Praktyczne warsztaty z Grupą Truskawkową – Foto Galeria

Lenie warsztaty z Grupą Truskawkową odbyły się 31 lipca w Michalczewie koło Warki. Były one okazją do pogłębienia wiedzy związanej z uprawą truskawek jak również do udziału w praktycznych pokazach na plantacji truskawek należącej do Andrzeja Glinki. Zapraszamy do fotogalerii.

Więcej na jagodnik.pl ( prosze kliknąć tekst )

Letnie warsztaty z Grupą Truskawkową ( cz. I )

Letnie warsztaty Grupy Truskawkowej Osadkowski SA zorganizowane przez firmy Osadkowski SA oraz portal jagodnik.pl 7 sierpnia w Brodni Górnej koło miejscowości Buczek koncentrowały się na tematach związanych z pielęgnacją truskawek po zbiorze owoców, wyborem odmian oraz omówieniem najnowszych zaleceń z zakresu sadzenia truskawek. Seminarium połączone było z pokazami maszyn do ochrony oraz tych pomocnych w przygotowaniu stanowiska oraz zakładaniu plantacji. Z zainteresowaniem spotkało się omówieniem systemów rekomendowanych do nawadniania oraz kondycjonowani sadzonek truskawek oraz ich sadzenia.

Więcej informacji na jagodnik.pl ( po kliknieciu w tekst )

Nawożenie truskawek z firmą Yara

Nawożenie i pielęgnacja truskawek po skoszeniu liści

Wapń i krzem nie tylko dla odżywiania malin

Letnie warsztaty z Grupą Truskawkową – 31 lipca i 7 sierpnia

Ochrona truskawek na Demo Farmie

Komunikat nr XX Nawożenie i biostymulacja po zbiorach truskawek

Nawożenie i biostymulacja po zbiorach truskawek

I Nawożenie dokorzeniowe.

Odpowiednie nawożenie truskawki po zbiorach oraz optymalna stymulacja roślin są zabiegami niezbędnymi do prawidłowego uformowania pąków kwiatowych, a zatem decydują o potencjale przyszłorocznych zbiorów.

Dawki i rodzaj nawozów w nawożeniu pozbiorczym będą uzależnione od uprawianej odmiany, rodzaju posiadanej gleby, intensywności dotychczasowego nawożenia oraz sposobu postępowania z roślinami.

Głównym kryterium decydującym o wielkości zastosowanego nawożenia pozbiorczego jest kwestia usuwania liści. Plantacje po skoszeniu liści wymagają intensywnego nawożenia (głownie azotem) w celu jak najszybszego odbudowania usuniętej masy nadziemnej.

Fot. 1. Plantacje koszone wymagają intensywniejszego nawożenia azotem w celu odbudowy usuniętej masy nadziemnej

W celu uzupełnienia składników pokarmowych w glebie należy zastosować jedno z zaproponowanych rozwiązań:

1 ) NA PLANTACJACH NIE KOSZONYCH PO ZBIORZE NALEŻY WYSIAĆ:

Opcja 1) Yara Mila Complex w dawce 200 kg/ha – na glebach lekkich, ubogich w próchnicę i wymagających uzupełnienia wszystkich składników pokarmowych

lub

Opcja 2 ) saletra amonowa 75 kg na ha+ siarczanu potasu 100 kg na ha – na gleby o uregulowanym odczynie, zasobne w fosfor i mikroskładniki pokarmowe,

2) NA PLANTACJACH KOSZONYCH PO ZBIORZE NALEŻY WYSIAĆ:

Opcja 1 ) Yara Mila Complex w dawce 300 kg/ha- na glebach lekkich, ubogich w próchnicę i wymagających uzupełnienia wszystkich składników pokarmowych

lub

opcja 2) saletra amonowa 100 kg na ha +100 kg na ha siarczanu potasu – na gleby o uregulowanym odczynie, zasobne w fosfor i mikroskładniki pokarmowe,

Nawozy uzupełniające składniki pokarmowe należy wysiać jak najszybciej po zakończeniu zbiorów aby na okres formowania pąków kwiatowych (sierpień-wrzesień) rośliny były optymalnie odżywione. Opóźnienie wysiewu nawozów azotowych zwiększa również ryzyko spadku mrozoodporności roślin.

