderma, w dwa tygodnie od ich zastosowania, konieczne jest powtórne zasiedlanie mat mikroorganizmami, począwszy od preparatów mikoryzowych (MycoTech BIO).

Z naszych obserwacji wynika, że zastosowanie szczególnie grzybów mikoryzowych (MycoTech BIO) i grzybów z rodzaju Trichoderma prowadzi do:

zwiększenia plonowania roślin, zależnie od gatunku, terminu uprawy, właściwości obiektu, rodzaju stosowanych preparatów mikrobiologicznych o od 3 do 15%
poprawy jakości owoców, w tym wielkości owoców, wybarwienia, smaku, trwałości
poprawy ogólnej kondycji, wigoru i zdrowotności upraw widocznej szczególnie w pierwszych tygodniach uprawy oraz pod koniec cyklu produkcyjnego, gdy panujące warunki uprawy są mniej sprzyjające
zwiększenia produkcji biomasy roślin
zwiększenia powierzchni asymilacyjnej (powierzchni i liczby liści) oraz zwiększenia odporność roślin na niesprzyjające warunki wzrostu w tym wysokie temperatury, silne nasłonecznienie
przebudowy i rozbudowy systemu korzeniowego roślin, tworzenia przez rośliny większej liczby korzeni drobnych pobierających składniki pokarmowe i wodę, związane jest to z dynamicznym przerastaniem mat
lepszego wykorzystania wody i składników pokarmowych z dostarczanej pożywki

Dlaczego, potencjalnie maty z wełny mineralnej mogą być dobrym środowiskiem dla rozwoju mikroorganizmów wspierających rośliny? Wydaje się, że w matach mamy faktycznie dwa środowiska, niejako dwa światy. Pierwsze to sama struktura wełny mineralnej zapewniająca odpowiednie dla wzrostu mikroorganizmów środowisko – pod kątem generowanych warunków powietrzno-wodnych oraz obecności odpowiedniej ilości składników pokarmowych. Drugie to ryzoplana (powierzchnia systemu korzeniowego roślin) oraz sama ryzosfera, czyli ta część przestrzeni maty, która pozostaje pod bezpośrednim wpływem działalności systemu korzeniowego. Rośliny w trakcie ewolucji wytworzyły mechanizmy „zachęcające” mikroorganizmy do ich przebywania, życia i funkcjonowania w systemie korzeniowym (mikoryza, endofity), na powierzchni systemu korzeniowego lub w bezpośredniej bliskości korzeni. Na te „zachęty” czy „bonusy” przeznaczone dla mikroorganizmów rośliny wydatkują realnie bardzo duże ilości pozyskiwanej w procesie fotosyntezy energii, więc, dlaczego tego nie wykorzystać tego zjawiska i mikroorganizmów w systemach uprawy bezglebowej? Nic nie stoi na przeszkodzie, warto spróbować.

Jak „ożywić” glebę po chemicznym odkażaniu

Środowisko, jakim jest gleba sprzyja występowaniu ogromnej mnogości organizmów żywych tych dobrych, sprzyjających roślinom i tych niestety złych – powodujących choroby. Gleba jest na tyle wewnętrznie zróżnicowana, że daje możliwość występowania nie tylko dużej masie organizmów glebowych, ale sprzyja także występowaniu organizmów o ogromnej różnorodności. Różnorodność ta potencjalnie nadaje glebie żyzność.

Organizmy glebowe zaangażowane są w wiele procesów zachodzących na ogromną skalę: rozkład substancji organicznej, mineralizację próchnicy, uruchamianie: fosforu, potasu, utlenianie siarki, żelaza, uwstecznianie składników pokarmowych, wiązanie azotu atmosferycznego, nitryfikację, denitryfikację. Chemiczne odkażanie gleby i podłoży dość radykalnie ingeruje w mikroflorę glebową zarówno w tą złą, czyli patogeny, jak i tą dobrą, czyli cały szereg mikroorganizmów współpracujących z roślinami lub współżyjących z roślinami na zasadzie symbiozy. Odkażona gleba przypomina mikrobiologiczną „pustynię”, jest w niej wiele wolnych, niezasiedlonych obszarów. W odkażonej glebie obserwuje się na skutek ograniczenia liczby i różnorodności mikroorganizmów powolny przebieg lub brak przebiegu podstawowych procesów biochemicznych. Dodatkowo taka gleba nie daje żadnego oporu przypadkowo wniesionym do niej sprawcom chorób. Może to skutkować powolną aczkolwiek stałą odbudową populacji mikroorganizmów chorobotwórczych i koniecznością ponownego odkażania. W związku z tym po zabiegu chemicznego odkażania wskazane jest uzupełnienie w glebie poziomu tych dobrych mikroorganizmów, które jak wspomniano wyżej zajmują wolne nisze, ograniczają możliwość rozwoju patogenów, wspierają wzrost i rozwój roślin.

Najwygodniej jest uzupełnić pożądaną mikroflorę glebową biopreparatami zawierającymi w swoim składzie konsorcja mikroorganizmów, między innymi Bakterie Ryzosferowe Promujące Wzrost Roślin (PGPR), grzyby mikoryzowe (MycoTech BIO), PGPF, czyli grzyby ryzosferowe promujące wzrost roślin.

Zastosowanie biopreparatów w praktyce powinno być dostosowane do specyfiki uprawy danej grupy roślin. W przypadku chemicznego odkażania gleby pod osłonami np. w uprawie papryki, pomidorów czy ogórków racjonalne wydaje się następujące podejście do aplikacji biopreparatów:

jako pierwszy zabieg, podlanie rozsady – MycoTech BIO
jako drugi zabieg – aplikacja biopreparatów przed sadzeniem roślin lub zaraz po posadzeniu – MycoTech BIO przez system nawadniania kroplowego/fertygację
jako kolejne zabiegi – aplikacja biopreparatów przez podlewanie/fertygację w trakcie wzrostu roślin, tu polecamy głównie konsorcja oparte na grzybach z rodzaju Trichoderma

Jak wynika z praktyki uzupełnienie mikroflory pożytecznej w glebie ewidentnie wspomaga proces odkażania, przedłuża efektywność zabiegu i wpływa pozytywnie na wzrost i plonowanie roślin.

Skuteczniejsze chemiczne odkażanie gleby i podłoży ze SLICK

Wieloletnia uprawa tych samych gatunków lub gatunków blisko spokrewnionych na tym samym stanowisku, potencjalnie może doprowadzić do powstania zjawiska zmęczenia gleby, skutkującego zwykle występowania przynajmniej kilku chorób odglebowych. Zjawisko to jest powszechne i dotyka regiony warzywnicze, gdzie uprawiane są np. papryka, pomidory czy ogórki pod osłonami. Zmęczenie gleby i nagromadzenie w niej sprawców chorób odglebowych nie jest też obce w uprawach jagodowych np. truskawce, malinie czy także w uprawach sadowniczych.

Wspólną cechą chorób powodowanych przez patogeny odglebowe jest to, że skuteczne ich zwalczanie, gdy pojawiają się objawy chorobowe, praktycznie nie jest możliwe. Jeżeli nasilenie występowania chorób odglebowych istotnie wpływa na ekonomiczną opłacalność produkcji na danym polu, niestety powinniśmy rozważyć przerwę w uprawie danego gatunku lub bardziej radykalne rozwiązania włącznie z odkażaniem gleby, które silnie oddziałuje na mikroflorę gleby w tym tą pożyteczną i w wielu przypadkach jest jedyną i ostateczną formą walki z zagrożeniami ze strony patogenów odglebowych. Zabieg chemicznego odkażania możemy wykonać samodzielnie, ale warto także rozważyć zlecenie go wyspecjalizowanej firmie. Niemniej czy wykonujemy odkażanie samodzielnie czy przygotowujemy pole pod odkażanie dla wyspecjalizowanej firmy pamiętajmy, że skuteczność zabiegu zależy między innymi od kilku ważnych czynników:

wilgotności gleby, która powinna wynosić około 60% pojemności wodnej, przez 8-14 dni przed zabiegiem
głębokości, na którą wnosimy preparat, przy sprawcach „uwiądów” oraz chorób systemu korzeniowego przynajmniej 30 cm
temperatury gleby, powinna być wyższa niż 10°C
dawki preparatu
przykrycia traktowanej powierzchni folią gazoszczelną

Na krótko przed zabiegiem ani bezpośrednio po zabiegu nie nawozić gleby obornikiem oraz nie stosować torfu i wapna palonego.

Bardzo istotnym czynnikiem warunkujących wysoką skuteczność odkażania gleby, w przypadku występowania tak zwanych „uwiądów” jest wspomniana powyżej wilgotność gleby, utrzymywana przez odpowiedni czas oraz głębokość aplikacji preparatów. Utrzymanie kluczowej dla skuteczności wilgotności gleby możemy poprawić stosując do nawadniania nasz nowy adiuwant doglebowy SLICK. SLICK poprawia penetrację wody w glebie, zwiększa retencję (zatrzymanie) wody w glebie oraz ogranicza parowanie wody z gleby, co potencjalnie wspomaga działanie fumigantów.

Aplikacja SLICK w czasie przygotowywania gleby do dezynfekcji:

stosować w przygotowaniu podłoża do dezynfekcji w dawce od 2 do 3 l/ha przez systemy nawadniania kropelkowego, a najlepiej zraszacze
w terminie, na co najmniej 7 dni przed stosowanie fumigacji
- gleba musi osiągnąć maksymalną polową pojemność wodną
zabieg powtórzyć w dawce 1 l/ha po 20 dniach w sytuacjach, w których może to być konieczne

Nawozy NHDelta w pszenicach ozimych

Współcześnie uprawiane odmiany pszenic mają bardzo wysoki potencjał plonowania, jednak jednym z warunków jego realizacji jest zaspokojenie ich wysokich potrzeb pokarmowych. Szczególną rolę w budowaniu wielkości i jakości plonu pszenic pełni azot. O roli azotu w budowaniu plonu pszenicy świadczy wielkość wskaźnika akumulacji jednostkowej azotu w plonie, w jednej tonie ziarna wraz z plonem ubocznym pszenice akumulują nawet do 35 kg azotu. Zależnie od fazy rozwojowej pszenic azot spełnia określone funkcje plonotwórcze.

Dla przykładu w fazie krzewienia odpowiedzialny jest za formowanie zawiązków kłosów w pędach, w fazie krzewienia i na początku strzelania w źdźbło odpowiedzialny jest za zmniejszenie tempa redukcji pędów i redukcji zawiązków kłosów, a w fazie dojrzewania stopień odżywienia azotem decyduje między innymi o wielkości akumulacji białka w ziarnie. Oczywiście potrzeby pokarmowe pszenic zaspakajamy głównie stosując nawożenie doglebowe, starannie dobierając dawki i formy azotu w stosowanych nawozach. Powszechnie także dokarmiamy pszenice nawozami dolistnymi. Tradycją jest stosowanie w dokarmianiu dolistnym azotu, magnezu oraz ważnych mikroelementów. I tu pojawia się pytanie, czy możemy zwiększyć efektywność azotu stosowanego dolistnie?

Odpowiedzią, na tak postawione pytanie, jest rodzina azotowych nawozów dolistnych – NHDelta, sformułowanych w technologii poprawiającej wykorzystanie azotu – NUE. Nawozy z rodziny NHDelta zawierają prekursory grupy aminowej – NH₂. Zastosowanie takiej formy azotu silnie wpływa na pobieranie tego składnika przez rośliny oraz jego dalszy metabolizm w roślinie. Prekursory grupy aminowej z nawozów NHDelta są bardzo szybko pobierane przez liście. Są także bardzo szybko wbudowywane w białka, bez zbędnego wydatku energetycznego poświęconego na redukcję azotu azotanowego do formy aminowej, czyli tej, która występuje w aminokwasach i dalej białkach. Dodatkowo nawozy NHDelta pozwalają zachować w roślinie odpowiedni balans dwóch grup hormonów roślinnych auksyn i cytokinin. Balans ten jest odpowiedzialny między innymi za prawidłowy rozwój systemu korzeniowego i części nadziemnej oraz za prawidłowe kwitnienie i wiązanie nasion. Rodzina nawozów azotowych NHDelta jest szczególnie polecana na stanowiskach słabszych, o nieuregulowanym odczynie, okresowo suchych lub w warunkach okresowych braków wody.

faza 3/4. liści – poprawa rozwoju systemu korzeniowego, zwiększenie tolerancji na chłody i suszę
krzewienie – stabilizowanie liczby rozkrzewień
strzelanie w źdźbło – efekt zieloności, zwiększenie powierzchni asymilacyjnej liści
pojaw liścia flagowego – efekt zieloności liścia flagowego, zwiększenie powierzchni asymilacyjnej liścia flagowego, lepsze wypełnienie ziarna
kłoszenie – utrzymanie efektu zieloności liści, lepsze wypełnienie ziarna, wzrost zawartości białka w ziarnie

Zastosowanie nawozów dolistnych NHDelta, według prowadzonych badań pozwala na ograniczenie dawek azotowych nawozów doglebowych o około 20%, bez spadku jakości i ilości plonów ziarna.

Pietruszka – ostatnie zabiegi

Nieuchronnie aczkolwiek powoli zbliżają się zbiory korzeni pietruszki do przechowywania. Pamiętajmy, że zdolność przechowalnicza korzeni jest wypadkową wielu czynników, w tym: właściwości danej odmiany, przebiegu warunków atmosferycznych w trakcie całego sezonu, agrotechniki, a głównie nawożenia, szczególnie azotem, potasem, wapniem i borem, występowania chorób w tym chorób odglebowych np. zgnilizna twardzikowa oraz szkodników – w tym przypadku nie możemy zapominać o nasileniu występowania nicieni glebowych, uszkadzających korzenie np. szpilecznik baldasznik czy korzeniaki.

Tradycją stało się opryskiwanie roślin pietruszki fungicydami w okresie przed zbiorami korzeni. Takie zabiegi, w zamiarze mają ograniczyć presję chorób występujących w okresie przechowywania. Zwykle w tym czasie używamy klasycznych fungicydów, jednak w celu ograniczenia ilości i liczby pozostałości środków ochrony roślin w przechowywanych korzeniach możemy wykorzystać do wspomnianych zabiegów także biologiczny fungicyd – POLYVERSUM WP.

Biofungicyd POLYVERSUM WP oparty jest na nadpasożytniczym, glebowym grzybie Pythium oligandrum. Grzyb ten wykazuje wysoką skuteczność wobec sprawców chorób przechowalniczych oraz dodatkowo w tym czasie także ogranicza nasilenie występowania ordzawień na korzeniach pietruszki, z którymi w tym roku mam dość spory problem.

Takie podejście – zastosowanie metody hybrydowej, będącej połączeniem w jednym programie ochrony zabiegów klasycznymi fungicydami i biofungicydem POLYVERSUM WP przynosi nam wymierne korzyści:

zmniejsza liczbę i ilość pozostałości środków ochrony roślin w korzeniach – POLYVERSUM WP nie generuje żadnych dodatkowych pozostałości
bezpośrednio ogranicza potencjał infekcyjny przechowywanych korzeni – składnik aktywny grzyb Pythium oligandrum działa w glebie, na powierzchni korzeni oraz w ryzosferze, do której nie docierają klasyczne fungicydy
poprawia jakość korzeni – POLYVERSUM WP ogranicza ordzawienia korzeni
dodatkowo ogranicza także choroby naci pietruszki

Aby uzyskać oczekiwaną, wysoką skuteczność biofungicydu należy przestrzegać kilku bardzo ważnych zasad:

zbieg POLYVERSUM WP powinien być wykonany na około 14 dni przed planowanym zbiorem
jeżeli na plantacji stosowana jest ochrona chemiczna do zabezpieczenia naci przed chorobami, należy koniecznie pamiętać o zachowaniu właściwego odstępu pomiędzy zabiegiem chemicznym a zastosowaniem POLYVERSUM WP – to około 7 – 10 dni
zabiegi wykonywać w dzień pochmurny, w nocy, najlepiej podczas lekkiej mżawki, lub po zastosowaniu preparatu, plantację zdeszczować
wskazane jest opryskiwanie grubokropliste
- preparat podczas zabiegu ma spływać po naci pietruszki przez szczeliny i pęknięcia gleby do korzeni
ciecz roboczą przygotować zgodnie z instrukcją znajdującą się w opakowaniu biopreparatu
przed zabiegiem dokładnie umyć opryskiwacz, najlepiej z dodatkiem preparatu do mycia opryskiwaczy.

Pamiętajmy, że zabiegi ograniczające choroby przechowalnicze, ordzawienia korzeni ograniczają również choroby naci pietruszki.

Nawozy NHDelta w rzepaku ozimym

Plony rzepaku zależą wprost od ilości wyprodukowanej przez rośliny biomasy, a ta z kolei od ilości pobranego w okresie wegetacji przez łan azotu. Maksymalne wykorzystanie azotu przez rośliny odbywa się tylko w warunkach zbilansowania azotu przez pozostałe składniki pokarmowe: fosfor, potas, magnez, siarkę, wapń i mikroelementy. Co ciekawe, że nowe odmiany rzepaku, o większym niż standardy potencjale plonowania są bardziej wrażliwe na stan odżywienia roślin – wymagają większej uwagi przy ustalaniu i realizacji planu nawożenia.

Rzepak ma specyficzne wymagania pokarmowe, które dobrze oddaje tak zwane pobranie jednostkowe poszczególnych składników pokarmowych. Wśród składników zakumulowanych w fazie dojrzałości pełnej dominuje potas. Drugim pod względem wielkości akumulacji jest azot. Trzecim składnikiem pod względem ilości zakumulowanej przez łan rzepaku jest wapń. Wapń gromadzi się głównie w łuszczynach, jego jednostkowa akumulacja kształtuje się na poziomie akumulacji azotu. Wskazuje to na dużą wrażliwość rzepaku na niedobory wapnia. Czwartym składnikiem kumulowanym w rzepaku jest siarka, której optymalne pobranie jednostkowe kształtuje się na poziomie do 20 kg/t plonu.

Rzepak pobiera intensywnie azot od wiosennego ruszenia wegetacji do początku kwitnienia, głównie w od fazy pąkowania po kwitnienie. Na niedobory fosforu rzepak szczególnie wrażliwy jest w okresie wegetacji jesiennej oraz wiosną w czasie ruszania wegetacji. Intensywne pobieranie potasu przez rośliny rzepaku zachodzi od początku formowania pędu głównego do początku kwitnienia. Zapotrzebowanie na magnez systematycznie rośnie od fazy pąkowania do pełni fazy wzrostu łuszczyn. Wapń przez rośliny rzepaku intensywnie pobierany jest w okresie od fazy formowania pędu głównego do pełni fazy wzrostu łuszczyn. Wapń akumuluje się głównie w łuszczynach. Odgrywa istotną rolę, jako element kontrolujący odporność łuszczyn na pękanie i choroby. Niedobory wapnia objawiają się głównie zahamowaniem wzrostu pędu głównego oraz więdnięciem pędu głównego w fazie kwitnienia. Niedobór wapnia zwiększa także podatność łuszczyn na pękanie i na choroby. Siarka intensywnie pobierana jest od fazy pąkowania aż po dojrzewanie łuszczyn.

Aby zaspokoić potrzeby pokarmowe rzepaku zwykle planujemy nawożenie doglebowe oraz dokarmianie dolistne. W dokarmianiu dolistnym szczególnie mikroelementami uwzględniamy fazy krytycznego zapotrzebowania rzepaku na poszczególne mikroelemnty, w przypadku makroelementów dokarmianie dolistne jest narzędziem doraźnego uzupełniania stopnia odżywienia roślin. Planując dokarmianie dolistne teraz jesienią i później wiosną przyszłego roku warto zwrócić uwagę na dolistne nawozy z rodziny NHDelta.

Rodzina azotowych nawozów dolistnych – NHDelta, sformułowana jest w technologii poprawiającej wykorzystanie azotu – NUE. Nawozy z rodziny NHDelta zawierają prekursory grupy aminowej – NH₂. Zastosowanie takiej formy azotu silnie wpływa na pobieranie tego składnika przez rośliny oraz jego dalszy metabolizm w roślinie. Prekursory grupy aminowej z nawozów NHDelta są bardzo szybko pobierane przez liście. Są także bardzo szybko wbudowywane w białka, bez zbędnego wydatku energetycznego poświęconego na redukcję azotu azotanowego do formy aminowej, czyli tej, która występuje w aminokwasach i dalej białkach. Dodatkowo nawozy NHDelta pozwalają zachować w roślinie odpowiedni balans dwóch grup hormonów roślinnych auksyn i cytokinin. Balans ten jest odpowiedzialny między innymi za prawidłowy rozwój systemu korzeniowego i części nadziemnej oraz za prawidłowe kwitnienie i wiązanie nasion. Rodzina nawozów azotowych NHDelta jest szczególnie polecana na stanowiskach słabszych, o nieuregulowanym odczynie, okresowo suchych lub w warunkach okresowych braków wody.

Na polskim rynku dostępne są dwa produkty z rodziny NHDelta: NHDelta Ca (Delta wapniowa) i NHDelta K (Delta potasowa). NHDelta Ca polecana jest dla roślin o zwiększonym zapotrzebowaniu na wapń lub w okresach, kiedy rośliny takie zapotrzebowanie wykazują: niska zawartość wapnia w glebie, kwitnienie, zawiązywanie i wzrost owoców. NHDelta K polecana jest dla roślin o zwiększonym zapotrzebowaniu na potas oraz w momentach, gdy pobieranie potasu z gleby jest ograniczone: susza, wysokie temperatury. W przypadku rzepaku, zależnie od stanowiska i planu nawożenia doglebowego, doraźnie występujących problemów ze stanem odżywienia roślin możemy wykorzystywać w programach dokarmiania dolistnego tylko jedno z dwóch rozwiązań wapniowe lub potasowe lub oba rozwiązania. Opryskiwania rzepaku możemy rozpocząć już jesienią od fazy 4 liści rzepaku, wskazane jest wykonanie w tym czasie dwóch opryskiwań np. NHDelta Ca w dawce 2,5 l/ha, co dwa tygodnie.

Jesienne zabiegi poprawiają ukorzenienie się roślin, podnoszą odporność roślin na chłody i ewentualną suszę. Głównym terminem aplikacji nawozów NHDelta jest wiosna, zabiegi opryskiwania możemy rozpocząć w momencie ruszenia wegetacji wiosennej, później w fazie wzrostu pędu głównego, na początku i w końcu kwitnienia. Dawki np. NH Delta Ca przy wiosennym stosowaniu to 5 l/ha. Wiosenne zabiegi aktywują wzrost i rozwój roślin, nadają rośliną intensywnie zielony kolor, zwiększają powierzchnię asymilacyjną roślin. Pamiętajmy, że nawozy z rodziny NHDelta poza istotnym dla rzepaku szybko działającym azotem uzupełniają, zależnie od rodzaju nawozu, w roślinach poziom ważnego wapnia i potasu, które bilansują wysokie dawki azotu.

NHDelta – więcej niż nawóz azotowy

Dokarmianie dolistne azotem jest stałym elementem produkcji roślinnej. Praktyka ukazuje, że nie ma w tej chwili producenta zbóż, rzepaku czy ogrodnika, który nie stosowałby dolistnie nawozów azotowych. Działanie tak zaaplikowanego azotu jest stosunkowo szybkie i daje doraźną poprawę stanu plantacji.

Produktów zawierających w swoim składzie azot na rynku nawozów dolistnych jest ogrom. Większość firm oferuje produkty nawozowe o zbliżonym składzie, wynika to oczywiście z możliwości produkcyjnych i ogólnie dostępnych na rynku surowców zawierających azot, używanych powszechnie do produkcji dolistnych nawozów azotowych. Stąd nasuwa się pytanie czy można dolistne nawozy azotowe sformułować tak aby efektywność azotu była wyższa?

Odpowiedzią, na tak postawione pytanie, jest rodzina azotowych nawozów dolistnych – NHDelta, sformułowanych w technologii poprawiającej wykorzystanie azotu – NUE. Nawozy z rodziny NHDelta zawierają prekursory grupy aminowej – NH₂. Zastosowanie takiej formy azotu silnie wpływa na pobieranie tego składnika przez rośliny oraz jego dalszy metabolizm w roślinie. Prekursory grupy aminowej z nawozów NHDelta są bardzo szybko pobierane zarówno przez liście jak i korzenie roślin. Są także bardzo szybko wbudowywane w białka, bez zbędnego wydatku energetycznego poświęconego na redukcję azotu azotanowego do formy aminowej, czyli tej, która występuje w aminokwasach i dalej białkach. Dodatkowo nawozy NHDelta pozwalają zachować w roślinie odpowiedni balans dwóch grup hormonów roślinnych auksyn i cytokinin. Balans ten jest odpowiedzialny między innymi za prawidłowy rozwój systemu korzeniowego i części nadziemnej oraz za prawidłowe kwitnienie, wiązanie nasion i owoców. Nawozy NHDelta są dodatkowo całkowicie bezpieczne dla roślin i w zalecanych dawkach nie powodują fitotoksyczności. Rodzina nawozów azotowych NHDelta jest szczególnie polecana na stanowiskach słabszych, o nieuregulowanym odczynie, okresowo suchych lub w warunkach okresowych braków wody.

Na polskim rynku dostępne są dwa produkty z rodziny NHDelta: NHDelta Ca (Delta wapniowa) i NHDelta K (Delta potasowa). NHDelta Ca polecana jest dla roślin o zwiększonym zapotrzebowaniu na wapń lub w okresach, kiedy rośliny takie zapotrzebowanie wykazują: niska zawartość wapnia w glebie, kwitnienie, zawiązywanie i wzrost owoców. NHDelta K polecana jest dla roślin o zwiększonym zapotrzebowaniu na potas oraz w momentach, gdy pobieranie potasu z gleby jest ograniczone: susza, wysokie temperatury. Zastosowanie NHDelta K nie pogarsza pobierania przez rośliny wapnia i magnezu, jest to szczególnie ważne w przypadku owoców np. jabłek, gdzie bardzo ważny jest odpowiedni stosunek K:Ca. Nawozy z rodziny NHDelta można stosować dolistnie i przez fertygację.

Dzięki technologii NUE, nawozy z rodziny NHDelta:

są wyjątkowo szybko pobierane przez liści lub system korzeniowy roślin
są wyjątkowo efektywne, rośliny wydatkują minimum energii na wbudowanie azotu w aminokwasy i białka
promują wzrost i rozwój systemu korzeniowego
pozwalają zachować odpowiedni balans pomiędzy wzrostem generatywnym i wegetatywnym
promują kwitnienie, zawiązywanie pąków, nasion i owoców
ograniczają wpływ stresów na rośliny, głównie suszy
poprawiają jakość plonu, np. zawartość białka w ziarnie, zaolejenie nasion rzepaku
pozwalają na ograniczenie dawek doglebowych nawozów azotowych nawet o 20% N.

Skuteczniejsza ochrona przedzbiorcza jabłek i gruszek

Nieuchronnie, aczkolwiek powoli, zbliża się termin zbioru jabłek gruszek, a z nim dylematy dotyczące intensywności (liczby zabiegów, wyboru fungicydów) ochrony przedzbiorczej, zapobiegającej występowaniu chorób owoców w obiektach przechowalniczych. Jabłka i gruszki narażone są potencjalnie na choroby fizjologiczne i choroby pochodzenia grzybowego. Szczególnie groźne dla przechowywanych owoców są choroby pochodzenia grzybowego np.: szara pleśń, gorzka zgnilizna, mokra zgnilizna owoców, ostatnio także antraknoza i zgnilizny powodowane przez grzyb Neonectria ditissima.

Tradycyjnie przed zbiorem jabłek czy gruszek wykonujemy kilka, zwykle 2 – 3 zabiegi fungicydami. Jak, w łatwy i niedrogi sposób wspomóc działanie stosowanych przed zbiorem fungicydów, szczególnie w warunkach przekropnej pogody, jaka zwykle panuje w okresie zbiorów? Odpowiedź na to pytanie nasuwa się sama. Możemy wspomóc działanie fungicydów poprzez zastosowanie ich łącznie z odpowiednio dobranym adiuwantem. Od lat sprawdzonym rozwiązaniem jest stosowanie adiuwanta PROTECTOR™ wraz z preparatami fungicydowymi.

PROTECTOR™ jest wielofunkcyjnym adiuwantem, który:

ogranicza ściekanie cieczy roboczej z liści i owoców, szczególnie tych pokrytych grubą warstwą wosku
zmniejsza napięcie powierzchniowe cieczy użytkowej poprawiając dystrybucję, penetrację i pobieranie fungicydów i składników pokarmowych z nawozów dolistnych na roślinie
skutecznie ogranicza zmywanie fungicydów i nawozów okresie do 6 dni po zabiegu i przy opadach deszczu do 25 mm
redukuje znoszenie kropel cieczy roboczej
ogranicza straty substancji aktywnej i składników pokarmowych podczas zabiegu
poprawia skuteczność agrochemikaliów w tym nawozów

W ciągu godziny od zabiegu w świetle dziennym PROTECTOR™ polimeryzuje wiążąc agrochemikalia w tym składniki pokarmowe na powierzchni rośliny. Powstała powłoka jest związana z naturalnym woskiem pokrywającym roślinę, jest elastyczna i powiększa się wraz ze wzrostem tkanek, w tym z przyrostem powierzchni owoców. Powłoka jest aktywna przez okres 7 – 10 dni następnie ulega biodegradacji. Recepta mieszaniny fungicydów z PROTECTOR™ jest bardzo prosta: stosujemy odpowiednio dobrane dawki fungicydów i dodajemy do cieczy roboczej 0,3 l/ha wielofunkcyjnego adiuwantu PROTECTOR –warto wypróbować.

Maliny letnie po zbiorach owoców – czas na mikoryzację

W ostatnich latach maliny uprawiane pod osłonami stają się prawdziwą, polską specjalnością. Powierzchnia uprawy malin pod osłonami w Polsce stale roślinie, przybywa nowych gospodarstw, istniejące gospodarstwa zwiększają powierzchnię. Produkcja malin pod osłonami wymaga ogromnego nakładu pracy, wysoce specjalistycznej wiedzy oraz zaangażowania sporych środków finansowych, jednak mimo stosunkowo wysokich kosztów jest nadal opłacalna.

Polskie maliny konsumujemy na naszym rynku oraz eksportujemy do wielu krajów. W tej chwili jesteśmy już po zbiorach malin letnich, w trakcie zbiorów mali jesiennych. Na plantacjach, które zakończyły już owocowanie, podstawowym zabiegiem agrotechnicznym jest teraz usuwanie pędów, które owocowały i dbanie o wzrost pędów, które będą owocowały w kolejnym sezonie. Od ich potencjału i wigoru będą zależały przyszłoroczne zbiory. Moment ten jest także doskonałym czasem na rozpoczęcie „przygody” z mikoryzacją plantacji malin. Preparaty mikoryzowe zastosowane w tym czasie będą sprzyjały:

rozwojowi systemu korzeniowego
lepszemu odżywieniu roślin
większemu wykorzystaniu składników pokarmowych i wody z gleby

Większy i bardziej aktywny system korzeniowy, lepsze odżywienie roślin wpływają na podstawowe elementy budujące przyszłoroczny plon: wielkość (wysokość i grubość) i jakość (liczba zawiązanych pąków kwiatowych) wyrastających pędów. Do mikoryzacji systemu korzeniowego możemy polecić nasze nowe, mikrobiologiczne rozwiązanie MycoTech BIO. MycoTech Bio możemy w malinach zastosować zaraz po usunięciu z plantacji pędów, które owocowały, w dawce 4 l/ha. Preparat stosujemy przez system fertygacji. Formulacja produktu zawiera zarodniki i inne propagule grzybów mikoryzowych z rodzaju Glomus, bakterie ryzosferowe, składniki wspierające rozwój systemu korzeniowego oraz wspierające rozwój glebowej mikroflory autochtonicznej. Badania z zastosowaniem MycoTech BIO w malinach prowadzimy już od 2 sezonów w gospodarstwie Pana doktora Pawła Krawca w Karczmiskach. Wyniki doświadczeń wskazują, że aplikacja MycoTech BIO wpływa pozytywnie na wielkość i jakość plonu w roku stosowania preparatu oraz korzystnie oddziałuje na plonowanie w kolejnym sezonie. Zabiegi MycoTech BIO warto kontynuować także w kolejnym sezonie w momencie ruszenia wegetacji wiosennej.

Kapusta głowiasta „nie lubi” upałów

Kapusta jest typową rośliną klimatu umiarkowanego stąd jej niewielkie wymagania, co do ciepła. Minimalna temperatura wzrostu kapust wynosi około 5oC. Za optymalną temperaturę wzrostu i plonowania tych roślin uważa się 15-20oC. Dłużej utrzymujące się temperatury powyżej 25oC wywierają niekorzystny wpływ na wzrost i rozwój roślin, w tym wiązanie główek. Przy temperaturze przekraczającej 30oC wzrost roślin ulega zahamowaniu. Kapusty mają także bardzo wysokie potrzeby wodne – zaliczane do najwyższych pośród warzyw uprawianych w polu. Szczyt zapotrzebowania na wodę kapust przypada na okres zawiązywania i wypełniania główek.

Warunki atmosferyczne panujące w ostatnim czasie oraz prognozy pogody na nadchodzące dni nie nastrajają optymistycznie producentów kapust głowiastych. Wysokie temperatury mimo stosunkowo obfitych opadów wyraźnie negatywnie wpływają na wzrost i rozwój roślin. Jak wspomóc rośliny kapust w warunkach wysokich temperatur? W takiej sytuacji możemy wykorzystać, nowość na polskim rynku – stymulator odporności NURSPRAY HC. NURSPRAY HC zawiera w swoim składzie opatentowaną cząsteczkę sygnałową oligomery kwasu hydroksycynamonowego. Ta cząsteczka sygnałowa jest elementem naturalnie występującym w ścianach komórkowych roślin. Wspomniana ściana komórkowa to nie tylko fizyczna bariera pełniąca funkcję strukturalną i ochronną, to także miejsce odbierania różnorodnych sygnałów ze środowiska, w tym także o wystąpieniu czynników stresowych.

Po zastosowaniu na rośliny NURSPRAY HC:

uruchamia procesy obronne w roślinach
indukuje regenerację roślin po ustąpieniu stresu
aktywizuje fotosyntezę nawet w warunkach stresu

Dzięki efektowi pamięci stresu, NURSPRAY HC działa około 30 dni od zastosowania.

Tuż po zastosowaniu preparatu dochodzi do:

uruchomienia wielu genów odpowiedzialnych za reakcję roślin na stres
aktywacji systemów pozwalających zachować równowagę oksydoredukcyjną
zwiększenia ilość osmoprotektantów i przeciwutleniaczy

Po kilku dniach od zastosowania pobudzony metabolizm roślin wraca do stanu wyjściowego, ale dzięki pamięci stresu jest przygotowany na ewentualny, nadchodzący stres. W chwili, gdy rośliny faktycznie zostaną poddane stresowi suszy, wysokiej temperatury czy też stresowi nadmiernego promieniowania słonecznego, ich reakcja jest zdecydowanie szybsza i silniejsza.

Rośliny traktowane NURSPRAY HC lepiej znoszą stres, szybciej wychodzą ze stresu i szybciej się regenerują po ustąpieniu warunków stresowych.

Działanie NURSPRAY HC jest typowym działanie zapobiegawczym – przygotowującym metabolizm roślin do walki ze stresami środowiskowymi.

NURSPRAY HC to wyjątkowy stymulator zaprojektowany tak, aby:

efektywnie przygotować rośliny na nadejście stresów
efektywnie wspierać rośliny w walce ze stresami, głównie stresem wodnym i stresem wysokiej temperatury
efektywnie regenerować rośliny po ustąpieniu stresów

W warzywach kapustowatych NURSPRAY HC możemy zastosować w dawce 200 ml/ha,
w 2 terminach:

w fazie 2 liści, po posadzeniu roślin na pole
na początku wiązania główek.

Nasze doświadczenia i obserwacje prowadzone na polach produkcyjnych gdzie stosowaliśmy NURSPRAY HC potwierdzają działanie naszego rozwiązania we wsparciu roślin w walce ze stresem wodnym oraz stresami wysokiej temperatury i nadmiernego promieniowania słonecznego.

Wsparcie krzewów borówki po zbiorach owoców

Pogodowe „niespodzianki” nie ominęły także plantacji borówki amerykańskiej. Borówki zakwitły wcześniej niż zwykle, zbiory owoców rozpoczęły się także wcześniej i wiele wskazuje na to, że sezon na borówki będzie krótszy niż zazwyczaj. Po zbiorach owoców, latem rośliny borówki wchodzą w bardzo istotną fazę rozwojową – zaczynają zawiązywać pąki kwiatowe, z których będziemy zbierać owoce w przyszłym sezonie.

Krzewy borówek wiążą pąki kwiatowe na pędach jednorocznych i rocznych przyrostach starszych pędów, najliczniej w ich częściach wierzchołkowych. Liczba pąków kwiatowych na krzewie zależy, więc od liczby pędów jednorocznych, a głównie od liczby i stanu przyrostów rocznych na pędach starszych. Im silniejsze przyrosty jednoroczne tym więcej pąków kwiatowych dobrej jakości wydających ładne i „grube” owoce. Stąd pojawia się konieczność zadbania o stan pędów owoconośnych już po zbiorach owoców.

W tym czasie, tuż po zbiorach owoców warto wykonać opryskiwanie krzewów borówki mieszaniną 2 l/ha BLACKJAK razem z 1,5 l/ha Terra-Sorb Complex. Zabieg ten należy powtórzyć po 14 dniach. Postawienie na mieszaninę tych środków w efekcie zapewnia prawidłowe wiązanie pąków kwiatowych na przyszły sezon. Połączenie unikatowej technologii mikronizowanego loenardytu – BLACKJAK z L – aminokwasami pochodzenia roślinnego oraz mikroelementów zawartych w Terra-Sorb Complex znacząco wspiera rozwój części nadziemnej i systemu korzeniowego roślin, w tym wspomniane wiązanie pąków kwiatowych.

Jeżeli prognozy pogody będą zapowiadać małą ilości opadów, suszę, wysokie temperatury lub silną operację słoneczną (warunki atmosferyczne ograniczające wiązanie pąków kwiatowych) warto wspomóc krzewy borówek stymulatorem odporności na wymienione czynniki atmosferyczne – preparatem NURSPRAY HC. Preparat stosujemy w dawce 200 ml/ha, przed nastaniem warunków stresowych. Z naszych obserwacji wynika, że zastosowanie NURSPRAY HC sprzyja budowie biomasy liści i wiązaniu pąków kwiatowych na kolejny sezon nawet w trudnych warunkach atmosferycznych. W tym czasie oczywiście kontynuujemy standardowe zabiegi agrotechniczne w tym podlewanie krzewów i fertygację.

Do tych zabiegów możemy włączyć nasz adiuwant doglebowy SLICK. SLICK zastosowany wraz z wodą do nawadniania poprawia jej dystrybucję w glebie zarówno w pionowym, jak i poziomym ruchu wody w glebie. Na glebach lekkich ogranicza przemieszczanie się wody w głąb profilu glebowego poza zasięg korzeni, zatrzymując ją w strefie systemu korzeniowego. Stosowany na glebach ciężkich, zlewnych, słabo przepuszczalnych, pomaga wodzie przesiąkać do strefy występowania systemu korzeniowego. Ogranicza tym samym straty wody wynikające z przesiąkania wody poza zasięg systemu korzeniowego na glebach lekkich oraz ogranicza straty wody wynikające ze spływów powierzchniowych, z którymi mamy do czynienia na glebach ciężkich, zlewnych. Na glebach lekkich ogranicza tym samym także straty nawozów stosowanych w fertygacji.

Przeprowadzone doświadczenia nad zdolnością zatrzymywania wody w glebie (ograniczenie przesiąkania), wskazują, że dodatek SLICK do wody przeznaczonej do nawadniania pozwala na zaoszczędzenie do 28% wody – ograniczanie przesączania się wody poza zasięg systemu korzeniowego. Woda związana ze SLICK dodatkowo wolniej paruje z gleby (mniejsza ewaporacja). Efekty działania naszych rozwiązań w uprawie borówki amerykańskiej potwierdziliśmy w wielu doświadczeniach własnych oraz doświadczeniach prowadzonych przez wyspecjalizowane jednostki naukowe.

Kompleksowa mikoryzacja truskawek. Mikoryza truskawek w pigułce

Truskawki na mecie i starcie

Zbiory owoców na plantacjach truskawek dobiegają końca, trwają zbiory najpóźniejszej z polowych odmian – Malwiny. Konsumenci skierują swoją uwagę na inne owoce jagodowe; borówki czy maliny. Producenci natomiast rozpoczną prace pielęgnacyjne mające na celu jak najlepsze przygotowanie roślin truskawek do plonowania w przyszłym sezonie oraz prace związane z przygotowaniem sadzonek i zakładaniem nowych plantacji.

Przygotowanie plantacji na następny sezon

Jeżeli chcemy, żeby w kolejnym roku nasza plantacja truskawek wyróżniała się wysokiej jakości plonami, należy zadbać o nią jeszcze w tym sezonie. Kiedy już wykosiliśmy liście, świetnym krokiem w tym kierunku jest skupienie się na odbudowie nowej, bujnej, a przy tym intensywnie zielonej biomasy. To właśnie od tego będzie zależeć wiązanie pąków kwiatowych na przyszły sezon. W momencie, gdy po skoszonych liściach plantacja zaczyna odbudowę nowych liści, warto wykonać oprysk mieszaniną 2 l/ha BLACKJAK razem z 1,5 l/ha Terra-Sorb Complex. Zabieg ten należy powtórzyć po 14 dniach. Wybór tej mieszaniny zapewnia prawidłowe wiązanie pąków kwiatowych na przyszły sezon. Takie połączenie unikatowej technologii mikronizowanego loenardytu z BLACKJAK z L – aminokwasami pochodzenia roślinnego i mikroelementami zawartymi w Terra-Sorb Complex znacznie wspiera regenerację części nadziemnej i systemu korzeniowego roślin. W tym momencie możemy także rozpocząć mikoryzację systemu korzeniowego za pomocą preparatu – MycoTech BIO w dawce 4 l/ha poprzez fertygację. Zastosowanie mikoryzy w tym momencie pozwoli roślinom efektywniej wykorzystać wodę i składniki pokarmowe z gleby. Szczepionka mikoryzowa przyczyni się do silnej rozbudowy systemu korzeniowego roślin, wpłynie na liczbę zawiązanych kwiatostanów. Jeżeli w okresie odrastani liści na plantacji prognozy pogody będą zapowiadać małą ilości opadów, suszę, wysokie temperatury lub silną operację słoneczną warto wspomóc rośliny truskawek stymulatorem odporności na wymienione czynniki atmosferyczne – preparatem NURSPRAY HC. Preparat stosujemy w dawce 200 ml/ha, przed nastaniem warunków stresowych. Z naszych obserwacji wynika, że zastosowanie NURSPRAY HC sprzyja budowie biomasy liści i wiązaniu pąków kwiatowych na kolejny sezon nawet w trudnych warunkach atmosferycznych.

Przygotowywanie sadzonek we własnym zakresie

Jeżeli planujemy produkcję sadzonek we własnym zakresie, na tym właśnie etapie produkcji, możemy już zadbać o silne i efektywne zmikoryzowanie roślin. Zmikoryzowane sadzonki lepiej się przyjmują, szybciej rozpoczynają wzrost, szybciej budują masę liści i wiążą więcej pąków kwiatostanowych. Z naszych obserwacji wynika, że zastosowanie mikoryzy, w postaci MycoTech BIO już na etapie sadzonkowania skutkowało zawiązaniem do 2 kwiatostanów na roślinie więcej niż u roślin kontrolnych. Jak zastosować MycoTech BIO przy własnej produkcji sadzonek? Preparat stosujemy przez podlewanie multiplatów lub doniczek po posadzeniu sadzonek do podłoża. Dawka MycoTech BIO to 7,5 ml w 1 do 1,5 l wody, na jedną tacę multiplatu o 54 otworach. W tym przypadku mikoryzacja systemu korzeniowego będzie przebiegać już na etapie ukorzeniania się sadzonek i wysadzimy już zmikoryzowane sadzonki.

Mikoryzowanie zakupionych sadzonek

Zakupione w szkółkach sadzonki truskawek można mikoryzować tuż przed sadzeniem ich na plantację. Jeżeli zakupiliśmy sadzonki doniczkowane to Mycotech BIO możemy zastosować poprzez:

podlewanie tac multiplatów/doniczek
zamaczanie tac multiplatów/doniczek
zamaczanie wyjętych z doniczek/multiplatów sadzonek

W wymienionych przypadkach stosujemy ciecz roboczą przygotowaną z 500 ml MycoTech BIO w 100 l wody. Tak przygotowanym roztworem podlewamy dokładnie multiplaty lub zamaczamy w nim multiplaty/doniczki do pełnego wysycenia roztworem substratu. Następnie, sadzimy rośliny na plantacji. W opisanym przypadku mikoryzacja systemu korzeniowego nastąpi niestety już po posadzeniu roślin na plantacji.

Jeżeli zakupiliśmy sadzonki zielone lub sadzonki frigo, możemy zamoczyć ich system korzeniowy na 20 minut do półgodziny w roztworze 500 ml MycoTech BIO w 100 l wody. Jeżeli zostanie nam cieczy roboczej, możemy przeznaczyć ją do podlewania wysadzonych już roślin lub podlać kwiaty czy warzywa w ogródku.

Wsparcie posadzonych już roślin

Po posadzeniu i przyjęciu się sadzonek warto kontynuować zabiegi mikoryzacji systemu korzeniowego, szczególnie, jeśli na danej plantacji rozpoczynamy naszą przygodę z mikoryzą. Po przyjęciu się roślin warto zastosować przez podlewanie/fertygację MycoTech BIO w dawce 4 l/ha. Zabieg ten uzupełni pulę propagul grzybów mikoryzowych w glebie i wpłynie na jeszcze większy stopień zmikoryzowania systemu korzeniowego. Tak zastosowana mikoryza w postaci MycoTech BIO dodatkowo rozprzestrzeniając się w glebie dodatkowo będzie pływać na fizyko-chemiczne właściwości gleby oraz strukturę gleby. Jeżeli po posadzeniu i przyjęciu się rozsady będą panowały niesprzyjające wzrostowi roślin warunki atmosferyczne, rośliny truskawek możemy wesprzeć wspomnianymi wyżej rozwiązaniami: BLACKJAK w mieszaninie w Terra-Sorb Complex i NURPRAY HC.

Ordzawienia na korzeniach pietruszki

Ordzawienia występujące na korzeniach pietruszki to prawdziwe utrapienia plantatorów. Korzenie z rdzawymi plamami praktycznie nie nadają się do sprzedaży, szczególnie dobrze widać je na umytych korzeniach, które praktycznie w tej chwili dominują w handlu.