Istotną kwestią decydującą o wielkości dawek azotu w pozbiorczym nawożeniu truskawki jest ilość ściółki ze słomy pozostającej na plantacji. Słoma jest materiałem o szerokim stosunku C:N (80-100) co oznacza, iż prawidłowy przebieg procesu rozkładu mikrobiologicznego tego materiału wymaga dostarczenia azotu. Aby mikroorganizmy rozkładające słomę nie konkurowały z roślinami o azot dawkę tego składnika należy zwiększyć.

Dawki nawozów azotowych należy zwiększyć o ok. 10-20% jeżeli plantacja była ściółkowana słomą, która po zbiorach będzie zmieszana z glebą. Dawkę dodatkowego nawożenia azotowego należy uzależnić od grubości słomianej ściółki pozostającej na polu.

Fot. 2. Prawidłowy rozkład słomy pozostającej na plantacji po sezonie wymaga dostarczenia azotu.

II Dokarmianie pozakorzeniowe i biostymulacja

Po zbiorach nie można zaniechać zabiegów dokarmiania pozakorzeniowego i stymulacji, które są istotnymi czynnikami decydującym o procesie inicjacji pąków kwiatowych na przyszły rok jak i o prawidłowym przezimowaniu roślin. Bardzo ważna jest odpowiednia stymulacja, zwłaszcza po skoszeniu liści gdyż niweluje stres związany z utratą masy nadziemnej oraz pomaga roślinie powrócić do prawidłowego funkcjonowania i szybkiej odbudowy ulistnienia.

Na plantacjach nie koszonych:

– 2-krotny zabieg nawozem AminoQuelant Mg w dawce 2-3 litr na ha, w odstępach 10-14 dni celem regeneracji struktur chlorofilowych i pobudzenia fotosyntezy

Na plantacjach koszonych

– 2-3 krotny zabieg nawozem TerraSorb Complex w dawce 1,0 – 1,5 litra/ha, w odstępach 10-14 dni, począwszy od momentu pojawienia się nowego ulistnienia celem stymulacji roślin oraz minimalizacji stresu związanego z usunięciem liści.

Fot. 3. Po skoszeniu liści zabiegi dokarmiania pozakorzeniowego i biostymulacji należy wykonać po pojawieniu się ulistnienia gwarantującego skuteczne pobranie nawozu

dr hab. Zbigniew Jarosz

Katedra Uprawy i Nawożenia Roślin Ogrodniczych

Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie

Nowy produkt na szarą pleśń z jednodniową karencją

Skuteczne rozwiązania do zwalczania przędziorków i chorób truskawek

Komunikat nr XIX Zabiegi fitosanitarne po zbiorach

Zabiegi fitosanitarne po zbiorach

Koszenie liści

Koszenie liści jest jedynie zabiegiem fitosanitarnym – należy go wykonywać tylko wtedy, gdy na plantacji istnieje duża presja infekcyjna ze strony chorób grzybowych oraz wysokie zagrożenie rozwojem groźnych szkodników (np. przędziorka, roztocza truskawkowego) i gdy pozostawienie liści na roślinach będzie ograniczało efektywność zabiegów ochrony.

Fot.1 Koszenie liści truskawki po zbiorach wykonuje się tylko wtedy gdy pozostawienie ulistnienia uniemożliwia prawidłową ochronę – na zdjęciu przykład szarej pleśni u nasady ulistnienia trudny do eliminacji bez skoszenia liści.