Etiologia tej choroby jest bardzo złożona i nie do końca poznana. Doniesienia literaturowe wskazują na kilka czynników, które potencjalnie wpływają na częstostotliwość i nasilenie występowania ordzawień:

wrażliwość i właściwości odmian pietruszki korzeniowej – nie wszystkie odmiany podlegają chorobie w ten sam sposób
wysoka zawartość substancji organicznej w glebie – sprzyja występowaniu choroby
przebieg warunków atmosferycznych latem – duża ilość opadów sprzyja występowaniu choroby
termin zbioru korzeni – przetrzymanie korzeni na polu, sprzyja chorobie
występowanie w glebie nicieni a szczególnie szpilecznika baldasznika – sprzyja nasileniu objawów
duży potencjał infekcyjny różnych patogenów odglebowych – sprzyja występowaniu zmian na korzeniach

Zwalczanie ordzawień na korzeniach pietruszki nie jest łatwe. W obecnej chwili asortyment środków ochrony roślin mających zastosowanie do ochrony korzeni pietruszki przez ordzawieniami sprowadza się praktycznie do jednego rozwiązania – POLYVERSYM WP. Biopreparat ten oparty jest na grzybie: Pythium oligandrum szczep M1. Grzyb ten efektywnie zapobiega infekcjom powodowanym przez wiele patogenów odglebowych. POLYVERSUM WP w uprawie pietruszki, przeciw ordzawieniom korzeni, możemy stosować typowo zapobiegawczo:

pierwszy zabieg powinniśmy wykonać, gdy główka korzenia osiąga 6 – 7 mm średnicy
- zalecana dawka dla jednorazowego stosowania: 0,1kg/ha
drugi zabieg wykonać, gdy główka korzenia osiąga 1,5 cm średnicy
- zalecana dawka dla jednorazowego stosowania: 0,15 kg/ha
trzeci zabieg powinniśmy wykonać po upływie 21 dni
- zalecana dawka dla jednorazowego stosowania: 0,2 kg/ha
czwarty zabieg wykonać w przypadku wystąpienia warunków sprzyjających porażeniu
- zabieg należy wykonać na około 14 dni przed zbiorem

lub interwencyjnie:

gdy zauważymy pierwsze objawy ordzawień:
- zalecana dawka dla jednorazowego stosowania: 0,2 kg/ha
- zabieg powtórzyć po 2 tygodniach
  - interwencyjne zabiegi mogą być efektywne, gdy ordzawienie w górnej części korzenia nie przekracza 5-10%

Aby uzyskać oczekiwaną, wysoką skuteczność biofungicydu należy przestrzegać kilku bardzo ważnych zaleceń:

jeżeli na plantacji stosowana jest ochrona chemiczna do zabezpieczenia naci przed chorobami, należy koniecznie pamiętać o zachowaniu właściwego odstępu pomiędzy zabiegiem chemicznym a zastosowaniem POLYVERSUM WP – to około 7 – 10 dni
zabiegi wykonywać w dzień pochmurny, w nocy, najlepiej podczas lekkiej mżawki, lub po zastosowaniu preparatu, plantację zdeszczować
wskazane jest opryskiwanie grubokropliste
- preparat podczas zabiegu ma spływać po naci pietruszki do korzeni
ciecz roboczą przygotować zgodnie z instrukcją znajdującą się w opakowaniu biopreparatu
przed zabiegiem dokładnie umyć opryskiwacz, najlepiej z dodatkiem preparatu do mycia opryskiwaczy.

Pamiętajmy, że zabiegi ograniczające ordzawienia korzeni ograniczają również choroby naci pietruszki.

Uwaga! Korzystaj ze środków ochrony roślin zgodnie z zaleceniami dotyczącymi bezpieczeństwa. Przed użyciem zawsze przeczytaj etykietę i informacje o produkcie. Zapoznaj się z zagrożeniami i stosuj się do środków ostrożności podanych na etykiecie.

Warzywa ciepłolubne – wsparcie na starcie: SLICK, MycoTech BIO i NURSPRAY HC

Mamy początek maja, większość plantatorów papryki i bakłażanów, ogórków czy pomidorów posadziła lub sadzi jeszcze ostatnie rozsady tych warzyw pod nieogrzewane osłony. Wymienione gatunki w powszechnej opinii zaliczane są do roślin ciepłolubnych, i jest to oczywiście prawda. Czasami jednak warunki atmosferyczne: wysokie temperatury w dzień, silne nasłonecznienie skutkują silnym przegrzaniem roślin rosnących w tunelach. Warunki te dodatkowo sprzyjają silnej transpiracji roślin (rośliny transpirując chłodzą się) oraz nadmiernemu parowaniu wody z gleby. Często, przy silnej operacji słonecznej nawet gatunki ciepłolubne narażone są na szereg stresów: stres wodny, stres przegrzania, stres nadmiernego promieniowania słonecznego. Jak wspomóc gatunki ciepłolubne w walce ze stresami? Stres wodny możemy ograniczyć stosując nasz adiuwant doglebowy SLICK oraz nasz preparat mikoryzowy MycoTech BIO. Stres wysokiej temperatury, stres suszy oraz stres nadmiernego promieniowania słonecznego możemy ograniczyć stosując NURSPRAY HC.

Zastosowanie adiuwantu SLICK w uprawie warzyw pod osłonami.

Jeżeli posadziliśmy już rozsadę, SLICK możemy zastosować do nawadniania lub fertygacji (razem z nawozami) w dawce 1 l/ha uprawy. Stosowanie SLICK kontynuujemy raz w miesiącu stosując dawkę 1 l/ha lub raz w tygodniu stosując dawkę 0,25 l/ha. Dawka 1 l/ha działa około 1 miesiąca, dawka 0,25 l/ha około tygodnia.

Co daje nam zastosowanie SLICK:

na glebach lekkich, piaszczystych SLICK zatrzymuje wodę pochodzącą z nawadniania w obrębie systemu korzeniowego
na glebach cięższych, gliniastych, trudnych do nasycenia wodą, SLICK ułatwia przemieszczanie się wody w zasięg systemu korzeniowego
ogranicza parowane wody z gleby o około 20%, jest to ważne przy słonecznej i wietrznej pogodzie
ogranicza przesiąkanie wody poza zasięg systemu korzeniowego

Zastosowanie SLICK pozwala ekonomicznie zarządzać wodą i nawozami do fertygacji.

Zastosowanie preparatu mikoryzowego MycoTech BIO w uprawie warzyw pod osłonami.

O zjawisku mikoryzy pisaliśmy wielokrotnie, jak wykorzystać mikoryzę w uprawie warzyw ciepłolubnych? Wspomniane gatunki: papryka, bakłażan, ogórek, pomidor, są roślinami silnie mikoryzującymi. Oznacza to, że wymagaj symbiozy z grzybami mikoryzowymi i potrafią z tej symbiozy czerpać wymierne korzyści. Rośliny te najlepiej mikoryzować przy użyciu MycoTech BIO już na etapie produkcji rozsady, stosując 5 ml MycoTech BIO w 1 l wody na tace multiplatu. Jeśli tego nie zrobiliśmy, warto zastosować MycoTech BIO teraz, jak najszybciej po posadzeniu roślin. W taki wypadku stosujemy 4 l MycoTech BIO na 1 ha uprawy przez podlewanie/fertygację. W taki przypadku wniesione zarodniki i propagule grzybów mikoryzowych łatwo dostaną się do systemu korzeniowego roślin i nawiążą z nim symbiozę.

Co daje nam zastosowanie MycoTech BIO:

ograniczenie stresu replantacji, rośliny zmikoryzowane lepiej, szybciej się przyjmują i podejmują wzrost i rozwój
lepsze wykorzystanie wody z nawadniania, sieć strzępek grzybów mikoryzowych sięga daleko dalej niż fizyczny zasięg systemu korzeniowego roślin
lepsze wykorzystanie składników pokarmowych ze stosowanych nawozów, na starcie jeśli planujemy mikoryzację roślin możemy ograniczyć dawkę nawozów, szczególnie fosforowych o przynajmniej 20 %
ograniczenie reakcji roślin na inne stresy w tym suszy i przegrzania
wzrost zdrowotności systemu korzeniowego

Zastosowanie stymulatora odporności na stresy NURSPRAY HC w uprawie warzyw pod osłonami.

NURSPRAY HC jest narzędziem służącym do ograniczania wpływu niektórych stresów środowiskowych na rośliny. Szczególnie dobrze sprawdza się w uprawie warzyw pod osłonami, gdzie o stresy suszy, przegrzania czy nadmiernej solaryzacji nie jest trudno. Z naszych doświadczeń wynika, że pomidory, ogórki, papryka czy bakłażan reagują bardzo pozytywnie na zastosowanie NURSPRAY HC. Ubiegłoroczne i tegoroczne badania tego produktu potwierdziły celowość jego zastosowania w warunkach uprawy pod osłonami oraz w polu. NURSPRAY HC powinniśmy zastosować już teraz po posadzeniu roślin w dawce 200 ml/ha uprawy. Musimy pamiętać, aby zabiegi wykonywać wieczorem, przy pełnym turgorze roślin. Preparat pobierany jest bardzo szybko, już po godzinie jest w roślinie i zaczyna działać. Efekt jednorazowej aplikacji utrzymuje się w roślinach przez około 4 tygodnie. Kolejne zabiegi w wymienionych warzywach powinniśmy wykonać po upływie około 4 tygodni.

Co daje nam zastosowanie NURSPRAY HC:

ograniczenie szkodliwości stresów:
- suszy
- przegrzania
- nadmiernej solaryzacji
prawidłowe podjęcie wzrostu mimo niesprzyjających warunków atmosferycznych
wydłużenie okresu prawidłowej wegetacji roślin
niezakłócony wzrost, rozwój i plonowanie roślin w niesprzyjających warunkach
- ograniczenie opadania kwiatów na papryce
- prawidłowe zapylenie i zawiązywanie owoców na ogórku i pomidorze
zachowanie wigoru roślin mimo niesprzyjających warunków atmosferycznych
większe plonowanie i poprawę jakości plonu

Opisane tutaj rozwiązania oczywiście możemy ze sobą łączyć, najlepsze efekty związane z ograniczeniem szkodliwości stresów oraz najlepsze efekty ekonomiczne osiągniemy stosując wszystkie trzy produkty: SLICK w celu oszczędnego gospodarowania wodą, MycoTech BIO w celu lepszego wykorzystania składników pokarmowych i wody oraz poprawy jakości plonów, NURSPRAY HC w celu zapewnienia prawidłowego wzrostu, rozwoju i plonowania roślin w niesprzyjających warunkach atmosferycznych.

Jak wspomóc regenerację roślin po przymrozkach?

Niestety, po praktycznie dwóch i pół miesiąca niespotykanie ciepłej, a czasami wręcz gorącej pogody, nasunęła się nad Polskę fala arktycznego chłodu. Wiemy, że stres niskiej temperatury może eliminować lub silnie ograniczać plonowanie wielu gatunków roślin uprawianych w naszym Kraju i z takim zjawiskiem mamy do czynienia w tej chwili, w niektórych rejonach naszego kraju. Uszkodzenia spowodowane niską temperaturą zależą od zakresu spadku temperatury, czasu jej oddziaływania na rośliny oraz od tempa jej spadku.

W praktyce możemy obserwować uszkodzenia roślin spowodowane chłodem – temperaturą wyższą od zera oraz uszkodzenia spowodowane mrozem – temperaturą poniżej zera. Uszkodzenia chłodowe to głównie zakłócenia w procesie krążenia cytoplazmy i przebiegu procesu fotosyntezy oraz powstawanie reaktywnych form tlenu. Dalszy spadek temperatury, poniżej zera, wprowadza kolejny element – możliwość zamarzania wody, tej zgromadzonej w komórkach i tej w przestrzeniach międzykomórkowych. Powstanie kryształków lodu w komórce prowadzi wprost do zniszczenia jej struktur i w konsekwencji do śmierci komórki. Zamarzanie wody w przestrzeniach międzykomórkowych prowadzi do bardzo silnego odwodnienia komórek i powstania silnego stresu wodnego. Jest to główną przyczyną uszkodzeń mrozowych. Uszkodzenia komórek i tkanek spowodowane zamarzaniem wody, mogą powstać także w wyniku procesu tajania lodu w tkankach. Zbyt szybki wzrost temperatury w tym okresie, zbyt duże nasłonecznienie mogą powodować powstawanie dodatkowych uszkodzeń.

Praktycznie każdy z Producentów warzyw czy owoców starał się na swój sposób walczyć z przymrozkami. Mimo podjętych działań prewencyjnych ograniczających skutki działania niskiej temperatury, warto naszym zdaniem pomyśleć w tej chwili o:

wsparciu procesów regeneracji roślin po przymrozkach
ustabilizowaniu gospodarki hormonalnej roślin i uzupełnieniu niedoborów mikroelementów
przygotowaniu roślin na ewentualne kolejne stresy, a głównie suszę, wysokie temperatury i nadmiar słońca.

Wsparcie regeneracji roślin proponujemy rozpocząć od zabiegu mieszaniną BLACKJAK 2l/ha + Terra-Sorb Complex 1,5 l/ha. Zabieg powinniśmy wykonać, gdy unormują się warunki atmosferyczne i temperatura w dzień osiągnie przynajmniej 12^oC. Każdy z tych produktów ma swoje określone działanie i zadanie do spełnienia.

BLACKJAK zastosowany dolistnie:

silnie aktywuje proces oddychania i fotosyntezy – rośliny na regenerację uszkodzeń potrzebują ogromnych ilości energii
zwiększa wykorzystanie azotu – azot konieczny jest do syntezy białek (w tym enzymów) zaangażowanych w procesie regeneracji
poprawia pobieranie i dystrybucję fosforu – fosfor to podstawa przemian energetycznych, które są podstawą regeneracji
aktywizuje podziały komórkowe – tym samym sprzyja procesom naprawczym zachodzącym w tkankach roślin

Terra-Sorb Complex:

dostarcza roślinom ważne w procesie regeneracji aminokwasy, w tym prolinę, glicynę i kwas glutaminowy
uzupełnia w roślinach chwilowe, spowodowane niskimi temperaturami, niedobory mikroelementów głównie: boru, cynku, żelaza
aktywizuje fotosyntezę
poprawia wigor roślin

Po upływie około 7 dni, szczególnie w uprawach: roślin jagodowych i w sadach naszym zdaniem warto zastosować nawóz XSTRESS w dawce 1,5 l (1 l/ha) w mieszaninie z nawozem BioCal w dawce 1 l/ha.

Mieszanina XSTRESS + BioCal:

uzupełnia chwilowe niedobory mikroelementów oraz wapnia
uruchamia w roślinach aktywność auksyn sterujących w roślinach między innymi procesami wzrostu i rozwoju oraz uruchamiających pompę wapniową
przesuwa metabolizm ważnego aminokwasu – metioniny w kierunku powstawania bardzo ważnych dla roślin poliamin, efektem tego procesu jest ograniczenie produkcji etyleny – hormonu odpowiedzialnego za starzenie się roślin

Jako trzeci zabieg po kolejnych 7 dniach, tym razem zabieg typowo prewencyjny, proponujemy zaaplikować nasze najnowsze rozwiązanie stymulator odporności roślin na niektóre stresy – preparat NURSPRAY HC w dawce 200 lub 400 ml/ha (zależnie od gatunku rośliny).

NURSPRAY HC zawiera w swoim składzie opatentowaną cząsteczkę sygnałową oligomery kwasu hydroksycynamonowego. Ta cząsteczka sygnałowa jest elementem naturalnie występującym w ścianach komórkowych roślin. Wspomniana ściana komórkowa to nie tylko fizyczna bariera pełniąca funkcję strukturalną i ochronną, to także miejsce odbierania różnorodnych sygnałów ze środowiska, w tym także o wystąpieniu czynników stresowych.

Po zastosowaniu na rośliny NURSPRAY HC:

uruchamia procesy obronne w roślinach
indukuje regenerację roślin po ustąpieniu stresu
aktywizuje fotosyntezę nawet w warunkach stresu

Dzięki efektowi pamięci stresu, NURSPRAY HC działa około 30 dni od zastosowania.

Tuż po zastosowaniu preparatu dochodzi do:

uruchomienia wielu genów odpowiedzialnych za reakcję roślin na stres
aktywacji systemów pozwalających zachować równowagę oksydoredukcyjną
zwiększenia ilość osmoprotektantów i przeciwutleniaczy

Rośliny traktowane NURSPRAY HC lepiej znoszą stres, szybciej wychodzą ze stresu i szybciej się regenerują po ustąpieniu warunków stresowych.

Działanie HURSPRAY HC jest typowym działanie zapobiegawczym – przygotowującym metabolizm roślin do walki ze stresami środowiskowymi.

Jak przygotować rośliny na stresy: suszy, przegrzania, nadmiernego promieniowania

Stres wodny rozumiany jest jako niedobór wody w tkankach roślin. Stres ten powstaje, gdy zawartość wody spadnie poniżej wartości krytycznej dla danego gatunku rośliny. Niedobór wody w roślinie – stres wodny, prowadzi zawsze do zaburzeń w przebiegu niemal wszystkich procesów fizjologicznych zachodzących w roślinie. Wiemy doskonale, że rośliny posiadają zdolności do ograniczania skutków stresu wodnego.

Mogą realizować, co najmniej kilka strategii obronnych przed suszą. Rośliny potencjalnie mogą:

przeciwdziałać odwodnieniu – poprzez sprawne pobieranie i przewodzenie wody oraz ochronę przed utratą wody
tolerować odwodnienie – poprzez akumulację substancji ochronnych, zmianę składu i właściwości błon, aktywację enzymów oksydacyjnych oraz alternatywnych dróg metabolicznych, aktywne mechanizmy naprawcze

Ważnym elementem walki roślin ze stresem suszy jest uruchomienie mechanizmów osmoregulacji. Umożliwiają one roślinie kontrolę potencjału osmotycznego komórek. Proces ten polega na nagromadzeniu w wakuoli substancji obniżających potencjał wody w komórce. Pozwala to na pobieranie wody z otoczenia w warunkach jej niedoboru. W wakuolach gromadzone są głównie: betainy, niektóre aminokwasy, głównie prolina i glicyna, alkohole wielowodorotlenowe – mannitol, pinitol oraz cukry takie jak glukoza i fruktoza. Zawartość tych związków zwiększa się także w cytoplazmie komórek, gdzie pełnią rolę substancji kompatybilnych chroniących struktury komórkowe przed skutkami odwodnienia. W uruchomieniu procesów obrony roślin przed skutkami odwodnienia uczestniczą oczywiście niektóre hormony roślinne. Są to głównie etylen i ABA biorący udział w ekspresji niektórych genów odpowiedzialnych za syntezę związków, którymi rośliny bronią się przed następstwami stresu wodnego.

Często ze stresem suszy powiązane są także inne stresy, głównie stres wysokiej temperatury, stres wynikający z nadmiernej ilości promieniowania słonecznego oraz stres zasolenia.

Dla większości roślin klimatu umiarkowanego, kilkugodzinne oddziaływanie temperatury powyżej 35oC prowadzi do uruchomienia procesów aklimatyzacyjnych, ograniczających skutki przegrzania organizmu roślinnego.

W odpowiedzi na stres cieplny dochodzi w roślinach do całego szeregu zmian metabolicznych:

zwiększonej produkcji antyoksydantów
akumulacji osmoprotektantów (substancji kompatybilnych): cukry, poliole, prolina, glicynobetaina, GABA – kwas gamma-aminomasłowy niebiałkowy aminokwas
przebudowy błon komórkowych
syntezy białek szoku cieplnego
produkcji i akumulacji związków fenolowych: fenylopropanoidy i flawonoidy
- fenylopropanoidy np. kwas hydroksycynamonowy i ferulowy – występują w całym królestwie roślin, gdzie służą, jako podstawowe składniki wielu polimerów strukturalnych

W przypadku stresu solnego rośliny uruchamiają mechanizmy minimalizujące skutki wysokiego stężenia soli w roztworze glebowym:

uruchomiają syntezę różnych białek transportowych
przywracają homeostazę Ca
wytwarzają akwaporyny
akumulują osmoprotektanty: prolina, alanina, glutamina, betaina, cukry, poliole
syntezują białka stresu solnego: osmotyny, dehydryny

Tradycją jest aplikowanie na rośliny, w przypadku stresów, różnego rodzaju preparatów, nawozów czy wyciągów, które potencjalnie wspierają rośliny w walce ze stresem lub wspierają je w szybszym powrocie do równowagi metabolicznej. Tego typu produkty oparte są głównie na ekstraktach z glonów, ekstraktach z roślin lub aminokwasach. Mają one różny skład uwarunkowany składem surowców, z których są pozyskiwany, mają także różne mechanizmy działania uwarunkowane także ich składem. W ostatnich latach coraz częściej jednak mówi się możliwości zastosowania produktów przygotowujących rośliny na nadejście stresów. Działanie takich rozwiązań przygotowuje rośliny do walki ze stresami, łagodzi skutki stresów, pozwala na szybszą i bardziej efektywną ich regenerację po ustąpieniu stresów. W tego typu produktach wykorzystuje się cząsteczki sygnałowe, które po aplikacji na roślinę indukują w niej cały szereg zmian metabolicznych, które z wyprzedzeniem przygotowują rośliny do walki ze skutkami stresów. Wykorzystujemy w tym przypadku mechanizmy, które normalnie rośliny używają do walki ze skutkami stresów, uruchamiamy je jednak zdecydowanie wcześnie, przygotowując niejako rośliny do efektywnej walki o przetrwanie. Osiągamy efekty podobne do szczepionki, która przygotowuje organizm na atak określonego patogena. Cząsteczki sygnałowe występują powszechnie w świecie roślin, są one odpowiedzialne za indukowanie określonych szlaków metabolicznych w odpowiedzi na określone zmiany środowiska zewnętrznego czy wewnętrznego roślin. Przykładem takiego rozwiązania jest wprowadzony na rynek polski w tym sezonie przez Bioagris stymulator NURSPRAY HC.

Po zastosowaniu na rośliny NURSPRAY HC:

uruchamia procesy obronne w roślinach
indukuje regenerację roślin po ustąpieniu stresu
aktywizuje fotosyntezę nawet w warunkach stresu

Dzięki efektowi pamięci stresu, NURSPRAY HC działa około 30 dni od zastosowania.

Tuż po zastosowaniu preparatu dochodzi do:

uruchomienia wielu genów odpowiedzialnych za reakcję roślin na stres
aktywacji systemów pozwalających zachować równowagę oksydoredukcyjną
zwiększenia ilość osmoprotektantów i przeciwutleniaczy

Działanie HURSPRAY HC jest typowym działanie zapobiegawczym – przygotowującym metabolizm roślin do walki ze stresami środowiskowymi.

NURSPRAY HC to wyjątkowy stymulator zaprojektowany tak, aby:

efektywnie przygotować rośliny na nadejście stresów
efektywnie wspierać rośliny w walce ze stresami, głównie stresem wodnym i stresem wysokiej temperatury
efektywnie regenerować rośliny po ustąpieniu stresów

Wyniki doświadczeń z zastosowaniem NURSPRAY HC w uprawie borówki amerykańskie (dr Paweł Krawiec, Karczmiska 2023):

Jagodowe – wsparcie na starcie: NURSPRAY HC

Mieliśmy już lato jesienią, wiosnę zimą, lato i zimę w kwietniu. Przy tak dynamicznej i zmiennej pogodzie trudno w tej chwili powiedzieć, co wydarzy się w najbliższym czasie, jeszcze trudniej przewidzieć przebieg warunków atmosferycznych na maj czy czerwiec. Stąd w przypadku borówek, truskawek czy malin warto nie oglądać się na prognozy i zabezpieczyć te gatunki przed wpływem zmiennych i agresywnych (stresogennych) czynników atmosferycznych, takich jak: niedobory wody (susza, zalanie systemu korzeniowego), wysokie temperatury czy nadmierne promieniowanie słoneczne. Czynniki te w pośredni i bezpośredni sposób wpływają na wielkość i jakość owoców jagodowych. Co zrobić, aby ograniczyć skutki wpływu niesprzyjających warunków atmosferycznych na wielkość i jakość plonu? Odpowiedź na to pytanie do tej pory nie była łatwa, jednak w tym sezonie, na polskim rynku pojawiło się rozwiązanie NURSPRAY HC, które może być odpowiedzią na negatywne skutki, jakie niesie ze sobą nieprzewidywalna pogoda.

Jak zastosować NURSPRAY HC w uprawach jagodowych:

Borówka amerykańska – dawka 200 ml/ha, zabiegi typowo zapobiegawcze: 1. zabieg w fazie widoczne pierwsze pąki kwiatowe (zbite grono) obok rozwiniętych liści, 2. zabieg w fazie początek wzrostu owocu; widoczne pierwsze owoce na gronie

Malina – dawka 200 ml/ha, zabiegi typowo zapobiegawcze: 1. zabieg w fazie widoczne pierwsze pąki kwiatowe (zbite grono) obok rozwiniętych liści, 2. zabieg w fazie początek wzrostu owocu; widoczne pierwsze owoce na gronie

Truskawka – dawka 200 ml/ha, zabiegi typowo zapobiegawcze: 1. zabieg w fazie na dnie rozety ukazują się pąki kwiatowe, 2. zabieg w fazie rozrost dna kwiatowego.

Zastosowanie NURSPRAY HC prowadzi do ograniczenia stresu wodnego (susza, zalanie, zasolenie), stresu spowodowanego zbyt wysoką temperaturą (przegrzanie) oraz stresu wynikającego z nadmiernej ilości promieniowania słonecznego.

NURSPRAY HC i grusze, jabłonie oraz Sadownicy bez stresu

W obecnym sezonie (2024) drzewa ruszyły i zakwitły bardzo wcześnie, pod koniec kwitnienia grusz i w pełni kwitnienia jabłoni niestety, po fali „upałów” nadszedł okres silnych przymrozków. Teraz dla odmiany prognozy pogody mówią o kolejnym zwrocie akcji, przynajmniej najbliższe dni mają być ciepłe i bardzo słoneczne. Taki przebieg warunków atmosferycznych negatywnie wpływał i wpływa na bardzo ważne procesy związane z formowaniem się owoców. Rozwój owocu zaczyna się od procesu zapylenia i zapłodnienia – proces ten przebiegał w nie najlepszych warunkach atmosferycznych. Dalej formowanie przyszłej gruszki czy jabłka zachodzi na skutek podziałów komórkowych – czas do 6/8 tygodnia po kwitnieniu. Później owoce rosną i kształtują się tylko na skutek powiększania się komórek. Jak widzimy w tej chwili wkraczamy w fazę intensywnych podziałów komórkowych w owocach, faktycznie od liczby powstałych teraz komórek będzie zależała wielkość przyszłej przykładowej gruszki. Aby wspomniane podziały komórkowe zachodziły dynamicznie drzewom potrzebna jest ogromna ilość energii wyprodukowanej w procesie fotosyntezy i pozyskanej w procesie oddychania. Warunkiem prawidłowego przebiegu fotosyntezy są silne, intensywnie zielone liście rozetowe oraz optymalne warunki atmosferyczne: prawidłowe zaopatrzenie drzew w wodę, optymalna temperatura, oraz optymalna ilość energii słonecznej. Stąd wszyscy dbamy o to, aby drzewa teraz były prawidłowo zaopatrzone w składniki pokarmowe, głównie azot, magnez i żelazo odpowiedzialne za wielkość liści i ich intensywnie zielony kolor. Niestety nie mamy wielkiego wpływu na przebieg warunków atmosferycznych, które potrafią bardzo silnie ograniczyć proces fotosyntezy. Możemy mieć natomiast wpływ na ograniczenie skutków stresów ograniczających fotosyntezę drzew. Jak możemy to zrobić? Odpowiedzi jest przynajmniej kilka, ale jedna z nich jest bardzo ciekawa, jest to stymulator odporności na stresy – NURSPRAY HC.

Jak zastosować NURSPRAY HC w sadach drzew ziarnkowych, gruszach i jabłoniach:

Grusze i jabłonie – dawka 400 ml/ha, zabiegi typowo zapobiegawcze: 1. zabieg w fazie widoczne pierwsze pąki kwiatowe, 2. zabieg w fazie początek rozwoju owoców.

Zastosowanie stymulatora odporności na stresy NURSPRAY HC w uprawie warzyw pod osłonami.

NURSPRAY HC jest narzędziem służącym do ograniczania wpływu niektórych stresów środowiskowych na rośliny. Szczególnie dobrze sprawdza się w uprawie warzyw pod osłonami, gdzie o stresy suszy, przegrzania czy nadmiernej solaryzacji nie jest trudno. Z naszych doświadczeń wynika, że pomidory, ogórki, papryka czy bakłażan reagują bardzo pozytywnie na zastosowanie NURSPRAY HC. Ubiegłoroczne i tegoroczne (2023 i 2024) badania tego produktu potwierdziły celowość jego zastosowania w warunkach uprawy pod osłonami oraz w polu. NURSPRAY HC powinniśmy zastosować już teraz po posadzeniu roślin w dawce 200 ml/ha uprawy. Musimy pamiętać, aby zabiegi wykonywać wieczorem, przy pełnym turgorze roślin. Preparat pobierany jest bardzo szybko, już po godzinie jest w roślinie i zaczyna działać. Efekt jednorazowej aplikacji utrzymuje się w roślinach przez około 4 tygodnie. Kolejne zabiegi w wymienionych warzywach powinniśmy wykonać po upływie około 4 tygodni.

Korzyści wynikające z mikoryzy

Wpływ mikoryzy na zaopatrzenie roślin w wodę

Roślinny o dobrze zmikoryzowane, maja bardziej rozbudowany system korzeniowy, o większym zasięgu i objętości samego systemu korzeniowego, jak i rozbudowany dodatkowo o zasięg grzybni grzybów mikoryzowych. W związku z tym mogą korzystać z większych zasobów wody glebowej. Część pobranej wody jest zatrzymywana w ryzosferze i grzybni – zapasy wody wykorzystywane w czasie spadku zawartości wody w glebie. Ważną rolę w tworzeniu zapasów wody mają także wezikule – tworzące mikrozbiorniczki z zapasową wodą, zgromadzona wewnątrz korzenia. Woda z wezikul może być wykorzystywana przez rośliny w warunkach suszy. Mikoryza może wpływać także na sam proces pobierania wody, regulując potencjał wody w roślinie – ułatwiając zachowanie homeostazy wodnej, utrzymanie mniej więcej stałej wartości potencjału wody. Brzmi to dość skomplikowanie, ale sprowadza się do osiągnięcia stanu równowagi pomiędzy transpiracją a asymilacją CO₂ w drodze fotosyntezy – do obu procesów potrzebne są otwarte szparki, a otwieranie aparatów szparkowych jest sterowane przez potencjał wody właśnie. Mikoryza wpływa także pozytywnie na sam transport wody w roślinie, ułatwiając go.

Wpływ mikoryzy na zaopatrzenie roślin w składniki pokarmowe

Rośliny o zmikoryzowanym systemie korzeniowym są lepiej zaopatrzone w podstawowe składniki pokarmowe. Grzyby ektomikoryzowe oraz grzyby tworzące mikoryzę erykoidalną mogą rozkładać nieorganiczne połączenia żelaza, fosforu i wapnia oraz organiczne połączenia azotu, fosforu i siarki. Składniki pokarmowe w ten sposób udostępnione trafiają do roślin i są przez niewykorzystane do wzrostu, rozwoju i plonowania. Patrząc na zasadniczą rolę mikoryzy erykoidalnej możemy stwierdzić, że głównym zadaniem grzybów jest rozkład organicznych form azotu i fosforu. Grzyby endomikoryzowe zapewniają roślinom o +80% więcej fosforu niż sama roślina byłaby w stanie pobrać z gleby oraz +25% azotu więcej niż możliwości pobierania przez rośliny niezmikoryzowane.

Wpływ mikoryzy na odporność roślin na stresy

Rośliny zmikoryzowane, z ustabilizowana mikoryzą, znacznie lepiej znoszą warunki stresowe. Mikoryza wspomaga rośliny w unikaniu, niektórych stresów oraz zwiększa tolerancję roślin na stresy. Oczywiście wspomaganie roślin przez mikoryzę jest efektywne tylko do pewnego poziomu stresu, musimy pamiętać, że rośliny zmikoryzowane nie są pancerne. Dla przykładu, unikanie suszy przez rośliny zmikoryzowane związane jest większym, głębszym i bardziej rozbudowanym systemem korzeniowym oraz zwiększeniem jego zasięgu przez grzybnię. Dzięki temu rośliny mogą wykorzystać wodę z większego obszaru. Nawet w warunkach więdnięcia rośliny zmikoryzowane później tracą turgor i szybciej odzyskują go. Tolerowanie warunków suszy przez rośliny zmikoryzowane polega na ograniczeniu odwodnienia komórek przez utrzymanie wysokiego potencjału osmotycznego. Grzyby mikoryzowe ograniczają stres suszy, jednak same też są w tych warunkach poddawane stresom. Nawet długotrwała, ale umiarkowana susza powoduje wzrost mikoryzacji korzeni, silny stres suszy ogranicza zasiedlenie korzeni, a także spada tworzenie zarodników przez grzyby.

Grzyby mikoryzowe ograniczają także pośrednio możliwość występowania chorób systemu korzeniowego. Większy, bardziej rozbudowany system korzeniowy, lepiej odżywione, zmikoryzowane rośliny są mniej wrażliwe na porażenie. Bogata mikoryza zmniejsza także liczbę miejsc, w których może być zainfekowany system korzeniowy przez patogeny. Dodatkowo grzyby mikoryzowe zaburzają komunikację pomiędzy systemem korzeniowym a sprawcą choroby, patogen nie może odszukać systemu korzeniowego i zainfekować go. Działanie bezpośrednie w przypadku grzybów endomikoryzowych, polega na szybszym uruchamianiu przez rośliny mechanizmów obronnych i ich zwiększonej aktywności.

Grzyby endomikoryzowe mają jeszcze jedną ogromną zaletę, która w praktyce możemy przekształcić na nasze korzyści. Produkują i bardzo specyficzne białka, zwane glomalinami. Glomaliny to bardzo charakterystyczne pod względem budowy i właściwościach fizykochemicznych białka o stabilnych cząsteczkach, nierozpuszczalne w wodzie i odporne na degradację, stabilizują one agregaty glebowe i chronią je przed rozbiciem. Badania glomalin wykazały odmienną budowę strukturalną niż kwasów huminowych czy fulwowych. Glomaliny są bardzo stabilnymi związkami chroniącymi agregaty glebowe przed degradacją, warunkuje to tworzenie odpowiedniej, trwałej struktury gruzełkowatej zapewniającej odpowiednie stosunki wodno-powietrzne w glebie. Gleba o odpowiedniej strukturze zapewnia roślinom lepsze warunki wzrostu, a nam łatwiejszą i lżejszą uprawę.

MycoTech Bio w praktyce rolniczej

Wydaje się, że warto zadbać o wysoki stopień zmikoryzowania systemu korzeniowego roślin, które uprawiamy, poprzez zastosowanie biopreparatów zawierających propagule grzybów mikoryzowych z rodzaju Glomus. Musimy także wiedzieć, że nie wszystkie gatunki roślin uprawnych podlegają mikoryzacji. Na przykład duża grupa roślin – kapustowate, rdestowate, goździkowate, komosowate, nie wchodzą w symbiozę z grzybami mikoryzowymi ich uprawa na dużą skalę i częsta obecność w płodozmianie ogranicza występowanie w glebie grzybów z rodzaju Glomus. Największe korzyści z zastosowania produktów mikoryzowych na bazie endomikoryzy możemy mieć w przypadku uprawy gatunków z przynajmniej kilku rodzin botanicznych np.: psiankowatych (pomidor, papryka, oberżyna), dyniowatych (ogórek, dynia, cukinia), astrowatych (sałaty), baldaszkowatych (marchew, pietruszka, seler, pasternak), liliowatych (cebula, czosnek), bobowatych (groch, soja i wiele innych gatunków), różowatych (jabłoń, grusza, truskawki, pestkowe), oraz w zbożach kłosowych, trawach i kukurydzy. W obecnej chwili na rynku biopreparatów jest, co najmniej kilka ciekawych rozwiązań opartych na grzybach endomikoryzowych z rodzaju Glomus. Wśród tych rozwiązań na uwagę zasługuje nowość na polskim rynku – nawozowy produkt mikrobiologiczny MycoTech BIO – wprowadzony na polski rynek przez Bioagris.

MycoTech BIO jest nawozowym produktem mikrobiologicznym przeznaczonym do efektywnej mikoryzacji systemu korzeniowego wielu gatunków roślin uprawnych. Składnikami aktywnymi produktu są symbiotyczne grzyby mikoryzowe z rodzaju Glomus oraz konsorcjum bakterii ryzosferowych z rodzaju Bacillus zasiedlający system korzeniowy roślin.

Poznaj mechanizm działania MychoTech BIO

Zastosowanie MycoTech BIO przynosi wymierne korzyści roślinom i stosującym go Plantatorom:

ogranicza stres replantacji po wysadzeniu rozsad
rośliny szybciej podejmują bezstresowy wzrost i rozwój
poprawia wykorzystanie składników pokarmowych z gleby
ograniczenia kosztów nawożenia doglebowego nawet o 20%
optymalizuje wykorzystanie wody z naturalnych opadów i nawadniania
niższe koszty nawadniania

Ogromną zaletą preparatu MycoTech BIO jest możliwość zastosowania go praktycznie na każdym etapie produkcji roślinnej:

w czasie produkcji rozsady w multiplatach lub doniczkach
w momencie wysadzania rozsady z multiplatów, doniczek
bezpośrednio na korzenie roślin w momencie ich sadzenia
doglebowo przed siewem lub sadzeniem roślin
w początkowym okresie wzrostu roślin, po przyjęciu się rozsady
w istniejących już nasadzeniach np.: drzew czy krzewów owocowych

MycoTech BIO może być zastosowany przy użyciu powszechnie dostępnych w gospodarstwach metod, nie wymaga zakupu dodatkowego sprzętu i urządzeń aplikacyjnych:

podlewanie roślin w multiplatach, doniczkach
zamaczanie multiplatów, doniczek przed wysadzeniem roślin na miejsce stałe
moczenie systemu korzeniowego roślin bezpośrednio przed ich sadzeniem
podlewanie kostek z rozsadą po ich wystawieniu na maty uprawowe
opryskiwanie gleby przed siewem czy sadzeniem roślin
fertygację lub podlewanie w czasie wegetacji roślin
inkorporację cieczy roboczej w głąb profilu glebowego zasiedlonego przez system korzeniowy

MycoTech BIO polecany jest w uprawie wielu gatunków roślin mikoryzujących np.:

Różowate: jabłoń, grusza, czereśnia, brzoskwinia, morela, malina, truskawka, poziomka, jeżyna, śliwa, pigwa, pigwowiec, róża, migdałowiec, świdośliwa, aronia, głóg, irga, ognik, jarzębina
Psiankowate: pomidor, papryka, bakłażan, ziemniak, tytoń, miechunka
Dyniowate: ogórek, dynia, cukinia, kabaczek, patison, melon, arbuz
Astrowate: sałaty, słonecznik, cykoria, karczoch, skorzonera, salsefia
Baldaszkowate: marchew, pietruszka, pasternak, seler, kminek, koper, koper włoski, anyż, lubczyk, kolendra
Liliowate: cebula, czosnek, por, szczypior, siedmiolatka, szalotka, szparagi
Bobowate: fasola zwyczajna, fasola wielokwiatowa, bób, groch, soczewica, soja, ciecierzyca, łubin, wyka, peluszka
Zboża np: pszenica, kukurydza

Najbardziej efektywne jest co najmniej dwukrotne zastosowanie MycoTech BIO w cyklu uprawy np. aplikacja na etapie produkcji rozsady i fertygacja roślin po posadzeniu ich na miejsce stałe.

Woda to życie – część 4. Jak zwiększyć wykorzystanie wody przez rośliny za pomocą mikoryzy?

Prowadząc produkcję rolniczą czy ogrodniczą gospodarujemy na skalę naszego gospodarstwa określonymi, posiadanymi przez nas zasobami: glebą, wodą, budżetem, maszynami, narzędziami czy infrastrukturą przechowalniczą. Podobnie rośliny, rosnące na naszych polach gospodarują zasobami, które im dostarczamy, wykorzystują na określonym poziomie, wodę z gleby, składniki pokarmowe, światło słoneczne czy przestrzeń, którą zajmują.

Zdolność do wykorzystania składników pokarmowych przez poszczególne gatunki określają potrzeby pokarmowe roślin (np. ilość azotu konieczna na wyprodukowanie 1 t plonu). Zdolność do efektywnego wykorzystania wody przez rośliny możemy mierzyć współczynnikiem transpiracji, mówiącym nam o tym, ile wody musi zużyć dany gatunek na wyprodukowanie 1 kg suchej masy. Wartości współczynnika transpiracji dla poszczególnych gatunków roślin uprawnych są bardzo zróżnicowane. Jak podaje literatura, mogą one wynosić średnio od 300 do prawie 1000 l wody na 1 kg wytworzonej suchej masy rośliny.

Tab. współczynnik transpiracji dla kilka wybranych gatunków roślin uprawnych:

Gatunek uprawny	Współczynnik transpiracji H2O l/kg s.m.
pszenica	473-559
kukurydza	315-413
lucerna	651-963
fasola	656
marchew	270-460
kapusta	518-810
ogórek	686

Za: S. Karczmarczyk i L. Nowak

Jak widzimy przynajmniej niektóre gatunki roślin „dość rozrzutnie” gospodarują wodą. W tym kontekście pojawia się pytanie, czy możemy mieć wpływ na poprawę wykorzystania wody przez rośliny uprawne? Aby odpowiedzieć na to pytanie warto sięgnąć do historii i to do czasów bardzo nam odległych. Historia podpowiada nam, że możemy wykorzystać do poprawy wykorzystania wody przez rośliny uprawne zjawisko mikoryzy.

Mikoryza pojawiła się w historii roślin bardzo wcześnie, towarzyszyła już pierwszym roślinom lądowym – 400 milionów lat temu, można zaryzykować stwierdzenie, że mikoryza pomogła skolonizować roślinom środowisko lądowe. Mikoryzą nazywa się symbiozę zachodzącą pomiędzy korzeniami roślin wyższych a wysoce wyspecjalizowanymi grzybami żyjącymi w glebie. Nazwa zjawiska – mikoryza pochodzi od dwóch greckich słów: mykes – grzyb, rhiza – korzeń. Mówi się, że różne rodzaje mikoryzy tworzy ponad 80% roślin lądowych, liczba grzybów wchodzących w związki mikoryzowe z roślinami wyższymi szacuje się na około 5000 – 6000 gatunków. Najbardziej rozpowszechnioną (występującą u ponad 80% roślin, w tym u większości roślin uprawnych) i najstarszą jest mikoryza endotroficzna, młodszą i mniej rozpowszechnioną jest mikoryza ektotroficzna, występuje ona u około 5% roślin, głównie nagozalążkowych drzew leśnych. Najmłodszym i najmniej rozpowszechnionym typem mikoryzy, jest mikoryza erykoidalna, występująca wyłącznie w przedstawicieli roślin wrzosowatych.

Mikoryza mikoryzą, ale co z tego wynika dla nas? Generalnie można zaryzykować takie stwierdzenie, że rośliny o silnie zmikoryzowanym systemie korzeniowym są bardziej konkurencyjne niż rośliny bez mikoryzy. Mikoryza silnie oddziałuje na: zaopatrzenie roślin w wodę i składniki pokarmowe, stan fizjologiczny roślin i przebieg podstawowych procesów biochemicznych (np. fotosyntezę), wspiera rośliny w walce ze stresami powodowanymi przez czynniki abiotyczne i biotyczne. Z praktyki wiemy, że owoce z roślin mikoryzowanych są ładniejsze, lepiej wybarwione, słodsze, smaczniejsze, stanowią bogatsze źródło składników pokarmowych i substancji biologicznie czynnych, np. antyoksydantów, witamin, fenoli. Owoce także lepiej się przechowują, są trwalsze po zbiorze.

Woda to życie. Część 3. Jak oszczędzać wodę przeznaczoną do nawadniania? (SLICK)

Poprzedni materiał poświęciliśmy zjawisku retencji – zatrzymywania wody w glebie. Wiemy, że zwiększenie zawartości próchnicy w glebie oraz regulacja odczynu wpływają na zwiększenie zdolności gleby do zatrzymywania wody. Teraz pojawia się pytanie czy wodą w glebie (zgromadzoną i dostarczaną do niej wraz z nawadnianiem) możemy efektywnie zarządzać?

Odpowiedź nie wydaje się łatwa, ale od czego mamy przykłady krajów, gdzie mimo stosunkowo niskich opadów, słabych gleb, ograniczonych zasobów wody słodkiej prowadzi się wydajną produkcję ogrodniczą. Otóż, w takich warunkach w trakcie nawadniania powszechne staje się stosowanie specjalistycznych polepszaczy doglebowych, pozwalających optymalizować ilość wody stosowanej do nawadniania. Przykładem takiego rozwiązania jest, wprowadzony na polski rynek przez Bioagris polepszacz gleby SLICK. Preparat został stworzony przez hiszpańskich ogrodników, gospodarujących w trudnych warunkach klimatyczno-glebowych. Nasz nowy polepszacz, obok preparatów Xsteress i BioCal jest kolejnym orężem do walki ze stresami. SLICK stanowczo wyróżnia się swoim składem, który został tak zaprojektowany, aby działać w praktycznie wszystkich warunkach glebowych, zarówno na glebach ciężkich jak i lekkich oraz w substratach torfowych. SLICK zawiera dwa typy substancji powierzchniowo czynnych: Poloksamer i etoksylowaną aminę kokosową oraz aminokwasy. Zastosowany wraz z wodą do nawadniania, poprawia jej dystrybucję zarówno w pionowym, jak i poziomym ruchu wody w glebie. Na glebach lekkich ogranicza przemieszczanie się wody w głąb profilu glebowego zatrzymując ją w zasięgu systemu korzeniowego. Stosowany na glebach ciężkich, zlewnych, słabo przepuszczalnych, pomaga wodzie przesiąkać do strefy korzeniowej. Ogranicza tym samym straty wody wynikające z przesiąkania wody poza zasięg korzeni na glebach lekkich oraz ogranicza straty wody wynikające ze spływów powierzchniowych, z którymi mamy do czynienia na glebach ciężkich, zlewnych. Na glebach lekkich ogranicza tym samym także straty nawozów stosowanych w fertygacji. Przeprowadzone doświadczenia oceniające zdolność do zatrzymywania wody w glebie (ograniczenie przesiąkania) wskazują, że dodatek SLICK pozwala na zaoszczędzenie do 28% wody poprzez ograniczenie przesiąkania poza zasięg systemu korzeniowego. Woda związana ze SLICK wolniej paruje z gleby (mniejsza ewaporacja). Przeprowadzone przez nas doświadczenia wskazują, że takie straty można zmniejszyć poprzez zastosowania SLICK nawet o 20%. Efektywny ruch wody w glebie ogranicza także możliwość zalania systemu korzeniowego oraz pozwala zachować w glebie odpowiednie stosunki powietrzno-wodne, sprzyjające rozwojowi korzeni roślin oraz mikroorganizmów glebowych.

Ważną rolę w składzie preparatu odgrywają także aminokwasy. SLICK jest szczególnie bogaty w kwas glutaminowy, glicynę i lizynę. Aminokwasy zawarte w SLICK aplikowane doglebowo optymalizują pobieranie składników pokarmowych, sprzyjają rozwojowi systemu korzeniowego, ograniczają stres suszy oraz wpływają pozytywnie na bioróżnorodność mikroorganizmów glebowych. Polepszacz ten możemy stosować na wszystkich rodzajach gleb, przez wszelkie systemy nawadniania oraz we wszystkich uprawach. SLICK można aplikować razem z nawozami stosowanymi do fertygacji (przez systemy nawadniania kroplowego). Pierwsza dawka aplikujemy w czasie pierwszego nawadniania po posadzeniu roślin – 1L/ha, kolejne dawki 1 L/ha co miesiąc. Możliwy jest podział kolejnych dawek na 4 aplikacje po 0,25 L/ha, co 7 dni, czyli dawka 1 L/ha działa przez okres około 1 miesiąca, 0,25 L/ha działa około 7 dni. SLICK możemy również zastosować przez zraszacze. Pierwsza dawka przy takim sposobie aplikacji wynosi 3 L/ha, kolejne dawki to 1 L/ha miesięcznie, z możliwością podziału na cztery zabiegi po 0,25 L/ha, co 7 dni.