Liście można kosić jedynie na plantacjach optymalnie odżywionych i pozostających w dobrej kondycji. Pozbawienie liści roślin niedożywionych i będących w słabej kondycji może zakłócić inicjację pąków kwiatowych na przyszły rok. Wynikiem tego jest gorsze plonowanie roślin w przyszłym sezonie wegetacyjnym.

Z fizjologicznego punktu widzenia jednoczesne usunięcie wszystkich liści jest ogromnym czynnikiem stresowym i silnie osłabia rośliny. Zabieg ten ujemnie wpływa na wielkość i jakość plonu w przyszłym sezonie.

Aby zminimalizować ujemne skutki koszenia liści należy pamiętać iż:

– koszenie liści należy wykonać bezpośrednio po zakończeniu zbiorów. Niektórzy plantatorzy koszą liście nawet przed zebraniem ostatnich owoców, co daje roślinom dodatkowe kilka dni na zbudowanie masy wegetatywnej i zawiązanie pąków na przyszły rok.

– w trakcie odbudowy ulistnienia rośliny powinny być optymalnie odżywione oraz regularnie dokarmiane pozakorzeniowo preparatami lub nawozami o właściwościach biostymulujących (np. TerraSorb Complex 1,5 l na ha), co będzie minimalizowało stres związany z utratą i odbudową masy wegetatywnej.

– tuż po skoszeniu liści należy wysiać nawozy uzupełniające składniki pokarmowe wyczerpane w trakcie sezonu – dawki nawozów powinny być o ok. 30% większe w porównaniu do nawożenia plantacji nie koszonych.

– koszenie należy wykonać na takiej wysokości aby nie uszkodzić wierzchołków koron.

– po skoszeniu liści należy zapewnić roślinom stałą optymalną wilgotność gleby, co przyspieszy odbudowę części nadziemnej roślin.

Fot. 2. Po skoszeniu liści w razie konieczności rośliny należy nawadniać, co ułatwi odbudowę ulistnienia

Kiedy nie należy kosić liści
i) na plantacjach młodych z tegorocznego sadzenia, będących w fazie formowania prawidłowej wielkości korony

Fot. 3. Rośliny młode i mające słabo rozwinięte ulistnienie nie musza być koszone

ii) plantacji nie zagęszczonych, pozostających w optymalnej zdrowotności .

Fot. 4. Jeżeli rośliny są zdrowe i nie zagęszczone liści nie należy kosić

Regulacja wielkości korony

Fot. 5. Regulacja objętości korony

Regulacja wielkości korony jest zabiegiem alternatywnym do usuwania liści. Wykonuje się go na plantacjach pozostających w optymalnej zdrowotności. Zabieg ten ma na celu poprawę równowagi miedzy nadmiernie rozrośniętą częścią nadziemną a systemem korzeniowym. Zabieg ten polega na ręcznym (lub niekiedy mechanicznym) wyłamywaniu części nadmiernie rozrośniętej korony, w trakcie którego usuwa się od ¼ do połowy jej wielkości. Regulacja objętości korony, w porównaniu do tradycyjnego koszenia liści, jest zabiegiem zdecydowanie korzystniejszym, gdyż nie powoduje tak głębokiego stresu u roślin. Regulacja wielkości korony ma głównie na celu modyfikację warunków do inicjacji pąków kwiatowych a tym samym korzystnie wpływa na wielkość owoców w przyszłym sezonie.