Przy użyciu SLICK można także przyspieszyć nasączanie wodą substratów torfowych, szczególnie tych silnie przeschniętych. Mają one przez to lepsze właściwości późniejszym okresie np. wzrostu rozsady – łatwiej je powtórnie nawodnić, wolniej przesychają, lepiej trzymają wilgoć i składniki pokarmowe. Zastosowanie SLICK do nawadniania czy fertygacji pozwala na skuteczniejsze wykorzystywanie i celowe zarządzanie wodą w nawadnianiu. Może być narzędziem ograniczającym koszty zużycia wody przeznaczonej do nawadniania, szczególnie w warunkach, gdy jest jej coraz mniej a nawadnianie kosztuje coraz więcej.

Woda to życie. Część 2. Retencja wody w glebie i pobieranie z gleby przez rośliny. (BLACKJAK)

Niestety, nie cała woda, która znajduje się w glebie jest dostępna dla roślin uprawnych. Wynika to z faktu, że woda może znajdować się w glebie pod różnymi postaciami, które mają różny stopień związania np. z koloidami glebowymi i cząstkami gleby.

Stosując to kryterium możemy wyróżnić:

wodę krystalizacyjną,
wodę występującą w glebie pod postacią lodu czy też pary wodnej,
wodę związaną siłami molekularnymi (higroskopowa i błonkowata),
wodę kapilarną,
wodę grawitacyjną,
wodę gruntową.

W wymienionym szeregu kolejno maleją siły wiązania wody przez glebę i rośnie jej dostępność dla roślin. Mogą one pobierać wodę z gleby jedynie, gdy siła ssąca systemu korzeniowego jest równa lub większa od sił wiążących ją w glebie. Rośliny mogą wykorzystywać wodę przytrzymywaną w glebie z siłą maksymalnie 15 000 hPa. Do wody łatwo dostępnej dla roślin możemy zaliczyć wodę grawitacyjną wolno przesiąkającą przez glebę oraz część wody kapilarnej, która jest wiązana przez glebę z siłą do około 5000 hPa. Woda trudnodostępna jest przytrzymywana w glebie z siłą do około 15000 hPa, jest to graniczna wartość pobierania przez rośliny. Przy przekroczeniu tej wartości woda staje się niedostępna dla roślin (ciśnienie ponad 15 000 hPa) i rozpoczyna się proces ich więdnięcia. Paradoksalnie więdnięcie roślin następuje w różnych glebach, przy różnej zawartości wody. Zależy to od siły ssącej gleby, a ta zależy między innymi od składu mechanicznego, zawartości koloidów glebowych i substancji organicznej. Punkt trwałego więdnięcia dla gleb piaszczystych może nastąpić przy 2% objętościowych wody w glebie, natomiast w glebie gliniastej przy zawartości wody na poziomie 35%.

Dbając o glebę – wykonując zabiegi agrotechniczne powinniśmy mieć na uwadze działania, które potencjalnie wpływają na ilość wody dostępnej dla roślin – zabiegi wpływające na wielkość retencji wody w glebie. Retencję rozumiemy jako zdolność gleby do zatrzymywania wody. Zdolność ta zależy głównie od składu granulometrycznego i struktury gruzełkowatej gleby. O powstawaniu i utrzymywaniu tej struktury decyduje szereg czynników, ale najważniejsze znaczenie mają:

odpowiednia zawartość próchnicy
odczyn gleby: obojętny lub zbliżony do obojętnego

Myśląc o budowaniu satysfakcjonującej retencji wody w glebie, należy pamiętać o stałym dbaniu o zawartość substancji organicznej (próchnicy) oraz o regularnym korygowaniu odczynu gleby. Zwiększanie zawartość substancji organicznej w glebie, w tym próchnicy możemy wykonywać długofalowo i doraźnie – na przykład stosując różnego rodzaju preparaty oparte na kwasach humusowych. Takich rozwiązań w Polsce i Europie jest bardzo wiele. W niektórych krajach, chociażby w takich jak Hiszpania, są one stałym elementem agrotechniki, szczególnie w uprawach ogrodniczych prowadzonych pod osłonami. Wśród tego typu rozwiązań wyróżnia się nawóz BLACKJAK, ponieważ jest to skoncentrowana wodna zawiesina mikronizowanego leonardytu. Dzięki unikalnej metodzie produkcji – mikronizacji – zachowuje wszystkie zawarte w nim składniki aktywne oraz działa dwufazowo. Pierwsza faza składająca się z kwasów huminowych, fulwowych i humin działa natychmiast po zastosowaniu. Druga faza, oparta na mikrocząsteczkach leonardytu, wnika do gleby bądź substratów torfowych tworząc depozyt (zapas), z którego powoli uwalniają się i działają składki aktywne – kwasy humusowe i huminy. Takie podejście do formułowania nawozu zapewnia działanie natychmiastowe i długofalowe a także znakomicie ogranicza straty kwasów humusowych wynikające z wymywania ich w głąb gleby – poza zasięg systemu korzeniowego roślin. Dodatkowo zastosowanie dolistne nawozu organicznego BLACKJAK wzmacnia w roślinie cały szereg procesów fizjologicznych, będących następstwem uruchamiania odpowiednich genów oraz związanych z nimi procesów, między innymi odpowiedzialnych za:

gospodarkę hormonalną, podziały i wydłużanie się komórek,
oddychanie, syntezę ATP (procesy kumulacji i wykorzystania energii),
metabolizm azotu,
szlaki sygnałowe odpowiedzi na warunki stresowe,
pobieranie i transport fosforu w roślinie.

Wsparcie dla rozsady papryki – Blackjak, Polyversum WP i Slick

W największym zagłębiu paprykowym zaczęły się siewy na wczesne nasadzenia pod nieogrzewane osłony. Rośliny już od momentu wschodów mają duże wymagania. Jak wspomagać rozsadę papryki na etapie produkcji rozsady?

Wsparcie siewek możemy rozpocząć już na etapie przygotowywania substratu torfowego, którym wypełnimy multiplaty. Do nawodnienia wspomnianego substratu możemy wykorzystać wodę z dodatkiem wielofunkcyjnego adiuwantu doglebowego SLICK w stężeniu 0,3%. Jest to preparat oparty na mieszaninie substancji powierzchniowoczynnych oraz aminokwasów pomagających zarządzać wodą przeznaczoną do podlewania roślin. SLICK przyspiesza i ułatwia nasiąkanie wodą (szczególnie przesuszonych substratów torfowych). Na późniejszym etapie produkcji rozsady pozwala łatwiej przesiąkać wodzie w głąb multiplatu, mimo przeschniętej warstwy wierzchniej torfu. Dodatek SLICK ogranicza także parowanie wody z multiplatów, przyczynia się tym samym do oszczędności wody i czasu przeznaczonego na nawadnianie. Aminokwasy zawarte w preparacie wspierają rozwój systemu korzeniowego a także poprawiają wykorzystanie składników pokarmowych z substratu. Dodatkowo, wspierają rozwój mikroorganizmów glebowych.

Wsparcie siewek możemy kontynuować, podlewając rośliny biologicznym fungicydem POLYVERSUM WP. Biofungicyd efektywnie działa na ważne patogeny pochodzenia glebowego powodujące fytoftorozę, zgorzel podstawy łodygi, fuzariozę oraz zgniliznę twardzikową. Zgodnie z obecnie obowiązującym rozporządzeniem dotyczącym przyznawania i wypłaty płatności w ramach ekoschematów na rzecz klimatu i środowiska w ramach Planu Strategicznego dla Wspólnej Polityki Rolnej na lata 2023–2027, można otrzymać płatności do zastosowanej biologicznej ochrony. POLYVERSUM WP jest biologicznym środkiem ochrony roślin, więc po zastosowaniu należy złożyć odpowiednie dokumenty, zgodnie z wytycznymi rozporządzenia, aby otrzymać dopłatę do biologicznej ochrony, dzięki czemu wykorzystanie środka POLYVERSUM WP staje się zdecydowanie bardziej opłacalne.

W późniejszym okresie możemy zadbać o rośliny podlewając je nawozem BLACKJAK. Myśląc o zastosowaniu BLACKJAK, pamiętajmy, że jest on skoncentrowaną wodną zawiesiną mikronizowanego leonardytu. Dzięki unikalnej metodzie produkcji – mikronizacji – zachowuje wszystkie zawarte w nim składniki aktywne oraz działa dwufazowo. Pierwsza faza składająca się z kwasów huminowych, fulwowych i humin działa natychmiast po zastosowaniu. Druga faza, oparta na mikrocząsteczkach leonardytu, wnika do gleby bądź substratów torfowych tworząc depozyt (zapas), z którego powoli uwalniają się i działają składki aktywne – kwasy humusowe i huminy. Takie podejście do formułowania nawozu zapewnia działanie natychmiastowe i długofalowe a także znakomicie ogranicza straty kwasów humusowych wynikające z wymywania ich w głąb gleby – poza zasięg systemu korzeniowego roślin.

Ze środków ochrony roślin należy korzystać z zachowaniem bezpieczeństwa. Przed każdym użyciem przeczytaj informacje zamieszczone w etykiecie i informacje dotyczące produktu. Zwróć szczególną uwagę na stosowane zwroty wskazujące na rodzaj zagrożenia i symbole ostrzegawcze umieszczone w etykietach oraz przestrzegaj zalecanych środków bezpieczeństwa.

Woda to życie. Część 1

Niezależnie od rozwoju techniki, postępu w agrotechnice, postępu biologicznego, uprawianych odmian, gleba i wodą są, i pozostaną na zawsze podstawowymi zasobami, niezbędnymi do produkcji roślinnej. Prawidłowe gospodarowanie wodą i glebą jest fundamentem rentowności gospodarstwa, szczególnie teraz, gdy mamy do czynienia z gwałtownymi i nieprzewidywalnymi zjawiskami atmosferycznymi: okresowymi suszami, nawalnymi opadami, coraz bardziej zauważalnym ociepleniem klimatu.

Wiemy doskonale, że gleba jest skomplikowanym układem wzajemnie powiązanych ze sobą faz: stałej (w której wyróżniamy także fazę żywą gleby), ciekłej i gazowej. Woda, a właściwie roztwór glebowy zawierający rozpuszczone związki nieorganiczne, organiczne i jej wzajemne relacje z powietrzem glebowym wpływają na większość fizycznych, chemicznych, i biologicznych właściwości gleby. Woda jest środowiskiem dla przebiegu reakcji chemicznych zachodzących w glebie, substratem wykorzystywanym do tych reakcji, warunkuje wzrost i rozwój roślin oraz mikroorganizmów glebowych. Można zaryzykować stwierdzenie, że bez wody nie ma życia – nie ma życia w glebie oraz na jej powierzchni.

Wiele ostatnich sezonów wegetacyjnych charakteryzuje się bardzo zmiennymi warunkami atmosferycznymi. Szacuje się, że na przestrzeni ostatnich 600 lat susze występowały na terenie Polski z częstotliwością od 19 do 25 razy w każdym 100-leciu. Niestety w ostatnich latach susze pojawiają się coraz częściej – w latach 2001-2012 wystąpiły aż 5-krotnie. Dodatkowo, sytuację pogarsza zwiększająca się zmienność warunków atmosferycznych – występowanie coraz silniej zarysowanych okresów niedoborów (susze) i nadmiarów opadów (nawalne deszcze). W ostatnich latach obserwujemy wzrost: temperatury powietrza, intensywności promieniowania słonecznego oraz prędkości wiatru – zwiększających straty wody z gleby i pogłębiających deficyt wody w glebie. Podstawowym jej źródłem w glebie są opady atmosferyczne i nawadnianie. Średnia roczna suma opadów w Polsce wynosi około 550-600 mm, z wahaniami od 500-550 mm w części środkowej kraju, do 600-650 mm na północy i południu kraju oraz ponad 1000 mm w górach. Niestety, charakterystyczną cechą klimatu naszego kraju jest duża zmienność opadów i temperatury powodowana ścieraniem się mas powietrza oceanicznego i kontynentalnego. Średnia roczna, realna suma opadów, występująca w niektórych rejonach Polski jest niestety mniejsza niż potrzeby wodne uprawianych tam roślin.

O zaopatrzeniu roślin w wodę decydują głównie:

opady atmosferyczne – ich wielkość i rozłożenie w czasie sezonu wegetacyjnego
retencja glebowa – zdolność do zatrzymywania i oddawania wody roślinom
podsiąkanie wody z głębszych warstw gleby – jeżeli takie zasoby występują glebie
nawadnianie – zgodne z potrzebami danego gatunku

Na wielkość i rozłożenie opadów atmosferycznych w sezonie wegetacyjnym nie mamy i nie będziemy mieć wpływu, jest to poza naszym zasięgiem. Możemy mieć jednak ogromny wpływ na retencję wody w glebie, dostępność wody dla roślin. Możemy także lepiej zarządzać wodą przeznaczoną do nawadniania oraz poprawić efektywność jej wykorzystywania przez rośliny.

W jaki sposób i przy udziale jakich narzędzi możemy zarządzać wodą w glebie? Jaka jest dostępność wody i jej wykorzystanie przez rośliny? O tym przeczytacie w kolejnych, naszych materiałach poświęconych wodzie glebowej.

Najważniejsze zabiegi na koniec sezonu zbioru jabłek

Nieuchronnie zbliża się koniec sezonu. Aktualnie większość odmian jabłoni jest już zebrana i znajduje się w chłodni w oczekiwaniu na przyszłych klientów. Mimo tego, przed nami jeszcze kilka ważnych zabiegów agrotechnicznych, które wpływają na stopień odżywienia drzew, wiązanie i rozwój pąków kwiatowych, kondycję drzew oraz ich zdrowotność w trakcie kolejnego sezonu wegetacyjnego.

Co możemy zrobić?

1. Warto pomyśleć, jeszcze teraz, przed opadaniem liści z drzew, o dokarmianiu dolistnym azotem, borem i cynkiem. Zabieg ten ma na celu stworzenie rezerwy składników pokarmowych w pędach i pniach drzew, którą rośliny będą mogły wykorzystać wiosną w okresie ruszania wegetacji, szczególnie, gdy wiosna będzie chłodna i długa.

2. Warto także sprawdzić w jabłoniach nasilenie występowania parcha wtórnego i ewentualnie ograniczyć potencjał infekcyjny sadu, jeśli jest to konieczne, stosując opryskiwanie drzew 5% mocznikiem. Wydaje się, że zabieg ten może mieć kluczowe znaczenie w wielu sadach, z uwagi na powszechne występowania wysokiego nasilenia „wtórniaka”.

3. W panujących obecnie i prognozowanych warunkach atmosferycznych, bardzo ważne może okazać się zabezpieczenie fungicydami miedziowymi, śladów poliściowych i miejsc po zerwanych owocach. Prognozy pogody przewidują utrzymanie się wysokiej, jak na tę porę roku temperatury oraz dużej ilości opadów sprzyjających infekcjom wszelkich uszkodzeń kory przez sprawcę raka drzew owocowych.

Jak przeprowadzać zabiegi preparatami miedziowymi?

Do stosowanych w okresie bezlistnym preparatów miedziowych warto dodać adiuwant VAPOR GARD. Jest to naturalny preparat pochodzenia roślinnego z grupy adiuwantów. Zalecany jest do łącznego stosowania z preparatami miedziowymi, w uprawach roślin sadowniczych w okresie bezlistnym, aplikowanymi w celu ochrony ich przed chorobami kory i drewna. Zabieg z użyciem VAPOR GARD przeprowadza się łącznie z preparatami miedziowymi. Zalecane stężenie adiuwantu to jedynie 0,1% (100 ml/100 l wody). Środek ten skutecznie zwiększa efektywność przeprowadzanych zabiegów poprzez utworzenie elastycznej powłoki chroniącej preparaty miedziowe przed między innymi zmywaniem przez deszcz – redukuje ona negatywny wpływ czynników atmosferycznych na skuteczność fungicydów nawet przez 4 tygodnie. Pamiętajmy, że VAPOR GARD możemy stosować z każdym zabiegiem preparatami miedzowymi w okresie bezlistnym drzew. VAPOR GARD pod wpływem promieniowania słonecznego polimeryzuje, dzięki temu preparaty miedziowe dłużej utrzymują się na opryskiwanej powierzchni i są mniej narażone na zmywanie przez opady atmosferyczne. Sam VAPOR GARD po polimeryzacji tworzy hydrofobową powłokę ograniczającą utrzymywanie się wody na opryskiwanej powierzchni kory, ogranicza tym samym prawdopodobieństwo infekcji przez sprawców chorób kory i drewna.

Ochrona pozbiorcza selera korzeniowego bez dodatkowych pozostałości środków ochrony roślin

Powoli zbliżają się zbiory selera korzeniowego do przechowywania. Dotychczasowy przebieg warunków atmosferycznych, w większości przypadków, sprzyjał prawidłowym procesom dojrzewania zgrubień i ograniczał presję chorób, które mogą potencjalnie pojawić się w okresie przechowywania.

Co wpływa na zdolność przechowalniczą selera?

Pamiętajmy jednak, że zdolność przechowalnicza zgrubień jest wypadkową wielu czynników, w tym:

właściwości danej odmiany,
przebiegu warunków atmosferycznych podczas całego sezonu,
agrotechniki – głównie nawożenia, szczególnie azotem, potasem, wapniem i borem,
występowania chorób, w tym chorób odglebowych, np. zgnilizna twardzikowa,
szkodników – w tym przypadku nie możemy zapominać o nasileniu występowania nicieni glebowych, uszkadzających korzenie oraz zgrubienia np. szpilecznik baldasznik czy korzeniaki.

Jak ograniczyć ryzyko występowania chorób w okresie przechowalniczym?

Standardem jest opryskiwanie roślin selera fungicydami w okresie przed zbiorami zgrubień. Zabiegi te mają na celu ograniczenie presji chorób, które mogą występować w okresie przechowywania. Mimo przeprowadzenia zabiegów przedzbiorczych, warto pomyśleć o dodatkowej ochronie zgrubień także po zbiorze, w okresie ich przechowywania. Wówczas idealnym rozwiązaniem jest POLYVERSUM WP. Jest to biofungicyd oparty na nadpasożytniczym grzybie Pythium oligandrum. Połączenie ochrony przedzbiorczej z zastosowaniem biofungicydu POLYVERSUM WP stanowi kompletny zabieg, gwarantujący odpowiednie parametry jakościowe zgrubień oraz skuteczną ochronę przed chorobami przechowalniczymi – szarą pleśnią i zgnilizną twardzikową.

Stosowanie POLYVERSUM WP w ochronie zgrubień

Biofungicyd POYVERSUM WP stosujemy poprzez zamgławianie po złożeniu zgrubień do komory przechowalniczej i schłodzeniu ich do temperatury 3-5^oC. Grzyb Pythium oligandrum, na którym oparty jest środek, pokrywa powierzchnię zgrubień biofilmem, który zabezpiecza je przed rozwojem grzybów chorobotwórczych, powodujących gnicie. Warto pamiętać, że biopreparat POLYVERSUM WP nie ma okresu karencji. Oznacza to, że zgrubienia mogą być przeznaczone do spożycia oraz sprzedaży zaraz po zastosowaniu biopreparatu. Dodatkowo, środek nie generuje dodatkowych pozostałości substancji aktywnych w warzywach i owocach.

Profesjonalne zabiegi zamgławiania komór przechowalniczych możecie zamówić u:

Appsad Biała Rawska – nr tel. 784 611 712

Inagri Twoja ziemia. Nasza pasja – nr tel. 787 093 555

Agromar Mariusz Wielonek – nr tel. 507 155 037

Opłacalna inwestycja w organiczne rozwiązania

Teraz i w nadchodzących latach korzystanie z POLYVERSUM WP będzie bardziej opłacalne. Zgodnie z rozporządzeniem odnośnie ekoschematów, w ramach Planu Strategicznego dla Wspólnej Polityki Rolnej na lata 2023-2027, możliwe jest otrzymanie dopłaty do ochrony biologicznej. Po zastosowaniu POLYVERSUM WP należy złożyć odpowiednie dokumenty, zgodne z wytycznymi tego rozporządzenia.

Ze środków ochrony roślin należy korzystać z zachowaniem bezpieczeństwa. Przed każdym użyciem przeczytaj informacje zamieszczone w etykiecie i informacje dotyczące produktu. Zapoznaj się z zagrożeniami i postępuj zgodnie ze środkami ostrożności wymienionymi w etykiecie.

Jeżeli zależy Ci, by przeprowadzane zabiegi były skuteczne i mogły spełniać swoje zadanie, możesz zamówić zamgławianie u profesjonalnych firm.

Jak zwykły chlorek wapnia może stać się wielofunkcyjnym nawozem dolistnym?

Aktualnie trwają zbiory Gali, zaraz Golden, Prince i Sampion, później Ligol i na końcu do chłodni trafi Idared. Część z tych odmian opryskujemy jeszcze nawozami wapniowymi, żeby móc zagwarantować ich wysoką zdolność przechowalniczą. Skuteczną praktyką w tym czasie jest stosowanie zabiegów opartych na chlorku wapnia o różnym stopniu uwodnienia (zawartości wapnia i różnej czystości, włącznie z chlorkiem spożywczym). Jak każde źródło wapnia, posiada on swoje zalety i wady. Chlorek wapnia zawiera bowiem najwięcej wapnia ze wszystkich związków wapnia. Oznacza to, że może być on fitotoksyczny.

Pewna praktyka na obniżenie fitotoksyczności

Od wielu lat przy stosowaniu chlorku do cieczy roboczej, używamy różnych dodatków. Należą do nich między innymi preparaty aminokwasowe. Praktykę tę stosuje się w celu obniżenia fitotoksyczności związku oraz poprawienia pobierania wapnia. Z pewnością coś musi w tym być, skoro z podobnych rozwiązań korzystają nawet najwięksi producenci nawozów dolistnych.

Mieszanina zbiornikowa a gotowy nawóz

Na czym polega – z pozoru niewielka – różnica pomiędzy mieszaniną zbiornikową a gotowym nawozem? W specjalistycznych nawozach wapń jest skompleksowany aminokwasami, a nie tylko z nimi zmieszany. Jest to znacząca różnica, która odgrywa główną rolę przy pobieraniu wapnia przez owoce i liście. W celu uzyskania obrazu skuteczności warto jest więc przeprowadzić doświadczenie, które polega na porównaniu mieszaniny zbiornikowej i gotowych produktów. Dlatego też namawiamy Sadowników na przeprowadzenie takiego badania.

Wielofunkcyjny adiuwant – PROTECTOR™

Czy istnieje inna droga wsparcia chlorku? Warto jest spróbować sprawdzonej w badaniach – przeprowadzonych w Sadzie Doświadczalnym SGGW na Wilanowie – mieszaniny chlorku wapnia z adiuwantem wielofunkcyjnym – PROTECTOR™. Oto wyniki naszych badań:

PROTECTOR™ jest adiuwantem wielofunkcyjnym, który:

ogranicza do minimum ściekanie cieczy roboczej z liści i owoców (szczególnie pokrytych grubą warstwą wosku),
zmniejsza napięcie powierzchniowe cieczy użytkowej poprawiając dystrybucję, penetrację oraz pobieranie fungicydów i składników pokarmowych z nawozów dolistnych na roślinie,
skuteczne ogranicza zmywanie fungicydów i nawozów w okresie do 6 dni po zabiegu i przy opadach deszczu do 25 mm,
redukuje znoszenie kropel cieczy roboczej,
ogranicza straty substancji aktywnej i składników pokarmowych podczas zabiegu,
poprawia skuteczności agrochemikaliów (w tym nawozów).

Jak działa PROTECTOR™?

W ciągu zaledwie godziny od przeprowadzenia zabiegu w świetle dziennym PROTECTOR™ polimeryzuje, wiążąc agrochemikalia, w tym składniki pokarmowe na powierzchni rośliny. Powstała powłoka jest związana z naturalnym woskiem, który pokrywa roślinę. Jest ona elastyczna i powiększa się wraz ze wzrostem tkanek, w tym z przyrostem powierzchni owoców. Powłoka jest aktywna przez okres 7-10 dni, a następnie ulega biodegradacji.

Recepta mieszaniny chlorku wapnia z PROTECTOR™ jest dość prosta. Stosujemy dawki chlorku wapnia odpowiednio dobrane do fazy rozwojowej jabłoni i następnie dodajemy do cieczy roboczej 0,3 l/ha wielofunkcyjnego adiuwantu PROTECTOR™.

Ochrona przedzbiorcza gruszki oraz ochrona pozbiorcza gruszki i jabłka bez pozostałości środków ochrony roślin

Skuteczna ochrona przedzbiorcza gruszki

Zbliża się nieuchronnie termin zbioru gruszek, a z nim dylematy dotyczące intensywności (liczby zabiegów, wyboru fungicydów) ochrony przedzbiorczej, zapobiegającej występowaniu chorób owoców w obiektach przechowalniczych. Gruszki narażone są potencjalnie na choroby fizjologiczne i choroby pochodzenia grzybowego. Szczególnie groźne dla przechowywanych gruszek są: szara pleśń, gorzka zgnilizna, mokra zgnilizna owoców. Tradycyjnie przed zbiorem gruszek wykonujemy kilka, zwykle 2-3 zabiegi fungicydami. Jeśli zależy nam na ograniczeniu liczby pozostałości substancji aktywnych w owocach, w schemat zabiegów możemy wkomponować także opryskiwania fungicydami biologicznymi, opartymi o mikroorganizmy, jako substancje aktywne. Przykładem takiego rozwiązania jest biofungicyd oparty na grzybie Pythium oligandrum – POLYVERSUM WP. Stosujemy w gruszach na 3-5 dni przed zbiorem w dawce 0,15 kg/ha w połączniu z adiuwantem Protector – 0,3 l/ha.

Skuteczna ochrona gruszki i jabłka przed grzybami chorobotwórczymi

Wraz z nowoczesnymi technologiami przechowalnictwa owoców, na rynku pojawiają się także nowe technologie dotyczące stosowania środków ochrony roślin, przeznaczone do aplikacji po zbiorze owoców. Aktualnie dopuszczone jest co najmniej kilka rozwiązań, przeznaczonych do zastosowania po zbiorach gruszek i jabłek.

Skuteczna ochrona przed grzybami chorobotwórczymi

Są to produkty służące do zraszania lub zanurzania owoców, produkty do fumigacji czy nawet aerozolowania. Prekursorem w kwestii tych rozwiązań na polskim rynku jest Bioagris. Od niemal 10 lat zalecamy zamgławianie komór, w których składowane są owoce, biofungicydem opartym na grzybie Pythium oligandrum. Środek POLYVERSUM WP zastosowany bezpośrednio na owoce skutecznie zwalcza choroby przechowalnicze jabłek i gruszek. Zapobiega on przede wszystkim powstawaniu szarej pleśni, gorzkiej zgnilizny i mokrej zgnilizny. Badania pokazały, że stosowanie tego programu wpływa na dłuższe utrzymanie barwy zielonej (green effect).

Jak stosować biologiczną ochronę roślin?

POLYVERSUM WP powinniśmy zastosować poprzez zamgławianie, po złożeniu owoców do komory przechowalniczej i schłodzeniu ich do temperatury 3-5oC. Główną rolę odgrywa tutaj aktywny składnik POLYVERSUM WP, grzyb 𝘗𝘺𝘵𝘩𝘪𝘶𝘮 𝘰𝘭𝘪𝘨𝘢𝘯𝘥𝘳𝘶𝘮. Po zastosowaniu środka, pokrywa on powierzchnię owoców biofilmem, który zabezpiecza gruszki i jabłka przed rozwojem grzybów chorobtówrczych, powodujących gnicie. Pythium oligandrum jest w stanie namnażać się i “zjadać” grzybnię, np. sprawcy szarej pleśni, pojawiającej się na zainfekowanych w okresie kwitnienia owocach.

Wyjątkowe cechy POLYVERSUM WP

Warto pamiętać, że biologiczny POLYVERSUM WP nie ma okresu karencji. Dzięki temu owoce, na które zastosowaliśmy preparat, od razu nadają się do jedzenia i sprzedaży. Środek ten nie generuje żadnych dodatkowych pozostałości środków ochrony roślin w owocach. Jeżeli chcesz być pewny najwyższej jakości działania biopreparatu, postaw na ekspertów w kwestii zamgławiania komór przechowalniczych: Appsad Biała Rawska, Inagri, Agromar Mariusz Wielonek.
Kontakt do firm:
Appsad Biała Rawska 📞 784 611 712
Inagri 📞 787 093 555
Agromar Mariusz Wielonek 📞 507 155 037

POLYVERSUM WP – pewna inwestycja w naturalność

Obecnie POLYVERSUM WP jest wyjątkowo opłacalnym środkiem ochrony roślin. Fakt ten zostanie podtrzymany przez aktualnie obowiązujące rozporządzenie, dotyczące przyznawania i wypłaty płatności w ramach ekoschematów dla klimatu i środowiska w ramach Planu Strategicznego dla Wspólnej Polityki Rolnej na lata 2023-2027. W tych też latach możecie otrzymać dofinansowanie do biologicznej ochrony upraw. POLYVERSUM WP jest środkiem naturalnym, wystarczy go zastosować i złożyć odpowiednie dokumenty zgodne z wytycznymi rozporządzenia.
Ze środków ochrony roślin należy korzystać z zachowaniem bezpieczeństwa. Przed każdym użyciem przeczytaj informacje zamieszczone w etykiecie i informacje dotyczące produktu. Zapoznaj się z zagrożeniami i postępuj zgodnie ze środkami ostrożności wymienionymi w etykiecie.

Wydłużenie okna zbioru gruszek

W ostatnich latach w Polsce przybywa profesjonalnych sadów gruszowych. Mimo pewnych problemów agrotechnicznych z uprawą naszej głównej odmiany – `Konferencja’, zbiory gruszek rosną z roku na rok, przy zachowaniu opłacalności produkcji. Zbliża się nieuchronnie termin zbioru gruszek, który jest ograniczony czasowo. Poznaj skuteczną metodę na wydłużenie okna zbiorów.

Pewne wydłużenie okna zbioru gruszek

Zazwyczaj największy przyrost wielkości plonu owoców następuje od połowy sierpnia i następnie trwa do czasu zbiorów. Poprawny termin zbioru gruszek jest zależny od wielu czynników, przez co ciężko jest go wyznaczyć. Na przykład w przypadku odmiany „Konferencja” uważa się, że dla wyznaczenia prawidłowego terminu zbioru tych owoców można wykorzystywać:

⦁ barwę podstawową skórki – optymalny odcień to 2-4 według palety Ctifl,
⦁ zmianę w jędrności miąższu – spadek jędrności do 65-55 N,
⦁ wyniki testu skrobiowego – indeks na poziomie 6/7 i 30 – 40% przekroju owoców pozostaje zabarwiona,
⦁ zawartość ekstraktu w owocach na poziomie co najmniej 10%,
⦁ pomiar produkcji etylenu i dwutlenku węgla produkowanych przez owoce.

Wyczekiwany termin jest swego rodzaju kompromisem pomiędzy oczekiwaną wielkością plonu, parametrami owoców oraz naszymi technicznymi i fizycznymi możliwościami faktycznego zbioru i złożenia w chłodni. Jednak co w sytuacji, kiedy nie da się zebrać owoców w optymalnym terminie? Wówczas możemy wspomóc nasze działania, stosując nawóz XSTRESS. W świetle wyników naszych badań oraz obserwacji, zastosowanie nawozu XSTRESS w gruszach może znacznie ograniczyć niechciane przejrzewanie, zminimalizować opadanie owoców oraz przede wszystkim wydłużyć okres ich optymalnego zbioru z zachowaniem pożądanych parametrów.

XSTRESS to specjalistyczny nawóz dolistny, który został sformułowany w celu spowolnienia procesów przejrzewania owoców oraz poprawienia ich jakości w trakcie zbioru, jak i po zbiorach. Nawóz pozwala na skuteczne wydłużenie optymalnego okna zbioru i redukuje utratę właściwości sensorycznych owoców. Może być on stosowany przed zbiorem w większości upraw ogrodniczych i sadowniczych. W przypadku grusz, XSTRESS stosujemy na 10-14 dni w dawce 1,5 l/ha oraz wna 5-7 dni w dawce 1 l/ha, przed planowanym terminem zbioru owoców.

Skuteczna uprawa śliwek podczas sezonu

Na przełomie sierpnia i września, śliwki stają się szczególnie popularnym produktem na rynku. Żeby móc wykorzystać w pełni ten czas, doskonałym pomysłem jest sięgniecie po sprawdzone rozwiązania, które wesprą naszą uprawę.

Skuteczne wydłużenie okna zbioru śliwek

Czasami musimy zmierzyć się z sytuacją, kiedy zamiast na przyspieszeniu terminu zbiorów, zależy nam na jego opóźnieniu. Powodów ku temu może być wiele: organizacja pracy, brak pracowników, oczekiwanie na podwyższenie ceny owoców. Niestety, takie oczekiwania nie zawsze przynosi nam korzyści – owoce mogą przejrzeć już na drzewach, opaść lub, co bardzo prawdopodobne w przypadku śliwek, nawet popękać.
Jeśli naszym zamiarem jest wydłużenie okna zbioru – w takim przypadku możemy wspomóc nasze działania poprzez zastosowanie nawozu XSTRESS. W śliwach środek ten stosujemy: na 10-14 dni w dawce 1,5 l/ha i 5-7 dni w dawce 1 l/ha, przed planowanym terminem zbioru owoców. XSTRESS jest specjalistycznym nawozem dolistnym sformułowanym dla spowolnienia procesów przejrzewania owoców, poprawiającym ich jakość zarówno w trakcie zbioru, jaki i po zbiorze. XSTRESS pozwala na wydłużenie optymalnego okna zbioru, redukuje utratę parametrów i opadanie owoców.

Skuteczna ochrona pozbiorcza śliwek bez pozostałości środków ochrony roślin

W sierpniu i wrześniu na rynku owoców królują przede wszystkim śliwki. Pojawiają się najpierw odmiany wczesne i średnio wczesne dostarczane bezpośrednio z drzew, a później z obiektów przechowalniczych. Aktualnie dostępne technologie przechowywania śliwek gwarantują zachowanie podstawowych parametrów jakościowych owoców. Pomimo tego, nie zabezpieczają one w zupełności przed występowaniem różnych chorób przechowalniczych. Dlatego też, połączenie nowoczesnych metod przechowalniczych z zastosowaniem biofungicydu POLYVERSUM WP stanowi rozwiązanie kompletne. Gwarantuje ono utrzymanie odpowiednich parametrów jakościowych oraz skuteczną ochronę przed chorobami przechowalniczymi, np. wystąpieniem szarej pleśni. Wykonywanie zabiegu zamgławiania znacząco wpływa na bardziej intensywny nalot na skórce śliwek. POLYVERSUM WP powinno się stosować poprzez zamgławianie, po złożeniu owoców do komory przechowalniczej i schłodzeniu ich do temperatury 3 – 5oC. Składnik aktywny POLYVERSUM WP – grzyb Pythium oligandrum – po zastosowaniu pokrywa powierzchnię śliwek biofilmem, który zabezpiecza je przed rozwojem grzybów chorobotwórczych, powodujących gnicie owoców. Warto pamiętać też, że biopreparat POLYVERSUM WP nie ma okresu karencji. W ten sposób owoce nadają się do spożycia od razu po jego zastosowaniu preparatu. Dzięki temu szybciej można rozpocząć ich sprzedaż. Dodatkową zaletą biopreparatu jest fakt, że nie pozostawia on żadnych pozostałości substancji aktywnych w owocach. Jeżeli chcesz zapewnić sobie najwyższą skuteczność działania, zdecydowanie warto sięgnąć po prawdziwych specjalistów w kwestii zamgławiania komór przechowalniczych. Należą do nich: Appsad Biała Rawska, Inagri oraz Agromar Mariusz Wielonek.

Pewna inwestycja w naturalne rozwiązania

Obecnie i w najbliższych latach stosowanie POLYVERSUM WP będzie jeszcze bardziej opłacalne. Zgodnie z obowiązującym rozporządzeniem, dotyczącym przyznawania i wypłaty płatności w ramach ekoschematów na rzecz klimatu i środowiska w ramach Planu Strategicznego dla Wspólnej Polityki Rolnej na lata 2023–2027, możecie otrzymać płatności do zastosowanej biologicznej ochrony. POLYVERSUM WP jest biologicznym środkiem ochrony roślin, więc wystarczy zastosować POLYVERSUM WP i złożyć odpowiednie dokumenty, zgodnie z wytycznymi rozporządzenia, aby otrzymać dopłatę do biologicznej ochrony.
Ze środków ochrony roślin należy korzystać z zachowaniem bezpieczeństwa. Przed każdym użyciem przeczytaj informacje zamieszczone w etykiecie i informacje dotyczące produktu. Zapoznaj się z zagrożeniami i postępuj zgodnie ze środkami ostrożności wymienionymi w etykiecie.

Jak skutecznie zabezpieczyć róże brokułów przed zakwitaniem?

Aktualnie trwająca fala upałów oraz prognozowana pogoda do końca sierpnia, zdecydowanie odcisną swoje piętno na poprawnym rozwoju róż brokułów. Upały nie wpływają korzystnie na ich rozwój, zwłaszcza jeżeli chodzi o jakość oraz trwałość. Jednakże istnieją rozwiązania, które zapobiegają negatywnemu oddziaływaniu trudnych warunków atmosferycznych.

XSTRESS – pewna ochrona róży brokuła

Do sprawdzonych rozwiązań bez wątpienia należy nawóz XSTRESS, który wspiera:
⦁ utrzymanie się zwartości róży,
⦁ opóźnienie żółknięcia i niechcianego zakwitania,
⦁ utrzymanie trwałości pozbiorczej oraz wielkości róży.
W przypadku brokułów letnich i jesiennych środek ten powinien być stosowany w dawce 1,5 l/ha w momencie, kiedy róże osiągną średnicę 5-6 cm. W brokułach jesiennych, zależnie od warunków atmosferycznych, zabiegi powtarzamy, co 7-10 dni. XSTRESS ma także zastosowanie w kalafiorach. W kalafiorach pierwszy zabieg wykonujemy, gdy róże osiągną średnicę 7 cm. W przypadku tego gatunku, w zależności od warunków atmosferycznych i przeznaczenia plonu, zabieg należy powtórzyć po 7–10 dniach w dawce 1 l/ha.

Sprawdzony skład, który spełni swoje zadanie

XSTRESS wyróżnia się pod względem składu i jego właściwości. Nawóz ten skutecznie przesuwa metabolizm roślin z syntezy niekorzystnego etylenu na stronę pozytywnie działających poliamin. Są to przede wszystkim cząsteczki pełniące rolę ochronną w przypadku działania czynników stresowych. Dodatkowo, poliaminy pełnią także rolę hamulca w regulacji procesów starzenia się roślin. Stężenie tych związków u roślin jest wysokie w tkankach szybko rosnących, w których znajduje się wiele dzielących się komórek np. rozwijające się pąki kwiatowe, z których składają się róże brokułów.

Zadbaj o truskawki po zbiorach

Ostatnie miesiące nie pozwalają plantatorom truskawek nawet na chwilę wytchnienia. Aktualnie nadal trwają zbiory ich późnych odmian. Dodatkowo właśnie rozpoczęła się produkcja sadzonek doniczkowanych oraz na plantacjach, na których zakończono zbiory, trwają zabiegi agrotechniczne, takie jak: koszenie liści i nawożenie przede wszystkim za pomocą azotu.

Dla plantatorów szykujący sadzonki we własnym zakresie

Dla plantatorów, którzy przygotowują doniczkowane sadzonki truskawek we własnym zakresie idealnym programem jest nasze sztandarowe rozwiązanie dla lepszego ukorzeniania, czyli nawóz BLACKJAK. Powinny być one moczone w zawiesinie składającej się z 250 ml środka BLACKJAK na 100 l wody.
Istotne jest to, aby wykonać tę czynność jeszcze przed posadzeniem sadzonek truskawek do multiplatów. Nawóz BLACKJAK można wykorzystywać również przy ich opryskiwaniu 2 tygodnie po posadzeniu i przyjęciu w dawce 2 l/ha.

Przygotowanie plantacji na następny sezon

Jeżeli chcemy, żeby w przyszłości nasza plantacja truskawek również cieszyła się wysokiej jakości plonami, warto ją wspomóc już na koniec bieżącego sezonu. Kiedy już wykosiliśmy liście, świetnym krokiem w tym kierunku jest skupienie się na odbudowie nowej, bujnej, a przy tym intensywnie zielonej biomasy. To właśnie od tego będzie zależeć wiązanie pąków kwiatowych na przyszły sezon. W momencie, gdy na skoszonych już plantacjach pojawiają się nowe liście, warto wykonać oprysk mieszaniną 2 l/ha BLACKJAK razem z 1,5 l/ha Terra-Sorb Complex. Zabieg ten należy powtórzyć po 14 dniach. Postawienie na mieszaninę tych środków w efekcie zapewnia prawidłowe wiązanie pąków kwiatowych na przyszły sezon. Takie połączenie unikatowej technologii mikronizowanego loenardytu z BLACKJAK z L – aminokwasami pochodzenia roślinnego i mikroelementów zawartymi w Terra-Sorb Complex znacznie wspiera regenerację części nadziemnej i systemu korzeniowego roślin.

Wiele zastosowań BLACKJAK od Bioagris

Warto również być świadomym tego, że BLACKJAK posiada szerokie spektrum działań. Skutecznie wzmacnia on cały szereg procesów fizjologicznych roślin, które są następstwem uruchamiania się odpowiednich genów i związanych z nimi procesów. Są one między innymi odpowiedzialne za:

⦁ utrzymywanie gospodarki hormonalnej w dobrym stanie – podziały i wydłużanie się komórek,
⦁ oddychanie i syntezę ATP – procesy kumulacji i wykorzystywania energii,
⦁ metabolizm azotu,
⦁ szlaki sygnałowe odpowiedzi na warunki stresowe,
⦁ pobieranie i transport fosforu w roślinie,

Dodatkowo w przeprowadzonych badaniach wykazano, że BLACKJAK intensyfikuje procesy fizjologiczne. Należą do nich, chociażby:

⦁ fotosynteza,
⦁ wzrost i rozwój,
⦁ modulacja fitohormonów,
⦁ odporność na stres,
⦁ pobieranie i wykorzystywanie składników pokarmowych.

W efekcie możemy być pewni tego, że rośliny będą cechować się znacznie lepszą kondycją oraz będą one lepiej plonować w przyszłym sezonie, czego efektem są lepszej jakości zbiory truskawek.

Brokuły i kalafiory wysokiej jakości

Brokuły i kalafiory z sezonu letniego są już dostępne. Niedługo zaczyna się okres sadzenia tych, które będą towarzyszyć nam jesienią. Plantatorzy przygotowujący rozsadę, mają jeszcze czas, aby poprawić jakość swoich sadzonek, np. wesprzeć rozwój systemu korzeniowego lub ograniczyć stres replantacji. Z jakich rozwiązań warto korzystać w szczególności?

BLACKJAK – poprawa wzrostu korzeni

Popularny oraz ceniony przez plantatorów BLACKJAK to pewne rozwiązanie w trakcie upraw brokułów i kalafiorów. Pomaga on w rozrastaniu się systemu korzeniowego warzywa, w efekcie czego, siewki wytwarzają więcej drobnych korzeni. Kwasy humusowe i mikronizowany leonardyt, zawarte w BLACKJAK, ułatwiają pobieranie składników pokarmowych przez korzenie oraz chronią składniki pokarmowe przed wypłukaniem z substratu, w którym rośnie rozsada. Środek ten ogranicza również stres związany z sadzeniem roślin na miejsce stałe. BLACKJAK skutecznie wzmacnia w roślinie także cały szereg procesów fizjologicznych, będących następstwem uruchomienia odpowiednich genów oraz związanych z nimi procesów, odpowiedzialnych m.in. za:
⦁ gospodarkę hormonalną, podziały i wydłużanie się komórek
⦁ oddychanie, syntezę ATP (procesy kumulacji i wykorzystania energii)
⦁ metabolizm azotu
⦁ szlaki sygnałowe odpowiedzi na warunki stresowe
⦁ pobieranie i transport fosforu w roślinie.

VAPORGARD – ograniczenie transpiracji

VAPORGARD jest rozwiązaniem, po które z całą pewnością warto sięgnąć w uprawie brokułów i kalafiorów. Służy on do ograniczenia transpiracji rozsad warzyw po posadzeniu ich w polu. Zabieg tym adiuwantem należy wykonywać opryskiwaczem plecakowym. Wówczas powinno się opryskiwać rozsadę dokładnie przed wysadzeniem na miejsce stałe. Zalecane stężenie preparatu to 1-2% – w zależności od spodziewanych warunków po wysadzeniu. VAPORGARD skutecznie ogranicza transpirację – parowanie wody z roślin nawet o 20%. Dzięki czemu sadzonki lepiej się przyjmują. W efekcie plantatorzy zyskują co najmniej kilka dni dodatkowego okresu wegetacji roślin, co przekłada się na większy plon.

Jak dbać o rośliny kalafiorów i brokułów po zawiązaniu róż?
Jeżeli zależy nam na:
⦁ utrzymaniu zwartości róży,
⦁ opóźnieniu żółknięcia i niechcianego zakwitania,
⦁ utrzymaniu trwałości pozbiorczej,
⦁ wielkości róży, związanej z wydłużeniem okresu wegetacji,

to powinniśmy zastosować kolejne narzędzie dostarczane przez Bioagris – nawóz XSTRESS. W przypadku brokułów letnich i jesiennych warto używać dawki 1,5 l/ha. Powinno wykonać się zabieg w momencie, gdy róże osiągną średnicę 5-6 cm. W brokułach letnich możemy powtórzyć czynność w dawce 1 l/ha już po kilku dniach. Natomiast w przypadku brokułów jesiennych – zależnie od warunków atmosferycznych – wykonujemy zabieg co 7-10 dni. W kalafiorach pierwszy zabieg wykonuje się wtedy, gdy róże osiągną średnicę 7 cm. W przypadku kalafiorów, w zależności od warunków atmosferycznych, czynność należy powtórzyć po 7-10 dniach w dawce 1 l/ha.

PROETECTOR – adiuwant wielofunkcyjny

W produkcji brokułów i kalafiorów swoje zastosowanie ma jeden z naszych wielofunkcyjnych środków – PROTECTOR. Poza samym pozytywnym wpływem na skuteczność ochrony roślin, ogranicza on również występowanie gnicia róż, powodowanego przez chorobotwórcze bakterie. PROTECTOR naprawia i odwarza występującą naturalnie na roślinach brokułów i kalafiorów warstwę woskową, zapobiegającą zatrzymywaniu się wody na różach. Mniej wody oznacza mniejsze prawdopodobieństwo wystąpienia bakterioz.

Jeżeli chcesz, żeby Twoje brokuły i kalafiory odznaczały się wysoką jakością oraz dłużej wyglądały świeżo, postaw na produkty naturalnego pochodzenia, które z łatwością Ci w tym pomogą!

Maliny nie tylko na deser

Konsumenci kupują owoce jagodowe, w tym maliny, w sposób planowy – głównie wykorzystując je do przygotowania różnego rodzaju przetworów. Nierzadko zdarza się również, że traktuje się je jako zdrową przekąskę. Natomiast, niezależnie od celu zakupu, konsumenci w pierwszej kolejności wybierają owoce duże, dobrze wybarwione, nieuszkodzone w czasie zbioru i obrotu oraz sprawiające wrażenie świeżych i dojrzałych, ale nie przejrzałych, bez oznak sokowania. Jednakże, żeby owoce mogły spełniać wszystkie wymagania konsumenta, plantatorzy muszą wykazać się dużym zaangażowaniem i wiedzą w trakcie całego procesu uprawy. Zwłaszcza dotyczy to malin, które są bardzo delikatne i wrażliwe na uszkodzenia mechaniczne i choroby. , przez co łatwo o różnego rodzaju uszkodzenia, czy też choroby. Obecnie na rynku środków produkcji jest przynajmniej kilka ciekawych rozwiązań wspierających zachowanie jakości malin w czasie obrotu owocami.