Fot. 6. Rośliny przed regulacją wielkości korony

Fot. 7. Te same rośliny po ręcznym usunięciu części korony

dr hab. Zbigniew Jarosz

Katedra Uprawy i Nawożenia Roślin Ogrodniczych

Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie

Komunikat nr XVIII Uwaga na zapowiadane upały

Komunikat dla Grupy Truskawkowej

Numer XVIII z dnia 23 czerwca 2016

Uwaga na zapowiadane upały

Prognozy pogody na nadchodzące kilkanaście dni wskazują na możliwość wystąpienia na przeważającym obszarze Polski temperatur przekraczających 30⁰C. W takich warunkach temperatura działająca na liście roślin będzie dochodziła do 50⁰C. Warunki te będą powodowały wystąpienie stresu termicznego, związanego z przegrzaniem wewnątrzkomórkowym oraz stresu świetlnego (solarnego) związany z intensywną operacją słońca. Na plantacjach pozbawionych możliwości nawadniania lub z mało wydolnym systemem nawadniania dodatkowo uwidoczni się stres związany z niedoborem wody (fot. 1).

Fot.1. Niedobór wilgoci w ryzosferze pogłębi stres związany z wysokimi temperaturami

Nawadnianie:

Na plantacjach towarowych owoców deserowych nie można dopuścić nawet do krótkotrwałego więdnięcia roślin gdyż stan taki odbija się drastycznym spadkiem wydajności plonotwórczej jak również gwałtownym pogorszeniem jakości i trwałości owoców.

Fot.2. Nawet krótkotrwałe więdnięcie roślin odbija się drastycznym spadkiem produktywności oraz pogorszeniem parametrów jakości owoców

W okresach przedłużającego się niedoboru wilgoci w glebie lub w przypadku wahań uwilgotnienia ryzosfery może dochodzić do uszkodzenia blaszki liściowej w wyniku odwodnienia, co się objawia nekrotycznym zamieraniem blaszki liściowej (fot. 3).

W trakcie upałów zjawisko zasychania blaszki liściowej może pojawiać się nawet u roślin regularnie podlewanych i jest objawem niedostatecznej regeneracji wiązek przewodzących szyjki korzeniowej, uszkodzonych przez zimowe mrozy. Łatwo się o tym przekonać wykopując roślinę i robiąc przekrój przez szyjkę korzeniową (fot. 4)

Fot. 3. Nekrotyczne zamieranie blaszki liściowej postępujące od brzegów jest objawem niedostatecznej regeneracji uszkodzeń mrozowych wiązek przewodzących wodę i składniki pokarmowe

Fot. 4. Zbrunatnienie szyjki korzeniowej u roślin rosnących na plantacjach nawadnianych – objaw niedostatecznej regeneracji wiązek przewodzących

Przy temperaturze dochodzącej w dzień do 35 ºC a nocą sięgającej 20 ºC dobowa ewapotranspiracja, czyli ubytek wody spowodowany parowaniem z gleby i wytranspirowaniem przez rośliny, może wynosić nawet 4-5 mm. Ilość wody stosowanej do nawadniania plantacji powinna zatem uzupełniać te straty jednak z uwzględnieniem rodzaju gleby (zawartość próchnicy, części spławianych) i sytemu uprawy. W przybliżeniu jednorazowa dawka polewowa powinna wynosić 20-35 metrów sześciennych wody na hektar. Częstotliwość nawadniania należy również dopasować do specyfiki posiadanej gleby tak, aby utrzymać optymalną wilgotność ryzosfery a jednocześnie nie doprowadzić do „zalania” systemu korzeniowego. Aby prawidłowo ocenić potrzebę nawadnia można nabyć miernik wilgotności gleby, który umożliwi prawidłowe zarządzanie nawadnianiem (fot. 5).

W okresie intensywnego nawadniana plantacji należy wprowadzić do ryzosfery kolejną dawkę preparatu humusowego H 850WG (2-3 kg na hektar z 15000-20000 litrów wody). Kwasy humusowe poprawiają właściwości sorpcyjne gleby oraz jej zdolność retencji wody a zatem pozwolą roślinom lepiej przetrwać okresy upałów.

Fot. 5. Przenośny miernik wilgotności gleby pozwala prawidłowo ocenić potrzebę nawadniania

Zabiegi ograniczające transpirację i zmniejszające stres

Przygotowując rośliny na nadejście fali wysokich temperatur należy wykonać zabieg nawozem wapniowo krzemowym Barier Si+Ca w dawce 1,0-2,0 litr na ha.

Działanie tego nawozu w okresie nadchodzących upałów będzie dwukierunkowe: na owocach warstwa krzemionki zmniejszy istotnie ryzyko wystąpienia oparzeń słonecznych a na liściach ograniczy transpirację, ułatwiając tym samym roślinom przetrwanie okresu krytycznych temperatur. Po oprysku nawozem Barrier Si –Ca na liściach tworzy się ochronna warstwa krzemowo- wapniowa widoczna gołym okiem jako delikatny jasnoszary nalot, który z czasem wbudowuje się w warstwę woskową. Zabiegi nawozem Barier Si-Ca najlepiej jest wykonywać regularnie co 6-7 dni aby pokryć nowo wyrastające liście.

W okresie upałów, gdy temperatura powietrza w dzień przekracza 30ºC (w słońcu dochodząc do 50º), a wilgotność często nie przekracza 20% należy ograniczyć do minimum liczbę zabiegów dokarmiania pozakorzeniowego gdyż grozi to fitotoksycznym uszkodzeniem blaszki liściowej (fot. 6).

Fot. 6. Uszkodzenie blaszki liściowej w wyniku dokarmiania pozakorzeniowego wykonanego w zbyt wysokiej temperaturze i przy małej wilgotności powietrza

Gdy tylko temperatury obniżą się do poziomu umożliwiającego wykonanie zabiegów dokarmiania pozakorzeniowego (poniżej 25ºC) rośliny należy wzmocnić stosując zabieg:

– Mocznik 2,0 kg na 1000 litr wody + AminoQuelant Ca 2,0 l na ha

Zastosowanie nawozu uzupełniającego wapń po przejściu fali upałów jest jak najbardziej wskazane gdyż w okresach wysokich temperatur rośliny mają problem z prawidłowym pobieraniem i dystrybucją tego ważnego składnika pokarmowego

W przypadku konieczności zintensyfikowania wydajności fotosyntezy po kolejnych 6-7 dniach można wykonać dokarmianie pozakorzeniowe:

– Mocznik 2,0 kg na 1000 litr wody + AminoQuelant Mg 2,0 litry na ha

Dr hab. Zbigniew Jarosz

Katedra Uprawy i Nawożenia

Roślin Ogrodniczych

Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie

Komunikat nr XVII Wzmacnianie odporności mechanicznej owoców

Komunikat dla Grupy Truskawkowej

Numer XVII z dnia 6 czerwca 2016

Wzmacnianie odporności mechanicznej owoców

Słaba wytrzymałość mechaniczna owoców na transport i przechowywanie jest pochodną nadmiernego nawożenia azotem oraz niewłaściwego odżywienia roślin wapniem i potasem (fot. 1-2). Aby poprawić parametry wytrzymałości mechanicznej owoców należy w trakcie zbiorów stosować regularne dokarmiane pozakorzeniowe wapniem i krzemem oraz zoptymalizować nawożenie dokorzeniowe potasem.

Fot. 1. Odgniecenia powstałe na owocach podczas zbioru i transportu są wynikiem nadmiernego nawożenia azotem oraz niewłaściwego zaopatrzenia roślin w wapń.

Fot. 2. Regularne dokarmianie pozakorzeniowe wapniem i krzemem w trakcie zbiorów zmniejsza podatność owoców na oparzenia słoneczne.

Wzmacnianie odporności mechanicznej owoców poprzez dokarmianie pozakorzeniowe

Pierwiastkami poprawiającymi wytrzymałość mechaniczną owoców są głównie wapń oraz krzem.

Wapń– pierwiastek łączy struktury ligninowe w ścianie komórkowej dzięki czemu ściana komórkowa jest grubsza, twardsza oraz bardziej elastyczna. Owoce prawidłowo zaopatrzone w wapń są odporniejsze na transport i przechowywanie.