XSTRESS – recepta na świeże owoce

Środkiem, po który z pewnością warto sięgnąć w trakcie uprawy malin jest XSTRESS. Jest to nawóz stosowany w uprawie malin od wielu lat, a jego skuteczność została udowodniona. Produkt ten ogranicza przejrzewanie owoców oraz pomaga im utrzymać swoją świeżość przez znacznie dłuższy czas.
XSTRESS zastosowany w sekwencji zabiegów: pierwszy zabieg na 3-4 dni przed pierwszym zbiorem w dawce 1,5 l/ha, a następne w trakcie trwania zbiorów, co 5 do 7 dni, wpływa efektywnie na ograniczanie procesów przejrzewania owoców malin. W doświadczeniach stwierdzaliśmy pozytywny wpływ XSTRESS na:
⦁ ograniczenie syntezy etylenu w owocach nawet o 25%,
⦁ ograniczenie ich oddychania nawet o ponad 30%,
⦁ zachowanie jędrności owoców o około 40%,
(w stosunku do kontroli nie traktowanej XSTRESS).
XSTRESS przesuwa syntezę etylenu na korzyść syntezy poliamin. Powoduje to ograniczenie procesów związanych z przejrzewaniem owoców i zachowaniem przez dłuższy czas ich świeżości.

POLYVERSUM WP – ochrona przed pleśnią i zamieraniem pędów

Sprawdzonym i polecanym rozwiązaniem w uprawie malin jest biologiczny fungicyd POLYVERSUM WP. POLYVERSUM WP może być stosowany na plantacjach przez opryskiwanie. Chroni rośliny malin przed zamieraniem pędów oraz owoce – przed szarą pleśnią. Może być także zastosowany po zbiorze i schłodzeniu owoców w obiekcie przechowalniczym przez zamgławianie owoców. Taki sposób szczególnie polecamy plantatorom, którzy planują dłuższy transport owoców..

Jeżeli chcesz zadbać o jakość swoich malin, warto wesprzeć się naturalnymi środkami ochrony roślin.

Biocal w rzepaku

Pierwiastki mineralne pobierane są z gleby za pomocą systemu korzeniowego, a następnie transportowane do części naziemnej wiązkami przewodzącymi. Wapń należy do makroelementów czyli występuje w ilości powyżej 0,02% suchej masy rośliny i jest niezbędnym pierwiastkiem dla życia rośliny.

Transport wapnia w roślinie
Sam fakt pobierania i występowania w roślinie określonej ilości danego pierwiastka niekoniecznie świadczy o jego istotnej roli fizjologicznej. Pierwiastki niezbędne są to pierwiastki, bez których roślina nie może przejść całego cyklu rozwojowego od nasienia do nasienia. Skład chemiczny rośliny nie odzwierciedla zatem jej zapotrzebowania na niezbędne pierwiastki odżywcze. Składniki mineralne pobierane są z gleby przez korzenie w sposób bierny (zgodnie z gradientem stężeń) oraz aktywny (z udziałem energii metabolicznej, wbrew gradientowi stężeń). Bierne wnikanie składników mineralnych do rośliny to wstępna faza pobierania, następnie jony muszą zostać włączone do metabolizmu. Aby tak się zadziało muszą zostać przetransportowane w drodze transportu aktywnego do wnętrza komórek. Dzieje się to przy udziale białek nośnikowych funkcjonujących jako pompy przenoszące jony przez błony komórkowe ze znaczną szybkością. Dla większości składników mineralnych są to pompy protonowe jednak jony wapnia są tu wyjątkiem i ich transport jest regulowany przez specjalne aktywne pompy wapniowe. Aby proces zachodził niezbędne jest aby w komórkach znajdowały się auksyny. Pompa wapniowa, w dużym skrócie, wtłacza do komórki jony wapnia, które zastępują w niej auksyny inicjujące cały proces.

Auksyny
Auksyny są wytwarzane w młodych częściach roślin: w wierzchołku pędu, rozwijających się liściach i młodych owocach. Pobudzają wzrost wydłużeniowy łodyg a także biorą udział w ustawianiu się liści ku światłu

Rola wapnia
Rola wapnia w roślinie jest wielostronna. Przede wszystkim jest budulcem ścian komórkowych. Powoduje silne powiązanie sąsiadujących ścian komórkowych przez co większa sprężystość rośliny i jej odporność na wyleganie. Stabilizuje błony komórkowe i wpływa na ich selektywną przepuszczalność. Wapń wpływa na na przebieg reakcji biochemicznych, np. przemianę cukrów. Tworzy związek zapasowy – fitynę, która gromadzi się w nasionach zbóż i roślin oleistych. Deficyt wapnia w roślinie prowadzi do zaburzeń rozwoju liści i owoców. Należy on do grupy pierwiastków mało ruchliwych. Odłożony w starych liściach nie jest przemieszczany do liści młodych. Dlatego objawy niedoboru występują w pierwszej kolejności na liściach młodych.

Dlaczego BioCal?
BioCal to innowacyjny nawóz, który precyzyjnie dostarcza wapń do rośliny poprzez pobudzenie występujących naturalnie w roślinie mechanizmów. Jednak dzięki niemu transport wapnia zostanie skierowany do organów, które są pożądane przez producentów rolnych, np. w uprawie rzepaku można pobudzić transport wapnia do kwiatów i łuszczyn. Naturalnie odbywa się on gdy ta część rośliny jest młoda i maleje w toku rozwoju. Jednakże zastosowanie nawozu BioCal w trakcie kwitnienia spowoduje nagromadzenie auksyn w zawiązujących się łuszczynach, które dzięki temu przez dłuższy okres czasu będą mogły aktywnie przyciągać wapń i wykorzystywać w podziałach komórkowych. Istotny jest fakt, że dzięki BioCal proces transporty wapnia odbywa się bez zakłóceń również w warunkach stresu (stres termiczny, wodny). Odczyn nawozu BioCal to 2-3 dlatego jest świetnym kompanem do mieszanin

zbiornikowych i można go łączyć z większością dostępnych na rynku agrochemikaliów. Należy uważać jedynie na nawozy zawierające fosfor – nie powinno się ich łączyć! Optymalna temperatura stosowania to 12 – 25OC.

Wpływ BioCal na plon rzepaku
W przeprowadzonym doświadczeniu w różnych wariantach wykazano, że największy wpływ na wielkość plonu miało dwukrotne zastosowanie BioCal w fazie BBCH 59 i 65 (żółty pąk i pełnia kwitnienia). Zwiększyła się ilość łuszczyn na roślinie oraz jej wypełnienie. BioCal zwiększa zawartość tłuszczu w nasionach. Uzyskano ponad 400 kg większy plon z hektara, co przy obecnych cenach rzepaku oraz dopłatach za zaolejenie przekłada się na bardzo wymierne korzyści dla producenta.

Ciekawym efektem zaobserwowanym po stosowaniu BioCal w rzepaku jest intensywny rozwój łuszczyn na pędach bocznych. Roślina generalnie inwestuje w rozwój pędu głównego a gdy ma większe zasoby dopiero rozwija pędy boczne. Najwyraźniej wapń jest istotnym czynnikiem plonotwórczym w rzepaku.

Zalecenia

Rzepak ozimy

Faza BBCH 59-62 (żółty pąk/początek kwitnienia)
0,5l/ha (łącznie z zabiegiem insektycydowim) + powtórzyć w BBCH 65 w dawcę 0,5l/ha

Faza BBCH 64-65 (pełnia kwitnienia)
1 – 1,5 l/ha (łącznie z zabiegiem fungicydowym

Nie stosować ze środkami zwilżającymi!
Nie łączyć z nawozami zawierającymi fosfor!
Dostępne opakowania: 1l i 5l

Literatura:
Lewak S., Kopcewicz J., Fizjologia roślin. Wprowadzenie. Wydawnictwo Naukowe PWN,
2009
Jankiewicz L.S. red. Regulatory wzrostu i rozwoju roślin. Wydawnictwo Naukowe PWN,
1997

Nu Film Max

Nu Film Max jest preparatem naturalnym o roślinnym pochodzeniu. Stosowany jest głównie w uprawie rzepaku oraz grochu. Do jego głównych zastosowań należy ograniczenie pękania łuszczyn i osypywania się nasion przed zbiorami oraz w celu obniżenia wilgotności nasion rzepaku.
Jest to środek z grupy adiuwantów do stosowania z desykantami w okresie przedzbiorczym. Zastosowanie środka Nu Film Max w uprawie rzepaku ozimego i jarego oraz grochu ogranicza pękanie łuszczyn i strąków oraz osypywanie się nasion przed zbiorem. Oferowany przez nas preparat Nu Film MAX tworzy elastyczną, cienką błonkę, której głównym zadaniem jest zabezpieczenie rośliny przed negatywnym wpływem czynników zewnętrznych przez okres około 4-5 tygodni. Dodatkowo preparat ogranicza dostawanie się wody do wewnątrz łuszczyny. Nu Film Max pod wpływem promieni słonecznych polimeryzuje dlatego wymagane jest, aby po zastosowaniu był co najmniej 1 godzinę poddany działaniu światła dziennego.

Stosowanie środka:

Rzepak ozimy i jary
Zalecane dawkowanie: 0,5-0,6 l/ha.
Stosować: podczas zbioru jednoetapowego, gdy większość łuszczyn ma kolor zielonkawożółty.
Zalecana ilość wody: 300-600 l/ha.
W przypadku stosowania z desykantami (np glifosatem) dawkę można zmniejszyć do 0,3 l/ha

Groch jadalny i pastewny ( na suche nasiona )
Zalecane dawkowanie: 0,5 l/ha.
Stosować: w momencie, gdy większość strąków straciła intensywny zielony kolor i zaczyna żółknąć.
Zalecana ilość wody: 300-600 l/ha.

Pamiętajcie, aby nie dodawać Nu Film Max bezpośrednio do opryskiwacza. Przed użyciem wstępnie wymieszać produkt w oddzielnym naczyniu (wiadrze) z niewielką ilością letniej wody.

Pobierz etykietę Nu Film Max

Zapobieganie różowatości korzeni cebuli

Biologiczny fungicyd zawierający Pythium oligandrum
• Zapobiega i zwalcza różowatość korzeni cebuli

• Pierwszy zabieg wykonać w fazie 3 – 4 liści (BBCH 13-14). dawka 200 g/ha

• Zalecana ilość wody: 600 – 800 l/ha.
• Zalecane opryskiwanie: grubokropliste.
• Zabieg wykonywać w dzień pochmurny, w nocy, najlepiej podczas lekkiej mżawki.

Unikalna forma azotu dla roślin
• Azot bardzo szybko dostępny dla roślin
• Zwiększa masę korzeni
• Nie powoduje nadmiernego wzrostu wegetatywnego
• Bardzo dobrze miesza się ze środkami ochrony roślin oraz nawozami
• Powoduje ograniczenie zawartości azotanów

• Unikalna zawiesina leonardytu
• Powoduje szybkie zbudowanie masy korzeniowej
• Niskie ph 4 – 5
• Bardzo dobrze miesza się ze środkami ochrony roślin oraz nawozami

Nawozy dla borówki amerykańskiej

Zwalczanie antraknozy i szarej pleśni
• Zmniejsza porażenie do ok 30% wg. badań Instytutu Ogrodnictwa 2012 na odmianie Blue Crop.

Zwiększenie skuteczności ochrony
• Poprawia przyczepność środków ochrony roślin i nawozów do listnych, chroni je przed zmywaniem.
• Niezbędny przy stosowaniu Polyversum, ponieważ chroni zawarty szczepu grzyba przed szkodliwym wpływem promieniowania UV. Przyspieszenie zbiorów.
• Przyspiesza regeneracje korzeni po zimie i po okresie trudnych warunków pogodowych.
• Stymuluje rozwój korzeni, co ma wpływ na wczesność plonu.

Zwiększenie jędrności owoców
• Zwiększa zawartość cukrów (badania w Gospodarstwie Jerzego Wilczewskiego).
• Poprawia jędrność owoców (badania w Gospodarstwie Jerzego Wilczewskiego).
• Zwiększa pH soku komórkowego.

Xstress mikroelementowy nawóz przeznaczony do spowolnienia procesów PRZEJRZEWANIA owoców

Daj na wstrzymanie

To mikroelementowy nawóz przeznaczony do spowolnienia procesów PRZEJRZEWANIA owoców.

Daje każdej komórce sygnał i energię „drugiej młodości”, dzięki czemu roślina zaczyna produkować kwas benzoesowy hamujący syntezę etylenu, ogranicza również inne procesy powodujące przejrzewanie.
Stosowany bezpośrednio przed zbiorem, wydłuża okres optymalnej dojrzałości zbiorczej, co ułatwia planowanie zbioru w trudnych warunkach pogodowych (wysoka temperatura, obfite deszcze), bądź przy braku siły roboczej.
Ogranicza procesy oddychania po zbiorze, dzięki czemu owoc charakteryzuje się większą odpornością w transporcie oraz większą trwałością handlową w obrocie.

Zalecenia

MALINA W POLU
1,5 l/ha 3–4 dni przed pierwszym zbiorem, zabieg powtarzać co 7 dni
w przypadku wystąpienia niekorzystnych warunków (gorąco, obfite deszcze) dawkę należy powiększyć: do 2 l/ha

MALINA POD OSŁONAMI
1 l/ha 3–4 dni przed pierwszym zbiorem, zabieg powtarzać co 7 dni
TRUSKAWKA
1 l/ha 5–7 dni przed planowanym zbiorem, zabieg powtarzać co 7–10 dni
BORÓWKA
1 l/ha 3–4 dni przed każdym zbiorem w przypadku wystąpienia niekorzystnych warunków (gorąco, obfite deszcze) dawkę należy powiększyć do 1,5 l/ha

XStress daj na wstrzymanie

Daj na wstrzymanie

Mikroelementowy nawóz przeznaczony procesy przejrzewania warzyw takich jak Brokuł, Kalafior, Papryka i inne

Pozwala zaplanować zbiory

Utrzymanie zawartości róży
Opóźnienie żółknięcia i kwitnienia
Spowolnienie przejrzewania owoców
Dłuższe utrzymanie trwałości po zbiorczej

NuFilmMAX naturalny polimer zapobiegający osypywaniu się łuszczyn rzepaku

NATURALNY POLIMER ZAPOBIEGAJĄCY OSYPYWANIU SIĘ ŁUSZCZYN RZEPAKU

Ograniczenie osypywania wpływa na wzrost zaolejenia rzepaku, gdyż jako pierwsze osypują się łuszczyny z pędu głównego o największej zawartości oleju

W ciągu ostatnich 10 dni powstaje 10–15% plonu, czyli ok. 30–40 kg ziarna dziennie

NU FILM MAX, można stosować również w zbożach w celu ograniczenia porastania ziarniaków w dawce 0,8 l/ha

UWAGI:
• preparat jedynie ogranicza porastanie, a nie całkowicie mu zapobiega
• jest skuteczny w okresie do 7 dni od zabiegu

Od czego zależy ilość osypanych nasion?

Termin zbioru
Optymalny termin zbioru to okres ok. 51 dni od kwitnienia, straty spowodowane osypywaniem w tym momencie wynoszą ok. 10%.
Opóźnienie zbioru tylko o tydzień może spowodować zwiększenie strat nawet do 25%.
Przyspieszenie zbioru zmniejsza osypywanie, ale bardzo wpływa na obniżkę wytworzonego plonu.
Zdrowotność roślin
Im większe porażenie roślin przez choroby, tym nasiona łatwiej się osypują.
Cecha odmianowa
Odmiany rzepaku mają różną podatność na osypywanie.

JAK DZIAŁA NU FILM MAX
Tworzy na powierzchni łuszczyny elastyczną powłokę zapobiegającą naturalnemu osypywaniu się nasion, spowodowanego pękaniem łuszczyn.
Dzięki naturalnemu pochodzeniu powłoka ta umożliwia oddychanie łuszczyn, a znajdujące się wewnątrz nasiona nie pleśnieją, tak jak to może mieć miejsce przy użyciu syntetycznych polimerów.

KIEDY STOSOWAĆ NU FILM MAX
Należy stosować, gdy barwa łuszczyn przechodzi z barwy zielonej w żółtozieloną.
Lepiej zastosować wcześniej, niż zbyt późno!

ZALECANE DAWKI NU FILM MAX
0,5 – 0,6 l/ha
300 l wody

BlackJak bo najważniejszy jest korzeń

Bo najważniejszy jest korzeń
25 -procentowa zawiesina leonardytu z Północnej Dakoty (USA), która dzięki unikalnej technologii uzyskiwania zawiera wszystkie niezbędne składniki: HUMINY KWASY ULMOWE KWASY HUMUSOWE KWASY FULWOWE POZOSTAŁE SKŁADNIKI MINERALNE

Dzięki niskiemu pH (4–5) może być mieszany z większością nawozów dolistnych i środków ochrony roślin.

Co to są huminy?
Kompleks peptydów, polisacharydów, lignin, węglowodanów i innych związków
organicznych. Nie rozpuszczają się w wodzie, kwasach i zasadach. Chronią korzenie przed wpływem toksycznych substancji zawartych w glebie, takich jak: sole, pozostałości środków ochrony roślin, metale ciężkie.

Jak działają kwasy ulmowe?
Chelatują metale w strefie przykorzeniowej, stymulują wzrost korzeni.

BlackJak: stymuluje kiełkowanie nasion, wzmacnia energię kiełkowania, stymuluje wytwarzanie, wzrost i ilość korzeni, ułatwia pobieranie mikroelementów przez korzenie (szczególnie P, Fe, B, Mn i Zn), ogranicza stres związany z przesadzeniem roślin, ułatwia powrót roślin do normalnej wegatacji po okresie zimy, poprawia działanie giberelin

Uprawa Dawki i terminy
Ziemniaki
Pierwszy zabieg wykonać, gdy rośliny osiągną 15–20 cm, kolejny zabieg powtórzyć po 2–3 tygodniach.
Sadzeniaki: namoczyć na 24 h przed sadzeniem, używając 250 ml/100 l wody i 2 l/ha

Marchew, Pietruszka
Pierwszy zabieg wykonać gdy nać osiągnie 10–15 cm, drugi zabieg powtórzyć po 2-3 tygodniach. 2 l/ha

Warzywa z rozsady
Moczyć lub podlać rozsadę przed wysadzeniem używając 250 ml BlackJak – ilość na rozsadę przewidzianą na powierzchnię 1ha. Ilość wody dopasować do potrzeb tzn. wielkości multiplatów. Zastosować około 14 dni po wysadzeniu rozsady w pole.
W przypadku stosowania przez nawadnianie zabieg można powtórzyć po ok. 14 dniach. 250 ml na wody 2 l/ha 300–500 ml na wody 4-5 l/ha

Sady – Nowe nasadzenia
Przed wysadzeniem należy moczyć korzenie drzewek.
Drzewka moczymy około 24 h przed sadzeniem w wodzie, preparat BlackJak można dodać do wody 30 minut przed wyjazdem na pole. Mieszanina wody i preparatu BlackJak może być używana wielokrotnie. Po ruszeniu wegetacji zalecane podlewanie poprzez nawadnianie kropelkowe. Zabieg powtórzyć po ok. 14 dniach.
Stosowanie dolistnie wraz z nawozami i środkami ochrony roślin.
Łączne stosowanie z giberelinami pozwala ograniczyć dawkę giberelin do 30% w zależności od pogody.
250 ml
4–5 l/ha
50 ml/100 l wody
1 l/ha

Truskawki – nowe nasadzenia
Moczyć sadzonki przed wysadzeniem. Ilość na sadzonkę przewidzianą na powierzchnię 1ha. Ilość wody dopasować do potrzeb. 2 tygodnie po wysadzeniu. Najlepiej z dodatkiem TERRA SORB COMPLEX.
W drugim lub trzecim roku uprawy zabieg wykonać po ruszeniu wegetacji.
Ułatwia powrót roślin do normalnej wegetacji po okresie
zimy. Najlepiej z dodatkiem TERRA SORB COMPLEX.
250 ml 2 l/ha, 1– 1,5 l/ha, 2 l/ha, kolejny zabieg powtórzyć po ok. 2 tygodniach 1–1,5 l/ha

Jagodniki
Nowe nasadzenia moczyć sadzonki przed wysadzeniem.
NIE NALEŻY MOCZYĆ CZĘŚCI NADZIEMNYCH ROŚLIN!
Po ruszeniu wegetacji podlewanie poprzez nawadnianie kropelkowe.
Zabieg powtórzyć po ok. 4 tygodniach.
250 ml 4–5 l/ha

Rośliny ozdobne
Szkółki Moczyć sadzonki. 250 ml/100 l wody
Zakładanie ogrodów. Moczyć rośliny przed przesadzeniem.
Podlewać rośliny po ok. 2 tygodniach od wysadzenia.
250 ml/100 l wody
25 ml/10 l wody

Trawniki
Bezpośrednio po ruszeniu wegetacji. Zabieg można powtarzać w razie jakiegokolwiek stresu dla wzrostu trawy.
200 ml/100 m2
Mieszanina wody i preparatu BlackJak może być używana wielokrotnie.
Preparat BlackJak wlewamy jako pierwszy do opryskiwacza.

POZOSTAŁE ZALECENIA

Wyrównanie i przyspieszenie wschodów nasion.
Podlać bezpośrednio po siewie, używając 250 ml na 30–40 tys. szt.
Ilość wody dopasować do wielkości multiplatów.
Stosowania poprzez nawadnianie kroplowe:
Bezpośrednio po wysadzeniu 4–5 l/ha. Zabieg powtarzać po 3–4 tygodniach.
Dodatek do nawozów dolistnych.
50 ml/100 l wody (lepsze wykorzystanie nawozów).
Buforowanie cieczy opryskowej w celu obniżenia pH.
50 ml/100 l wody.

BioCal precyzyjnie dostarcza wapń

Skuteczność z natury
Precyzyjnie dostarcza wapń

Czym jest BioCal?

Jest to najnowszej generacji nawóz zapobiegający problemom z prawidłową dystrybucją wapnia w roślinach. Działa na zupełnie innej zasadzie niż nawozy tradycyjne. Ułatwia optymalną dystrybucję wapnia do wszystkich organów
nawet w warunkach stresowych. Dzięki precyzyjnej dystrybucji wapnia pozwala rośliniena optymalne wykorzystanie potencjału.

Skład preparatu: 5% CaO, 3,5% Zn

Technologia Calfl ux zapobiega między innymi:

• gorzkiej plamistości podskórnej jabłek
• suchej zgniliźnie wierzchołkowej pomidora i papryki
• tipburnowi w kapuście pekińskiej
• chorobom fi zjologicznym w innych roślinach

ABY KOMÓRKA POBRAŁA WAPŃ MUSZĄ W NIEJ BYĆ AUKSYNY !!!

BioCal zastępuje naturalne auksyny w transporcie wapnia i dzięki temu uniezależnia roślinę od naturalnego cyklu hormonalnego

Dodatkowe efekty:
• poprawa wybarwiania owoców
• większa zawartość ekstraktu w owocach i warzywach (Brix)
• lepsze właściwości przechowalnicze owoców i warzyw
• lepsze właściwości transportowe owoców miękkich
• większa odporność roślin na choroby

Uwagi:
Mieszanie: BioCal można mieszać z większością znanych nawozów dolistnych i agrochemikaliów. Nie mieszać z nawozami zawierającymi fosfor, chyba że konkretna mieszanina znana jest jako kompatybilna. Stosować rekomendowaną dawkę BioCal
w minimum 100 l/ha wody. Jednoczesne stosowanie BioCal i nawozów zawierających saletrę wapniową może wpłynąć na pogorszenie efektu wybarwienia owoców i spowodować opóźnienie dojrzewania.

Jabłonie: w celu ograniczenia chorób fizjologicznych i polepszeniu zdolności
przechowalniczej owoców, poprawy wybarwiania owoców.
Dawka 1l/ha
Minimum 4 zabiegi w fazach:
1. 20–30% kwiatów otwartych
2. Bezpośrednio po kwitnieniu (jeżeli pierwszy zabieg był niemożliwy do wykonania,
należy użyć podwójną dawkę preparatu)
3. 4 tygodnie po kwitnieniu
4. 4 tygodnie przed planowanym zbiorem

Kapusta pekińska, Kapusta głowiasta: w celu ograniczeniu występowania chorób
fizjologicznych (wewnętrzne zbrunatnienie główek „tipburn”, plamistość pieprzowa)
i poprawy jakości plonu.
Dawka 1–1,5 l/ha
Minimum 3 zabiegi w fazach:

Podlewanie rozsady
Przed zamknięciem główek
2 tygodnie po zamknięciu główek

Sałata: w celu ograniczenia występowania chorób fizjologicznych oraz poprawy jakości plonu

Dawka 1–1,5 l/ha

Minimum 3 zabiegi:

Podlewanie rozsady
10–14 dni po wysadzeniu
Tuż przed zamknięciem główki

Czereśnie i Wiśnie: w celu poprawy jakości planu i redukcji pękania owoców

Dawka 1 l/ha

Minimum 4 zabiegi:

W fazie białego pąka
W czasie opadania płatków
W fazie wzrostu zawiązków
3 tygodnie przed zbiorem

Truskawki i rośliny jagodowe: w celu ograniczenia chorób fizjologicznych
i poprawy jakości plonu

Dawka 1 l/ha
Zabiegi rozpocząć tuż po rozpoczęciu kwitnienia i powtarzać co 10–14 dni
(częstsze zabiegi wykonywać w warunkach stresu)

Pomidor, Papryka, Ogórek: w celu ograniczenia wystąpienia chorób fizjologicznych
(tj. sucha zgnilizna) i zwiększenia zawartości ekstraktu (BRIX)
oraz poprawy jakości plonu (większa jędrność).

Dawka 1 l/ha
Pierwszy zabieg wykonać w początku kwitnienia następne w odstępach co 3 tygodnie

Truskawka od rozsady po zbiór

TRUSKAWKA
Od rozsady po zbiór

Zawiesina Leonardytu z północnej Dakoty. Dzięki zawartości humin i kwasów ulmowych, bardzo silnie stymuluje rozwój systemu korzeniowego. Stosować przy wysadzaniu nowych nasadzeń oraz wiosną w celu szybszego wzrostu korzeni po zimie i wzmocnienia roślin.

Naturalna mieszanina podwójnych i poczwórnych łańcuchów polimerowych pochodzących z żywicy sosny amerykańskiej. Tworzy na powierzchni roślin elastyczną warstwę ograniczającą parowanie o ok. 20%, sadzonki dzięki zmniejszonemu stresowi wodnemu, szybciej zaczynają wytwarzać nowe korzenie
i lepiej się przyjmują.

Nawóz zawierający wapń, cynk oraz molekuły technologii Calflux. Uaktywnia pompę wapniową w komórkach owoców, wspomaga transport wapnia, dzięki czemu są one optymalnie zaopatrzone w wapń.
· Większa jędrność
· Większa odporność na choroby
· Większa zawartość cukrów
· Większa wytrzymałość w transporcie

Naturalny preparat grzybobójczy zawierający pożyteczny grzyb Pythium oligandrum. Skutecznie chroni przed szarą pleśnią i skórzastą zgnilizną, ogranicza Verticiliozę.
Oddziałuje na grzyby chorobotwórcze wielokierunkowo:
· Pasożytuje na strzępkach grzybni
· Wzmacnia system odpornościowy rośliny
Doskonale sprawdza się w integrowanych programach ochrony.
Nie pozostawia jakichkolwiek pozostałości. Może być stosowany bezpośrednio przed zbiorem. Naturalna mieszanina pojedynczych i podwójnych łańcuchów
polimerowych pochodzących z żywicy sosny amerykańskiej.
Naturalny adiuwant poprawiający skuteczność fungicydów, insektycydów oraz nawozów dolistnych.
· Zwiększa przyczepność stosowanych preparatów (do 30% więcej substancji aktywnej na liściu)
· Poprawia wchłanianie substancji aktywnej
· Chroni substancje aktywna przed zmywaniem (do 25 mm deszczu dziennie przez 7 dni)
· Jedyny adiuwant do stosowania z preparatem Polyversum WP i innymi preparatami biologicznymi.

Sadzonki po zastosowaniu Blackjak, VaporGard i TerraSorb Complex

DLACZEGO TRUSKAWKI PO POLYVERSUM LEPIEJ SIĘ PRZECHOWUJĄ?
Przy stosowaniu standardowego programu na porażonych owocach wytwarzają się nowe zarodniki porażające sąsiednie Polyversum nie dopuszcza do powstawania
nowej grzybni na porażonych owocach, przez co nie zarażają one sąsiednich.

CZY OCHRONA BIOLOGICZNA JEST MNIEJ SKUTECZNA ?
BioCal poprawia jędrność, smak oraz właściwości przechowalnicze truskawek

Przykładowy program BioAgris
Doświadczenie wykonane przez Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu,
w gospodarstwie pana Daniela Bondeckiego w 2012 roku.
Odmiana Polka.

PLANTACJA PO ZIMIE PLANTACJA POD KONIEC ZBIORÓW

Data Kontrola BioAgris

20.04.2012 TerraSorb Complex 1.5 l/ha BlackJak 2 l/ha
Terrasorb Complex 1,5 l/ha
04.05.2012 BlackJak 2 l/ha + Polyversum 150 g/ha
10.05.2012 Magus 0,9 l/ha Magus 0,9 l/ha
Blackjak 2 l/ha + Polyversum 150 g/ha
12.05.2012 TerraSorb Complex 1 l/ha
15.05.2012 Signum + Asahi 0,6 l/ha Polyversum 150 g/ha + BioCal 1 l/ha TerraSorb Complex 0,5 l/ha
25.05 Polyversum 150 g/ha + BioCal 1 l/ha
TerraSorb Complex 0,5 l/ha
05.06 TerrasorbComplex 0,5 l/ha
15.06 Teldor 500 SC TerraSorb
Complex 0,5 l/ha TerrasorbComplex 0,5 l/ha
25.06 Teldor 500 SC TerraSorb
Complex 0,5 l/ha TerrasorbComplex 0,5 l/ha
05.07 TerrasorbComplex 0,5 l/ha
Signum jest zarejestrowanym znakiem towarowym firmy BASF
Teldor jest zarejestrowanym znakiem towarowym firmy Bayer Cropscience
Asahi jest zarejestrowanym znakiem towarowym firmy Arysta Lifescience

ZALECENIA

PREPARAT DAWKA SPOSÓB STOSOWANIA
Sadzonki
BlackJak 250 ml/100 l wody Moczyć sadzonki przed wysadzeniem
2 l/ha opryskiwać 2 tyg. po wysadzeniu, najlepiej w mieszaninie z 1 l
TerraSorb Complex VaporGard 1 l/100 l wody
Opryskiwać lub moczyć części zielone sadzonki bezpośrednio przed
wysadzeniem
Po ruszeniu wegetacji BlackJak 2 l/ha opryskiwać bezpośrednio po ruszeniu
wegetacji. Zabieg można powtórzyć po upływie 2 tygodni. Najlepiej połączyć
z TerraSorb Complex 1,5 l/ha Polyversum 150 g/ha Opryskiwać w celu zbudowania
odporności rośliny

Kwitnienie
Polyversum + Protector 150 g/ha + 300 ml/ha Zabiegi wykonywać od początku kwitnienia co 7-10 dni w zależności od potrzeb BioCal 1 l/ha
Dwu-, trzykrotnie co 14 dni (zabieg można łączyć z zabiegiem
Polyversum)

Zbiory
Polyversum + Protector 150 g/ha Stosować w razie potrzeby nawet bezpośrednio przed zbiorem

Rozsada przygotowanie do wysadzenia

ROZSADA – PRZYGOTOWANIE DO WYSADZENIA

Blackjak. Zawiesina Leonardytu z północnej Dakoty. Dzięki zawartości humin i kwasów ulmowych, przyspiesza i wyrównuje wschody. Bardzo silnie stymuluje rozwój systemu korzeniowego. Przyspiesza wytwarzanie nowych korzeni po wysadzeniu rozsady w pole.

Vapor Gard. NATURALNA MIESZANINA PODWÓJNYCH I POCZWÓRNYCH ŁAŃCUCHÓW POLIMEROWYCH POCHODZĄCYCH Z ŻYWICY SOSNY AMERYKAŃSKIEJ
Tworzy na powierzchni roślin elastyczną warstwę ograniczającą parowanie o ok. 20%. Rozsada dzięki ograniczeniu stresu wodnego, szybciej zaczyna wytwarzać nowe korzenie i lepiej się przyjmuje.

Biocal. Nawóz zawierający wapń, cynk oraz molekuły technologii Calflux. Uaktywnia pompę wapniową w komórkach owoców, wspomaga transport wapnia, dzięki czemu rozsada jest sztywniejsza i bardziej odporna na stres związany z przesadzeniem. W przypadku roślin kapustnych zapobiega występowaniu tipburnu.

Polyversum. Naturalny preparat grzybobójczy zawierający pożyteczny grzyb Pythium oligandrum. Skutecznie chroni przed zgorzelami siewek wywoływanymi przez patogeny odglebowe. Stymuluje naturalną odporność roślin, dzięki czemu w trakcie późniejszej wegetacji rośliny są bardziej odporne na porażenie chorobami. Pobudza pobieranie fosforu przez korzenie, co wzmacnia rozwój systemu korzeniowego.

PRODUKCJA ROZSADY

BlackJak 250 ml/100 l wody. Podlewać bezpośrednio po wysianiu. Przyspiesza i wyrównuje wschody
Podlewać po upływie
ok. 14 dni
Stymuluje
rozwój systemu
korzeniowego
Polyversum 50 g/100 l wody
Podlewać bezpośrednio
po wysiewie
Chroni przed
chorobami
odglebowymi
Dla rozsad wymagających
przepikowania
powtórzyć po przepikowaniu
Stymuluje
odporność
rośliny

Rozsada traktowana BlackJak w porównaniu do kontroli

PRZYGOTOWANIE ROZSADY DO WYSADZENIA
BlackJak 250 ml/100 l
wody Moczenie lub podlewanie
multiplatów przed
wysadzeniem (może być
wykonane równocześnie
z zaprawianiem
insektycydem)
Stymuluje wzrost sytemu
korzeniowego po wysadzeniu,
skraca czas od wysadzenia
do wytworzenia nowych
korzeni w polu
BioCal 250 ml/100 l
wody
Wzmacnia sztywność
rozsady. W przypadku
kapustnych pierwszy etap
zapobiegania występowaniu
tipburnu
Vapor Gard 100 ml/10 l
wody
Ostatni oprysk przed
wysadzeniem (preparat
potrzebuje 1 h światła
dziennego do polimeryzacji
na powierzchni liścia)
Ogranicza stres wodny
powstający na skutek
nadmiernego parowania.
Przyśpiesza wytworzenie
nowych korzeni

Rząd po prawej stronie niezabezpieczony Vaporgardem

Protector dużo więcej niż zwilżacz

Dużo więcej niż zwilżacz nie pozwól spłynąć Twoim pieniądzom

Dużo więcej niż zwilżacz
Nie pozwól spłynąć
Twoim pieniądzom

Dużo więcej niż zwilżacz

NATURALNY ADIUWANT DO FUNGICYDÓW INSEKTYCYDÓW I NAWOZÓW DOLISTNYCH
Na powierzchni roślin łączy się z naturalnymi woskami tworząc z nimi jednorodną warstwę zawierającą w sobie substancje aktywne zastosowanych preparatów.
• OGRANICZENIE STRAT SUBSTANCJI AKTYWNEJ PODCZAS ZABIEGU
• LEPSZE WCHŁANIANIE ŚRODKÓW OCHRONY ROŚLIN
• LEPSZE WYKORZYSTANIE NAWOZÓW DOLISTNYCH
• OCHRONĘ ZASTOSOWANYCH PREPARATÓW PRZED ZMYWANIEM
• REDUKCJĘ FITOTOKSYCZNOŚCI NIEKTÓRYCH ŚRODKÓW CHEMICZNYCH
• WZMOCNIENIE NATURALNEJ WOSKOWEJ BARIERY OCHRONNEJ ROŚLIN
• OGRANICZENIE CHORÓB BAKTERYJNYCH
PROTECTOR ZWIĘKSZA O OK. 30% ILOŚĆ SUBSTANCJI AKTYWNEJ POZOSTAŁEJ PO ZABIEGU NA ROŚLINIE
PROTECTOR OGRANICZA STRATY SUBSTANCJI AKTYWNEJ PODCZAS ZABIEGU
Liście papryki po oprysku mancozebem
Liść cebuli po zabiegu fungicydowym
Pokrycie liścia substancja aktywną po zabiegu mancozebem

PROTECTOR UTRZYMUJE SUBSTANCJĘ AKTYWNĄ NA LIŚCIU PRZEZ 7-10 DNI.
POZWALA OGRANICZYĆ LICZBĘ ZABIEGÓW!
POPRAWA SKUTECZNOŚCI FUNGICYDÓW

SKUTECZNOŚĆ PROGRAMU FUNGICYDOWEGO
Pokrycie liścia substancja aktywną po zabiegu mancozebem i 50 mm opadzie atmosferycznym. Pozostałość mancozebu po 50 mm opadzie deszczu.

W PRZYPADKU ROŚLIN POKRYTYCH GRUBĄ WARSTWĄ WOSKU (CEBULA, KAPUSTA) UŁATWIA WNIKANIE PREPARATÓW NIE NISZCZĄC JEDNOCZEŚNIE OCHRONNEJ WARSTWY WOSKOWEJ, JAK TO MOŻE MIEĆ MIEJSCE PRZY UŻYCIU SILNYCH ZWILŻACZY.

Protector wzmacnia naturalną woskową ochronę róży zapobiegając wnikaniu bakterii

REDUKCJA FITOTOKSYCZNOŚC HERBICYDÓW POWSCHODOWYCH W CEBULI, PORZE I BURAKU ĆWIKŁOWYM.
Zastosowanie Protectora jako zabieg poprzedzający stosowanie herbicydów powoduje wytworzenie woskowej warstwy ochronnej zapobiegającej fitotoksyczności powodowanej przez herbicydy.

POPRAWA EFEKTYWNOŚCI NAWOZÓW DOLISTNYCH
Stosując nawozy dolistne wraz z Protectorem uzyskujemy efekt analogiczny do nawożenia kroplowego, gdyż substancje odżywcze są systematycznie uwalniane od tkanek. Uzyskujemy ok. 30% lepsze wykorzystanie nawozów!

ZALECENIA
Insektycydy 200 – 250 ml/ha
Fungicydy kontaktowe 300 – 400 ml/ha
Fungicydy systemiczne 200 – 250 ml/ha
Nawozy dolistne 200 – 250 ml/ha
ZABEZPIECZENIE PRZED FITOTOKSYCZNOŚCIA HERBICYDÓW W CEBULI I PORZE 600 ml/ha

UWAGA:
Preparat wymaga 1-2 godzin światła dziennego do stworzenia błony polimerowej. Błona ulega biodegradacji po 7-10 dniach w zależności od warunków pogodowych, szybsza biodegradacja następuje przy silniejszej operacji słonecznej.
UWAGA:
W przypadku konieczności wykonania zabiegu preparatem systemicznym po upływie krótszego czasu niż 3 dni od poprzedniego zabiegu z użyciem Protectora, należy koniecznie zastosować dodatek 200ml Protectora który połączy się z poprzednio wytworzoną woskową powłoką.

Przechowywanie warzyw sucho i bez pozostałości

PRZECHOWYWANIE WARZYW SUCHO I BEZ POZOSTAŁOŚCI

Zapobieganie chorobom przechowalniczym warzyw Biologiczny preparat POLYVERSUM WP zapobiega rozwojowi chorób przechowalniczych warzyw, takich jak szara pleśń czy zgnilizna twardzikowa. Zawiera grzyb Phytium oligandrum.

Nie dopuszcza do rozwoju patogenów w przechowalni, dzięki czemu nawet uszkodzone warzywa nie gniją i nie zarażają sąsiadujących

Nie ma jakiejkolwiek karencji, dlatego może być stosowany nawet bezpośrednio przed zbiorem

ZALECENIA STOSOWANIA*
Uprawa Optymalny czas przed zbiorem Zalecana dawka
Kapusta głowiasta i pekińska 3–5 dni 150 g/ha z dodatkiem adjuwanta Protector
Warzywa korzeniowe 7–14 dni zabieg najlepiej wykonać podczas mżawki, stosując dużą ilość wody – 800 l tak, aby ciecz spłynęła po liściach do korzeni.

Zapobieganie ordzawieniu korzeni pietruszki

skuteczność z natury

ZAPOBIEGANIE ORDZAWIENIU KORZENI PIETRUSZKI

TERMINY I DAWKI

PROGRAM ZAPOBIEGAWCZY

W fazie 2–3 liści (zabieg zwalcza również zgorzele siewek)
POLYVERSUM WP 100 g/ha ilość wody 300–400 l/ha
Głowa korzenia ma długość 6–7 mm
POLYVERSUM WP 100 g/ha ilość wody 400–500 l/ha
Głowa korzenia ma długość 15 mm
POLYVERSUM WP 150 g/ha ilość wody 600–800 l/ha
Kolejny zabieg po upływie 3 tygodni
POLYVERSUM WP 150 g/ha ilość wody 600–800 l/ha

W przypadku wystąpienia warunków silnie sprzyjających porażeniu, zabieg należy powtórzyć
na 2 tygodnie przed zbiorem (zabieg polepsza również zdolności przechowalnicze)

POLYVERSUM WP 150–200 g/ha ilość wody 600–800 l/ha

Zabiegi służące zapobieganiu ordzawienia korzeni ograniczają również choroby naci.

PROGRAM INTERWENCYJNY
Skuteczny efekt można uzyskać, o ile ordzawienie w górnej części korzenia nie przekracza 5-10%
POLYVERSUM WP 200 g/ha ilość wody 300–400 l/ha
Zabieg powtórzyć po 2 tygodniach
POLYVERSUM WP 200 g/ha ilość wody 400–500 l/ha

UWAGA
●● JEŻELI NA PLANTACJI STOSOWANA JEST OCHRONA CHEMICZNA DO ZABEZPIECZENIA
NACI PRZED CHOROBAMI, NALEŻY KONIECZNIE PAMIĘTAĆ O ZACHOWANIU WŁAŚCIWEGO
ODSTĘPU POMIĘDZY ZABIEGIEM CHEMICZNYM A ZASTOSOWANIEM POLYVERSUM WP:
— PREPARATY ZAWIERAJĄCE CHLOROTALONIL (GWARANT 500 SC*, BRAVO 500 SC) – MINIMUM 10 DNI — PREPARATY OPARTE NA STROBILURYNACH (AMISTAR 250 SC) – 5–7 DNI
ZALECENIA:
●● ZABIEGI WYKONYWAĆ W DZIEŃ POCHMURNY, W NOCY, NAJLEPIEJ PODCZAS LEKKIEJ
MŻAWKI!!!
●● WSKAZANE OPRYSKIWANIE GRUBOKROPLISTE.
●● PREPARAT PODCZAS ZABIEGU MA SPŁYWAĆ PO NACI DO KORZENI!!!
●● CIECZ ROBOCZĄ PRZYGOTOWAĆ ZGODNIE Z INSTRUKCJĄ ZNAJDUJĄCĄ SIĘ W OPAKOWANIU
PREPARATU.
●● PRZED ZABIEGIEM DOKŁADNIE UMYĆ OPRYSKIWACZ, NAJLEPIEJ Z DODATKIEM PREPARATU
DO MYCIA OPRYSKIWACZY „CZYSTY OPRYSKIWACZ”.

– znak zastrzeżony firmy Arysta LifeScience ** – znak zastrzeżony firmy Syngenta Crop Protection

Ograniczenie ordzawienia jabłek

Ograniczenie ordzawienia jabłek

Przyczyny ordzawień
• Uszkodzenia epidermy skórki zawiązków podczas fazy silnego wzrostu
• Uszkodzenia powodowane przez przymrozki
• Uszkodzenia na skutek stosowania środków ochrony roślin i nawozów dolistnych
• Uszkodzenia mechaniczne

ORDZAWIENIA WE WCZESNEJ FAZIE WZROSTU

Skórka młodych zawiązków pokryta jest złożoną substancją woskową, zwana kutykulą. Warstwa ta ma chronić epidermę skórki przed nadmiernym parowaniem i wpływem środowiska zewnętrznego. Grubość tej warstwy jest uzależniona od odmiany oraz czynników zewnętrznych środowiska. Im grubsza i bardziej elastyczna kutykula, tym podatność zawiązków na ordzawianie jest mniejsza. Rozerwana w czasie wzrostu kutykula przestaje chronić komórki znajdujące się pod spodem, w wyniku czego wytwarzana jest tkanka korkowa zabliźniająca powstałą ranę. Szczególnie korzystne warunki do powstawania ordzawień występują podczas dużych wahań temperatury w czasie najintensywniejszych podziałów komórkowych (pierwsze sześć tygodni).

JAK MOŻNA OGRANICZYĆ ZJAWISKO PĘKANIA KUTYKULI

Wzmacnianie warstwy woskowej W USA od wielu lat stosowany jest skutecznie preparat VaporGard oparty na naturalnych żywicach sosny. Substancja czynna jest bardzo zbliżona chemicznie do naturalnych wosków roślinnych, dzięki czemu łączy się z nimi tworząc jednolitą warstwę. Tak powstaje swego rodzaju super kutykula o znacznie większej wytrzymałości na rozrywanie niż naturalna. VaporGard ogranicza
również utratę wody, przez to skórka staje się bardziej elastyczna.

ZALECANY PROGRAM
STOSOWANIA VaporGard:
• Pierwszy zabieg należy wykonać, gdy zawiązki mają po 4 – 6 mm
• Zabieg powtórzyć po upływie 7 – 10 dni
• W przypadku utrzymujących się deszczy i zimnej pogody, należy wykonać trzeci zabieg po upływie ok 10 – 14 dni
• Stosować stężenie 0,25% (250 ml na 100 l wody)
• Należy dokładnie pokryć zawiązki

PO ZASTOSOWANIU VAPORGARD NALEŻY DO ŚRODKÓW OCHRONY ROŚLIN DODAWAĆ ADIUWANT PROTECTOR, ABY MOGŁY ONE SPENETROWAC GRUBSZĄ WARSTWĘ WOSKU!

Poprawa skuteczności giberelin Opryskiwanie drzew przy pomocy GA4+7 poprawia elastyczność skórki oraz zwiększa wielkość komórek epidermy. Dlatego też staje się ona mniej podatna na uszkodzenia.
Znanym problemem pojawiającym się przy stosowaniu giberelin jest ich wrażliwość na temperaturę. Gdy spada ona poniżej 200C opryskiwanie GA staje się mało skuteczne. Jest to związane z metabolizmem
drzew – im silniejszy metabolizm, tym efekty działania GA są lepsze. Jednym ze sposobów poprawy skuteczności giberelin jest dodawanie do zabiegu preparatu BlackJak. Jest to zawiesina leonardytu aktywująca metabolizm rośliny. Jednocześnie dzięki kwaśnemu ph 4,5–5 zakwasza roztwór, co poprawia absorbcję GA .
W roku 2013 wykonano w IPSAD pod nadzorem prof. A. Bielenin doświadczenia na odmianach Golden Delicious oraz Gala Must. Doświadczenia nad wpływem BlackJak na skuteczność giberylin w ograniczaniu
ordzawień owoców.

ZALECENIA STOSOWANIA BLACKJAK:
• Dodawać 1 l BlackJak do każdego zabiegu gibereliną

OGRANICZANIE ORDZAWIEŃ POWODOWANYCH PRZEZ ŚRODKI OCHRONY ROŚLIN

Regularne stosowanie adiuwanta Protector powoduje zwiększenie kutykuli pokrywającej owoce również w późniejszych fazach wzrostu, co ogranicza oparzenia powodowane przez różne środki ochrony roślin, jak również ogranicza mikropęknięcia kutykuli występujące podczas całego wzrostu owoców

Udział procentowy owoców z ordzawieniem skórki

Maliny – lepsza jakość bez pozostałości

MALINY – LEPSZA JAKOŚĆ BEZ POZOSTAŁOŚCI

skuteczność z natury

B E Z K A R E N C J I
B E Z P O Z O S T A Ł O Ś C I
NATURALNY FUNGICYD BIOLOGICZNY ZAWIERAJĄCY GRZYB
Phytium oligandrum

PROGRAM POLYVERSUM

malina letnia
dawka: 0,15–0,2 kg/ha
wskazania: zamieranie pędów
moment aplikacji: wiosną, po ruszeniu wegetacji w dawce 0,2 kg/ha
Zabieg powtórzyć po 14 dniach
Zalecana ilość wody: 700 l/ha

wskazania: zamieranie pędów; szara pleśń
moment aplikacji: początek kwitnienia –
do dojrzałości owoców
dawka: 0,15–0,2 kg z dodatkiem adiuwantu
Protector w dawce 0,3 l/ha
Zalecana ilość wody: 400–500 l/ha

wskazania: zamieranie pędów
moment aplikacji: po zbiorach w celu ochrony jednorocznych nowych pędów
dawka: 0,2 kg z dodatkiem adiuwantu
Protector w dawce 0,3 l/ha
Zalecana ilość cieczy roboczej: 400–500 l/ha
malina jesienna

dawka: 0,15–0,2 kg/ha
wskazania: zamieranie pędów
moment aplikacji: gdy młode pędy osiągną wysokość 15–20 cm w dawce 0,2 kg
Zabieg powtórzyć po 14 dniach
Zalecana ilość wody: 600–700 l/ha

wskazania: zamieranie pędów; szara pleśń
moment aplikacji: początek kwitnienia do zbiorów i w trakcie zbiorów
dawka: 0,15–0,2 kg z dodatkiem adiuwantu
Protector w dawce 0,3 l/ha
Zabiegi powtarzać co 7–10 dni
Zalecana ilość wody: 400–500 l/ha

poprawa jakości owoców
Od początku kwitnienia stosować BioCal w dawce 1 l/ha, 2–3 razy, co 14 dni

SKUTECZNOŚĆ FUNGICYDÓW W ZWALCZANIU SZAREJ PLEŚNI MALIN

WZROST MASY 100 OWOCÓW, W ZALEŻNOŚCI O TERMINU ZBIORU
UNIWERSYTET PRZYRODNICZY POZNAŃ 2010 r. (ODMIANA POLKA)
ZAWARTOŚĆ EKSTRAKTU W 100 OWOCACH, W ZALEŻNOŚCI OD TERMINU ZBIORU
UNIWERSYTET PRZYRODNICZY POZNAŃ 2010 r. (ODMIANA POLKA)

Jak poprawić efektywność giberelin

jak poprawić efektywność giberelin
przyciąga gładką skórką

EFEKTYWNOŚĆ GIBERELIN A BLACKJAK
Efektywność działania giberelin jest w bardzo dużym stopniu uzależniona od warunków pogodowych. Aby były one skuteczne temperatura otoczenia nie może być niższa niż 180C. Dodatek preparatu BlackJak do giberelin może pozwolić je stosować w niższych temperaturach z pełną skutecznością.
WPŁYW BLACKJAK NA SKUTECZNOŚĆ GIBERELIN W UPRAWIE GRUSZY
W 2013 przeprowadzono doświadczenie nad możliwością ograniczenia dawki giberelin poprzez dodatek BlackJak. Rezultaty zdecydowanie pokazują, że mimo ograniczenia dawki giberelin o 30%, dodatek BlackJak spowodował zdecydowany wzrost liczby owoców na drzewach w porównaniu do standardowej dawki giberelin, co przy zachowaniu średniej wagi owocu wpłynęło bardzo wyraźnie na wzrost plonu. 20

WPŁYW BLACKJAK NA SKUTECZNOŚĆ GIBERELIN W OGRANICZENIU ORDZAWIENIA JABŁEK
Giberyliny sa powszechnie stosowanie do ograniczenia ordzawień owoców. O efektywnym działaniu mówimy, gdy ogranicza ordzawienie o ok 20%. W 2013 roku przeprowadzone były doświadczenia w Instytucie Praktycznego Sadownictwa przez prof. Annę Bielenin, nad wpływem BlackJak na skuteczność giberelin w ograniczaniu ordzawienia jabłek. Warunki pogodowe wyjątkowo sprzyjały ordzawieniom, a jednocześnie były wyjątkowo niekorzystne dla giberelin. Rezultaty pokazały że dodatek BlackJak zdecydowanie wspomógł skuteczność zastosowanych giberelin.

Co to jest BLACKJAK?
BlackJak to zawiesina leonardytu pochodzącego z kopalń położonych w Północnej Dakocie – USA. Stosowanie go bardzo silnie zwiększa wzrost masy korzeniowej, szczególnie korzeni bocznych. Stosowany w mieszaninach poprawia efektywność innych nawozów dolistnych, hormonów roślinnych i środków ochrony roślin.
Co to jest Leonardyt?
Złoża leonardytów powstały w piątym okresie ery paleozoicznej w Karbonie z rozkładu resztek roślinnych obumarłych bez dostępu do powietrza. Kopalina ta jest formą pośrednią między torfem a węglem brunatnym.
Pokłady leonardytów znajdują się bezpośrednio nad złożami węgla brunatnego. Zawierają one szereg substancji organicznych, miedzy innymi pełne spektrum substancji humusowych:

CZYM RÓŻNI SIĘ BLACKJAK OD INNYCH PREPARATÓW POCHODZĄCYCH Z LEONARDYTU?
Klasyczne preparaty humusowe są efektem ekstrakcji leonardytu przy użyciu silnej zasady, w wyniku tego do roztworu przechodzą jedynie substancje rozpuszczalne w zasadach: kwasy fulwowe i humusowe, tracone są natomiast kwasy ulmowe i huminy oraz szereg dotychczas niepoznanych substancji. Dodatkowym skutkiem ekstrakcji jest zasadowe pH wynoszące w zależności od preparatu od 9 do nawet 10,5.

Co to jest BLACKJAK?
BlackJak zawiera wszystkie składniki leonardytu (ponieważ jest jego zawiesiną). pH ok. 5,5 umożliwiające mieszanie BlackJak praktycznie z wszystkimi substancjami chemicznymi.

BO NAJWAŻNIEJSZY JEST KORZEŃ

Zapobieganie stratom plonu w uprawie czereśni i wiśni

skuteczność z natury

ZAPOBIEGANIE STRATOM
PLONU W UPRAWIE
CZEREŚNI I WIŚNI

Pinolen 96% (naturalna substancja pochodząca z żywicy sosny amarykańskiej)
Wskazania: pękanie owoców czereśni

Przyczyny pękania czereśni

Większość naukowców uważa, że główną przyczyną pękania czereśni jest wnikanie wody przez skórkę owocu na drodze osmozy. „Owoce rosną głównie dzięki wodzie i składnikom mineralnym w niej rozpuszczonym, które są transportowane przez szypułkę. Pomiary wykazały, że owoce czereśni powiększają swoje rozmiary średnio o 3,5–4,5% dziennie. Tak duży przyrost jest możliwy dzięki wysokiemu turgorowi w komórkach owoców, który może być jednocześnie – przynajmniej w części – odpowiedzialny za kierowanie siłami powodującymi pękanie czereśni. Prawdopodobny jest także związek pomiędzy budową kutykuli a pękaniem czereśni. Kutykula jest zewnętrzną, tłuszczowo-woskową warstwą pokrywającą części nadziemne roślin – w tym owoce. Jej obecność nadaje owocom czereśni charakterystyczny połysk. Skórka pełni swoje ochronne funkcje właśnie głównie dzięki kutykuli, która jest słabo przepuszczalna dla wody oraz powietrza i stanowi barierę dla przenikania wody oraz związków mineralnych zarówno do wnętrza owocu, jak i w kierunku przeciwnym. Głównym składnikiem kutykuli jest kutyna (90–99%), ale jej rola w pękaniu czereśni nie jest tak ważna, jak wosków występujących w ilości 1–10%. Duża rozpiętość zawartości wosków w kutykuli istotnie wpływa na jej właściwości. Wszelkie rysy i mikropęknięcia kutykuli, które są niewidoczne gołym okiem, ułatwiają wnikanie wody do owocu i zwiększają jego podatność na uszkodzenia. Pomiary wykazały, że przez skórkę owoc pobiera znacznie więcej wody i dużo szybciej niż przez szypułkę. Tłumaczy to między innymi fakt, iż nawet niewielki deszcz, podczas którego czas zwilżenia owoców jest krótki, powoduje pękanie czereśni. W przypadku uszkodzenia kutykuli przenikanie wody do owocu jest większe niż, gdy jej struktura jest nienaruszona. Pęknięcia kutykuli na owocach mogą powstawać w warunkach naturalnych, na przykład w okresie suszy. Udowodniono także związek pomiędzy liczbą mikropęknięć kutykuli a gniciem owoców. Czereśnie z kutykulą silnie spękaną są bardziej podatne na infekcje grzyba Botrytis cinerea niż owoce z nieuszkodzoną kutykulą. W konsekwencji tego, od nasilenia występowania uszkodzeń kutykuli zależy również trwałość po zbiorcza owoców.”
Dr Mirosław Sitarek
Hasło Ogrodnicze 05/2005

W sadzie ryzyko wystąpienia spękań jest o wiele większe, gdy deszcz spadnie w czasie upałów na przykład po burzy niż, gdy opady – nawet dłużej trwające – wystąpią w czasie chłodów. Dużą rolę odgrywa także temperatura powietrza w okresie opadów. Nasilenie spękań wzrasta liniowo wraz ze wzrostem temperatury w przedziale od 10°C do 40°C. Liczba uszkodzonych owoców jest większa, gdy deszcz spadnie w nocy, ponieważ wówczas owoce mają większy turgor i wolniej wysychają, a tym samym wchłaniają więcej wody niż w ciągu dnia. Wiatr podczas opadów przyczynia się do zmniejszenia strat, gdyż powoduje szybkie osuszanie owoców i skraca czas ich nawilżenia. Przyczyną pękania czereśni może być także rosa. Silne spękania mogą wystąpić w sadach zlokalizowanych w pobliżu dużych zbiorników wodnych lub łąk, gdzie w pochmurne dni następująca po ciepłych nocach rosa długo utrzymuje się na owocach. Uprawa czereśni na takich stanowiskach jest ryzykowna.

JAK DZIAŁA:
Łączy się z woskami występującymi w kutykuli, tworząc spójną elastyczną powłokę chroniącą owoc przed nadmiernym pobieraniem wody, jednakże nie blokuje jej całkowicie, gdyż miałoby to niekorzystny wpływ na
wzrost owoców.
– wzmacnia naturalną powłokę
– eliminuje pęknięcia w kutykuli

KIEDY STOSOWAĆ

Zabieg należy wykonać w momencie, gdy czereśnie zaczynają intensywnie pobierać wodę, zbiega się to z chwilą, gdy na owocach pojawiają się pierwsze przebarwienia.
Dlatego też, jeżeli zabieg wykonamy zbyt późno przy bardzo dużym nasyceniu owoców wodą, nawet niewielka ilość przepuszczona przez powłokę może spowodować pęknięcia. Powłoka ulega całkowitej biodegradacji po ok. 40 dniach, jednakże pierwsze pęknięcia przez które woda może dostawać się do owoców powstają już po upływie ok. 15–18 dni. Dlatego w warunkach długotrwałych deszczów należy powtórzyć zabieg w mniejszym stężeniu aby odbudować jednorodność powłoki.
Należy tu zaznaczyć, że pierwsze pęknięcia powłoki dla dwóch innych pinolenów występujących na rynku pojawiają się odpowiednio :
– Protector po 2 dniach
– NuFilm 96 po 7 dniach
dlatego też nie nadają się one do stosowania w celu zapobiegania pękaniu owoców.

JAK STOSOWAĆ
ok 3 tygodnie przed spodziewanym zbiorem, gdy pierwsze owoce zaczynają się przebarwiać 7,5 l/ha w 1000 l wody. W warunkach długotrwałych deszczów należy wykonać dodatkowy zabieg ok. 5–7 dni przed zbiorem 3,5 l/ha w 1000 l wody

UWAGA:
VAPOR GARD NIE ZABEZPIECZA OWOCÓW PRZED PĘKANIEM W 100% A JEDYNIE W ZNACZNYM STOPNIU TO OGRANICZA. DLATEGO TEŻ, ABY WSPOMÓC JEGO DZIAŁANIE NALEŻY RÓWNIEŻ STOSOWAĆ INNE ZABIEGI OGRANICZAJĄCE PEKANIE, PRZEDE WSZYSTKIM ZAPEWNIĆ OWOCOM DOBRE ZAOPATRZENIE W WAPŃ!

ZAPOBIEGANIE STRATOM POWODOWANYM PRZEZ SZARĄ PLEŚŃ
Szara pleśń szczególnie w latach wilgotnych, może powodować bardzo duże straty w plonach. Grzyb wnika do owoców poprzez uszkodzoną skórkę. Uszkodzenia te mogą być powodowane przez naturalne pęknięcia lub przez owady. Jeden porażony owoc może powodować porażenie wszystkich sąsiadujących tworząc tzw. „koty”.

NATURALNY PREPARAT ZAWIERAJĄCY GRZYB Pythium oligandrum
– bez karencji
– bez pozostałości

Polyversum WP zabezpiecza przed infekcją, a w przypadku owoców już zainfekowanych nie dopuszcza do zarodnikowania szarej pleśni, co zapobiega porażaniu sąsiadujących owoców.

JAK STOSOWAĆ?
Dawka 150 g/ha + PROTECTOR 400 ml/ha – pierwszy zabieg wykonać ok. 18 dni przed zbiorem (zanim pojawią się pierwsze objawy), kolejne zabiegi wykonywać w zależności od potrzeb co 7–10 dni
– w warunkach ciągłych bardzo silnych deszczów w okresie dojrzewania częstotliwość zabiegów należy zwiększyć i stosować co 5 dni.

UWAGA!
PRZED ZASTOSOWANIEM POLYVERSUM WP NALEŻY ZACHOWAĆ 10-DNIOWA PRZERWĘ OD STOSOWANIA FUNGICYDÓW CHEMICZNYCH!

Borówka Amerykańska

BioCal. Wapń to nie tylko gorzka plamistość

Wapń to nie tylko gorzka plamistość

WAPŃ W OWOCU ODPOWIADA ZA:
• Kształt i wielkość
• Kolor
• Smak
• Jędrność
• Odporność na choroby
• Zawartość innych składników pokarmowych

W 50 000 kg jabłek jest jedynie ok. 2 kg wapnia
Objawy gorzkiej plamistości występują jedynie w pojedynczych komórkach, więc rzeczywisty niedobór to jedynie gramy jeżeli nie miligramy.

PROBLEMEM WIĘC JEST NIE ILOŚĆ, ALE TO GDZIE WAPŃ TRAFIA W ROŚLINIE!
Dystrybucja wapnia w roślinie jest uzależniona od obecności auksyn w komórkach poszczególnych organów.

ABY KOMÓRKA MOGŁA POBRAĆ WAPŃ MUSI ZAWIERAĆ AUKSYNY!
Auksyn jest zawsze więcej tam gdzie zachodzą procesy wzrostu (pędy, liście).

KAŻDY STRES POWODUJE ZMNIEJSZENIE POZIOMU AUKSYN! BIOCAL UAKTYWNIA POMPĘ WAPNIOWO-AUKSYNOWĄ ZASTĘPUJĄC NATURALNE AUKSYNY.
Zacznij od kwitnienia!!!

Poziom auksyn w różnych fazach rozwoju rośliny

Wraz z dojrzewaniem owoców spada w nich poziom auksyn i przegrywają rywalizację o wapń z liśćmi i pędami

95% komórek jabłka powstaje do 20 dnia po kwitnieniu, musimy więc zadbać aby w każdej z nich zalazła się cząsteczka Biocalu umożliwiając w przyszłości pobieranie wapnia przez owoce, nawet przy niedoborze naturalnych auksyn.

WAPŃ W TEMPERATURZE POWYŻEJ 260C NIE JEST POBIERANY PRZEZ SKÓRKĘ !!!!
PROGRAM ZABIEGÓW:

Początek kwitnienia
Opadanie płatków
Ok. 30 dni po kwitnieniu
Ok. 30 dni przed zbiorem

ORDZAWIENIE OWOCÓW
Zastosowanie Biocalu na początku kwitnienia i w okresie opadania płatków powoduje zdecydowane ograniczenie podatności zawiązków na ordzawianie.

Procent ordzawionych owoców Golden Delicious Inst.Praktycznego Sadownictwa 2014

KOLOR
Kolor determinowany jest zawartością trzech grup barwników:
ANTOCYJANÓW – pożądane. Odpowiedzialne za kolor czerwony i purpurowy. W komórkach roślinnych odpowiedzialne są za redukcje stresu oksydacyjnego.
Chronią skórkę owoców przed szkodliwym wpływem promieni UV.
Wrażliwe na azot w formie NO3 (saletry) – nadmiar tych jonów powoduje zmniejszenie ich zawartości.
Zawartość antocyjanów w skórce jabłka

KAROTENOIDÓW – niepożądane Barwniki żółto-pomarańczowe. Bardzo często związane ze stresem. Występując w dużych ilościach maskują kolor antocyjanów.

Jony NO3 powodują wzrost zawartości karotenoidów

CHLOROFILU Odpowiada za zielony kolor owoców W dojrzałym owocu przekształca się w pochodną niefluorescencyjną NCC. Przekształcenie chlorofilu do NCC poprawia wybarwienie owocu.
Jony azotu w formie NO3 opóźniają rozkład chlorofilu.
Zawartość chlorofilu w skórce jabłka

program standardowy SGGW Wilanów 2012

Bezpieczne zwalczanie chwastów w uprawach cebuli i pora

BEZPIECZNE ZWALCZANIE CHWASTÓW
W UPRAWACH CEBULI I PORA

Herbicydy stosowane po wschodach często powodują uszkodzenia roślin cebuli i pora. Uszkodzenia powstają najczęściej, gdy warstwa woskowa na powierzchni liści jest słabo wykształcona (np. gdy w okresie optymalnym dla zwalczania chwastów panuje wysoka wilgotność powietrza, zachmurzenie lub opady deszczu). Osłabienie odporności cebuli i pora na herbicydy może również powodować stosowanie zwilżaczy mających na celu poprawę skuteczności herbicydów, jak również zabiegi herbicydowe wykonywane bezpośrednio po zabiegach fungicydowych lub insektycydowych z dodatkiem zwilżaczy, gdyż rozpuszczają one warstwę woskową na liściach roślin chronionych.

OGRANICZA USZKODZENIA POWODOWANE PRZEZ HERBICYDY STOSOWANE POWSCHODOWO (OKSYFLUOROFEN, BROMOKSYNIL, PIRYDAT)

Jak działa Protector?
Protector przylepia się do powierzchni liści, a następnie, pod wpływem promieniowania UV, łączy się z woskami pokrywającymi cebulę i wzmacnia naturalną warstwę ochronną. Dzięki temu herbicyd nie ma kontaktu z otwartą tkanką i szybciej spływa po roślinie.

Dlaczego Protector chroni cebulę, a nie chroni chwastów?
Liście cebuli są rurkowate, ustawione pionowo i bardziej wypukłe od strony zewnętrznej, przez co substancja aktywna łatwo spływa i nie zatrzymuje się na liściach. Cebula ma również grubą warstwę woskową, chroniącą przed bezpośrednim kontaktem tkanki z herbicydem. Liście większości chwastów są ułożone poziomo
oraz nie mają lub mają bardzo słabą warstwę woskową.
Na przykład komosa biała, mimo że wydaje się silnie nawoskowana,
nie wytwarza wosku w fazie siewek i pierwszych liści.

Zalecenia: Protector 600 ml/ha przed wykonaniem zabiegu herbicydowego Dawka herbicydu Czas od zabiegu Protectorem do zabiegu herbicydowego Zalecane dawki dzielone 24-48 h Wyższe dawki herbicydów 18-24 h

*nie dodawać Protectora do stosowanego herbicydu

PROTECTOR STOSOWANY ŁĄCZNIE Z FUNGICYDAMI, INSEKTYCYDAMI I NAWOZAMI DOLISTNYMI, ZDECYDOWANIE POPRAWIA ICH SKUTECZNOŚĆ

Ulotka Blush

WYBARWIENIE BEZ OBAW!!!
Preparat przeznaczony do wybarwiania owoców papryki
i pomidora, nie pozostawiający niedozwolonych pozostałości.

Działa tylko na owoce, na których pojawiają się
pierwsze oznaki przebarwień!
Nie hamuje rozwoju pozostałych owoców i rośliny

Papryka i pomidor w polu:
W celu osiągnięcia szybszego wybarwienia owoców, stosować 1 do 1,5 l/ha, gdy na owocach pojawią się pierwsze przebarwienia.
Zabieg powtarzać w miarę dojrzewania kolejnych owoców.
Zabieg przedzbiorczy: oprysk wykonać tuż przed zbiorem, a następnie owoce złożyć w wentylowanej przechowalni, utrzymywać temp. ok 18o C.
W celu uniknięcia porażenia szarą pleśnią wykonać zabieg preparatem Polyversum 150 g/ha z dodatkiem adiuwanta Protector 300 ml/ha.

Pomidory i papryka pod osłonami:
W celu przyśpieszenia i ujednolicenia wybarwienia owoców stosować 100 do 200 ml/100 l wody,
gdy na owocach pojawią się pierwsze przebarwienia.
Zabiegi powtarzać w miarę dojrzewania kolejnych owoców.

Etykieta BlackJak

Etykieta BlackJak dla opakowania 1 litr.

Pobierz etykietę BlackJak 1 litr

Komunikat nr. 28. Przędziorki na truskawkach w okresie po zbiorczym

Komunikat 28/2017

z dnia 04.08.2017

Przędziorki na truskawkach w okresie po zbiorczym

Na większości plantacji truskawek okres zbioru owoców dobiega już końca. W drugiej części sezonu powinniśmy zadbać o stan zdrowotny roślin, mając na uwadze plony w przyszłym sezonie. Jednym z ważniejszych szkodników występującym na plantacjach w ciągu całego sezonu wegetacyjnego jest przędziorek chmielowiec. Liczebność populacji tego szkodnika w sprzyjających warunkach pogodowych może bardzo szybko się odbudować i negatywnie wpłynąć na ich kondycję, przezimowanie i przyszłoroczny plon. Prognozy na nadchodzące dni będą sprzyjały rozwojowi tej grupy szkodników, preferujących wysokie temperatury i niską wilgotność powietrza. W związku z tym również w okresie pozbiorczym należy prowadzić systematyczne lustracje roślin.

Przędziorki wysysają soki, ogładzając rośliny. Liście zmieniają zabarwienie, najczęściej na kolor jasnożółty lub lekko fioletowy (Fot. 1).

Fot. 1. Objawy żerowania przędziorków na liściu (fot. E. Górska-Drabik)

Przy bardzo dużym nasileniu szkodnika możemy dostrzec pajęczynkę na roślinach. Do końca sierpnia na spodniej stronie liści występują wszystkie stadia rozwojowe szkodnika – jaja, sześcionożne larwy i dorosłe roztocze (Fot. 2).

Fot. 2. Przędziorek chmielowiec – wszystkie stadia rozwojowe (fot. K. Golan)

Lustracja i zwalczanie

Kontrolę roślin należy przeprowadzać co 2 tygodnie, natomiast zwalczanie szkodników po przekroczeniu progu zagrożenia, który wynosi 5 osobników na jednym listku liścia złożonego. Wówczas należy zaplanować zwalczanie chemiczne stosując środki ochrony roślin, których substancją czynną jest abamektyna. Preparaty zwalczające oba gatunki roztoczy (przędziorek chmielowiec i roztocz truskawkowiec) zostały przedstawione w kwietniowym komunikacie. Do zabiegu środkami ochrony roślin można dodać nawóz Barrier Si-Ca w dawce 2-3 l/ha. Nawóz ten wspomaga ochronę truskawek przed przędziorkiem chmielowcem.

Jedną z metod ograniczenia liczebności przędziorków w uprawie truskawki jest również koszenie i usuwanie liści z plantacji. Zabieg ten ogranicza także roztocza truskawkowca.

Dr hab. Edyta Górska-Drabik, dr hab. Katarzyna Golan,

Katedra Entomologii

Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie

Komunikat nr. 27. Nawożenie i biostymulacja truskawek po zbiorach owoców.

Komunikat 27/2017

z dnia 27.07.2017

Nawożenie i biostymulacja truskawek po zbiorach owoców.

Kwestia koszenia liści

Stałym dylematem po zbiorach owoców jest kwestia pozostawiania bądź koszenia liści. Należy pamiętać, iż koszenie liści jest tylko i wyłącznie zabiegiem fitosanitarnym. Jeżeli rośliny są zdrowe i nie ma problemu ze szkodnikami nie należy kosić części nadziemnych. Bezwzględnie nie należy również kosić liści na roślinach młodych (fot. 1).

Fot. 1. Należy bezwzględnie unikać koszenia liści na plantacjach pozostających w dobrej kondycji fitosanitarnej oraz w nowych nasadzeniach

Koszenie należy wykonywać tylko wtedy, gdy na plantacji istnieje duża presja infekcyjna ze strony chorób grzybowych oraz wysokie zagrożenie rozwojem groźnych szkodników (np. przędziorka, roztocza truskawkowego) i gdy pozostawienie liści na roślinach będzie ograniczało efektywność zabiegów ochrony (fot.2).

Fot. 2. Koszenie liści jest pomocne w opanowaniu wysokiej presji chorób lub przy problemach ze szkodnikami

Nawożenie dokorzeniowe.

Odpowiednie nawożenie truskawki po zbiorach oraz optymalna stymulacja roślin są zabiegami niezbędnymi do prawidłowej inicjacji pąków kwiatowych na przyszły sezon. Harmonogram nawożenia należy dopasować do indywidualnych potrzeb: rodzaju i zasobności gleby, uprawianej odmiany, stosowanej technologii itp. Należy pamiętać, iż plantacje po skoszeniu liści wymagają intensywniejszego nawożenia (głownie azotem) w celu jak najszybszego odbudowania usuniętej masy nadziemnej.

W celu uzupełnienia składników pokarmowych w glebie należy zastosować jedno z zaproponowanych rozwiązań:

1 ) NA PLANTACJACH NIE KOSZONYCH PO ZBIORZE NALEŻY WYSIAĆ:

Yara Mila Complex w dawce 150 kg/ha– na glebach zasobnych w próchnicę oraz w uprawie odmian o mniejszych wymaganiach względem azotu (np. Alba, Asia, Roksana)

lub

– Yara Mila Complex w dawce 200 kg/ha – na glebach ubogich w próchnicę oraz w uprawie odmian o dużych wymaganiach pokarmowych (np Flair, Elegant, Marmolada-Onebor)

2) NA PLANTACJACH KOSZONYCH PO ZBIORZE NALEŻY WYSIAĆ:

– Yara Mila Complex w dawce 250 kg/ha- na glebach zasobnych w próchnicę oraz w uprawie odmian o mniejszych wymaganiach względem azotu (np. Alba, Asia, Roksana)

lub

– Yara Mila Complex w dawce 300 kg/ha – na glebach ubogich w próchnicę oraz w uprawie odmian o dużych wymaganiach pokarmowych (np Flair, Elegant, Marmolada-Onebor)

Nawozy uzupełniające składniki pokarmowe należy wysiać jak najszybciej po zakończeniu zbiorów aby w okresie inicjacji pąków kwiatowych (sierpień-wrzesień) rośliny były optymalnie odżywione. Opóźnienie wysiewu nawozów azotowych zwiększa również ryzyko spadku mrozoodporności roślin.

Istotną kwestią decydującą o wielkości dawek azotu w pozbiorczym nawożeniu truskawki jest ilość ściółki ze słomy pozostającej na plantacji. Słoma jest materiałem ubogim w azot. Aby mikroorganizmy rozkładające słomę nie konkurowały z roślinami o azot dawkę tego składnika należy zwiększyć.

Dawki nawozów azotowych należy zwiększyć o ok. 10-20% jeżeli plantacja była ściółkowana słomą, która po zbiorach będzie zmieszana z glebą. Dawkę dodatkowego nawożenia azotowego należy uzależnić od grubości słomianej ściółki pozostającej na polu.

III. Dokarmianie pozakorzeniowe i biostymulacja

Odpowiednia stymulacja truskawki po zbiorach decyduje o procesie inicjacji pąków kwiatowych na przyszły rok oraz o prawidłowym przezimowaniu roślin. Szczególnie ważna jest odpowiednia biostymulacja po skoszeniu liści gdyż niweluje stres związany z utratą masy nadziemnej oraz pomaga roślinie powrócić do prawidłowego funkcjonowania i szybkiej odbudowy ulistnienia.

NA PLANTACJACH NIE KOSZONYCH NALEŻY WYKONAĆ:

– 2-krotny zabieg nawozem Maxi-Grow w dawce 0,5 – 0,75 litr na ha w odstępach 10-14 dni celem intensyfikacji fotosyntezy oraz stymulacji inicjacji pąków kwiatowych,

NA PLANTACJACH KOSZONYCH NALEŻY WYKONAĆ:

– zabieg nawozem TerraSorb Complex w dawce 1,5 litra na ha, począwszy od momentu pojawienia się nowego ulistnienia celem stymulacji roślin oraz minimalizacji stresu związanego z usunięciem liści.

następnie po ok. 10 dniach:

– 2-krotny zabieg nawozem Maxi-Grow w dawce 0,5 – 0,75 litr na ha w odstępach 10-14 dni celem intensyfikacji fotosyntezy oraz stymulacji inicjacji pąków kwiatowych,

Wymienione nawozy można mieszać ze środkami ochrony roślin zgodnie z obowiązującymi zaleceniami

Fot. 3. Po skoszeniu liści zabiegi dokarmiania pozakorzeniowego i biostymulacji należy rozpocząć po pojawieniu się nowego ulistnienia gwarantującego skuteczne pobranie nawozu

dr hab. Zbigniew Jarosz

Katedra Uprawy i Nawożenia Roślin Ogrodniczych

Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie

Komunikat nr. 26. Uwaga na wciornastki w uprawie truskawek

Komunikat 26/2017

z dnia 7.07.2017

Uwaga na wciornastki w uprawie truskawek

Szkodnikami, które stają się poważnym problemem, szczególnie na odmianach truskawek powtarzających owocowanie i uprawianych pod osłonami są wciornastki. Te małe owady (wielkość ciała około 2 mm), niezauważone w porę, mogą całkowicie zniszczyć owoce. Mają one kilka, niekiedy kilkanaście pokoleń w roku, dlatego występują w ciągu całego sezonu wegetacyjnego. Największe szkody wyrządzają jednak latem.

Najczęściej spotykanym na truskawkach gatunkiem jest wciornastek tytoniowiec (Thrips tabaci). Nieco rzadziej notowany i trudny do zwalczenia jest wciornastek zachodni (Frankliniella occidentalis) i wciornastek różówek (Thrips fuscipennis). Są to gatunki bardzo podobne, głównie różniące się barwą ciała (Fot. 1). Samice wciornastka różówka mają jednolicie brunatne zabarwienie z ciemnymi skrzydłami i odnóżami, natomiast samce są w różnych odcieniach koloru żółtego. Larwy są białe lub jasnożółte. Zabarwienie ciała wciornastka zachodniego jest zróżnicowane, od żółtego do jasnobrązowego.

Fot. 1. Wciornastek żerujący na liściu (fot. E. Górska-Drabik)

Szkodliwość

Wciornastki żerują już w pąkach kwiatowych i w kwiatach, a uszkodzenia widoczne są później na dojrzewających owocach. Larwy i osobniki dorosłe wysysają soki komórkowe, co często prowadzi do ogłodzenia roślin. Objawem żerowania mogą być drobne, jasne plamki na liściach, które z czasem mogą obejmować znaczną część blaszki liściowej. Uszkodzenia te są podobne do tych powodowanych przez przędziorki. Jednak w miejscu występowania wciornastków można zauważyć czarne, drobne odchody tych owadów. Przy licznym występowaniu wciornastki mogą stać się przyczyną hamowania wzrostu roślin, zasychania pąków kwiatowych, ograniczenia zawiązywania owoców lub ich deformacji.

Fot. 2. Uszkodzenia liści spowodowane żerowaniem wciornastków (fot. K. Golan)

Monitoring

Owady te zasiedlają głównie młode części roślin. Licznie występują na kwiatach, najmłodszych liściach, pąkach i zawiązkach owocowych truskawek uprawianych „tradycyjnie”, jak i owocujących późnym latem. Najbardziej zagrożone są plantacje truskawek znajdujące się w pobliżu uprawianych pod osłonami innych roślin np. warzyw, czy roślin ozdobnych, z których szkodniki mogą nalatywać.

Aby odpowiednio wcześnie „dostrzec” wciornastki na roślinach ważny jest monitoring plantacji. Należy go prowadzić wywieszając na plantacji niebieskie tablice lepowe, w ilości 1 szt. na 2500 m² uprawy, umiejscawiając je jak najbliżej powierzchni liści. Szczególną uwagę należy zwrócić na rośliny na brzegach plantacji, które najwcześniej są zasiedlane przez nalatujące szkodniki, a także miejsca występowania szkodników w roku poprzednim. Kontrolę tablic należy prowadzić systematycznie, mniej więcej co 5 dni, aż do zbioru owoców, licząc odłowione osobniki. Aby przywabić jak największą liczbę wciornastków do tablic lepowych, które przy okazji monitorowania spełniają również funkcję ograniczania liczebności tych szkodników, można dodatkowo zastosować atraktant wabiący wciornastka zachodniego. Zawiesza się go blisko barwnej tablicy lepowej.

Obecność kilkunastu odłowionych osobników wciornastka różówka i zaledwie dwóch osobników wciornastka zachodniego na jednej tablicy wymaga przeprowadzenia zabiegów ograniczających populacje tych owadów.

W uprawie truskawek pod osłonami do zwalczania wciornastków można wykorzystać metodę biologiczną opartą na organizmach pożytecznych takich jak: dobroczynek wielożerny (Neoseiulus cucumeris) oraz drapieżny pluskawiak – dziubałeczek wielożerny (Orius laevigatus). Gatunki te można zastosować do zwalczania jednocześnie wciornastków i przędziorków. Dobroczynek wielożerny żywi się głównie jajami i pierwszymi stadiami larwalnymi wciornastków. Jest to bardzo aktywny roztocz, który dziennie zjada od 4 do 6 larw wciornastków. Drapieżnik ten może żywić się także roztoczem truskawkowcem.

Zwalczanie

Aktualnie do zwalczania wciornastków w uprawie truskawki zarejestrowany jest Mospilan 20 SP (acetamipiryd 20%), w dawce 0,12 -0,3 kg/ha. Jednak zastosowanie tego preparatu nie zawsze jest możliwe ze względu na 14 dniowy okres karencji. Innym zalecanym preparatem, o znacznie krótszym okresie karencji wynoszącym 3 dni jest SpinTor 240 SC. Środek otrzymywany jest w wyniku fermentacji bakterii Saccharopolyspora spinosa. Zabiegi tym preparatem można wykonywać od fazy pąków kwiatowych do końca dojrzewania owoców w dawce 0,32 – 0,4 l/ha. W razie konieczności zabieg należy powtórzyć po 7 dniach. Na roślinie preparat działa powierzchniowo oraz na młodych liściach wgłębnie. Jest niebezpieczny dla pszczół, z tego względu jego stosowanie w uprawie pod osłonami jest możliwe, gdy nie są obecne owady zapylające. Środek działa najskuteczniej w temperaturze od 8° do 25°C.

dr hab. Katarzyna Golan, dr hab. Edyta Górska-Drabik

Katedra Entomologii

Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie

Komunikat nr. 25. Ochrona truskawek, i koszenie liści po zbiorze owoców.

Komunikat 25/2017

z dnia 6.07.2017

Komunikat nr. 25. Ochrona truskawek, i koszenie liści po zbiorze owoców.

Faza rozwoju: po zbiorze owców.

Choroby:

W tym momencie trwa intensywny wzrost korzeni truskawki oraz wzrost rozłogów. Po tym okresie wraz ze skracaniem się długości dnia nastąpi powolne przejście roślin w fazę generatywną (ierpień-wrzesień). Warto aby w czasie tworzenia się pąków kwiatowych rośliny znajdowały się w dobrej kondycji pod względem zdrowotnym. Dlatego należy teraz ocenić stan plantacji pod kątem porażenia roślin przez choroby grzybowe, szkodniki oraz stan zachwaszczenia. Zwłaszcza na plantacjach odmian wrażliwych na szarą pleśń należy ocenić skuteczność wykonanego programu. Na wielu plantacjach odmiany Senga Sengana występowały problemy w skutecznym zwalczaniu grzyba powodującego tę chorobę. Po zbiorze pozostanie na takich plantacjach dużo porażonych owoców. Dodatkowo należy wykonać lustracje plantacji pod kątem występowania chorób liści (biała i czerwona plamistości liści, mączniak)

W przypadku stwierdzenia występowania chorób liści w dużym nasileniu, dużych strat z powodu szarej pleśni, silnego wzrostu roślin uniemożliwiającego skuteczną ochronę pozbiorczą, występowania roztocza truskawkowego lub silnego zachwaszczenia plantacji warto wykonać zabieg koszenia liści. W przypadku dobrej kondycji plantacji z koszenia liści można zrezygnować.

Fot.1. Zabieg koszenia liści truskawki po zbiorach, jest zabiegiem fitosanitarnym.

Zabiegi agrotechniczne do wykonania po zbiorach:

1) Koszenie liści

Zalety koszenia liści po zbiorach:

– zwiększenie skuteczności zabiegów przeciwko roztoczowi truskawkowemu

– zniszczenie źródeł infekcji chorób grzybowych w kolejnym roku

– ułatwienie wygrabiania ściółki

– ułatwienie w zwalczaniu chwastów

– łatwiejsze niszczenie chwastów oraz rozłogów

Zasady wykonywania koszenia liści:

– po raz pierwszy podczas eksploatacji plantacji koszenie liści wykonuje się po pierwszej pełni owocowania, na roślinach dobrze rozrośniętych, silnie rozkrzewionych

– nie należy kosić roślin słabo rosnących

– nie należy kosić liści na plantacjach starszych niż 3 letnie

– liście należy skosić nie później niż 2 tygodnie po zbiorze

– podczas koszenia nie uszkadzać wierzchołków wzrostu

– na plantacjach jednorocznych wysokość koszenia – 3-5 cm

– na plantacjach starszych – 5-7 cm

– po skoszeniu liście należy usunąć z plantacji

2) Zniszczenie rozłogów

– zabieg wykonać 1-2 razy w zależności od potrzeb

– rozłogi można usunąć mechanicznie za pomocą glebogryzarek lub za pomocą herbicydu Basta 150 SL (stosować w międzyrzędziach wykonując zabieg z osłonami) w dawce 4 L/ha. W celu zwiększenia skuteczności zabiegu, zwłaszcza gdy występują chwasty jednoliścienne stosować łącznie z siarczanem amonowym w dawce: Basta 150 SL 3,2-4 l/ha + siarczan amonowy 10 kg/ha
Zalecana ilość wody: 400 l/ha

Propozycja zabiegów po zbiorczych owoców:

1)przeciwko Botritis cinerea powodującego szarą pleśń:

– Pomarsol Forte 80 WG, dawka 4,0 kg/ha

– Vaxiplant SL, dawka 1,0 l/ha

– Polyversum WP, dawka 150 g/ha

2) przeciwko białej plamistości liści truskawki:

– Zato 50 WG, dawka 0,25 kg/ha

3) przeciwko mączniakowi prawdziwemu truskawki:

– Domark 100 EC, dawka 0,6 l/ha

– Zato 50 WG, dawka 0,25 kg/ha

Fot. 2. Mączniak prawdziwy truskawki- odmiana ‘Darselect’

Fot. 3. Czerwona plamistość liści- odmiana ‘Malvina’

Fot. 4. Mączniak prawdziwy – odmiana ‘Roxana’

Fot. 5. Biała plamistości liści truskawki- odmiana ‘Roxana’

Fot. 6. Całe rośliny porażone przez mączniaka prawdziwego- odmiana ‘Vibrant’

Fot. 7. Intensywny wzrost odmiany ‘Senga Sengana’ utrudniający ochronę pozbiorczą

Fot. 8. Szara pleśń- porażone zawiązki odmiany ‘Senga Sengana’ – w tym sezonie występowały duże problemy w skutecznej ochronie przeciwko szarej pleśni na tej odmianie

Fot. 9. Szara pleśń – porażony ogonek liściowy z zaschniętymi zawiązkami- odmiana ‘Senga Sengana’

Opracowanie:

Dr inż. Beata Hetman

Katedra Ochrony i Kwarantanny Roślin

Dr inż. Paweł Krawiec

Katedra Sadownictwa

Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie

Jakość owoców truskawki.

Jakość owoców truskawki

Tym razem chciałbym się z Wami podzielić wynikami doświadczenia przeprowadzonego na truskawkach odmiany Alba® uprawianych w tunelach foliowych. Owoce zbierałem trzykrotnie w trakcie sezonu. Jak pokazują wykresy, zastosowanie preparatu XSTRESS poprawiło każdy z ocenianych parametrów. Już podczas zbioru można było zauważyć większą odporność owoców na uszkodzenia mechaniczne.

Szymon Cieślinski

BioAgris

Komunikat nr. 24. Uwaga na falę upałów!

Komunikat 24/2017

z dnia 27.06.2017

Uwaga na falę upałów!

Prognozy pogody na nadchodzący tydzień wskazują na możliwość wystąpienia w wielu rejonach kraju temperatur przekraczających 30⁰C. Taka pogoda będzie sprzyjać powstawaniu oparzeń słonecznych na owocach (fot. 1)

Fot. 1. W temperaturze przekraczającej 30⁰C owoce narażone są na poparzenia słoneczne

Zabiegi wzmacniające mechanicznie owoce:

Jednym z najskuteczniejszych sposobów poprawy odporności mechanicznej owoców, w tym poprawy odporności na oparzenia słoneczne, jest wykonanie oprysku nawozem krzemowym:

– Barier Si+Ca w dawce 2,5-3,0 litr na ha.

Po oprysku roślin nawozem wapniowo krzemowym Barrier Si –Ca na liściach tworzy się ochronna warstwa, widoczna gołym okiem jako delikatny jasnoszary nalot, który z czasem wbudowuje się w warstwę woskową.

Stosując nawóz Barrier Si-Ca w mieszance z innymi agrochemikaliami należy zawsze upewnić sie co do możliwości sporządzenia takiej mieszanki.

Poprawa odżywienia wapniem

W okresie upałów należy pamiętać o optymalizacji żywienia roślin wapniem, będącym pierwiastkiem wzmacniającym mechanicznie ścianę komórkową roślin oraz łagodzącym wewnątrzkomórkowy stres oksydacyjny.

Przed nastaniem upałów warto jest wkomponować w harmonogram zabiegów dokarmiania pozakorzeniowego oprysk nawozem:

Biocal w dawce 1,0 litr na ha (w przypadku, gdy rośliny nie potrzebują jednoczesnego pobudzenia wzrostu wegetatywnego)

lub

AminoQuelant Ca w dawce 2,0-2,5 litr na ha (na roślinach wymagających stymulacji i pobudzenia wzrostu wegetatywnego)

Nawadnianie i fertygacja:

Podczas fertygacji należy zmniejszyć koncentrację pożywki (EC) podając maksymalnie 0,25-0,75 kg nawozu na metr sześcienny wody wprowadzonej pod rośliny oraz regularnie suplementować wapń przy użyciu saletry wapniowej YaraLiva Calcinit.

W okresie intensywnego nawadniana plantacji należy wprowadzić do ryzosfery kolejną dawkę preparatu humusowego H 850WG (2 kg na hektar z 15000-20000 litrów wody). Kwasy humusowe poprawiają właściwości sorpcyjne gleby oraz jej zdolność retencji wody a zatem pozwolą roślinom lepiej przetrwać okresy upałów.

Dr hab. Zbigniew Jarosz

Katedra Uprawy i Nawożenia Roślin Ogrodniczych

Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie

Komunikat nr. 23. Bieżące zabiegi agrotechniczne dla odmian średnio późnych i późnych.

Komunikat 23/2017

z dnia 17.06.2017

Bieżące zabiegi agrotechniczne dla odmian średniopóźnych i późnych.

Deformacje owoców u odmian średniopóźnych

Niestety wcześniejsze opinie niektórych Plantatorów, iż odmiany średniopóźne przetrwały falę kwietniowych i majowych przymrozków bez szwanku, nie sprawdziły się. Pomimo, iż w okresie silnych przymrozków odmiany te nie wybiły jeszcze kwiatostanów na wielu plantacjach widać typowe uszkodzenia przymrozkowe na owocach (fot. 1-2). Deformacje te, do złudzenia przypominające fitotoksyczne uszkodzenie kwiatu lub żerowanie zmiennika, są najlepszym dowodem, iż tak silne przymrozki jakie były notowane pod koniec kwietnia i początkiem maja mogą uszkodzić nawet nieuformowane pąki kwiatowe.

Ponadto wielu Plantatorów uskarża się na bardzo słabe kwitnienie odmian średniopóźnych i późnych, które również jest efektem wiosennej fali przymrozków.

Fot. 1. Deformacja owoców odm. Marmolada (Onebor) będąca efektem uszkodzeń poprzymrozkowych (okolice Grójca, 08.06.2017)

fot. 2. Uszkodzenia poprzymrozkowe na odmianach późnych przypominają fitotoksyczne uszkodzenia kwiatów w fazie kwitnienia lub żerowanie zmiennika

Regeneracja systemu korzeniowego uszkodzonego w wyniku zalania

Z wielu rejonów nadchodzą informacje o uszkodzeniach systemu korzeniowego, które objawia się zahamowaniem wzrostu owoców, nietypowym przebarwieniem na liściach oraz obumarciem włośników korzeniowych (fot. 3-4). Jest to efekt wiosennego podtopienia roślin.

fot. 3. Nietypowe przebarwienia liści, wskazujące na problemy żywieniowe, mogą być efektem uszkodzenia systemu korzeniowego

fot. 4. Ciemne i gnijące korzenie to efekt wiosennego zalania plantacji

W celu poprawy parametrów ryzosfery i stymulacji odbudowy uszkodzonego systemu korzeniowego należy wprowadzić do ryzosfery:

– poprzez podlewanie: preparat humusowy H-850 WG w dawce 0,5 kg na 1000 litr wody + TerraSorb Radicular w dawce 2,0 litr na 1000 litr wody (sumaryczna dawka cieczy na hektar to ok. 5000 litrów)

lub

– poprzez fertygację kroplową: preparat humusowy H-850 WG w dawce 3,0 kg na ha + TerraSorb Radicular 10 litrów na ha (dawkę polewową od 10000 do 20000 litr na ha, należy dopasować do aktualnej wilgotności gleby)

Znajdujące się w preparacie H-850 WG kwasy fulwowe mają korzystne właściwości stymulujące system korzeniowy natomiast pozostałe komponenty preparatu H-850 WG poprawiają parametry fizykochemiczne gleby. Preparat aminokwasowy TerraSorb Radicular stymuluje rozwój życia glebowego, co również ma duże znaczenie w przypadku uszkodzeń system mu korzeniowego.