Dokarmianie pozakorzeniowe wapniem w trakcie zbiorów:

– Biocal w dawce 1,0 litr na ha co 5-7 dni– gdy rośliny są prawidłowo odżywione azotem i nie wymagają jednoczesnego stymulowania wzrostu,

– AminoQuelant Ca w dawce 2,0 litr na ha co 7-10 dni– w przypadku koniczności uzupełnienia wapnia oraz jednoczesnego zasymulowania rozwoju wegetatywnego

Krzem– pierwiastek wzmacniający odporność mechaniczną owoców oraz odporność roślin na czynniki stresowe, choroby i szkodniki. Po zastosowaniu w formie oprysku na roślinie wytwarza na powierzchni roślin warstwę krzemionki która mechanicznie wzmacnia ścianę komórkową owoców i liści.

Dokarmianie pozakorzeniowe krzemem w trakcie zbiorów:

– Barrier Si-Ca w dawce 1,5-2,0 litr na ha co 5-7 dni– gdy owoce mają słabą odporność mechaniczną i wymagają natychmiastowego wzmocnienia skórki. Nawóz Barrier jest unikalnym połączeniem krzemu w formie ortokrzemianów oraz wapnia, co zwiększa efektywność wzmacniającą nawozu.

Zabiegi wzmacniające odporność mechaniczną owoców nawozami wnoszącymi wapń i krzem najlepiej jest prowadzić regularnie w okresie całych zbiorów co 5-7 dni dobierając nawóz do aktualnych potrzeb na plantacji. Nawozów wapniowych i krzemowych najlepiej jest nie mieszać z innymi nawozami (zwłaszcza siarczanowymi i fosforowymi). Przed zmieszaniem nawozu wapniowego lub zawierającego krzem ze środkiem ochrony roślin zawsze należy sprawdzić u producenta lub dystrybutora możliwość wykonania takiego połączenia.

Wzmacnianie odporności mechanicznej owoców poprzez fertygację

Fertygacja, czyli podawanie roślinom nawozów wraz z podlewaniem, jest najefektywniejszym sposobem uzupełniania składników pokarmowych w trakcie zbiorów. Stosując fertygację należy regularnie wprowadzać do ryzosfery wapń w formie saletry wapniowej w dawce uwzględniającej aktualny stan odżywienia roślin azotem, przykładowo:

– YaraLiva Calcinit od 10 do 20 kg tygodniowo na hektar z dawką wody od 10000 do 20000 litrów na hektar w zależności od aktualnej wilgotności gleby

Saletra wapniowa jest nawozem azotowym i jej stosowanie powinno być zawsze bilansowane na podstawie sumarycznych dawek azotu wnoszonych do ryzosfery w trakcie sezonu. Nadmierne dawki saletry wapniowej mogą doprowadzić do przeazotowania roślin. Stosowanie dokorzeniowe saletry wapniowej nie zawsze zwalnia z konieczności pozakorzeniowego dostarczania wapnia.

Poprawa odżywienia roślin potasem.

Potas to pierwiastek zwiększający turgor komórek i regulujący transpirację. Optymalne zaopatrzenie roślin w ten makroskładnik w okresie owocowania poprawia jędrność, smak i wybarwienie owoców. Potas najlepiej jest uzupełniać poprzez nawożenie dokorzeniowe (posypowe lub w formie fertygacji) gdyż dokarmianie pozakorzeniowe nawozami potasowymi niepotrzebnie naraża liście na uszkodzenia związane z fitotoksycznością. Nawożenie potasem w formie fertygacji należy dopasować do aktualnych potrzeb na danej plantacji, stosując przykładowo:

– Kristalon „pomarańczowy” (wysokopotasowy) w dawce od 10 do 20 kg tygodniowo na hektar z dawką wody od 10000 do 20000 litrów na hektar w zależności od aktualnej wilgotności gleby

Stosując fertygację w układzie jednodozownikowym (np. inżektor) saletrę wapniową należy stosować pod rośliny na przemian z nawozami zawierającymi siarczany oraz fosforany, za każdym razem przepłukując instalację nawodnieniową wodą aby nie doszło do wytrącania nierozpuszczalnych związków wapniowo-siarczanowych oraz wapniowo-fosforanowych.