W celu zahamowania rozwoju ewentualnych patogenów odglebowych z rodzaju Phytophtora sp. rośliny można podlać roztworem fosforynu potasu Fosfi Actiw PK 51-9 (Arkop) stosując 3,0-5,0 litr nawozu na ha z minimum 5000 litr wody na ha lub roztworem preparatu Huwa Sun TR 50 (1,0-3,0 litr na 1000 litr wody na ha)

Stosując nawóz Fosfi Actiw PK 51-9 należy liczyć się z późniejszą obecnością fosforynów w roślinach i owocach

4. Nawożenie dokorzeniowe odmian średniopóźnych

Aby utrzymać prawidłową produktywność odmian średniopóźnych, charakteryzujących się olbrzymim potencjałem plonotwórczym (np odm. Onebor-Marmolada) w trakcie zbiorów należy uzupełnić dwa podstawowe składniki pokarmowe decydujące o wielkości i jakości owoców tj. azot i potas. Uzupełnienie składników pokarmowych w ryzosferze w trakcie zbiorów najlepiej jest wykonać poprzez wysiew:

– Unika Calcium (saletra potasowo-wapniowa) w dawce 75-100 kg na ha

Po wystąpieniu intensywnych opadów wypłukujących składniki pokarmowe poza zasięg korzeni lub w przypadku przedłużającego się owocowania nawożenie dokorzeniowe można powtórzyć. W takim wypadku należy jednak zachować rozwagę aby nie przenawozić roślin, co ujemnie wpłynie na jakość owoców.

fot. 5. Aby utrzymać optymalne wyrastanie owoców nalejlepiej jest uzupełnić składniki

Poprawa produktywności odmian owocujących poprzez dokarmianie do listne

W celu poprawy produktywności odmian średniopóźnych w trakcie zbiorów należy wykonać dokarmianie pozakorzeniowe w jednym z proponowanych wariantów:

– TerraSorb Compleks 1,5 litr na ha + siarczan magnezu siedmiowodny (16% MgO) 0,5% roztwór (5 kg nawozu na 1000 litr wody)

lub

– AminoQuelant Mg 2,0 litr na ha + mocznik 0,5% roztwór (5 kg na 1000 litr wody)

Oba proponowane zabiegi dostarczą roślinom łatwo przyswajalny azot (w postaci aminokwasów lub mocznika), pierwiastki biorące udział w powstawaniu chlorofilu (np. magnez) oraz siarkę niezbędną w procesie przemian azotu. Proponowane zabiegi można powtarzać, jednak nie częściej niż co 7-10 dni. Zabieg dokarmiania pozakorzeniowego należy wykonywać na liście suche, w temperaturze poniżej 25°C oraz unikając pełni nasłonecznienia.

Kwitnienie odmian późnych

Aby poprawić zawiązywanie owoców u odmian późnych, będących obecnie w fazie kwitnienia, należy wykonać zabieg nawozem:

– Biocal w dawce 1,0 litr na ha

Nawóz ten można łączyć z zabiegami ochrony roślin według obowiązujących zaleceń.

Pod koniec kwitnienia oraz w okresie wyrastania owoców do harmonogramu zabiegów warto jest wkomponować nawóz:

– Maxi- Grow w dawce 0,5-0,75 litr na ha

Nawóz Maxi-Grow posiada dodatki uruchamiające biosyntezę auksyn i giberelin, które korzystnie wpływają na równomierne wyrastanie owoców. Po wcześniejszym sprawdzeniu zgodności nawóz ten można łączyć z zabiegami ochrony zgodnie z zaleceniami

Dr hab. Zbigniew Jarosz

Katedra Uprawy i Nawożenia Roślin Ogrodniczych

Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie

Komunikat nr. 22. Pierwsze pokolenie zmieników pojawia się na plantacjach truskawek.

Komunikat 22/2017

z dnia 16.06.2017

Pierwsze pokolenie zmieników pojawia się na plantacjach truskawek.

Zmieniki to pluskwiaki różnoskrzydłe, o charakterystycznej budowie skrzydeł (Fot.1). Ta cecha morfologiczna umożliwia łatwą identyfikację owadów i pozwala prawidłowo prowadzić kontrolę występowania tej grupy szkodników na plantacji. Skrzydła zmieników od nasady są twardsze i ciemniejsze, natomiast ich szczytowa część jest delikatna, błoniasta. Owady te posiadają narząd gębowy kłująco-ssący, za pomocą którego wysysają soki roślinne. Najczęściej występującym w uprawie truskawki gatunkiem jest zmienik lucernowiec. Pierwsze pokolenie szkodnika pojawia się zwykle w drugiej połowie maja, ale ze względu na specyficzne warunki pogodowe w tym sezonie ten okres pojawu nieco się opóźnił. Drugie pokolenie zmiennika pojawia się w lipcu, a owady możemy obserwować do września.

Fot. 1. Larwa i osobnik dorosły zmienika (Fot. E. Górska-Drabik)

Szkodliwość

Uszkodzenia powodują osobniki dorosłe i larwy. Wysysają soki roślinne, wprowadzając jednocześnie substancje toksyczne do tkanek roślinnych. Żerują na nadziemnych częściach roślin, preferując organy generatywne (pąki kwiatowe, kwiaty oraz zawiązki owocowe truskawki). Ich żerowanie pozbawia roślinę substancji pokarmowych oraz przyczynia się do zahamowania jej wzrostu. Przy licznym żerowaniu szkodnika dochodzić może do obniżenia jakości i ilości plonu truskawki. Widocznym skutkiem żerowania zmieników są zniekształcenia owoców, które pozostają drobne i spłaszczone. Ponadto mają twardy i ciemnozielono wierzchołek, na którym widoczne są zagęszczone zielone orzeszki (Fot 2).

Fot. 2. Uszkodzenia owoców powodowane przez zmieniki (Fot. K. Golan)

Część z owoców zasycha i opada. Rzadko pierwsze pokolenie zmieników (aktualnie występujące) powoduje duże szkody. Uszkodzenia owoców zwykle nie przekraczają kilku procent. Natomiast drugie pokolenie zmieników może spowodować straty sięgające 70-80% w uprawach truskawki, która owocuje w drugiej połowie lipca, w sierpniu i we wrześniu.

Sąsiedztwo upraw konwencjonalnych i sterowanych oraz duże zachwaszczenie plantacji może przyczynić się do zagrożenia plantacji owocujących w późniejszym czasie. Z tego względu obecnie należy wyłącznie monitorować występowanie zmieników na plantacjach, a rozpoczęcie zbiorów uniemożliwia zastosowanie preparatów chemicznych. Należy pamiętać, że systematyczna kontrola plantacji jest ważnym elementem profilaktycznym. Plantacje, które chętnie zasiedlane są przez zmieniki, możemy częściowo chronić w kolejnych latach. Rozwiązaniem, które pomoże plantatorom zredukować liczebność szkodnika jest zasianie w pobliżu roślin atrakcyjnych dla zmieników np. lucerny, która w pierwszej kolejności będzie je wabiła i tam można je skutecznie zwalczać.

Próg zagrożenia:

w sterowanej uprawie lustracje prowadzone powinny być przez cały okres kwitnienia co 10-14 dni – 1 osobnik na 25 kwiatostanów (strząsać larwy i dorosłe zmieniki z losowo wybranych kwiatostanów na podstawioną płytkę).

dr hab. Edyta Górska-Drabik, dr hab. Katarzyna Golan

Katedra Entomologii

Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie

Komunikat nr. 21. Bieżące zabiegi agrotechniczne dla odmian wczesnych i średnio wczesnych.

Komunikat 21/2017

z dnia 7.06.2017

Bieżące zabiegi agrotechniczne dla odmian wczesnych i średnio wczesnych.

Deformacje owoców wczesnych odmian truskawki

Długotrwały okres przebywania pod osłonami w trakcie przymrozków jak i silne spadki temperatury poniżej zera spowodowały, iż dojrzewające owoce wczesnych odmian truskawki w wielu rejonach są mocno zdeformowane (fot. 1-2).

Fot. 1. Deformacja owoców odm. Asia z powodu zbyt długiego przebywania pod osłoną z włókniny polipropylenowej

Fot. 2. Deformacja owoców odm. Flair spowodowana częściowym uszkodzeniem kwiatu przez przymrozki

Wzmacnianie odporności mechanicznej owoców w trakcie zbiorów

Aktualny przebieg pogody, obfitujący w gwałtowne i głębokie zmiany temperatury, sprawia iż owoce wczesnych odmian truskawki wymagają wzmocnienia mechanicznego. Wzmocnienie takie będzie przydatne zwłaszcza w kontekście zapowiadanych nawałnic, które w najbliższych dniach mają przejść nad Polską. Pierwiastkami wzmacniającymi odporność mechaniczną owoców są głównie wapń i krzem.

Dokarmianie wapniem. Wapń łączy struktury ligninowe w ścianie komórkowej dzięki czemu ściana komórkowa jest grubsza, twardsza oraz bardziej elastyczna. Owoce prawidłowo zaopatrzone w wapń są odporniejsze na transport i przechowywanie.

Dokarmianie pozakorzeniowe wapniem w trakcie zbiorów:

– Biocal w dawce 1,0 litr na ha co 5-7 dni – gdy rośliny są prawidłowo odżywione azotem i nie wymagają jednoczesnego stymulowania wzrostu,

lub

– AminoQuelant Ca w dawce 2,0 litr na ha co 7-10 dni– w przypadku koniczności uzupełnienia wapnia oraz jednoczesnego zasymulowania rozwoju wegetatywnego

Dokarmianie krzemem. Krzem wzmacnia odporność mechaniczną owoców oraz odporność na czynniki stresowe, choroby i szkodniki. Po zastosowaniu w formie oprysku na roślinie wytwarza na powierzchni roślin warstwę krzemionki która mechanicznie wzmacnia ścianę komórkową owoców i liści.

Dokarmianie pozakorzeniowe krzemem w trakcie zbiorów:

– Barier Ca w dawce 1,5-2,5 litr na ha co 5-7 dni– gdy owoce mają słabą odporność mechaniczną i wymagają natychmiastowego wzmocnienia skórki

Fot. 3. Regularne dokarmianie pozakorzeniowe wapniem i krzemem wzmacnia odporność mechaniczną owoców

Zabiegi wzmacniające odporność mechaniczną owoców nawozami wnoszącymi wapń i krzem najlepiej jest prowadzić regularnie w okresie całych zbiorów co 5-7 dni dobierając nawóz do aktualnych potrzeb na plantacji. Nawozów wapniowych i krzemowych najlepiej jest nie mieszać z innymi nawozami (zwłaszcza siarczanowymi). Przed zmieszaniem nawozu wapniowego lub zawierającego krzem ze środkiem ochrony roślin zawsze należy sprawdzić u producenta lub dystrybutora możliwość wykonania takiego połączenia.

Nawożenie dokorzeniowe uzupełniające podstawowe składniki pokarmowe

Aby utrzymać prawidłową produktywność roślin, decydującą o optymalnym wyrastaniu owoców, w trakcie zbiorów należy uzupełnić dwa podstawowe składniki pokarmowe tj. azot i potas. Uzupełnienie składników pokarmowych w ryzosferze w trakcie zbiorów najlepiej jest wykonać poprzez wysiew:

– Unika Calcium (saletra potasowo-wapniowa) w dawce 75-100 kg na ha

fot. 3. Aby utrzymać optymalne wyrastanie owoców nalejlepje je uzupełnić składniki

Poprawa produktywności roślin poprzez dokarmianie pozakorzeniowe

W celu poprawy produktywności odmian wczesnych w trakcie zbiorów należy wykonać dokarmianie pozakorzeniowe w jednym z proponowanych wariantów:

– TerraSorb Compleks 1,5 litr na ha + siarczan magnezu siedmiowodny (16% MgO) 0,5% roztwór (5 kg nawozu na 1000 litr wody)

lub

– AminoQuelant Mg 2,0 litr na ha + mocznik 0,5% roztwór (5 kg na 1000 litr wody)

Dr hab. Zbigniew Jarosz

Katedra Uprawy i Nawożenia Roślin Ogrodniczych

Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie

Komunikat z dnia 2 czerwca 2017 roku, informacje od partnera Grupy Truskawkowej firmy Bayer.

Informacjie od partnera Grupy Truskawkowej firmy Bayer.

Na kwitnących plantacjach nadal stwierdzamy obecność chrząszcza kwieciaka malinowca. W uzasadnionych przypadkach należy wykonać zabieg zwalczający dorosłe osobniki. W przypadku zastosowania DECIS MEGA 50 EW należy przestrzegać okresu prewencji (przy dawce równej lub wyższej niż 0,2 l/ha prewencja wynosi 24 godziny). Do ochrony można również zastosować jeden z zarejestrowanych w uprawie truskawki środek zawierający acetamipryd. Zaleca się, by wszystkie zabiegi wykonywane były po oblocie pszczół.

Fot.1 Objawy żerowania przędziorków

Fot.2 Przędziorek chmielowiec

Bardzo wzrosło zagrożenie ze strony przędziorka chmielowca (fot.1). Obserwuję dużą populację młodych postaci larwalnych (fot.2). Dla większości plantacji zbliża się jednak okres zbiorów, więc należy podjąć decyzję co do potrzeby wykonania zabiegu. Do ochrony można wykorzystać środki o działaniu mechanicznym np. EMULPAR’ 940 EC, które nie posiadają okresu karencji. Poza tym można zastosować środki zawierające fenpiroksymat, heksytiazoksym oraz abamektynę. Proszę przestrzegać zaleceń zawartych na etykietach poszczególnych produktów. Ważne dla skuteczności jest opryskanie liście z obu stron!

Okres kwitnienia to czas ochrony przed szarą pleśnią. W przypadku występowania gnicia lub pleśnienia wykonać zabieg preparatami kontaktowymi. Ochrona powinna być prowadzona w oparciu o kilka grup chemicznych ś.o.r. Warto stosować środki o szerokim spektrum działania jak np. LUNA SENSATION 500 SC w dawce 0,8 l/ha. Należy zwrócić uwagę na nasadę ogonków liściowych oraz pędów kwiatostanowych (fot.3).

Zapobiegawczo warto sięgnąć po preparaty biologiczne jak Serenade ASO w dawce
8 l/ha lub 5 l/ha + zwilżacz.

Fot.3 Szara pleśń na pędzie truskawki

Fot.4 Biała plamistość liści

Na poszczególnych odmianach pojawiają się już choroby liści. Do infekcji i zagrożenia ze strony białej plamistości liści (fot.4) dochodzi przez cały okres wegetacji, jednak szczególne nasilenie choroby obserwowane jest w drugiej połowie lata. Objawy to różnej wielkości plamy występujące na górnej stronie liści. W początkowej fazie są brunatne, okrągłe i drobne (1,5- 2,5 mm). Potem powiększają się nawet do 10 mm i stają się owalne, jasnoszare otoczone brunatno-czerwoną obwódką. Plamy mogą także występować na działkach kielicha, szypułkach, rozłogach i owocach. Ciepła i wilgotna pogoda może przyczynić się do powstawania na liściach nietypowych objawów. Plamy na silnie porażonych roślinach łączą się i zajmują coraz większą powierzchnię liścia, prowadząc do zamierania jego brzegów, a nawet całego liścia. Silnie porażone rośliny są osłabione, ich wzrost zahamowany, a owoce nie osiągają odpowiednich rozmiarów. Duża wilgotność powietrza w okresie kwitnienia może przyczynić się również do infekcji słupków, skąd grzyb może przerastać do rozwijających się nasion i tkanki owocu. Objawem infekcji owocu są czarne nasiona, wokół których powstają suche, brązowo-czarne, nekrotyczne, pojedyncze lub liczne plamy. Do podstawowej ochrony powinno się wdrożyć zarówno ZATO 50 WG jak również LUNA SENSATION 500 SC i ś.o.r. zawierające tatrakonazol, tiofanat metylowy.

Na niektórych odmianach m.in. ‘Elsanta’, ‘Elegance’ obserwuje się pierwsze objawy mączniaka (fot.5) w postaci łódkowato zawijających się liści. W późniejszym czasie pojawia się mączysty, białoszary nalot na dolnej stronie liści (pod osłonami również na górnej). Należy systematycznie wykonywać lustracje plantacji i przeprowadzić zabieg zwalczający po zauważeniu objawów.

Fot.5 Mączniak – łódkowato wygięte liście

Fot.6 Czerwona plamistość na Malvinie

Czerwona plamistość liści (fot.6) – wzrasta nasilenie. Charakterystyczne objawy to drobne, nieregularne, brunatno-purpurowe plamy. Występują na starszych zewnętrznych liściach, dobrze rozwiniętych, które w późniejszym stadium będą żółknąć, czerwienieć i obumierać. POMARSOL FORTE 80 WG stosowany w ochronie przed szarą pleśnią ogranicza tą chorobę.

Na plantacjach można zaobserwować różnie wyglądające zdeformowane owoce. Może to być spowodowane żerowaniem larw zmiennika (fot. 9 odm. ‘Azja’ w uprawie pod włókniną) lub może być efektem uszkodzenia podczas przymrozków (fot.10 – ‘Roxana’).

Fot. 9 Objaw żerowania zmiennika

Fot. 10 Deformacje poprzymrozkowe

Tomasz Gasparski, Bayer

Komunikat nr 20. Niewydolność systemu korzeniowego truskawki.

Komunikat 20/2017

z dnia 1.06.2017

Niewydolność systemu korzeniowego truskawki.

Po kilku upalnych dniach na wielu plantacjach zaczęły pojawiać sie niepokojące objawy więdnięcia roślin (fot. 1) lub niespecyficznych uszkodzeń liści (fot. 2).

Fot. 1. Więdnięcie roślin to objaw niewydolności systemu korzeniowego

Fot. 2. Nietypowe uszkodzenia liści to objaw niewydolności systemu korzeniowego

Zarówno więdnięcie roślin podczas upałów jak i pojawianie się nietypowych uszkodzeń na ulistnieniu jest objawem niewydolności systemu korzeniowego. System korzeniowy roślin jest najczęściej obumarły (fot. 3), co łatwo można stwierdzić wykopując roślinę.

Fot. 3. Sczerniałe korzenie i brak włośników świadczą o uszkodzeniu sytemu korzeniowego

Powodów niewydolności systemu korzeniowego może być kilka:

– uszkodzenie mrozowe szyjki korzeniowej,

– zalanie systemu korzeniowego przez nadmierne opady lub niewłaściwe podlewanie,

– uszkodzenie systemu korzeniowego przez grzyby chorobotwórcze z rodzaju Verticillium dahliae lub organizmu Phytophtora spp.

– błędy nawożeniowe powodujące skokowy wzrost EC ryzosfery.

– niewłaściwe zastosowanie herbicydów.

Po zaistnieniu problemów z wydolnością systemu korzeniowego należy podjąć kilkuetapową próbę odbudowy uszkodzeń i regeneracji roślin:

Etap I:

Zahamowanie rozwoju grzybów chorobotwórczych z rodzaju Phytophtora sp.

W celu zahamowania rozwoju patogenów odglebowych z rodzaju Phytophtora sp. rośliny należy podlać roztworem fosforynu potasu Fosfi Actiw PK 51-9 (Arkop) stosując 3,0-5,0 litr nawozu na ha z minimum 5000 litr wody na ha lub roztworem preparatu Huwa Sun TR 50 (1,0-3,0 litr na 1000 litr wody na ha)

Stosując nawóz Fosfi Actiw PK 51-9 należy liczyć się z późniejszą obecnością fosforynów w roślinach i owocach.

Etap II:

Poprawa parametrów ryzosfery i regeneracja systemu korzeniowego

W celu poprawy parametrów ryzosfery i stymulacji odbudowy uszkodzonego systemu korzeniowego należy wprowadzić do ryzosfery:

– poprzez podlewanie: preparat humusowy H-850 WG w dawce 0,5 kg na 1000 litr wody + TerraSorb Radicular w dawce 2,0 litr na 1000 litr wody (sumaryczna dawka cieczy na hektar to ok. 5000 litrów)

lub

– poprzez fertygację kroplową: preparat humusowy H-850 WG w dawce 3,0 kg na ha + TerraSorb Radicular 10 litrów na ha (dawkę polewową od 10000 do 20000 litr na ha, należy dopasować do aktualnej wilgotności gleby)

Znajdujące się w preparacie H-850 WG kwasy fulwowe mają korzystne właściwości stymulujące system korzeniowy natomiast pozostałe komponenty preparatu H-850 WG poprawiają parametry fizykochemiczne gleby. Preparat aminokwasowy TerraSorb Radicular stymuluje rozwój życia glebowego, co również ma duże znaczenie w przypadku uszkodzeń system mu korzeniowego.

Etap III:

Ograniczenie transpiracji i poprawa gospodarki wodnej roślin

W celu ograniczenia transpiracji a tym samym poprawy równowagi wodnej należy wykonać oprysk:

Barier Si+Ca w dawce 2,0-2,5 litr na ha.

Po oprysku nawozem Barrier Si –Ca na liściach tworzy się ochronna warstwa krzemowo- wapniowa widoczna gołym okiem jako delikatny jasnoszary nalot, który z czasem wbudowuje się w warstwę woskową. Zabiegi nawozem Barier Si-Ca najlepiej jest wykonywać regularnie co 6-7 dni aby pokryć nowo wyrastające liście.

Stosując nawóz Barrier Si-Ca w mieszance z innymi agrochemikaliami należy zawsze upewnić sie co do możliwości sporządzenia takiej mieszanki.

Dr hab. Zbigniew Jarosz

Katedra Uprawy i Nawożenia Roślin Ogrodniczych

Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie

Komunikat nr. 19. Aktualna sytuacja na plantacjach truskawek i zagrożenie ze strony chorób.

Komunikat 19/2017

z dnia 30.05.2017

Aktualna sytuacja na plantacjach truskawek i zagrożenie ze strony chorób.

Faza rozwoju:

Truskawki pod osłonami płaskimi:

– odmiany wczesne – koniec kwitnienia, zawiązki

– odmiany średnio wczesne – pełnia kwitnienia

Truskawki w gruncie:

– odmiany średnio wczesne – pełnia kwitnienia

– odmiany późne – tworzenie liści

W związku z wysoką wilgotnością oraz wysokimi temperaturami należy zwrócić uwagę na zabiegi przeciwko szarej pleśni (zwrócić uwagę na gnicie u podstawy kwiatostanów) oraz mączniaka prawdziwego (na niektórych plantacjach widoczne są nowe objawy mączniaka). Na wielu plantacjach stwierdza się w coraz większym nasileniu występowanie białej i czerwonej plamistości liści truskawki. Wiele pierwszych zawiązków jest zdeformowanych w wyniku uszkodzeń przymrozkowych kwiatów.

Fot 1. Niewłaściwe prowadzone zabiegi ochrony truskawki, w konsekwencji mogą doprowadzić do wystąpienia chorób, w tym szarej pleśni na owocach. Odmiana Alba.

Choroby:

Szara pleśń – okres kwitnienia to czas ochrony przed infekcjami szarą pleśnią. W przypadku występowania gnicia lub pleśnienia wykonać zabieg preparatami o działaniu interwencyjnym. Należy zwrócić uwagę na nasady ogonków liściowych oraz kwiatostanowych. Zapobiegawczo warto sięgnąć po preparaty biologiczne: Serenade ASO, Polyversum WP, Prestop lub Vaxiplant SL, którymi można uzupełnić standardowy program ochrony przeciwko. Wykonanie dodatkowego zabiegu preparatem biologicznym będzie elementem strategii antyodpornościowej przeciwko szarej pleśni. Zabiegi takie warto wprowadzać zwłaszcza na plantacjach, na których w latach poprzednich obserwowało się słabszą niż zazwyczaj skuteczność standardowych fungicydów jednostronnie wykorzystywanych.

Mączniak prawdziwy – na niektórych odmianach m.in. ‘Senga Sengana’ i innych, obserwuje się nowe objawy w postaci łódkowato zawijających się liści, następnie pojawia się mączysty, białoszary nalot na dolnej stronie liści, pod osłonami również na górnej. Należy systematycznie wykonywać lustracje plantacji i przeprowadzić zabieg zwalczający po zauważeniu objawów.

Czerwona plamistość liści (wzrasta nasilenie) – drobne, nieregularne, brunatno-purpurowe plamy. Występują na starszych zewnętrznych liściach, dobrze rozwiniętych, które w późniejszym stadium będą żółknąć, czerwienieć i obumierać

Biała plamistość liści (wzrasta nasilenie) – do infekcji dochodzi przez cały okres wegetacji, jednak szczególne nasilenie choroby obserwowane jest w drugiej połowie lata. Objawy to różnej wielkości plamy występujące na górnej stronie liści. W początkowej fazie są brunatne, okrągłe i drobne (1,5-2,5 mm). Potem powiększają się nawet do 10 mm i stają się owalne, jasnoszare otoczone brunatno-czerwoną obwódką. Plamy mogą także występować na działkach kielicha, szypułkach, rozłogach i owocach. Ciepła i wilgotna pogoda może przyczynić się do powstawania na liściach nietypowych objawów. Plamy na silnie porażonych roślinach łączą się i zajmują coraz większą powierzchnię liścia, prowadząc do zamierania jego brzegów, a nawet całego liścia. Silnie porażone rośliny są osłabione, ich wzrost zahamowany, a owoce nie osiągają odpowiednich rozmiarów. Duża wilgotność powietrza w okresie kwitnienia może przyczynić się również do infekcji słupków, skąd grzyb może przerastać do rozwijających się nasion i tkanki owocu. Objawem infekcji owocu są czarne nasiona, wokół których powstają suche, brązowo-czarne, nekrotyczne, pojedyncze lub liczne plamy.

Propozycja zabiegów przeciwko szarej pleśni, mączniakowi prawdziwemu oraz plamistościom liści w okresie kwitnienia/końca kwitnienia (zabiegi co 7 dni)

Signum 33 WG (piraklostrobina + boskalid) w dawce 1,8 kg/ha (cel zabiegu: szara pleśń, mączniak prawdziwy, antraknoza truskawki, czerwona i biała plamistość liści truskawki)

Luna Sensation 500 SC – zawiera fluopyram+trifloksystrobinę, od końca fazy rozwoju kwiatostanu do fazy dojrzewania owoców. Dawka 0,8 l/ha na 500-1500 l wody/ha. Maksymalnie 2 zabiegi w sezonie co najmniej w 7- dniowym odstępie (cel zabiegu: szara pleśń, mączniak prawdziwy, biała plamistość, skórzasta zgnilizna)

Switch 62,5 WG (cyprodinil + fludioksonil), w dawce 0,8 kg/ha (cel zabiegu: szara pleśń, antraknoza truskawki)

Teldor 500 SC (fenheksamid), w dawce 1,5l/ha lub Prolectus 50 WG (fenpyrazamina), w dawce 1,2kg/ha (cel zabiegu: zabiegi poprawiające trwałość owoców w obrocie, 1 dzień karencji, do zastosowania przeciwko szarej pleśni w końcu kwitnienia/na początku zbiorów) + nawóz wapniowo krzemowy Barrier Si-Ca w dawce 2 l/ha

Preparaty biologiczne – Serenade ASO w dawce 8l/ha (cel zabiegu: szara pleśń, mączniak prawdziwy) lub Polyversum WP w dawce 0,2 kg/ha (cel zabiegu: szara pleśń, mączniak prawdziwy, skórzasta zgnilizna owoców, biała i czerwona plamistość liści), brak okresu karencji, do stosowania podczas budowania strategii antyodpornościowej w programach przeciwko szarej pleśni, stosować w warunkach niskiej presji na przemian z fungicydami chemicznymi lub zamiast któregoś z nich.

Fot. 2. Pąk kwiatostanowy uszkodzony przez kwieciaka, 26.05.2017.

Fot. 3. Wygryzienia na liściach przez opuchlaka truskawkowca.

Fot. 4. Pęd kwiatostanowy porażony przez szarą pleśń, ‘Senga Sengana’, 26.05.2017

Fot. 5. Objawy białej plamistości na odmianie ‘Rumba’, 26.05.2017

Fot 6. Objawy mączniaka na odmianie ‘Darselect’, 26.05.2017

Fot.7. Objawy mączniaka na działkach kielicha na odmianie ‘Darselect’, 26.05.2017

Fot. 8. Zawiązki zdeformowane w wyniku wiosennych przymrozków ‘Vibrant’, 26.05.2017

Fot. 9. Czerwona plamistość na odmianie ‘Malwina’, 26.05.2017

Opracowanie:

Dr inż. Beata Hetman

Katedra Ochrony i Kwarantanny Roślin

Dr inż. Paweł Krawiec

Katedra Sadownictwa

Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie

Galeria zdjęć, aktualna sytuacja na plantacji truskawek.

Aktualnie panuje ładna słoneczna pogoda, która, sprzyja rozwojowi truskawki. Wydawać by się mogło, że po okresie, chłodów i przymrozków. Problemy na plantacji truskawki, się zakończyły wraz z nastaniem sprzyjającej dla roślin pogody. Ale tak nie jest, problemów na plantacjach truskawek, i nie tylko jest bardzo wiele. O czym świadczą liczne telefony, e-mile i wiadomości, nadsyłane od Państwa codziennie. Zwracacie się Państwo z prośbą, o poradę i zalecenia celem niwelacji występujących problemów. O niektórych zjawiskach, aktualnie zaobserwowanych na plantacjach, piszę i zdjęcia pokazuję poniżej.

W razie pytań doradcy Grupy Truskawkowej są do Państwa dyspozycji.

Fot.1. W rejonie Grójca, odmiana Marmolada jest w pełni kwitnienia.

Fot.2. Po prawej odmiana Marmolada w pełni kwitnienia, po lewej odmiana Clery. Która kwitnie słabiej z powodu silnego stresu który oddziaływał na roślinę w okresie 15 kwietnia 10 maj.

Fot.3. Zniszczona grzybnia i zarodniki mączniaka prawdziwego na górnej stronie blaszki liściowej. Zabieg wykonany preparatem Luna Sensation 500 SC.

Fot.4. Co robią mrówki w kwiecie truskawki ?

Fot.5. Na plantacjach w czasie kwitnienia widać owady zapylające, pracę których wspiera nowy nawóz dolistny MaxiGrow. Poprawiający zawiązanie i wielkość owoców, niwelujący również skutki stresów.

Fot.6. Czerwony fragment szypułki, oraz zbrązowiała tkanka, świadczą o infekcji ze strony szarej pleśni. Rozwój choroby i dalsze jej rozprzestrzenianie powstrzymał fungicyd Luna Sensation 500 SC.

Fot.7. Wielkie żniwo naszych owoców, zbiera kwieciak malinowiec. Obok chorób liści truskawki, to aktualnie duży problem na plantacjach towarowych. Uszkodzenia powodowane przez kwieciaka malinowca, mogą silnie zredukować plony.

Fot.8. Biała plamistość liści, rozprzestrzenianie się choroby powstrzymała Luna Sensation 500 SC.

Fot.9. Czas na rozkładanie instalacji nawodnieniowej. Aby poprawić zatrzymywanie wody w strefie korzeniowej, do fertygacji można użyć H-850 WG.

Fot.10. Na plantacjach w czasie kwitnienia widać owady zapylające, pracę których wspiera nowy nawóz dolistny MaxiGrow. Poprawiający zawiązanie i wielkość owoców, niwelujący również skutki stresów.

Opracował

Albert Zwierzyński

Komunikat nr.18. Problemy z kwitnieniem odmian średnio-późnych i późnych.

Komunikat 18/2017

z dnia 24.05.2017

Problemy z kwitnieniem odmian średnio-późnych i późnych.

Z informacji nadsyłanych od plantatorów truskawki wynika, iż kwitnienie odmian średnio-późnych oraz inicjacja pąków na odmianach późnych są zdecydowanie gorsze od ubiegłych lat.

Fot. 1. Kwitnienie odmian średnio-późnych jest zdecydowanie słabsze w porównaniu do poprzednich lat

Słaba inicjacja kwiatostanów u odmian średnio-późnych i późnych jest najprawdopodobniej efektem fali wiosennych chłodów oraz bardzo silnych przymrozków. W tak niekorzystnych warunkach rośliny przez kilka tygodni pozostawały w głębokim stresie termicznym a ich metabolizm był drastycznie spowolniony. W takich warunkach rośliny nie były w stanie wytworzyć odpowiedniej ilości fitohormonów niezbędnych do prawidłowego procesu inicjacji kwiatostanów

Aby zasymulować inicjację i wybijanie kwiatostanów na odmianach średnio-późnych i późnych należy wykonać oprysk nawozem:

-Maxi- Grow w dawce 0,5-0,75 litr na ha

Nawóz Maxi-Grow ma właściwości biostymulujące oraz niwelujące stres wewnątrzkomórkowy a ponadto posiada dodatki uruchamiające biosyntezę auksyn i giberelin, które są niezbędne do inicjacji wybijania kwiatostanów. Po wcześniejszym sprawdzeniu zgodności nawóz ten można łączyć z zabiegami ochrony zgodnie z zaleceniami.

Dr hab. Zbigniew Jarosz

Katedra Uprawy i Nawożenia Roślin Ogrodniczych

Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie

Komunikat nr. 17.Zwalczanie mączniaka prawdziwego truskawki.

Komunikat 17/2017

z dnia 23.05.2017

Zwalczanie mączniaka prawdziwego truskawki.

Faza rozwoju:

– plantacje w gruncie – w roślinach truskawek na dnie rozety ukazują się pąki kwiatostanowe, początek kwitnienia

– plantacje pod osłonami płaskimi – pełnia kwitnienia/po pełni kwitnienia

Kondycja plantacji:

Ostatnie niskie temperatury nie sprzyjały rozwojowi mączniaka prawdziwego na plantacjach truskawki nie przykrywanych płaskimi osłonami. Jednak zmieniające się warunki – wzrost temperatur w ostatnich dniach powodują wzrost zagrożenia występowania tej choroby. Na niektórych plantacjach widoczne są już pierwsze objawy. W związku z tym należy wykonać zabiegi, zwłaszcza na plantacjach, w których choroba występowała w minionym sezonie oraz na plantacjach, które były przykryte płaskimi osłonami

Zalecenia przed kwitnieniem i w czasie kwitnienia:

Pierwszy zabieg przeciwko mączniakowi prawdziwemu należy wykonać przed kwitnieniem lub w czasie kwitnienia po ukazaniu się pierwszych objawów, czyli po porażeniu 5% liści. Kolejne 2 lub 3 zabiegi co 7-10 dni. Na plantacjach, w których choroba występuje w małym nasileniu często wystarczają zabiegi wykonywane przeciwko szarej pleśni.

Przed pojawieniem się objawów choroby stosuje się zapobiegawczo Vaxiplant SL w dawce 1 l na hektar oraz Polyversum WP w dawce 0,15 kg na hektar (preparaty nie mają okresu karencji, zwalczają również szarą pleśń).

Po wystąpieniu pierwszych objawów:

– strobiluryny: Zato 50 WG w dawce 0,25 kg na hektar, (7 dni karencji)

– strobiluryny z SDHI: Luna Sensation 500 SC (3 dni karencji, zwalcza też szarą pleśń) w dawce 0,8 l na hektar (stosować tylko 2 razy w sezonie). Signum 33 WG w dawce 1,8 kg na hektar

– triazole: Domark 100 EC (7 dni) w dawce 0,6 l na hektar oraz Topas 100 EC (3 dni) w dawce 0,5 l na hektar. Preparaty te należy stosować w temperaturze powyżej 12°C. Topas 100 EC (maksymalnie 2 razy w sezonie).

Preparaty takie jak Topsin M 500 SC (14 dni) – 1,5 l na hektar oraz Yamato 303 SE (7 dni) – 1,2-1,5 l na hektar można zastosować tylko raz w sezonie (ograniczają również szarą pleśń).

Do zwalczania mączniaka przed kwitnieniem można użyć Siarkol Extra 80 WP w dawce 3-5 kg na hektar.

Nawozy wapniowo-krzemowe Barrier Si-Ca w dawce 2-3 l/ha, wpływają na ograniczenie występowania mączniaka prawdziwego truskawki. Nawóz Barrier Si-Ca, można stosować co 7-14 dni, wraz niektórymi środkami ochrony roślin ( Zato 50 WG, Luna Sensation 500 SC, Signum 33 WG, Domark 10 EC, Topas 100 EC, Topsin M 500 SC, Yamato 303 EC )

Preparaty z różnych grup należy stosować naprzemiennie, aby uniknąć wytworzenia ras odpornych patogenów.

Zabiegi agrotechniczne

Grube i skórzaste liście niektórych odmian charakteryzują się dużą odpornością na infekcje, jednak wtedy bardziej wrażliwe na porażenie są owoce. Wiele odmian powszechnie uprawianych wykazuje dużą odporność na patogena, należą do nich m.in. ‘Senga Sengana’, ‘Kama’, ‘Kent’, ‘Filon’ i ‘Onda’. Z odmian wrażliwych można wyróżnić ‘Honeoye’, ‘Elsanta’, ‘Cireine’, ‘Darselect’, ‘Elegance’, ‘Nadina’, ‘Pegasus’, ‘Onebor’, ‘Vicoda’. Średnio wrażliwe są odmiany takie jak ”Dukat’, ‘Camarosa’, ‘Syriusz’, ‘Real’, ‘Cigaline’, ‘Sophie’, ‘Zanta’ i ‘Florence’. Uprawa odmian odpornych jest jedną z metod walki z chorobą. Aby uniknąć wystąpienia choroby na nowo założonej plantacji należy sięgać po kwalifikowany materiał szkółkarski wolny od patogenów. Nie należy dopuszczać do nadmiernego zachwaszczenia plantacji ani zbyt gęstego sadzenia roślin. Ważne jest również racjonalne nawożenie azotem, które trzeba dostosować do potrzeb roślin.

Informacje uzupełniające:

Sprawcą mączniaka prawdziwego truskawki jest Podospherea macularis. Choroba wyrządza duże szkody w matecznikach niszcząc młode sadzonki oraz na plantacjach towarowych porażając kwiaty, zawiązki i owoce. Na niechronionych plantacjach choroba występuje co roku w dużym nasileniu. Grzyb poraża wszystkie części nadziemne, ale najbardziej zielone zawiązki oraz liście. Pierwsze objawy choroby widoczne są w drugiej połowie maja w postaci mączystego, białoszarego nalotu, który składa się z grzybni oraz zarodników konidialnych. W warunkach polowych grzyb rozwija się głównie na spodniej stronie liści, natomiast w szklarniach również na stronie wierzchniej. Przy silnym porażeniu liście zwijają się charakterystycznie w łódkowaty kształt sprawiając, że mączysty nalot z dolnej strony liści staje się dobrze widoczny. Następnie pojawiają się przebarwienia na blaszkach liściowych. W zależności od odmiany mogą to być czerwieniejące brzegi lub poważne uszkodzenia liści w postaci chloroz zmieniających się w czerwonobrunatne plamy. Zazwyczaj tkanka roślinna w tym miejscu zamiera. Występujące na liściach objawy utrudniają asymilację przez co rośliny są osłabione i mają ograniczony wzrost. Efektem jest obniżenie plonu. Takie liście zazwyczaj nie osiągają normalnych rozmiarów i szybko zasychają. Porażone kwiaty zamierają, a zawiązki owoców stają się drobne, zdeformowane, mało wybarwione i finalnie zasychają. Porażenie owoców przed zbiorem nie wpływa na ich wybarwienie, ale obecność mączystego nalotu oddziałuje ujemnie na wartość handlową owoców.

Fot.1 Objawy mączniaka na odmianie ‘Senga Sengana’ 08.05.2017

Fot. 2 Objawy mączniaka prawdziwego truskawki na odmianie ‘Elsanta’ – charakterystycznie, zwijające się ku górze liście, w formie łódeczki

Fot. 3 Owoce porażone przez P. macularis – charakterystyczny szarobiały nalot trzonków i zarodników konidialnych

Opracowanie:

Dr inż. Beata Hetman

Katedra Ochrony i Kwarantanny Roślin

Dr inż. Paweł Krawiec

Katedra Sadownictwa

Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie

Galeria zdjęć, w co zbierać truskawki ?

Fotografie zostały wykonane podczas targów MacFrut 2017 we Włoskiej RiminiFiera. Gdyż jak się okazuje propozycji jak zapakować i przedstawić owoce konsumentom jest bardzo dużo. Nie koniecznie muszą truskawki być sprzedawane w 2 kg lub 1 kg drewnianych opakowaniach. Wybór opakowania o tyle jest istotny że jak wiemy, klient kupuje co widzi.

Fot.1. Kartonowe opakowanie zbiorcze, w którym znajduje się 8 jednostkowych opakowań z róznymi odmianami truskawek.

Fot.2. Owoce w jednorazowe opakowania są pakowane podczas zbioru. Przed uszkodzeniami zewnętrznymi chroni je specjalna folia.

Fot.3. Propozycja zamknięcia jednej truskawki w plastikową kulę. Ciekawy pomysł na promocję owoców, lub kolorowe ozdobienie opakowania z odkazi walentynek, lub dnia babci.

Fot.4. Odmiana Candonga, zbierana w jednolite opakowania. By ujednolicić wizerunek odmiany i rozpoznawalność wśród klientów.

Fot.5. Umyte i pokrojone truskawki w towarzystwie innych owoców. Ciekawa propozycja dla owoców w szkole ?

Fot.6. Odpowiednio oznakowane logiem bio, i zapakowane truskawki pochodzące z plantacji ekologicznych.

Fot.7. Truskawki i borówki zapakowane w mały kubek. Pomysł na szybką owocową przekąskę.

Fot.8. Opakowania typu kubek, w kartoniku zbiorczym.

Fot.9. Plastikowe opakowanie idealnie, dopasowane do dłoni. Aby opakowanie nie wypadało z ręki.

Fot.10. Zbiorcze jednorazowe opakowanie, z truskawkami, malinami i borówkami.

Fot.11. Truskawki z oznaczeniem regionu z jakiego pochodzą.

Opracował

Albert Zwierzyński

Komunikat nr. 15. Kwieciek malinowiec na truskawkach.

Komunikat 15/2017

z dnia 18.05.2017

Kwieciaki malinowiec na truskawkach

Okres początku pojawiania się pąków kwiatowych truskawek to czas występowania i żerowania na roślinach ciemno zabarwionych, niewielkich chrząszczy – kwieciaków (Fot.).

Fot. Kwieciak na pąku kwiatowym truskawki (Fot. A. Zwierzyński)

Ich pojawianie się na plantacji uwarunkowane jest przebiegiem warunków pogodowych. Mimo swojego niepozornego wyglądu i niewielkich rozmiarów ciała należą one do groźnych szkodników, które występują na truskawkach corocznie i lokalnie mogą uszkadzać ponad 50% pąków kwiatowych. Główne żerowanie wiąże się z wygryzaniem pąków kwiatowych i składaniem jaj do ich wnętrza. Dodatkowo samice podgryzają szypułkę pąka, a uszkodzone w ten sposób pąki brązowieją i nie rozwijają się, zwisając ku dołowi.

Kolejnym objawem występowania kwieciaków na roślinach są wygryzione przez chrząszcze dziurki w liściach. Larwy kwieciaków rozwijają się wewnątrz paków przez około 3 tygodnie, a młode osobniki pojawiają się pod koniec czerwca, nie powodują jednak szkód na roślinach.

Do odmian chętnie zasiedlanych przez kwieciaki należą: Elkat, Elsanta, Kastor, Kent, Onebor, Polka, Pegasus, Seal, Tenira, Vega, dlatego odmiany te powinny być szczególnie skrupulatnie kontrolowane.

Zwalczanie

Zabiegi chemiczne należy przeprowadzić po przekroczeniu progu szkodliwości. W programie ochrony roślin do zwalczania kwieciaka w uprawie truskawki zalecane są preparaty (Tab).

Nazwa preparatu	Substancja aktywna	Działanie na roślinę	Działanie na szkodnika	Dawka/1ha
Decis Mega 50 EW	deltametryna	powierzchniowo	kontaktowe i żołądkowe	0,25 l
Delta 50 EW	deltametryna	powierzchniowo	kontaktowe i żołądkowe	0,25 l
Mospilan 20 SP	acetamipryd	Powierzchniowe, wgłębne i systemicznie	Kontaktowe i żołądkowe	0,2 kg
Pirinex 480 EC	chloropiryfos	powierzchniowe i wgłębne	kontaktowe, żołądkowe i gazowe	0,9 l

Dr hab. Katarzyna Golan, dr hab. Edyta Górska-Drabik

Katedra Entomologii

Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie

Komunikat nr. 16. Wraz z wzrostem temperatury, rośnie ryzyko występowania ANTRAKNOZY.

Komunikat 16/2017

z dnia 18.05.2017

Wraz z wzrostem temperatury, rośnie ryzyko występowania Antraknozy

Faza rozwoju:

– plantacje w gruncie – w roślinach truskawek na dnie rozety ukazują się pąki kwiatostanowe, widoczne pierwsze kwiaty (BBCH 55-56)

– plantacje pod osłonami płaskimi – pełnia kwitnienia

W związku z rosnącą temperaturą powietrza i dużą wilgotnością gleby wzrasta zagrożenie porażenia roślin antraknozą truskawki.

Propozycja zabiegów przed kwitnieniem i w czasie kwitnienia przeciwko antraknozie:

– Luna Sensation 500 SC – zawiera fluopyram+trifloksystrobinę, od końca fazy rozwoju kwiatostanu do fazy dojrzewania owoców. Dawka 0,8 l na ha na 500-1500 l wody/ha. Maksymalnie 2 zabiegi w sezonie co najmniej w 7- dniowym odstępie.

– Kapelan 80 WP/Pastor 80 WG/Kapłan 80 WG/El Cappo 80 WG/Biszop 80 WG (kaptan) Dawka 1,9 kg na ha (500-1000 l wody/ha), od początku kwitnienia do początku dojrzewania owoców. Maksymalnie 6 zabiegów w sezonie w odstępnie minimum 7 dni.

– Scorpion 325 SC, zawierający azoksystrobinę+difenokonazol, dawka środka 1 litr/ha na 300-1200 l wody, maksymalnie 3 zabiegi w sezonie co 7- 10 dni. Preparat należy stosować w temperaturze powyżej 12C. Stosowanie tego preparatu niesie ze sobą wysokie ryzyko uodpornienia się grzyba na substancje czynne.

– Switch 62,5 SW, zawierający cyprodynil+fludioksonil, dawka 0,8 kg/ha. Maksymalna liczba zabiegów w sezonie wegetacyjnym: 3 co 10 dni.

Zabiegi agrotechniczne:

W celu uniknięcia infekcji należy zwracać uwagę na wybór stanowiska przy zakładaniu plantacji – należy unikać mokrych i ciężkich stanowisk. Warto sadzić rośliny na podwyższonych zagonach, aby zapobiegać zastoiskom wody podczas opadów deszczu. Ważnym elementem jest ściółkowanie plantacji oraz ograniczone nawożenie azotowe. Trzeba unikać nawadniania za pomocą deszczowni, ale jeżeli jest taka konieczność to takie zabiegi należy przeprowadzać rano, aby pozwolić roślinom jak najszybciej obeschnąć. Z plantacji usuwa się porażone rośliny i owoce. Przy zakładaniu plantacji trzeba zawracać uwagę na wybór sadzonek. Muszą być one zdrowe i wolne od patogenów, najlepiej pochodzące z kwalifikowanych szkółek. Uprawa odmian odpornych ogranicza infekcje. Poszczególne odmiany różnią się między sobą wrażliwością na porażenie. Wśród odmian najbardziej wrażliwych można wyróżnić: ‘Elsanta’, ‘Florence’, ‘Syriusz’ i ‘Pegasus’.