Dr hab. Zbigniew Jarosz

Katedra Uprawy i Nawożenia Roślin Ogrodniczych

Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie

Fertygacja w uprawie truskawek. Stosowanie kwasów humusowych i aminokwasów

Informacja branżowa. W pełni sezonu truskawkowego.

Informacjie od firmy Nufarm Polska

W pełni sezonu truskawkowego.

Stoimy na starcie głównego sezonu truskawkowego w Polsce, który przypada na czerwic i lipiec. Wczesne odmiany typu ‘Flair’ czy ‘Alba’ z powodzeniem są już sprzedawane, gdyż początek ich owocowania przypada na maj. Odmiany typu ‘Elsanta’, ‘Polka’ czy coraz bardziej popularne ‘Elegance’ i ‘Florence’, ‘Roxsana’, ‘Marmolada-Onebor’ są w pełni wegetacji a ich owoce zaczynają nabierać właściwej barwy i kształtu. Każda z tych odmian jest w innym stopniu wrażliwa na najgroźniejszego patogena Botrytis cinerea grzyba wywołującego szarą pleśń.

W ostatnich dniach obserwujemy bardzo sprzyjające warunki do rozwoju szarej pleśni. Wysoka temperatura, pomiędzy 20-25 stop. C oraz lokalne deszcze sprzyjają rozmnażaniu grzyba oraz jego infekcją na otwartych w pełni kwiatach odmian takich jak np. ‘ Florence’.

Dodatkowo mocno już rozbudowane truskawki, na których można zaobserwować kwiaty, zielone owoce jak również owoce nadające się do konsumpcji skłaniają plantatorów do rozważań czym bezpiecznie i skutecznie chronić plantację truskawek przed szarą pleśnią?

Szara pleśń na owocach.

Pełnia wegetacji w uprawie truskawek..

Producenci będąc na tym etapie uprawy muszą w szczególności dobierać w ten sposób ochronę aby była ona bezpieczna dla konsumentów ostatecznych. Kolejny istotny element to przemienność w stosowaniu substancji aktywnych tak aby nie dopuścić do uodpornienia się patogenu.

Biorąc pod uwagę te elementy, zabiegiem który powinien być zastosowany jest oprysk preparatem Prolectus 50 WG. Dawka 1,2kg na ha gwarantuje skuteczność co w swoich badaniach opisuje dr inż. Maria Buczek, z Sadowniczego Zakładu Doświadczalnego Instytutu Ogrodnictwa w Brzeznej. Natomiast nowa substancja aktywna fenpyrazamina jest idealnym rozwiązaniem aby chroniąc truskawki stosować strategię antyodpornościową jak również przełamywać istniejące już odporności na tradycyjne, stosowane przez wiele lat środki ochrony roślin.

Jednodniowy okres karencji pozwala mieć całkowitą pewność, że ostateczny konsument jest bezpieczny. Preparat nie zmienia smaku i aromatu owoców przez co serwowane truskawki są smaczne i zdrowe.

Jak zwalczać szarą pleśń w uprawie truskawki prezentujemy w poniższym filmie.

https://www.youtube.com/watch?v=KMTiS4rhMyQ

Agnieszka Ptaszek Nufarm Polska

Skuteczne zwalczanie szarej pleśni w truskawkach

Komunikat nr XVI Biostymulacja ryzosfery

Komunikat dla Grupy Truskawkowej

Numer XVI z dnia 27 maja 2016

Biostymulacja ryzosfery

Przyczyny uszkodzenia