Informacje dodatkowe:

Antraknoza wywoływana jest przez grzyb Colletotrichum acutatum, który jest głównym patogenem roślin truskawki. Atakuje wszystkie nadziemne części rośliny. Często występuje w formie utajonej i przenosi się razem z sadzonkami. Rozwojowi grzyba sprzyja temperatura powyżej 20-25˚C, wysoka wilgotność gleby i powietrza oraz opady. Zainfekowane kwiaty oraz zawiązki owoców ciemnieją, a następnie zasychają. Na dojrzałych owocach objawy występują w postaci suchych, zagłębionych plam, na których mogą pojawić się zarodniki konidialne tworzące łososiowy nalot. Na owocach niedojrzałych objawy występują w postaci brązowych, suchych i zapadniętych plam. Na szypułkach owoców, ogonkach liściowych i rozłogach pojawiające się plamy są wydłużone, zapadnięte, ciemne i suche. Przy dużej wilgoci w centrum plam nekrotycznych występują zarodniki grzybów. Występujące rozległe nekrozy powodują zamieranie części rośliny nad nekrozą. Na liściach pojawiają się nekrotyczne plamy barwy czarnej lub ciemno brązowej. Grzyb może szybko rozrastać się wewnątrz rośliny i powodować poważne objawy w krótkim czasie lub być w stanie spoczynku wewnątrz tkanek gospodarza przez pewien czas, a wtedy objawy stają się widoczne dopiero po zbiorze. Zarodniki są przenoszone przez wodę. Mogą przez pewien czas przebywać uśpione w glebie.

Fot. 1 Objawy antraknozy truskawki na ogonkach – brązowe, nekrotyczne plamy z pomarańczową masą zarodników.

Fot. 2 Objawy antraknozy truskawki na rozłogach – brązowe, nekrotyczne plamy z pomarańczową masą zarodników.

Fot. 3 Objawy antraknozy na liściach – drobne, brunatne plamy.

Fot. 4 Objawy antraknozy na zawiązkach i zielonych owocach – zahamowanie wzrost, i deformacja owoców.

Fot. 5 Objawy antraknozy na dojrzałych owocach – okrągłe, brązowe, gnilne plamy z lepką, pomarańczową masą zarodników konidialnych

Fot. 6 Objawy porażenia C. acutatum widoczne na przekroju podłużnym skróconej łodygi truskawki – brunatnoczerwona zgnilizna

Opracowanie:

Dr inż. Beata Hetman

Katedra Ochrony i Kwarantanny Roślin

Dr inż. Paweł Krawiec

Katedra Sadownictwa

Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie

Komunikat nr 5. Wiosenne nawożenie azotem.

Komunikat 5/2017

z dnia 10.04.2017

Wiosenne nawożenie posypowe azotem

Nawozy wnoszące azot należy wysiać dopiero po pełnym ruszeniu wegetacji- zbyt wczesne wysianie azotu potęguje jego wypłukanie poza zasięg korzeni oraz pogarsza odporność roślin na wiosenne spadki temperatury

Fot. 1. Intensywne nawożenie azotem należy stosować po pełnym ruszeniu wegetacji- na zdjęciu odm. Asia, okolice Grójca, 06.04.2017.

Wiosenne dawki azotu należy zróżnicować w zależności od przewidywanej zasobności gleby oraz wymagań odmianowych:

– wyższe dawki nawozów należy wysiewać na glebach ubogich w składniki pokarmowe oraz w uprawie odmian o dużym potencjale plonotwórczym (np. Rumba, Vibrant, Marmolada-Onebor),

– niższe dawki należy wysiewać na glebach próchnicznych, gdyż stale zachodzący rozkład próchnicy jest źródłem składników mineralnych (głównie azotu) oraz w uprawie odmian o niskich wymaganiach pokarmowych (np. Honeoye).

Plantatorzy dysponujący aktualnymi wynikami analizy chemicznej gleby otrzymują sprecyzowane (indywidualne) zalecenia nawożenia posypowego.

do nawożenia na zasadzie orientacyjnej (bez analizy gleby) najlepiej użyć dobrze zbilansowanego nawozu wieloskładnikowego

Proponowane konfiguracje doglebowego nawożenia wiosennego:

Wariant I: Yara Mila Complex w dawce 100-200 kg na hektar w zależności od wymagań odmianowych oraz zasobności gleby. Szczególnie polecane na plantacjach, na których istnieje ryzyko niskiej zasobności w fosfor, potas i mikroelementy

Wariant II: Blaukorn Classic 12-8-16 w dawce 100-200 kg na ha w zależności od wymagań odmianowych oraz zasobności gleby. Wariant szczególnie polecany na plantacje, na których istnieje ryzyko niskiej zasobności w fosfor i mikroelementy.

Wariant III: Yaraliva Tropicote 100 – 175 kg na ha w zależności od wymagań odmianowych oraz zasobności gleby + siarczanu potasu KaliSOP 50 kg na ha lub Patentkali 100 kg na ha. Wariant szczególnie polecany na plantacjach na których istnieje ryzyko deficytowej zawartości wapnia w glebie przy jednoczesnej niskiej zawartości potasu (lub potasu i magnezu). Przy stosowaniu tego rozwiązania saletrę wapniową (Yaraliva Tropicote) należy wysiać oddzielnie z kilkudniowym odstępem przed siarczanem potasu lub Patentkali.

Ze względu na zapowiadane ochłodzenie rekomenduje umiarkowane nawożenie azotem: dawki nawozów azotowych najlepiej jest podzielić na dwie części wysiewając połowę w obecnej fazie i połowę na początku lub w pełni kwitnienia

Dr hab. Zbigniew Jarosz

Katedra Uprawy i Nawożenia Roślin Ogrodniczych

Uniwersytetu przyrodniczego w Lublinie

Komunikat nr 4. Monitoring plantacji truskawek na obecność szkodników

Komunikat 4/2017

z dnia 5.04.2017

Monitoring plantacji truskawek na obecność szkodników

Przędziorki

Warunki pogodowe panujące w okresie wiosennym mają duże znaczenie dla rozwoju roślin i uzyskania odpowiedniej jakości i ilości plonu owoców. Warunki termiczne wpływają również na aktywność szkodników roślin. Już od tygodnia w różnych rejonach Polski zauważyć można aktywność przędziorków. Na liściach pojawiły się żerujące samice przędziorka chmielowca o charakterystycznym czerwonym zabarwieniu ciała o długości do 0,6 mm (Fot. 1,2). Dotychczas nie obserwowano jaj ani młodych osobników tych roztoczy, ale sprzyjająca w ostatnich dniach aura może spowodować szybki rozwój populacji szkodnika. Jedna samica może złożyć nawet ponad 100 jaj, które łatwo zaobserwować na dolnej stronie blaszki liściowej. Są one żółtawe, kuliste o średnicy około 0,14 mm jaja (Fot. 3).

Fot. 1. Zimująca samica przędziorka chmielowca (Fot. E. Górska-Drabik)

Fot.2. Przędziorki na spodniej stronie blaszki liściowej (Fot. K. Golan)

Fot. 3. Jaja przędziorka chmielowca (Fot. E. Górska-Drabik)

Przeprowadzone w ostatnich dniach marca lustracje plantacji truskawek na Lubelszczyźnie i Mazowszu wykazały zróżnicowaną liczebność zimujących samic. Dlatego niezbędne jest indywidualne podejście do zagrożenia plantacji przez tę grupę szkodników. Szczególnie na początku sezonu należy systematycznie prowadzić monitoring aby nie przeoczyć zdarzającego się często nagłego wzrostu liczebności populacji przędziorków i w odpowiednim czasie przeprowadzić zabiegi zwalczające.

Lustracje plantacji należy przeprowadzać regularnie w odstępach 10-14 dniowych, w zależności od warunków pogodowych przeglądając liście. W tym celu należy zaopatrzyć się w lupkę ze względu na niewielkie rozmiary ciała roztoczy. Próg zagrożenia wynosi 2 stadia ruchome przędziorka na jednym listku liścia złożonego.

Do zwalczania przędziorków zarejestrowana jest szeroka gama akarycydów, na bazie abamektyny, acekwinocylu, bifenazatu, fenpiroksymatu, heksytiazoksu i spirodiklofenu. Szczegółowy wykaz aktualnie zarejestrowanych akarycydów jest przedstawiony w poniższej tabeli. Przy wyborze preparatu należy zwrócić uwagę na zalecany przez producenta termin stosowania i liczbę zabiegów w sezonie.

Nazwa preparatu	Dawka w l na ha	Nazwa substancji aktywnej	Działanie na roślinie	Zwalczane stadia rozwojowe przędziorka
Acaramic 018 EC	1,2 l	abamektyna	Powierzchniowe i wgłębne	Formy ruchome
Envidor 240 EC	0,4 l	spirodiklofen	Powierzchniowe	Formy ruchome (samice) i jaja
Floramite 240 SC	0,4-0,6 l	bifenazat	Powierzchniowo	Formy ruchome
Kanamite 150 SC	1,2 l	acekwinocyl	Powierzchniowo	Wszystkie stadia rozwojowe
Nissorun Strong 250 SC	0,4 l	heksytiazoks	Powierzchniowo	Jaja i larwy

Mszyce

Podczas prowadzonych wiosennych lustracji plantacji truskawek należy również zwrócić uwagę na obecność mszyc (mszyca truskawkowa zielona, mszyca truskawkowa większa). Aktualnie na roślinach można zauważyć zimujące jaja mszyc, z których niebawem wylęgną się młode osobniki. Jaja są wydłużone, kształtu owalnego, barwy czarnej (Fot. 4).

Fot. 4. Jajo mszycy na spodniej stronie blaszki liściowej (Fot. K. Golan)

Fot. 5. Mszyce wysysające sok komórkowy z pędu kwiatostanowego truskawki (fot. A. Zwierzyński )

Lokalnie mszyce stanowić mogą duże zagrożenie ze względu na możliwość przenoszenia cętkowanej plamistości liści truskawki (mszyca truskawkowa większa). Owady te zakładają często liczne kolonie preferując młode liście i ich ogonki. Wysysają soki roślinne powodując deformacje liści, zahamowanie kwitnienia i redukcję plonu owoców. Do zwalczania mszyc zalecane jest preparat Decis Mega 50 EW w dawce dla jednorazowego zastosowania: 0,25 l/ha.

Dr hab. Katarzyna Golan,

dr hab. Edyta Górska-Drabik

Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie

Komunikat nr 2. Stopień uszkodzeń mrozowych truskawki po zimie 2016/2017

Komunikat nr 2/2017

Dnia 30 marca 2017

Stopień uszkodzeń mrozowych truskawki po zimie 2016/2017

Niekorzystny przebieg pogody

Zima 2016/2017 kolejny raz cechowała się bardzo niekorzystnym rozkładem temperatur dla spoczywających roślin. Po łagodnych temperaturach grudnia na przełomie roku wystąpiły kilkudniowe silne mrozy. Co gorsze, gwałtownym spadkom temperatur (lokalnie nawet do – 27°C) towarzyszył silny wiatr o prędkości dochodzącej do 50-60 km na godzinę, potęgujący niszczycielskie działanie chłodu. Na szczęście w wielu rejonach rośliny były okryte warstwą śniegu, co uchroniło je przed przemarznięciem (fot. 1). Zbawienna okrywa śnieżna, dochodząca do kilkunastu centymetrów grubości, była obecna we wschodnich, centralnych i północnych rejonach Polski (część Podkarpacia, Lubelskie, Podlaskie, część Mazowsza, Kaszuby). W pozostałych regionach można zaobserwować na truskawkach uszkodzenia mrozowe szyjki korzeniowej, których nasilenie jest ściśle uzależnione od kondycji roślin

Im gorsza zdrowotność plantacji oraz większe błędy w żywieniu roślin przed zimą, tym większych uszkodzeń mrozowych należy spodziewać się w bieżącym sezonie wegetacyjnym.

fot. 1. Okrywa śnieżna jest najlepszą ochroną przeciwmrozową dla truskawki

fot. 2. Okrycie plantacji jesienią włókniną polipropylenową zmniejsza ryzyko uszkodzeń mrozowych truskawki

fot. 3. Przemrożenia szyjki korzeniowej na odm. Elsanta (28. 02. Małopolska)fot. 4. Przemrożenia szyjki korzeniowej na odm. Arosa (10. 03. Grójeckie)

fot. 4. Przemrożenia szyjki korzeniowej na odm. Arosa (10. 03. Grójeckie)

Reasumując: wystąpienie uszkodzeń mrozowych na plantacjach truskawki w bieżącym sezonie jest spowodowane głównie brakiem okrywy śnieżnej oraz słaba naturalną odpornością roślin na niskie temperatury, wnikającą z nieumiejętnego nawożenia lub zaniechań w ochronie plantacji jesienią.

Więcej szczegółów dotyczących uszkodzeń mrozowych, w krótkim materiale filmowym, już wkródce.

Zalecamy: Sprawdzenie przez Plantatorów stanu przezimowania roślin oraz, w przypadku jakichkolwiek niepokojących objawów, przesłanie zdjęć przekrojonych szyjek korzeniowych w raz z opisem na adres “Grupy truskawkowej” na stronie www.bioagris.pl/truskawki korzystając z narzędzia “DORADCA TRUSKAWKOWY”.

Rekomendacje zabiegów poprawiających funkcjonowanie uszkodzonych roślin oraz stymulujących odbudowę uszkodzeń będą zamieszczone w oddzielnym komunikacie

dr hab. Zbigniew Jarosz

Katedra Uprawy i Nawożenia Roślin Ogrodniczych

Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie

Informacje wstępne od dr hab. Zbigniewa Jarosza

Informacje wstępne od dr hab. Zbigniewa Jarosza

Przed nowym sezonem 2017

U progu nowego sezonu wegetacyjnego, serdecznie zapraszam Plantatorów truskawki do współpracy w ramach programu doradztwa agrotechnicznego, w którym odpowiadam za część uprawowo-nawożeniową. Skrajnie niekorzystny przebieg pogody w ubiegłym sezonie, obfitujący w najróżniejsze anomalia pogodowe, dał się we znaki zarówno początkującym jak i doświadczonym Plantatorom. Ten bardzo niekorzystny sezon wymagał nowatorskiego a zarazem nietypowego podejścia do kwestii nawożenia i nawadniania jak również istotnych modyfikacji w programach biostymulacji roślin.

Długoterminowe prognozy pogody na bieżący sezon wegetacyjny wskazują, iż nadchodzący czas może również obfitować w warunki utrudniające prawidłowy wzrost i rozwój roślin.

Podstawowym celem przygotowywanych komunikatów jest zasygnalizowanie ryzyka pojawienia się problemu agrotechnicznego oraz przedstawienie optymalnych i najbardziej racjonalnych rozwiązań zapobiegających lub niwelujących jego skutki.

Komunikaty są przygotowywane na podstawie danych spływających z różnych rejonów kraju i są w pewnym stopniu uśrednieniem sytuacji lub problemu występującego w danym okresie. Odbiorca komunikatów powinien zweryfikować czy opisywany w komunikacie problem dotyczy jego plantacji oraz powinien dopasować proponowane rozwiązanie do indywidualnych warunków. Analogiczna sytuacja dotyczy rekomendowanego nawożenia i dokarmiania pozakorzeniowego, które przygotowywane jest w formie kilku równoległych programów – do wyboru.

Zadaniem Plantatora jest tak dobrać i ukierunkować wykonywane zabiegi agrotechniczne aby w maksymalny możliwy sposób przygotować rośliny na ewentualne anomalia pogodowe. Jednocześnie Plantator musi być przygotowany na wykonanie zabiegów niwelujących skutki niekorzystnych warunków pogodowych.

Zachęcam do współpracy 🙂

Dr hab. Zbigniew Jarosz

Katedra Uprawy i Nawożenia Roślin Ogrodniczych

Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie

Zalecenia pobierania próbek glebowych, do chemicznej analizy.

Zalecenia pobierania próbek glebowych, do chemicznej analizy.

Wczesna wiosna to dobry czas na wykonanie analizy chemicznej gleby, która jest podstawą precyzyjnego nawożenia.

Stosowanie nawozów mineralnych na zasadzie orientacyjnej zawsze niesie ryzyko popełnienia błędu skutkującego niedożywieniem lub przenawożeniem roślin.

Zalecamy pobranie prób glebowych głębokości 20-25 cm i wykonanie analizy chemicznej. Jest to szczególnie wymagane gdy uprawa znajduje się na nowym stanowisku lub gdy analiza chemiczna na plantacji objętej doradztwem nie była wykonywana od dwu lat (lub dłużej). Zaleca się aby analizę chemiczną gleby wykonać metodą ogrodniczą (tzw. Uniwersalną), popularnie stosowaną przez Stacje Chemiczno-Rolnicze do oceny gleb i podłoży warzywnych (koszt analizy jednej próbki 55,50 zł brutto). Podczas składania zlecenia należy wyraźnie podkreślić konieczność oznaczenia w glebie obu form azotu (zarówno azotanowej NO₃^– jak i amonowej NH₄⁺). Jako że forma azotanowa jest podatna na wypłukiwanie po zimie dominuje w glebie forma amonowa azotu. Uściślenie zlecenia jest ważne gdyż Laboratoria i Stacje Chemiczno-Rolnicze zajmujące się analizą gleb ogrodniczych mają różne pakiety analiz i nie we wszystkich pakietach uwzględnia się oznaczenie obu form azotu. Wyniki uzyskane tą metodą w sposób kompleksowy zobrazują rzeczywistą i aktualną zasobność w najważniejsze składniki pokarmowe.

Jeżeli Właściciel plantacji nie planuje wykupienia wczesnowiosennej wizyty lustracyjnej w celu zdiagnozowania rodzaju gleby i stanu odżywienia plantacji zaleca się również wykonanie oznaczenia zawartości próchnicy glebowej (koszt ok. 25 PLN ).

Dane dotyczące aktualnej zawartości próchnicy glebowej pozwolą w przybliżeniu ocenić tempo wypłukiwania składników pokarmowych w trakcie sezonu wegetacyjnego.

Aby wyniki analizy chemicznej były miarodajne i odzwierciedlały rzeczywistą zasobność ryzosfery próbki gleby do analiz muszą być pobrane z zachowaniem pewnych zasad:

Próbka musi być reprezentatywna dla danego obszaru lub plantacji: jedna próbka może charakteryzować maksymalnie powierzchnię 2 ha jeżeli jest to teren równy z glebą o zbliżonym składzie i stanie agrotechnicznym, jeżeli jest uprawiany ten sam gatunek i odmiana oraz jeżeli jest stosowana taka sama agrotechnika. Różnica w każdym wymienionym czynniku powoduje konieczność sporządzenia dodatkowej próby.

Z całego obszaru (lub plantacji) kwalifikującego się do objęcia jedną próbą należy pobrać do naczynia zbiorczego 10-15 niewielkich próbek pojedynczych, które po wymieszaniu będą stanowiły próbę analityczną (ok. 0,5 kg)
Próbki jednostkowe można pobierać szpadlem w następujący sposób: odkroić szpadlem na głębokość 20-25 cm pionowy płat gleby grubości 1-2 cm. Zebrać z całej wysokości szpadla, z jego części środkowej, wycinek gleby.
Na plantacji starszej niż 4-5 lat próby pobierać z rzędów roślin, z połowy odległości między roślinami
Po wymieszaniu gleby w naczyniu zbiorczym próbę analityczną (ok. 0,5 kg gleby) wsypuje się do torby papierowej lub gdy gleba jest wilgotna to woreczka plastikowego opisując dokładnie próbkę tak aby opis zachował czytelność (na torbie papierowej ołówkiem, na woreczku plastikowym niezmywalnym cienkopisem lub dołączając dodatkowy opis)
Próbki można pobierać na wyznaczonym obszarze lub plantacji zgodnie z rysunkami zamieszczonymi poniżej lub według własnego losowego schematu:

Próbek nie należy pobierać:

na obrzeżach pola do 5m
w miejscach po stogach i kopcach
w rowach, bruzdach, kretowiskach i żwirowiskach
w zagłębieniach i ostrych wzniesieniach terenu(w razie potrzeby z tych miejsc pobrać dodatkowe próbki).

Należy unikać pobierania próbek bezpośrednio po zastosowaniu nawozów mineralnych, po nawożeniu organicznym oraz w okresie nadmiernej suszy lub wilgotnej gleby.
Po pobraniu i oznaczeniu próbki jeszcze raz sprawdzić zgodność oznaczenia.
Opisane próbki należy dokładnie zapakować i dostarczyć bezpośrednio lub pocztą do Stacji Chemiczno-Rolniczej lub innego laboratorium wykonującego analizy.
Jeśli nie dysponujemy aktualnymi wynikami analiz wody używanej do nawadniania roślin, oraz do sporządzenia cieczy roboczej podczas wykonywania zabiegów ochrony i nawożenia dolistnego. Należy również pobrać w czystą butelkę około 1,5 l wody i zlecić jej analizę chemiczną ( koszt około 77 zł brutto).
Podczas wizyty w Laboratorium lub Stacji Chemiczno Rolniczej najlepiej jest poprosić aby wyniki analiz gleby i wody były wysłane na Państwa adres e-mail. Gdy otrzymają państwo wiadomość z załączonymi wynikami analiz gleby i wody prosimy je odesłać na adres grupatruskawkowa@osadkowski.pl
Przesyłając wyniki chemicznej analizy gleby w treści e-maila należy podać następujące dane:

Rodzaj gleby
Uprawiana odmiana
System uprawy ( na płask, zagonowy, ściółkowana plantacja, bez ściółki, rodzaj ściółki, nawodnienie, )
Czy jest fertygacja ?

Na podstawie przysłanych wyników analizy chemicznej gleby zostanie opracowany precyzyjny harmonogram nawożenia będący podstawą racjonalnego żywienia roślin na plantacjach objętych doradztwem.

dr inż. Zbigniew Jarosz

Katedra uprawy i Nawożenia Roślin Sadowniczych

Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie

Komunikat nr. 1 Pobieranie prób glebowych do analizy chemicznej.

Komunikat nr 1/2017

Dnia 21 marca 2017

Pobieranie prób glebowych do analizy chemicznej.

Analiza chemiczna gleby jest podstawą precyzyjnego nawożenia truskawki.

Szacunkowo ok. 70% błędów, popełnianych przy analizie gleby, to błędy związane z niewłaściwym pobieraniem próbek gleby.

Główne zasady prawidłowego pobierana prób glebowych:

Reprezentatywność: próba musi charakteryzować cały analizowany obszar a nie jedno miejsce – im więcej prób pojedynczych złoży się na próbę średnią tym lepiej.

Jedna próba średnia powinna składać się z kilkunastu prób pojedynczych.

Miarodajność: próby należy pobierać z całej głębokości aktywnej strefy korzeniowej roślin – w przypadku truskawki jest to warstwa do 20-25 cm.

Przed założeniem plantacji na nowym stanowisku można przeanalizować próbę pobraną z głębszej warstwy (20-40 cm).

Wiarygodność: próby powinny być pobrane tak aby odzwierciedlały rzeczywisty i faktyczny stan gleby.

Próby glebowe z plantacji truskawki najlepiej jest przeanalizować metodą ogrodniczą (tzw. “Uniwersalną”) zlecając ocenę zasobności w makroskładniki pokarmowe.
Uzyskane wyniki: należy przesłać do “Grupy Truskawkowej” na stronie www.bioagris.pl/truskawki korzystając z narzędzia “DORADCA TRUSKAWKOWY”.

Na podstawie nadesłanych wyników zostanie opracowany precyzyjny harmonogram nawożenia będący podstawą racjonalnego żywienia truskawki.

Więcej szczegółów w krótkim materiale filmowym:

dr hab. Zbigniew Jarosz

Katedra Uprawy i Nawożenia Roślin Ogrodniczych

Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie

Zdrowych, spokojnych i radosnych świąt Bożego Narodzenia, życzą specjaliści, naukowcy i koordynatorzy Grupy Truskawkowej.

Komunikat nr. XXVI Zabiegi wzmacniające rośliny i przygotowujące do spoczynku zimowego Cz. II

Zabiegi wzmacniające rośliny i przygotowujące do spoczynku zimowego

Cz. II

Jesienne wapnowanie.

Jesień to bezdyskusyjnie najlepsza pora do zastosowania nawozów wapniowych. Wysiane jesienią nawozy wapniowe mają relatywnie długi czas oraz sprzyjające warunki aby się rozpuścić, przemieścić w obręb ryzosfery oraz odpowiednio zneutralizować zakwaszenie gleby.

Kiedy wapnowanie jest konieczne

Potrzebę wapnowania najlepiej jest zweryfikować wykonując analizę chemiczną gleby. Jeżeli na plantacji nie wykonywano analizy chemicznej o konieczności wapnowania może świadczyć występowanie niektórych chwastów. Przykładem jest pojawianie się w dużym nasileniu skrzypu polnego (Equisetum arvense), który jest rośliną wskaźnikową (tzw. bioindykatorem) gleb kwaśnych oraz gleb o nieuregulowanych stosunkach powietrzno-wodnych (fot. 1). Z kolei występowanie maku polnego jest charakterystyczne dla gleb wapiennych (fot. 2) i jego występowanie wskazuję na brak konieczności wapnowania.

Fot. 1. Występowanie na plantacji skrzypu polnego (Equisetum arvense) jest charakterystyczne dla gleb kwaśnych oraz gleb o nieuregulowanych stosunkach powietrzno-wodnych.

Fot. 2. Występowanie maku polnego (Papaver rhoeas L.) w dużym nasileniu jest charakterystyczne dla gleb wapiennych i zasadowych

Dawka nawozów wapniowych

Dawkę nawozów wapniowych najlepiej jest obliczyć w oparciu o wyniki pomiaru aktualnego odczynu gleby. Przy corocznym stosowaniu wapna w celu utrzymania optymalnego odczynu gleby oraz uzupełnienia składnika wyniesionego wraz z plonem, z reguły stosuje się od 300 do 600 kg kredy nawozowej na hektar.

Wybór nawozu wapniowego

Oferowane obecnie w sprzedaży nawozy wapniowe różnią się przede wszystkim formą: wapna tlenkowe (CaO), węglanowe (CaCO₃) , lub mieszane (CaO+ CaCO₃), która decyduje o tempie działania w glebie. Dostępne są wapna magnezowe lub bez magnezu. O istotnych parametrach nawozów wapniowych, decydujących o ich przydatności na plantacji można posłuchać w materiale:

https://www.youtube.com/watch?v=4zTmZ_VntbM&t=4s

https://www.youtube.com/watch?v=l4YgioFT1Po&t=11s

Odczyn a zawartość wapnia w ryzosferze

Wapnowanie należy traktować również jako zabieg uzupełniający wapń, będący niezbędnym makroskładnikiem pokarmowym. Jedną z funkcji wapnia jest stabilizacja połączeń ligninowych i hemicelulozy w ścianie komórkowej. Prawidłowe zaopatrzenie roślin w wapń uszczelnia i uelastycznia zatem ścianę komórkową. Dzięki temu wzrasta odporność roślin na różnorodne czynniki stresowe, w tym stres termiczny i biotyczny (np. na choroby). Typowym objawem wskazującym na zbyt niską zawartość wapnia w ryzosferze roślin jest pojawienie się na liściach charakterystycznego, nekrotycznego zamierania brzegów (tzw. Tip burn) (fot. 3).

Optymalna zawartość wapnia w ryzosferze roślin ma również ogromne znaczenie dla uzyskania prawidłowej jakości owoców. Owoce truskawki uprawianej na stanowiskach o niskiej zawartości wapnia są miękkie i podatne na uszkodzenia mechaniczne – np. odgniecenia podczas transport (fot. 4).

Fot. 3. Nekrotyczne brązowienie brzegów najmłodszych liści truskawki (tzw. Tip burn) to typowe objawy niskiej zawartości wapnia w glebie

Fot. 4. Owoce truskawki uprawianej na stanowiskach o niskiej zawartości wapnia w ryzosferze są miękkie i podatne na uszkodzenia mechaniczne

Analizy chemiczne gleby wykonane metodą ogrodniczą wyraźnie wskazują, iż zawartość wapnia dostępnego dla roślin w ryzosferze nie zawsze idzie w parze z odczynem gleby. Można się o tym przekonać analizując poniżej przedstawione wyniki analizy dwóch gleb pochodzących z polowej uprawy truskawki: przy zbliżonym odczynie, znajdującym się w zakresie optymalnym dla truskawki, zawartość dostępnego wapnia różni się niemal dwukrotnie (ryc. 1)

Rys. 1. Wyniki analizy chemicznej gleby wskazujące, iż zmiany odczynu oraz zawartości wapnia dostępnego dla roślin nie zawsze są ze sobą powiązane.

Jeżeli na plantacji odczyn gleby jest prawidłowy a zawartość dostępnego wapnia w ryzosferze jest zbyt niska należy zastosować wapno siarczanowe (np. Agrosulca, Siarkomix G), będące źródłem wapnia i siarczanów a jednocześnie mające słabsze zdolności alkalizacji ryzosfery.

Jesienne nawożenie fosforem

Jesienią warto również uzupełnić fosfor, który jest składnikiem trudno przemieszczającym się w glebie. Badania naukowe wskazują, iż rocznie pierwiastek ten przemieszcza się w glebie maksymalnie na głębokość kilku centymetrów.

Wybierając nawóz fosforowy, oprócz ogólnej zawartości pierwiastka, warto również zwrócić uwagę na stopień jego rozpuszczalności. Najbardziej przydatne są nawozy o jak największym udziale fosforu rozpuszczalnego w wodzie, który jest łatwo dostępny dla korzeni. Dostępność fosforanów rozpuszczalnych tylko w kwasach mineralnych jest warunkowana długotrwałymi przemianami, a zatem tę formę należy traktować jako fosfor zapasowy, potencjalnie dostępny w przyszłości.

Nawożenia fosforem nie należy łączyć z wapnowaniem gdyż może to powodować niekorzystne zmiany w dostępności fosforu. W przypadku konieczności wykonania obu tych zabiegów wapnowanie należy wykonać jesienią a z uzupełnieniem fosforu wstrzymać się do wczesnej wiosny.

Zabezpieczenie plantacji przed silnym spadkiem temperatury.

Jedną z najskuteczniejszych metod ochrony roślin przed przemarzaniem podczas mroźnej i bezśnieżnej zimy jest okrycie plantacji białą agrowłókniną. Najlepiej do tego celu użyć materiału o gramaturze ok. 40-50 g na m². Okrywę z agrowłókniny należy rozłożyć po zakończeniu wegetacji, kiedy temperatura powietrza na stałe utrzymywać się będzie poniżej + 5 ⁰C. Gdy zimą temperatura przez dłuższy czas będzie utrzymywała się powyżej + 10-15 ⁰ C okrywę z agrowłókniny należy zdjąć, i rozłożyć na nowo gdy nastąpi ponowny spadek temperatury poniżej 0⁰C. Wiosną należy zdjąć okrywę po ruszeniu wegetacji, gdy temperatura ustabilizuje się na poziomie ok. + 10 ⁰C w dzień i powyżej zera nocą.

Dr hab. Zbigniew Jarosz

Katedra Uprawy i Nawożenia

Roślin Ogrodniczych

Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie

Komunikat XXV Zabiegi wzmacniające rośliny, i przygotowujące do spoczynku zimowego. Cz. I

Zabiegi wzmacniające rośliny i przygotowujące do spoczynku zimowego. Cz. I

Na czym polega przygotowanie się roślin do zimy

Proces przygotowania się roślin do spoczynku zimowego polega na skumulowaniu w szyjce korzeniowej odpowiedniej ilości substancji zapasowych (cukry) oraz pierwiastków, głównie potasu, cynku i boru. Proces ten rozpoczyna się późną jesienią, gdy temperatury zaczynają spadać w okolice 0°C, a wizualnym objawem tego procesu jest zmiana barwy liści na czerwono-purpurową. Jednocześnie w komórkach rośliny zachodzą zmiany fizjologiczne prowadzące do zagęszczenia soku komórkowego. Dzięki tym zmianom obniża się możliwość formowania kryształków lodu wewnątrz komórek oraz w przestrzeniach międzykomórkowych, będących głównym powodem powstania uszkodzeń mrozowych.

Wystąpienie gwałtownych i silnych przymrozków w okresie poprzedzającym zmiany przygotowujące rośliny do zimy może spowodować silne uszkodzenia, co miało miejsce na początku października ubiegłego roku.

Fot. 1. Czerwono-purpurowe przebarwienie liści późną jesienią jest objawem odprowadzania składników pokarmowych do szyjki korzeniowej

Czynniki zakłócające proces przygotowania się roślin do zimy

Proces prawidłowego przygotowania się truskawki na niskie temperatury może być zakłócony przez wiele czynników, spośród których najważniejszymi są:

– przenawożenie azotem – głównym czynnikiem zmniejszającym mrozoodporności jest nadmierne i zbyt późne nawożenie azotem, w wyniku czego rośliny zatracają,

Fot. 2. Przenawożenie azotem, oprócz pogorszenia odporności na choroby, powoduje drastyczny spadek mrozoodporności roślin,

– nieodpowiednia zdrowotność roślin– rośliny porażone przez choroby lub osłabione przez żerowanie szkodników zawsze będą mniej odporne na mrozy od roślin zdrowych,

Fot. 3. Rośliny chore oraz osłabione przez żerowanie szkodników zawsze będą podatniejsze na uszkodzenia mrozowe (na zdjęciu charakterystyczne objawy mączniaka prawdziwego)

– uszkodzenia herbicydowe – stosowanie herbicydów jest „złem koniecznym” i nigdy nie jest obojętne dla roślin a zastosowanie ich w zbyt dużej dawce zawsze powoduje osłabienie roślin i spadek ich mrozoodporności,

Fot. 4. Uszkodzenia herbicydowe zakłócają prawidłowy metabolizm roślin i drastycznie zmniejszają ich zdolność przygotowania się do zimy

– nieprawidłowe odżywienie roślin – najważniejszą rolę w mrozoodporności odgrywa prawidłowe odżywienie roślin wapniem i potasem (pośrednio również siarką) a spośród mikroskładników cynkiem i borem.

Fot. 5. Nieprawidłowe odżywienie roślin uniemożliwia odpowiednie przygotowanie się do zimowania – na zdjęciu charakterystyczny objaw niedoboru mikroskładników

Ponadto należy pamiętać, iż mrozoodporność truskawki w dużej mierze jest cechą odmianową. Mroźne zimy zdecydowanie lepiej przetrwają odmiany zaaklimatyzowane do naszych warunków pogodowych, takie jak popularna Marmolada (Onebor) lub Honeoye. Znacznie gorsze szanse na prawidłowe przygotowanie się do zimy, zwłaszcza w przypadku nieprawidłowych warunków pogodowych jesienią, mają odmiany późne (np. Florence, Malwina) oraz odmiany wywodzące się z ciepłych stref klimatycznych (np. Asia, Roxana).

Zabiegi dokarmiania pozakorzeniowego przygotowujące roślin do zimy
a) Zabiegi nawozem siarkowym

Dokarmianie siarką stymuluje przemiany azotu i powstawanie białek, co jest jednym z warunków prawidłowego przygotowania się roślin do zimy. Ponadto zabieg nawozem siarkowym jest typowym zabiegiem fitosanitarnym obniżającym presję niektórych czynników chorobowych i szkodników.

W celu poprawy procesu przemian azotu przed wejściem w okres spoczynku należy wykonać zabieg nawozem siarkowym, np: Yara Vita Thiotrac w dawce dopasowanej do aktualnych warunków pogodowych oraz stanu plantacji (według zaleceń producenta nawozu).

b) Zabieg nawozem zawierającym cynk i bor

Zanim rośliny zaczną odprowadzać składniki pokarmowe z liści do karpy należy wykonać oprysk roztworem nawozów zawierających cynk oraz bor. Do tego celu można użyć nawozów:

– OSD bor 2 kg na ha + OSD cynk 1 litr na ha + 0,5% roztwór mocznika

lub

– Adob Bor 1 litr na ha + OSD cynk 1 litr na ha +0,5 % roztwór mocznika

Nawożenie dokorzeniowe

W okresie aktywności korzeni należy uzupełnić doglebowo potas, będący jednym z najważniejszych pierwiastków decydujących o mrozoodporności roślin. Dawki nawozu potasowego najlepiej jest ustalić w oparciu o wyniku aktualnej analizy gleby. W przypadku braku wyników aktualnej analizy gleby można zastosować dawki orientacyjne w układzie:

Wariant I: 100 kg na ha siarczanu potasu (50% K₂O) – rozwiązanie polecane na gleby o optymalnej

zawartości magnezu,

Wariant II: 150 kg na ha Patentkali (30% K₂O, 10% MgO)- rozwiązanie polecane na gleby o niskiej

zasobności w potas i magnez.

Dalsze zalecenia zabiegów przygotowujących plantacje truskawki do zimy zostaną zawarte w kolejnym komunikacie, przygotowanym z uwzględnieniem przebiegu bieżących warunków pogodowych.

Dr hab. Zbigniew Jarosz

Katedra Uprawy i Nawożenia

Roślin Ogrodniczych

Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie

Kondycjonowanie sadzonek truskawki na Letnich Warsztatach z Grupą Truskawkową

Komunikat nr XXIV Zmieniki na plantacjach truskawek w drugiej połowie sezonu

Nawożenie truskawek po zbiorze owoców na letnich warsztatach z Grupą Truskawkową.

Komunikat nr XXIII Zabiegi nawozowe wzmacniające odporność roślin na choroby, szkodniki i stres.

Odpowiednio dobrane zabiegi żywieniowe mogą istotnie poprawić odporność roślin na stres biotyczny i abiotyczny. Jest to szczególnie w ważne w okresie inicjacji pąków kwiatowych,które u truskawki odmian tradycyjnych (tzw. „dnia krótkiego”) przypada na sierpień i wrzesień.

Zabiegi dolistne

a)zabiegi nawozem krzemowym

Najważniejszym pierwiastkiem poprawiającym odporność roślin na różne rodzaje stresu jest krzem. Truskawka jest rośliną wybitnie krzemolubną, kumulującą ten pierwiastek w ilości porównywalnej do makroskładników (1,1 – 2,5% s.m.). Rola krzemu w budowie odporności roślina na czynniki stresowe opiera się na dwu różnych mechanizmach: fizycznym (mechanicznym) i fizjologicznym. Fizyczną odporność uzyskuje się poprzez regularne nanoszenie kwasu ortofosforowego na części nadziemne roślin. W efekcie krzem wnika pod kutikulę wzmacniając i usztywniając tkankę od zewnątrz (fot. 1).

Rys. 1. Schemat ilustrujący alokację krzemu po zastosowaniu kwasu otokrzemowego w postaci oprysku na części nadziemne roślin (Datnoff i in. 2001)

Badania przeprowadzone w katedrze Entomologii UP w Lublinie przez dr hab. Katarzynę Golan oraz dr hab. Edytę Górską –Drabik wykazały, iż 3-krotne opryskanie roślin nawozem Barrier Ca-Si zmniejszyło obecność na liściach przędziorka chmielowca (Tetranychus urticae) niemal 10-krotnie (tab.1)

Tab. 1. Liczebność populacji przędziorków na roślinach kontrolnych i opryskanych preparatem Barrier po 7 dniach od zasiedlenia roślin przędziorkami. Wartości oznaczone innymi literami różnią się statystycznie dla P≤ 0,05 (test HSD Tukeya) (Golan, Górska-Drabik, 2015).

W celu poprawy odporności roślin na choroby, szkodniki i stres należy wykonać zabieg nawozem:

– Barrier Ca-Si w dawce 1,0-2,0 litr na ha + 0,5% roztwór mocznika

Opryskiwanie nawozem Barrier należy wykonać 2-3 krotnie przed wejściem roślin w fazę spoczynku zimowego co 7-10 dni– ilość zbiegów należy uzależnić od przebiegu pogody i bieżącego stanu plantacji.

W przypadku łącznego stosowania nawozu Barrier Ca-Si z innymi nawozami lub środkami ochrony roślin każdorazowo należy sprawdzić możliwość wykonania takiej mieszanki.

b) Zabiegi nawozem siarkowym

Istotnym czynnikiem zwiększającym odporność roślin na choroby (m.in. mączniaka prawdziwego) oraz szkodniki (przędziorki, roztocza) jest również poprawa odżywienia siarką. Pierwiastek ten jest niezbędny do prawidłowego przebiegu przemian azotu i powstawania białek. Niedobór siarki powoduje wzrost koncentracji w komórkach niskocząsteczkowych połączeń azotowych, co sprzyja rozwojowi grzybów patogenicznych. Z doniesień naukowych oraz obserwacji praktycznych wynika, iż zabiegi nawozem siarkowym zmniejszają presję chorobową ze strony mączniaka prawdziwego oraz ograniczają występowanie przędziorków.

W celu poprawy zdrowotności roślin przed wejściem w okres spoczynku można 2-krotnie w odstępach 7-10 dni wykonać zabieg nawozem siarkowym, np: Yara Vita Thiotrac w dawce dopasowanej do aktualnych warunków pogodowych oraz zdrowotności plantacji (według zaleceń producenta nawozu).

Zabiegów nawozem zawierającym siarkę nie należy wykonywać gdy temperatura powietrza przekracza 25°C a wilgotność powietrza spada poniżej 50%. W takich warunkach opryskiwanie roślin siarką może powodować fitotoksyczność.

II Zabiegi dokorzeniowe

W okresie inicjacji pąków kwiatowych niezbędne są również zabiegi optymalizujące warunki funkcjonowania systemu korzeniowego. Jest to szczególnie istotne w sytuacji uszkodzenia systemu korzeniowego przez herbicydy lub nadmierną wilgotność gleby (fot. 1).

Fot.1. Problemy z pobieraniem składników pokarmowych przy nadmiernej wilgotności gleby

stosowanie preparatu humusowego H-850 WG

Kwasy humusowe poprawiają strukturę ryzosfery oraz aktywują życie glebowe. Znajdujące się w preparacie H-850 WG kwasy fulwowe mają korzystne właściwości stymulujące system korzeniowy natomiast pozostałe komponenty preparatu H-850 WG poprawiają parametry fizykochemiczne gleby.

W okresie inicjacji pąków kwiatowych wskazane jest wykonanie zabiegu preparatem H-850 w układzie:

– poprzez podlewanie: preparat humusowy H-850 WG w dawce 0,5 kg na 1000 litr wody (sumaryczna dawka cieczy na hektar to ok. 6000 -8000 litrów)

lub

– poprzez fertygację kroplową: preparat humusowy H-850 WG w dawce 3,0-4,0 kg na ha (dawkę polewową od 10000 do 15000 litr na ha, należy dopasować do aktualnej wilgotności gleby)

Stosując preparat H-850 poprzez fertygację można go dodać do pożywki zawierającej fosfor, potas i mikroskładniki.

b) stosowanie nawozu zawierającego fosforyny

Zastosowanie nawozu zawierającego sole kwasu fosfonowego, uwalniające do ryzosfery jony fosforynowe (PO₃^-3) jest uznawane obecnie za jeden ze skuteczniejszych sposobów zabezpieczenia systemu korzeniowego przed infekcją grzybów z rodziny Phyophtora sp. Niektóre badania wskazują również, iż zastosowanie fosforynów indukuje naturalną odporność roślin na choroby i czynniki stresowe. Zastosowanie fosforynów jest szczególnie zasadne gdy truskawki są uprawiane na stanowiskach o zwiększonym ryzyku rozwoju patogenów doglebowych: na glebach ciężkich lub na stanowiskach o wysokim poziomie wód gruntowych.

dr hab. Zbigniew Jarosz

Katedra Uprawy i Nawożenia Roślin Ogrodniczych

Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie

Letnie warsztaty truskawkowe w Brodni Górnej (cz. II)

W Grupie Truskawkowej

Jak informował Albert Zwierzyński z firmy Osadkowski, 2016 rok to trzeci rok funkcjonowania Grupy Truskawkowej. W tym roku w projekcie uczestniczyło 410 plantatorów, dla których przygotowano w czasie sezonu 27 komunikatów. Jak informował prelegent, w tym bardzo nietypowym sezonie zawodziły standardowe rozwiązania z zakresu ochrony czy też nawożenia. Na wielu plantacjach, pod osłonami niskimi obserwowano wystąpienie szarej pleśni – w takiej sytuacji należało odkryć rośliny i przeprowadzić ochronę – wtedy warto było sięgnąć po preparaty biologiczne jak np. Polyversum WP lub Serenade ASO, które dobrze sprawdzają się w niskich temperaturach. Ważne okazywały się zabiegi stymulujące odbudowę uszkodzeń mrozowych, w czym bardzo pomocne okazywały się komunikaty przygotowywane w ramach systemu doradczego oferowanego dla członków Grupy Truskawkowej Osadkowski SA. W celu stymulacji odbudowy uszkodzeń mrozowych zalecano m.in. dokarmianie pozakorzeniowe (Asahi 0,5 l/ha + AminoQuelant Ca 2 l/ha), podlewanie roślin (H-850 WG 0,5 kg/1000 l wody + Terra Sorb Radicular 2 l/1000 l wody z 5000 l wody na ha) lub podawanie tych produktów przez system fertygacyjny (H-850 WG 3 kg/ha + Terra Sorb Radicular 10 l/ha).

Więcej można przeczytać na jagodnik.pl ( po kliknięciu w tekst )

Komunikat nr XXII Szkodniki systemu korzeniowego truskawek

Szkodniki systemu korzeniowego truskawek

Kilkuletni cykl uprawy truskawki sprzyja systematycznemu wzrostowi liczebności populacji szkodników glebowych, które bardzo często występują na plantacjach już od momentu ich założenia. Nie bez znaczenia są również notowane w ostatnich latach w naszym kraju coraz cieplejsze zimy, które umożliwiają przeżycie znacznej większej liczbie owadów. Na wzrost znaczenia tej grupy szkodników wpłynęła także stale zmniejszająca się liczba zarejestrowanych do ich zwalczania preparatów.

Do najczęściej występujących szkodników glebowych, stanowiących lokalnie duży problem na plantacjach truskawek należą głownie różne gatunki z rzędu chrząszcze: opuchlaki, pędraki i drutowce. Na korzeniach truskawki znajdziemy żerujące stadia larwalne tych owadów. Chociaż należą one do tej samej grupy szkodników, ich wygląd jest bardzo zróżnicowany i łatwo je od siebie odróżnić.

Opuchlaki

Rząd: chrząszcze (Coleoptera),

Rodzina: ryjkowcowate (Curculionidae)

Opuchlak rudonóg (Otiorhynchus ovatus)

Opuchlak truskawkowiec (Otiorhynchus sulcatus)

Opuchlak chropawiec (Otiorhynchus raucus)

Opuchlak lucernowiec (Otiorhynchus ligustici)

Na plantacjach truskawek wystąpić mogą wszystkie wymienione gatunki opuchlaków, jednak wśród nich coraz częściej notowany jest opuchlak truskawkowiec. Wszystkie gatunki opuchlaków mają podobny sposób żerowania i uszkadzania roślin.

Larwy opuchlaków są beznogie, koloru białego często wielkość ich ciała osiąga około 1 cm (Fot.1). Zwykle w strefie korzenionej roślin spotykamy kilka, a nawet kilkanaście larw. Żywią się tkanką korzeni, co prowadzi do osłabienia roślin i ich placowatego wypadania. U większości spotykanych na plantacjach gatunków zimują stadia larwalne (o. rudonóg, o. truskawkowiec, o. lucernowiec) i ich żerowanie na systemie korzeniowym rozpoczyna się już wczesną wiosną. W uprawach pod osłonami zimować mogą również osobniki dorosłe.

Fot. 1. Beznogie larwy opuchlaków – żyją w glebie żerując na korzeniach (Fot. E. Górska-Drabik)

Pomimo tego, że omawiane gatunki zaliczane są do tzw. szkodników glebowych na roślinach możemy równocześnie obserwować uszkodzenia części nadziemnych powodowane przez dorosłe chrząszcze. Dosyć łatwo można rozpoznać charakterystyczne wygryzienia, które powodują. Są to głębokie wżery w tkankę liścia, rozpoczynające się od brzegów (Fot.2). Chrząszcze uszkadzają również pąki i cieńsze pędy truskawek. Cechą charakterystyczną dorosłych opuchlaków jest brak zdolności do lotu, gruby krótki ryjek, którym zakończona jest głowa oraz ciało pokryte szarymi, krótkimi włoskami. Spotkać możemy je na plantacjach od czerwca do września.

Fot. 2. Liść uszkodzony przez postacie dorosłe opuchlaków (Fot. K. Golan)

Pędraki

Rząd: chrząszcze (Coleoptera)

Rodzina: poświętnikowate (Scarabaeidae)

Chrabąszcz majowy (Melolontha melolontha)

Ogrodnica niszczylistka (Phyllopertha horticola)

Guniak czerwczyk (Risottrogus solstitialis)

Charakterystyczne rogalikowato wygięte, białokremowe larwy posiadające dużą wyraźnie zaznaczoną, ciemniejszą głowę i trzy pary silnych nóg tułowiowych są pospolicie znane jako pędraki. Dużym zagrożeniem ze strony tych szkodników jest fakt, że mają one długi cykl rozwojowy, który w przypadku chrabąszcza majowego trwa 4 lata. Oznacza to, że pędraki pozostają w jednym miejscu przez kilka lat i mogą całkowicie zniszczyć rośliny. Należy wspomnieć, że w 2015 roku miał miejsce masowy wylot chrabąszcza majowego i rozpoczął się od nowa ich cykl życiowy. Więc w kolejnych 2 latach możemy spodziewać się narastającego problemu i bardziej wyraźnych, negatywnych efektów żerowania larw, ponieważ żarłoczność pędraków wraz z wiekiem wzrasta.

Postacie dorosłe pojawiają się na plantacji w różnych terminach. Najłatwiej zobaczyć je w dni słoneczne i ciepłe, uaktywniają się w porze popołudniowej. Jako pierwsze, już pod koniec kwietnia można zaobserwować latające gromadnie chrząszcze chrabąszcza majowego (Fot.3), a kolejno pojawiają się ogrodnica niszczylistka (koniec maja) i guniak czerwczyk (czerwiec).

Fot. 3. Dorosły osobnik chrabąszcza majowego i ogrodnicy niszczylistki (Fot. E. Górska-Drabik)

Chrząszcze żerują na liściach truskawek i innych roślin, początkowo szkieletują liście, a kolejno wygryzają je, osłabiając w ten sposób rośliny. Niekiedy dorosłe osobniki mogą żerować na kwiatach i owocach truskawek. W ostatnich latach dosyć licznie na niektórych plantacjach obserwuje się ogrodnicę niszczylistkę. Chrząszcz ten nie tylko żeruje na liściach, ale preferuje pąki kwiatowe i kwiaty truskawek. Wygryza płatki kwiatowe, niszczy pręciki i wnętrze kwiatów, osłabiając w ten sposób kwitnienie i wpływając negatywnie na owocowanie roślin.

Drutowce

Rząd: chrząszcze (Coleoptera)

Rodzina: sprężykowate (Elateridae)

Osiewnik rolowiec (Agriotes lineatus)

Na systemie korzeniowym możemy zaobserwować walcowatego kształtu larwę, pokrytą twardym schitynizowanym oskórkiem, która z tego powodu jest pospolicie nazywana drutowcem (Fot. 4). Podobnie jak pędraki, drutowce pełny swój cykl rozwojowy przechodzą w ciągu kilku lat (osiewnik rolowiec – 5 lat). Larwy żerują w szyjce korzeniowej i na korzeniach truskawki i innych roślin, drążąc w nich wąskie korytarze i doprowadzając do zasychania, osłabienia a nawet śmierci roślin.

Fot. 4. Larwa chrząszcza z rodziny sprężykowatych pospolicie nazywana drutowcem na korzeniach truskawki (Fot. A. Zwierzyński)

Postacie dorosłe są obecne na plantacjach od końca maja, nie powodują jednak szkód na roślinach. Ich żerowanie ma miejsce na nadziemnych częściach roślin, są to nie mające większego znaczenia niewielkie wyżerki i uszkodzenia liści. Niekiedy postacie dorosłe mogą uszkadzać kwiaty, jednak żer ten również nie ma zazwyczaj ekonomicznego znaczenia.

Szkodliwość szkodników glebowych

Niszczenie przez stadia larwalne (pędraki, drutowce i opuchlaki) systemu korzeniowego objawia się pogarszającym się stanem części nadziemnych roślin. Pierwszym, widocznym objawem żerowania jest utrata wigoru, gwałtowne więdnięcie, a często placowe zasychanie wielu roślin. Drutowce mogą również uszkadzać owoce, wgryzając się do nich. Larwy szkodników glebowych często wędrują na plantacjach wzdłuż rzędów, powodując zamieranie sąsiadujących ze sobą roślin. Pędraki i drutowce są szczególnie groźne na najmłodszych plantacjach, szczególnie, w pierwszym roku po założeniu, natomiast opuchlaki największe szkody wyrządzają na plantacjach starszych. W przypadku tych szkodników ich występowaniu sprzyja zachwaszczenie plantacji. Obecność i żerowanie larw na korzeniach roślin może stać się przyczyną zamierania nawet ponad 90% roślin.

Monitoring plantacji

W lustracji pola na obecność szkodników glebowych należy skontrolować 2m² powierzchni pola, poprzez pobranie prób gleby z 32 dołków (o wymiarach 25 x 25 x30 cm -głębokość).

Próg zagrożenia

Zagrożeniem dla roślin jest obecność 1 pędraka lub drutowca oraz 10 larw opuchlaków

Zwalczanie

Obecnie nie ma zarejestrowanych środków umożliwiających zwalczanie żerujących w glebie pędraków i drutowców. Możliwe jest zwalczanie osobników dorosłych i larw opuchlaków po zbiorze owoców opryskując rośliny i glebę pod nimi za pomocą preparatu Mospilan 20 SP w dawce 0,3 kg/ha.

Aby zapobiec występowaniu szkodników glebowych niezwykle ważne jest odpowiednie przygotowanie podłoża przed założeniem plantacji i wysadzaniem roślin. Pamiętajmy również o tym, aby nie sadzić truskawek po sobie, przez okres co najmniej czterech lat.

Przeprowadzone odpowiednie zabiegi agrotechniczne takie jak: głęboka orka i kilkakrotna uprawa gleby na przykład przy użyciu brony, brony talerzowej, kultywatora lub glebogryzarki zniszczą występujące w glebie stadia rozwojowe, a stosowany właściwy przedplon (gryka, zboża, rzepak, rzepik, gorczyca, aksamitka niska, rośliny bobowate i niektóre warzywa korzeniowe), będzie negatywnie wpływał na te szkodniki.

Powinniśmy uświadomić sobie, że w przypadku tych szkodników ich zwalczanie jest znacznie trudniejsze aniżeli działania profilaktyczne.

dr hab. Katarzyna Golan, Dr hab. Edyta Górska-Drabik

Katedra Entomologii

Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie

Komunikat nr. XXI Nasi mali sprzymierzeńcy w walce z szkodnikami truskawki

Nasi mali sprzymierzeńcy w walce z szkodnikami truskawki

Wrogowie przędziorków

Obecnie wielu konsumentów zwraca uwagę na pochodzenie kupowanych produktów preferując owoce z upraw ekologicznych. Z tego względu, jak również stosując się do zaleceń Integrowanej Produkcji należy ograniczać stosowanie chemicznych środków ochrony roślin na korzyść metody biologicznej, w której wykorzystywani są wrogowie naturalni szkodników – ich drapieżce i pasożyty. Metoda ta z powodzeniem stosowana jest w uprawach polowych w krajach o cieplejszym klimacie, natomiast w Polsce głównie w uprawach pod osłonami.

Dobroczynki – drapieżcy przędziorków

Drapieżne roztocze z rodziny dobroczynkowatych (Phytoseiidae) mogą skutecznie regulować liczebność roślinożernych roztoczy oraz niektórych gatunków wciornastków. Odżywiają się głównie przędziorkami, zaś ich pokarmem uzupełniającym jest pyłek kwiatowy. Ponadto, w przypadku braku preferowanego przez nie pokarmu mogą żywić się zarodnikami grzybów i spadzią, co sprawia, że nie opuszczają zasiedlonych roślin. Wprowadzanie dobroczynków na uprawy polowe w celu ograniczania liczebności przędziorków daje dobre rezultaty. Aktualnie do ograniczania liczebności tej grupy szkodników zalecanych jest kilka gatunków dobroczynków: dobroczynek szklarniowy (Phytoseiulus persimilis) i dobroczynek kalifornijski (Neoseiulus californicus). Gatunki te jednak nie przeżywają zim w Polsce, dlatego ich introdukcję należy corocznie powtarzać.

Dobroczynek kalifornijski (Neoseiulus californicus) jest drapieżnym roztoczem, którego można stosować w uprawach pod osłonami oraz w polu. Dużą zaletą tego gatunku w przeciwieństwie do dobroczynka szklarniowego jest zdolność przeżywania w okresie, gdy nie ma przędziorków w uprawie. Może wtedy odżywiać się pokarmem zastępczym, czyli larwami wciornastków, innymi roztoczami lub pyłkiem. Wytrzymałość dobroczynka kalifornijskiego na brak lub niedostatek pokarmu pozwala na profilaktyczne zastosowanie tego roztocza do ochrony plantacji przed przędziorkami, zanim te szkodniki się pojawią. Korzystną cechą tego drapieżcy jest również duża wytrzymałość na wahania temperatury oraz wilgotności powietrza, a także wysoka tolerancja wobec środków ochrony roślin. N. californicus jest aktywny w temperaturze od 8°C do 35°C. Odżywia się tylko dorosłymi osobnikami — jeden drapieżca może w ciągu doby zjeść do 5 przędziorków. Natomiast dobroczynek szklarniowy zjada wszystkie stadia rozwojowe preferując młodsze. Drapieżce wprowadzone do uprawy rozprzestrzeniają się na inne rośliny systematycznie przemieszczając się w miejsca, gdzie zaczynają się pojawiać przędziorki.

Gatunkiem, który występuje w warunkach naturalnych w Polsce i stosowany jest do zwalczania szkodliwych roztoczy jest dobroczynek gruszowiec (Typhlodromus pyri). Jest to bardzo efektywny drapieżca, który dobrze znosi panujący u nas klimat, zimuje i wprowadzony na plantacje może się na niej rozwijać przez kolejne lata. Jest sprzedawany w formie opasek filcowych z dorosłymi osobnikami drapieżcy. Każda samica zjada średnio około 8 dorosłych przędziorków dziennie, czyli 550 przędziorków przez swoje życie. W zależności od warunków klimatycznych drapieżnik ma 2-4 pokolenia w sezonie. Dopiero jesienią samice zaprzestają składania jaj i poszukują schronienia.

Innym gatunkiem, który może rozwijać się w warunkach Polski z możliwością powiększania liczebności populacji jest Amblyseius andersoni. Gatunek ten występuje na plantacjach jak również w ich otoczeniu, a więc przy ograniczonym stosowaniu środków ochrony roślin może być dobrym regulatorem liczebności przędziorków. Na rośliny uprawne wprowadzany jest w postaci wodoodpornych saszetek, z których w miarę upływu czasu przechodzi na rośliny.

Ze względu na zróżnicowane wymagania klimatyczne i pokarmowe zaleca się łączne stosowanie różnych gatunków dobroczynków np. P. persimilis i N. californicus, które mogą tworzyć liczne populacje w uprawie.

Oprócz wymienionych gatunków pożytecznych roztoczy na plantacjach oraz w ich otoczeniu występuje wiele innych gatunków drapieżców, które przy racjonalnym stosowaniu środków ochrony roślin (selektywne preparaty) mogą w sposób naturalny redukować populację gatunków szkodliwych. Aby te pożyteczne organizmy znalazły dobre warunki rozwoju na plantacji, powinniśmy zadbać o istniejące lub stworzyć miejsca, które umożliwiałyby przetrwanie drapieżcom, takie jak: miedze i śródpolne zadrzewienia o dużej różnorodności gatunkowej roślin.

Pamiętajmy, że wprowadzenie do uprawy pożytecznych dobroczynkowatych nie da oczekiwanych rezultatów, gdy populacja przędziorków będzie zbyt duża. W przypadku wysokiej liczebności tych szkodników należy rozpocząć ich zwalczanie stosując akarycydy, a następnie wprowadzić drapieżne roztocza. Utrzymanie drapieżców na roślinach możliwe będzie wówczas, gdy będą miały stały dostęp do pokarmu. Z tego względu liczebność przędziorków powinna pozostać na bezpiecznym dla roslin poziomie – poniżej progu zagrożenia.

Monitorując występowanie przędziorków na roślinach należy zwrócić uwagę na obecność pożytecznych roztoczy, które w naturalny sposób zasiedlają rośliny i mogą stać się przypadkowymi ofiarami walki z przędziorkami. W odróżnianiu roślinożernych i drapieżnych roztoczy pomogą takie cechy jak: kształt ciała, jego zabarwienie i długość odnóży (Fot 1 i 2).

dr hab. Katarzyna Golan, dr hab. Edyta Górska-Drabik

Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie

Sezon truskawkowy 2017 zaczyna się teraz

Pierwsze z cyklu szkolenie w ramach Letnich warsztatów z Grupą Truskawkową odbywało się 31 lipca w Michalczewie koło Warki (kolejne już za kilka dni – 7 sierpnia w Brodni Górnej gm. Buczek). Spotkanie to było okazją do pogłębienia wiedzy z zakresu uprawy truskawek jak również udziału w części praktycznej, gdzie można było zarówno zapoznać się ze specyfiką plantacji jak również zobaczyć jak pracują maszyny (dostarczone przez firmę Agrotimh), niezbędne na truskawkowych plantacjach.

Więcej na jagodnik.pl ( treść artykułu można przeczytać klikajac w tekst )

Praktyczne warsztaty z Grupą Truskawkową – Foto Galeria

Lenie warsztaty z Grupą Truskawkową odbyły się 31 lipca w Michalczewie koło Warki. Były one okazją do pogłębienia wiedzy związanej z uprawą truskawek jak również do udziału w praktycznych pokazach na plantacji truskawek należącej do Andrzeja Glinki. Zapraszamy do fotogalerii.

Więcej na jagodnik.pl ( prosze kliknąć tekst )

Letnie warsztaty z Grupą Truskawkową ( cz. I )

Letnie warsztaty Grupy Truskawkowej Osadkowski SA zorganizowane przez firmy Osadkowski SA oraz portal jagodnik.pl 7 sierpnia w Brodni Górnej koło miejscowości Buczek koncentrowały się na tematach związanych z pielęgnacją truskawek po zbiorze owoców, wyborem odmian oraz omówieniem najnowszych zaleceń z zakresu sadzenia truskawek. Seminarium połączone było z pokazami maszyn do ochrony oraz tych pomocnych w przygotowaniu stanowiska oraz zakładaniu plantacji. Z zainteresowaniem spotkało się omówieniem systemów rekomendowanych do nawadniania oraz kondycjonowani sadzonek truskawek oraz ich sadzenia.

Więcej informacji na jagodnik.pl ( po kliknieciu w tekst )

Komunikat nr XX Nawożenie i biostymulacja po zbiorach truskawek

Nawożenie i biostymulacja po zbiorach truskawek

I Nawożenie dokorzeniowe.

Odpowiednie nawożenie truskawki po zbiorach oraz optymalna stymulacja roślin są zabiegami niezbędnymi do prawidłowego uformowania pąków kwiatowych, a zatem decydują o potencjale przyszłorocznych zbiorów.

Dawki i rodzaj nawozów w nawożeniu pozbiorczym będą uzależnione od uprawianej odmiany, rodzaju posiadanej gleby, intensywności dotychczasowego nawożenia oraz sposobu postępowania z roślinami.

Głównym kryterium decydującym o wielkości zastosowanego nawożenia pozbiorczego jest kwestia usuwania liści. Plantacje po skoszeniu liści wymagają intensywnego nawożenia (głownie azotem) w celu jak najszybszego odbudowania usuniętej masy nadziemnej.

Fot. 1. Plantacje koszone wymagają intensywniejszego nawożenia azotem w celu odbudowy usuniętej masy nadziemnej

W celu uzupełnienia składników pokarmowych w glebie należy zastosować jedno z zaproponowanych rozwiązań:

1 ) NA PLANTACJACH NIE KOSZONYCH PO ZBIORZE NALEŻY WYSIAĆ:

Opcja 1) Yara Mila Complex w dawce 200 kg/ha – na glebach lekkich, ubogich w próchnicę i wymagających uzupełnienia wszystkich składników pokarmowych

lub

Opcja 2 ) saletra amonowa 75 kg na ha+ siarczanu potasu 100 kg na ha – na gleby o uregulowanym odczynie, zasobne w fosfor i mikroskładniki pokarmowe,

2) NA PLANTACJACH KOSZONYCH PO ZBIORZE NALEŻY WYSIAĆ:

Opcja 1 ) Yara Mila Complex w dawce 300 kg/ha- na glebach lekkich, ubogich w próchnicę i wymagających uzupełnienia wszystkich składników pokarmowych

lub

opcja 2) saletra amonowa 100 kg na ha +100 kg na ha siarczanu potasu – na gleby o uregulowanym odczynie, zasobne w fosfor i mikroskładniki pokarmowe,

Nawozy uzupełniające składniki pokarmowe należy wysiać jak najszybciej po zakończeniu zbiorów aby na okres formowania pąków kwiatowych (sierpień-wrzesień) rośliny były optymalnie odżywione. Opóźnienie wysiewu nawozów azotowych zwiększa również ryzyko spadku mrozoodporności roślin.

Istotną kwestią decydującą o wielkości dawek azotu w pozbiorczym nawożeniu truskawki jest ilość ściółki ze słomy pozostającej na plantacji. Słoma jest materiałem o szerokim stosunku C:N (80-100) co oznacza, iż prawidłowy przebieg procesu rozkładu mikrobiologicznego tego materiału wymaga dostarczenia azotu. Aby mikroorganizmy rozkładające słomę nie konkurowały z roślinami o azot dawkę tego składnika należy zwiększyć.

Dawki nawozów azotowych należy zwiększyć o ok. 10-20% jeżeli plantacja była ściółkowana słomą, która po zbiorach będzie zmieszana z glebą. Dawkę dodatkowego nawożenia azotowego należy uzależnić od grubości słomianej ściółki pozostającej na polu.

Fot. 2. Prawidłowy rozkład słomy pozostającej na plantacji po sezonie wymaga dostarczenia azotu.

II Dokarmianie pozakorzeniowe i biostymulacja

Po zbiorach nie można zaniechać zabiegów dokarmiania pozakorzeniowego i stymulacji, które są istotnymi czynnikami decydującym o procesie inicjacji pąków kwiatowych na przyszły rok jak i o prawidłowym przezimowaniu roślin. Bardzo ważna jest odpowiednia stymulacja, zwłaszcza po skoszeniu liści gdyż niweluje stres związany z utratą masy nadziemnej oraz pomaga roślinie powrócić do prawidłowego funkcjonowania i szybkiej odbudowy ulistnienia.

Na plantacjach nie koszonych:

– 2-krotny zabieg nawozem AminoQuelant Mg w dawce 2-3 litr na ha, w odstępach 10-14 dni celem regeneracji struktur chlorofilowych i pobudzenia fotosyntezy

Na plantacjach koszonych

– 2-3 krotny zabieg nawozem TerraSorb Complex w dawce 1,0 – 1,5 litra/ha, w odstępach 10-14 dni, począwszy od momentu pojawienia się nowego ulistnienia celem stymulacji roślin oraz minimalizacji stresu związanego z usunięciem liści.

Fot. 3. Po skoszeniu liści zabiegi dokarmiania pozakorzeniowego i biostymulacji należy wykonać po pojawieniu się ulistnienia gwarantującego skuteczne pobranie nawozu

dr hab. Zbigniew Jarosz

Katedra Uprawy i Nawożenia Roślin Ogrodniczych

Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie

Skuteczne rozwiązania do zwalczania przędziorków i chorób truskawek

Komunikat nr XIX Zabiegi fitosanitarne po zbiorach

Zabiegi fitosanitarne po zbiorach

Koszenie liści

Koszenie liści jest jedynie zabiegiem fitosanitarnym – należy go wykonywać tylko wtedy, gdy na plantacji istnieje duża presja infekcyjna ze strony chorób grzybowych oraz wysokie zagrożenie rozwojem groźnych szkodników (np. przędziorka, roztocza truskawkowego) i gdy pozostawienie liści na roślinach będzie ograniczało efektywność zabiegów ochrony.

Fot.1 Koszenie liści truskawki po zbiorach wykonuje się tylko wtedy gdy pozostawienie ulistnienia uniemożliwia prawidłową ochronę – na zdjęciu przykład szarej pleśni u nasady ulistnienia trudny do eliminacji bez skoszenia liści.

Liście można kosić jedynie na plantacjach optymalnie odżywionych i pozostających w dobrej kondycji. Pozbawienie liści roślin niedożywionych i będących w słabej kondycji może zakłócić inicjację pąków kwiatowych na przyszły rok. Wynikiem tego jest gorsze plonowanie roślin w przyszłym sezonie wegetacyjnym.

Z fizjologicznego punktu widzenia jednoczesne usunięcie wszystkich liści jest ogromnym czynnikiem stresowym i silnie osłabia rośliny. Zabieg ten ujemnie wpływa na wielkość i jakość plonu w przyszłym sezonie.

Aby zminimalizować ujemne skutki koszenia liści należy pamiętać iż:

– koszenie liści należy wykonać bezpośrednio po zakończeniu zbiorów. Niektórzy plantatorzy koszą liście nawet przed zebraniem ostatnich owoców, co daje roślinom dodatkowe kilka dni na zbudowanie masy wegetatywnej i zawiązanie pąków na przyszły rok.

– w trakcie odbudowy ulistnienia rośliny powinny być optymalnie odżywione oraz regularnie dokarmiane pozakorzeniowo preparatami lub nawozami o właściwościach biostymulujących (np. TerraSorb Complex 1,5 l na ha), co będzie minimalizowało stres związany z utratą i odbudową masy wegetatywnej.

– tuż po skoszeniu liści należy wysiać nawozy uzupełniające składniki pokarmowe wyczerpane w trakcie sezonu – dawki nawozów powinny być o ok. 30% większe w porównaniu do nawożenia plantacji nie koszonych.

– koszenie należy wykonać na takiej wysokości aby nie uszkodzić wierzchołków koron.

– po skoszeniu liści należy zapewnić roślinom stałą optymalną wilgotność gleby, co przyspieszy odbudowę części nadziemnej roślin.

Fot. 2. Po skoszeniu liści w razie konieczności rośliny należy nawadniać, co ułatwi odbudowę ulistnienia

Kiedy nie należy kosić liści
i) na plantacjach młodych z tegorocznego sadzenia, będących w fazie formowania prawidłowej wielkości korony

Fot. 3. Rośliny młode i mające słabo rozwinięte ulistnienie nie musza być koszone

ii) plantacji nie zagęszczonych, pozostających w optymalnej zdrowotności .

Fot. 4. Jeżeli rośliny są zdrowe i nie zagęszczone liści nie należy kosić

Regulacja wielkości korony

Fot. 5. Regulacja objętości korony

Regulacja wielkości korony jest zabiegiem alternatywnym do usuwania liści. Wykonuje się go na plantacjach pozostających w optymalnej zdrowotności. Zabieg ten ma na celu poprawę równowagi miedzy nadmiernie rozrośniętą częścią nadziemną a systemem korzeniowym. Zabieg ten polega na ręcznym (lub niekiedy mechanicznym) wyłamywaniu części nadmiernie rozrośniętej korony, w trakcie którego usuwa się od ¼ do połowy jej wielkości. Regulacja objętości korony, w porównaniu do tradycyjnego koszenia liści, jest zabiegiem zdecydowanie korzystniejszym, gdyż nie powoduje tak głębokiego stresu u roślin. Regulacja wielkości korony ma głównie na celu modyfikację warunków do inicjacji pąków kwiatowych a tym samym korzystnie wpływa na wielkość owoców w przyszłym sezonie.

Fot. 6. Rośliny przed regulacją wielkości korony

Fot. 7. Te same rośliny po ręcznym usunięciu części korony

dr hab. Zbigniew Jarosz

Katedra Uprawy i Nawożenia Roślin Ogrodniczych

Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie

Komunikat nr XVIII Uwaga na zapowiadane upały

Komunikat dla Grupy Truskawkowej

Numer XVIII z dnia 23 czerwca 2016

Uwaga na zapowiadane upały

Prognozy pogody na nadchodzące kilkanaście dni wskazują na możliwość wystąpienia na przeważającym obszarze Polski temperatur przekraczających 30⁰C. W takich warunkach temperatura działająca na liście roślin będzie dochodziła do 50⁰C. Warunki te będą powodowały wystąpienie stresu termicznego, związanego z przegrzaniem wewnątrzkomórkowym oraz stresu świetlnego (solarnego) związany z intensywną operacją słońca. Na plantacjach pozbawionych możliwości nawadniania lub z mało wydolnym systemem nawadniania dodatkowo uwidoczni się stres związany z niedoborem wody (fot. 1).

Fot.1. Niedobór wilgoci w ryzosferze pogłębi stres związany z wysokimi temperaturami

Nawadnianie:

W okresie upałów i intensywnego nasłonecznienia należy zapewnić roślinom optymalną wilgotność środowiska korzeniowego, co zmniejszy poziom stresu związany z niekorzystnymi warunkami pogodowymi. Początkowym objawem niedoboru wilgoci u truskawki jest okresowe więdnięcie roślin, które zakłóca prawidłowe funkcjonowanie (fot. 2). Objawu tego absolutnie nie wolno bagatelizować, gdyż świadczy on o głębokim deficycie wilgoci. W takich sytuacjach praktycznie ustaje wyrastanie owoców gdyż rośliny bronią się przed obumarciem.

Na plantacjach towarowych owoców deserowych nie można dopuścić nawet do krótkotrwałego więdnięcia roślin gdyż stan taki odbija się drastycznym spadkiem wydajności plonotwórczej jak również gwałtownym pogorszeniem jakości i trwałości owoców.

Fot.2. Nawet krótkotrwałe więdnięcie roślin odbija się drastycznym spadkiem produktywności oraz pogorszeniem parametrów jakości owoców

W okresach przedłużającego się niedoboru wilgoci w glebie lub w przypadku wahań uwilgotnienia ryzosfery może dochodzić do uszkodzenia blaszki liściowej w wyniku odwodnienia, co się objawia nekrotycznym zamieraniem blaszki liściowej (fot. 3).

W trakcie upałów zjawisko zasychania blaszki liściowej może pojawiać się nawet u roślin regularnie podlewanych i jest objawem niedostatecznej regeneracji wiązek przewodzących szyjki korzeniowej, uszkodzonych przez zimowe mrozy. Łatwo się o tym przekonać wykopując roślinę i robiąc przekrój przez szyjkę korzeniową (fot. 4)

Fot. 3. Nekrotyczne zamieranie blaszki liściowej postępujące od brzegów jest objawem niedostatecznej regeneracji uszkodzeń mrozowych wiązek przewodzących wodę i składniki pokarmowe

Fot. 4. Zbrunatnienie szyjki korzeniowej u roślin rosnących na plantacjach nawadnianych – objaw niedostatecznej regeneracji wiązek przewodzących

Przy temperaturze dochodzącej w dzień do 35 ºC a nocą sięgającej 20 ºC dobowa ewapotranspiracja, czyli ubytek wody spowodowany parowaniem z gleby i wytranspirowaniem przez rośliny, może wynosić nawet 4-5 mm. Ilość wody stosowanej do nawadniania plantacji powinna zatem uzupełniać te straty jednak z uwzględnieniem rodzaju gleby (zawartość próchnicy, części spławianych) i sytemu uprawy. W przybliżeniu jednorazowa dawka polewowa powinna wynosić 20-35 metrów sześciennych wody na hektar. Częstotliwość nawadniania należy również dopasować do specyfiki posiadanej gleby tak, aby utrzymać optymalną wilgotność ryzosfery a jednocześnie nie doprowadzić do „zalania” systemu korzeniowego. Aby prawidłowo ocenić potrzebę nawadnia można nabyć miernik wilgotności gleby, który umożliwi prawidłowe zarządzanie nawadnianiem (fot. 5).

W okresie intensywnego nawadniana plantacji należy wprowadzić do ryzosfery kolejną dawkę preparatu humusowego H 850WG (2-3 kg na hektar z 15000-20000 litrów wody). Kwasy humusowe poprawiają właściwości sorpcyjne gleby oraz jej zdolność retencji wody a zatem pozwolą roślinom lepiej przetrwać okresy upałów.

Fot. 5. Przenośny miernik wilgotności gleby pozwala prawidłowo ocenić potrzebę nawadniania

Zabiegi ograniczające transpirację i zmniejszające stres

Przygotowując rośliny na nadejście fali wysokich temperatur należy wykonać zabieg nawozem wapniowo krzemowym Barier Si+Ca w dawce 1,0-2,0 litr na ha.

Działanie tego nawozu w okresie nadchodzących upałów będzie dwukierunkowe: na owocach warstwa krzemionki zmniejszy istotnie ryzyko wystąpienia oparzeń słonecznych a na liściach ograniczy transpirację, ułatwiając tym samym roślinom przetrwanie okresu krytycznych temperatur. Po oprysku nawozem Barrier Si –Ca na liściach tworzy się ochronna warstwa krzemowo- wapniowa widoczna gołym okiem jako delikatny jasnoszary nalot, który z czasem wbudowuje się w warstwę woskową. Zabiegi nawozem Barier Si-Ca najlepiej jest wykonywać regularnie co 6-7 dni aby pokryć nowo wyrastające liście.

W okresie upałów, gdy temperatura powietrza w dzień przekracza 30ºC (w słońcu dochodząc do 50º), a wilgotność często nie przekracza 20% należy ograniczyć do minimum liczbę zabiegów dokarmiania pozakorzeniowego gdyż grozi to fitotoksycznym uszkodzeniem blaszki liściowej (fot. 6).

Fot. 6. Uszkodzenie blaszki liściowej w wyniku dokarmiania pozakorzeniowego wykonanego w zbyt wysokiej temperaturze i przy małej wilgotności powietrza

Gdy tylko temperatury obniżą się do poziomu umożliwiającego wykonanie zabiegów dokarmiania pozakorzeniowego (poniżej 25ºC) rośliny należy wzmocnić stosując zabieg:

– Mocznik 2,0 kg na 1000 litr wody + AminoQuelant Ca 2,0 l na ha

Zastosowanie nawozu uzupełniającego wapń po przejściu fali upałów jest jak najbardziej wskazane gdyż w okresach wysokich temperatur rośliny mają problem z prawidłowym pobieraniem i dystrybucją tego ważnego składnika pokarmowego

W przypadku konieczności zintensyfikowania wydajności fotosyntezy po kolejnych 6-7 dniach można wykonać dokarmianie pozakorzeniowe:

– Mocznik 2,0 kg na 1000 litr wody + AminoQuelant Mg 2,0 litry na ha

Dr hab. Zbigniew Jarosz

Katedra Uprawy i Nawożenia

Roślin Ogrodniczych

Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie

Komunikat nr XVII Wzmacnianie odporności mechanicznej owoców

Komunikat dla Grupy Truskawkowej

Numer XVII z dnia 6 czerwca 2016

Wzmacnianie odporności mechanicznej owoców

Słaba wytrzymałość mechaniczna owoców na transport i przechowywanie jest pochodną nadmiernego nawożenia azotem oraz niewłaściwego odżywienia roślin wapniem i potasem (fot. 1-2). Aby poprawić parametry wytrzymałości mechanicznej owoców należy w trakcie zbiorów stosować regularne dokarmiane pozakorzeniowe wapniem i krzemem oraz zoptymalizować nawożenie dokorzeniowe potasem.

Fot. 1. Odgniecenia powstałe na owocach podczas zbioru i transportu są wynikiem nadmiernego nawożenia azotem oraz niewłaściwego zaopatrzenia roślin w wapń.

Fot. 2. Regularne dokarmianie pozakorzeniowe wapniem i krzemem w trakcie zbiorów zmniejsza podatność owoców na oparzenia słoneczne.

Wzmacnianie odporności mechanicznej owoców poprzez dokarmianie pozakorzeniowe

Pierwiastkami poprawiającymi wytrzymałość mechaniczną owoców są głównie wapń oraz krzem.

Wapń– pierwiastek łączy struktury ligninowe w ścianie komórkowej dzięki czemu ściana komórkowa jest grubsza, twardsza oraz bardziej elastyczna. Owoce prawidłowo zaopatrzone w wapń są odporniejsze na transport i przechowywanie.

Dokarmianie pozakorzeniowe wapniem w trakcie zbiorów:

– Biocal w dawce 1,0 litr na ha co 5-7 dni– gdy rośliny są prawidłowo odżywione azotem i nie wymagają jednoczesnego stymulowania wzrostu,

– AminoQuelant Ca w dawce 2,0 litr na ha co 7-10 dni– w przypadku koniczności uzupełnienia wapnia oraz jednoczesnego zasymulowania rozwoju wegetatywnego

Krzem– pierwiastek wzmacniający odporność mechaniczną owoców oraz odporność roślin na czynniki stresowe, choroby i szkodniki. Po zastosowaniu w formie oprysku na roślinie wytwarza na powierzchni roślin warstwę krzemionki która mechanicznie wzmacnia ścianę komórkową owoców i liści.

Dokarmianie pozakorzeniowe krzemem w trakcie zbiorów:

– Barrier Si-Ca w dawce 1,5-2,0 litr na ha co 5-7 dni– gdy owoce mają słabą odporność mechaniczną i wymagają natychmiastowego wzmocnienia skórki. Nawóz Barrier jest unikalnym połączeniem krzemu w formie ortokrzemianów oraz wapnia, co zwiększa efektywność wzmacniającą nawozu.

Zabiegi wzmacniające odporność mechaniczną owoców nawozami wnoszącymi wapń i krzem najlepiej jest prowadzić regularnie w okresie całych zbiorów co 5-7 dni dobierając nawóz do aktualnych potrzeb na plantacji. Nawozów wapniowych i krzemowych najlepiej jest nie mieszać z innymi nawozami (zwłaszcza siarczanowymi i fosforowymi). Przed zmieszaniem nawozu wapniowego lub zawierającego krzem ze środkiem ochrony roślin zawsze należy sprawdzić u producenta lub dystrybutora możliwość wykonania takiego połączenia.

Wzmacnianie odporności mechanicznej owoców poprzez fertygację

Fertygacja, czyli podawanie roślinom nawozów wraz z podlewaniem, jest najefektywniejszym sposobem uzupełniania składników pokarmowych w trakcie zbiorów. Stosując fertygację należy regularnie wprowadzać do ryzosfery wapń w formie saletry wapniowej w dawce uwzględniającej aktualny stan odżywienia roślin azotem, przykładowo:

– YaraLiva Calcinit od 10 do 20 kg tygodniowo na hektar z dawką wody od 10000 do 20000 litrów na hektar w zależności od aktualnej wilgotności gleby

Saletra wapniowa jest nawozem azotowym i jej stosowanie powinno być zawsze bilansowane na podstawie sumarycznych dawek azotu wnoszonych do ryzosfery w trakcie sezonu. Nadmierne dawki saletry wapniowej mogą doprowadzić do przeazotowania roślin. Stosowanie dokorzeniowe saletry wapniowej nie zawsze zwalnia z konieczności pozakorzeniowego dostarczania wapnia.

Poprawa odżywienia roślin potasem.

Potas to pierwiastek zwiększający turgor komórek i regulujący transpirację. Optymalne zaopatrzenie roślin w ten makroskładnik w okresie owocowania poprawia jędrność, smak i wybarwienie owoców. Potas najlepiej jest uzupełniać poprzez nawożenie dokorzeniowe (posypowe lub w formie fertygacji) gdyż dokarmianie pozakorzeniowe nawozami potasowymi niepotrzebnie naraża liście na uszkodzenia związane z fitotoksycznością. Nawożenie potasem w formie fertygacji należy dopasować do aktualnych potrzeb na danej plantacji, stosując przykładowo:

– Kristalon „pomarańczowy” (wysokopotasowy) w dawce od 10 do 20 kg tygodniowo na hektar z dawką wody od 10000 do 20000 litrów na hektar w zależności od aktualnej wilgotności gleby

Stosując fertygację w układzie jednodozownikowym (np. inżektor) saletrę wapniową należy stosować pod rośliny na przemian z nawozami zawierającymi siarczany oraz fosforany, za każdym razem przepłukując instalację nawodnieniową wodą aby nie doszło do wytrącania nierozpuszczalnych związków wapniowo-siarczanowych oraz wapniowo-fosforanowych.

Dr hab. Zbigniew Jarosz

Katedra Uprawy i Nawożenia Roślin Ogrodniczych

Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie

Informacja branżowa. W pełni sezonu truskawkowego.

Informacjie od firmy Nufarm Polska

W pełni sezonu truskawkowego.

Stoimy na starcie głównego sezonu truskawkowego w Polsce, który przypada na czerwic i lipiec. Wczesne odmiany typu ‘Flair’ czy ‘Alba’ z powodzeniem są już sprzedawane, gdyż początek ich owocowania przypada na maj. Odmiany typu ‘Elsanta’, ‘Polka’ czy coraz bardziej popularne ‘Elegance’ i ‘Florence’, ‘Roxsana’, ‘Marmolada-Onebor’ są w pełni wegetacji a ich owoce zaczynają nabierać właściwej barwy i kształtu. Każda z tych odmian jest w innym stopniu wrażliwa na najgroźniejszego patogena Botrytis cinerea grzyba wywołującego szarą pleśń.

W ostatnich dniach obserwujemy bardzo sprzyjające warunki do rozwoju szarej pleśni. Wysoka temperatura, pomiędzy 20-25 stop. C oraz lokalne deszcze sprzyjają rozmnażaniu grzyba oraz jego infekcją na otwartych w pełni kwiatach odmian takich jak np. ‘ Florence’.

Dodatkowo mocno już rozbudowane truskawki, na których można zaobserwować kwiaty, zielone owoce jak również owoce nadające się do konsumpcji skłaniają plantatorów do rozważań czym bezpiecznie i skutecznie chronić plantację truskawek przed szarą pleśnią?

Szara pleśń na owocach.

Pełnia wegetacji w uprawie truskawek..

Producenci będąc na tym etapie uprawy muszą w szczególności dobierać w ten sposób ochronę aby była ona bezpieczna dla konsumentów ostatecznych. Kolejny istotny element to przemienność w stosowaniu substancji aktywnych tak aby nie dopuścić do uodpornienia się patogenu.

Biorąc pod uwagę te elementy, zabiegiem który powinien być zastosowany jest oprysk preparatem Prolectus 50 WG. Dawka 1,2kg na ha gwarantuje skuteczność co w swoich badaniach opisuje dr inż. Maria Buczek, z Sadowniczego Zakładu Doświadczalnego Instytutu Ogrodnictwa w Brzeznej. Natomiast nowa substancja aktywna fenpyrazamina jest idealnym rozwiązaniem aby chroniąc truskawki stosować strategię antyodpornościową jak również przełamywać istniejące już odporności na tradycyjne, stosowane przez wiele lat środki ochrony roślin.

Jednodniowy okres karencji pozwala mieć całkowitą pewność, że ostateczny konsument jest bezpieczny. Preparat nie zmienia smaku i aromatu owoców przez co serwowane truskawki są smaczne i zdrowe.

Jak zwalczać szarą pleśń w uprawie truskawki prezentujemy w poniższym filmie.

https://www.youtube.com/watch?v=KMTiS4rhMyQ

Agnieszka Ptaszek Nufarm Polska

Komunikat nr XVI Biostymulacja ryzosfery

Komunikat dla Grupy Truskawkowej

Numer XVI z dnia 27 maja 2016

Biostymulacja ryzosfery

Przyczyny uszkodzenia systemu korzeniowego

Na plantacjach silnie uszkodzonych przez zimowe mrozy nie wszystkie rośliny prawidłowo zregenerowały przemrożenia szyjki korzeniowej i systemu korzeniowego. Objawami problemów z prawidłowym pobieraniem i transportem wody są punktowe więdnięcia roślin, nasilające się w upalną pogodę oraz w okresach niedoboru naturalnych opadów atmosferycznych (fot. 1). Po przekrojeniu szyjki korzeniowej takiej rośliny nie widać objawów rozwoju Phytophtora sp. a jedynie słabo zregenerowaną tkankę uszkodzoną przez mróz (fot. 2)

Fot. 1. Miejscowe więdnięcie roślin może być objawem słabej regeneracji uszkodzeń mrozowych powstałych zimą

Fot. 2. Słabo zregenerowane uszkodzenia mrozowe na szyjce korzeniowej odm. Malwina

Objawem niewłaściwej regeneracji uszkodzeń mrozowych szyjki korzeniowej jest również słabe wyrastanie i przedwczesne dojrzewanie owoców (fot. 3). Owoce na takich plantacjach mają odcień ciemnobrunatny, są kwaśne i pozbawione aromatu charakterystycznego dla truskawki. Słaba regeneracja uszkodzeń mrozowych najczęściej dotyczy plantacji odmian wczesnych i dodatkowo przyspieszanych, które miały zbyt mało czasu na prawidłową odbudowę uszkodzonych tkanek przewodzących.

Słaba regeneracja uszkodzeń mrozowych jest również charakterystyczna dla plantacji nadmiernie nawożonych azotem, o czym wielokrotnie ostrzegałem podczas prowadzonych prelekcji i szkoleń.

Fot. 3. Na roślinach słabo zregenerowanych po zimowych mrozach owoce są drobne i niesmaczne oraz przedwcześnie dojrzewają

W przypadku ryzyka niewystarczającej regeneracji uszkodzeń mrozowych konieczne jest zastosowanie biostymulacji ryzosfery, mająca na celu usprawnienie działania systemu korzeniowego poprzez poprawę parametrów fizykochemicznych gleby oraz poprzez pobudzenie życia glebowego.

Biostymulacja ryzosfery poprzez zastosowanie preparatu humusowego H 850 WG (w dawce 2-3 kg na ha) oraz ewentualne zastosowanie preparatu TerraSorb Radicular zawierającego aminokwasy dokorzeniowe (w dawce 10-15 litr na ha) jest również wskazana w okresie dorastania owoców oraz zbiorów, szczególnie na odmianach o słabszym systemie korzeniowym oraz przy silnym obłożeniu roślin owocami (fot. 4).

Fot. 4. Przy silnym obłożeniu roślin owocami biostymulacja ryzosfery wydaje się niezbędnym elementem agrotechniki istotnie poprawiającym tempo wyrastania owoców

Stosowanie preparatu humusowego H 850 WG

Kwasy humusowe poprawiają właściwości sorpcyjne gleby oraz jej zdolność retencji wody. Najnowsze badania naukowe wskazują również, iż zastosowanie kwasów humusowych usprawnia pobieranie niektórych jonów (np. wapnia) oraz stymuluje funkcjonowanie systemu korzeniowego. W bieżącej fazie rozwojowej roślin preparat humusowy H 850 WG najlepiej jest wprowadzić do gleby poprzez fertygację stosując 2-3 kg z 15000-20000 litrów wody na hektar. Plantatorzy nie dysponujący fertygacją mogą wprowadzić kwasy humusowe poprzez podlewanie stosując 1 kg preparatu na 1000 litr wody. Preparat H 850 WG najlepiej jest stosować regularnie co 14 dni- przynajmniej do końca zbiorów.

Kwasy humusowe są związkami organicznymi a zatem ich prawidłowe rozpuszczenie wymaga nieco uwagi. Źle rozpuszczony kwas humusowy może powodować zaczopowanie filtrów (fot. 5):

Fot. 5. Filtr dyskowy systemu fertygacji zaczopowany w wyniku dozowania preparatu humusowego niewłaściwie rozpuszczonego w wodzie

Aby preparaty humusowe zastosować prawidłowo należy pamiętać iż:

– nie należy wsypywać preparatu humusowego bezpośrednio do zbiornika z wcześniej rozpuszczonymi nawozami gdyż utrudnia to ich rozpuszczenie,

– do rozpuszczania kwasów humusowych najlepiej użyć wody miękkiej (np. deszczowej) o temperaturze zbliżonej do temperatury otoczenia lub wody lekko podgrzanej (do temp. 40-50 ºC),

– preparat humusowy należy wsypywać do pojemnika z wodą, partiami stale wolno mieszając roztwór w ilości ok. 1 kg na 10 litr wody.

– po dokładnym rozpuszczeniu kwas humusowy można wlać do pożywki z nawozem wieloskładnikowym,

– nie należy mieszać rozpuszczonego kwasu humusowego z preparatami chemicznymi zawierającymi fosetyl glinu (np. Aliette 80 WG, Arietta 80 WG) ani z fosforynami gdyż istnieje ryzyko wytrącenia się rozpuszczonego kwasu humusowego i przejścia w formy nierozpuszczalne (fot. 6).

Fot. 6. Agregatownie rozpuszczonego kwasu humusowego po zmieszaniu z fosetylem glinu

Stosowanie preparatu TerraSorb Radicular wraz z fertygacją

Preparat aminokwasowy TerraSorb Radicular intensyfikuje glebowe procesy mikrobiologiczne, co stymuluje funkcjonowanie systemu korzeniowego a tym samym poprawia warunki rozwoju roślin. Preparat ten należy stosować w dawce 10-15 litr na ha co 10-14 dni. Można go stosować wraz z podlewaniem lub fertygacją łącząc z nawozem wieloskładnikowym – po zastosowaniu takiej mieszanki instalację należy przepłukać wodą w dawce 2000-3000 litrów na ha. Zastosowanie preparatu TerraSorb Radicular jest szczególnie polecane w okresach krytycznych dla rośliny – intensywny wzrost owoców, złe warunki pogodowe, uszkodzenie roślin przez herbicydy.

Dr hab. Zbigniew Jarosz

Katedra Uprawy i Nawożenia Roślin Ogrodniczych

Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie

Ładowanie..

Filmy

Artykuły

Programy upraw

Badania i doświadczenia

Tabela prewencji

Hobby

Co możemy zrobić?

Jak przeprowadzać zabiegi preparatami miedziowymi?

Co wpływa na zdolność przechowalniczą selera?

Jak ograniczyć ryzyko występowania chorób w okresie przechowalniczym?

Stosowanie POLYVERSUM WP w ochronie zgrubień

Opłacalna inwestycja w organiczne rozwiązania

Pewna praktyka na obniżenie fitotoksyczności

Mieszanina zbiornikowa a gotowy nawóz

Wielofunkcyjny adiuwant – PROTECTOR™

Jak działa PROTECTOR™?

Skuteczna ochrona przedzbiorcza gruszki

Skuteczna ochrona gruszki i jabłka przed grzybami chorobotwórczymi

Skuteczna ochrona przed grzybami chorobotwórczymi

Jak stosować biologiczną ochronę roślin?

Wyjątkowe cechy POLYVERSUM WP

POLYVERSUM WP – pewna inwestycja w naturalność

Pewne wydłużenie okna zbioru gruszek

Skuteczne wydłużenie okna zbioru śliwek

Skuteczna ochrona pozbiorcza śliwek bez pozostałości środków ochrony roślin

Pewna inwestycja w naturalne rozwiązania

XSTRESS – pewna ochrona róży brokuła

Sprawdzony skład, który spełni swoje zadanie

Dla plantatorów szykujący sadzonki we własnym zakresie

Przygotowanie plantacji na następny sezon

Wiele zastosowań BLACKJAK od Bioagris

BLACKJAK – poprawa wzrostu korzeni

VAPORGARD – ograniczenie transpiracji

PROETECTOR – adiuwant wielofunkcyjny

XSTRESS – recepta na świeże owoce

POLYVERSUM WP – ochrona przed pleśnią i zamieraniem pędów

Stosowanie środka: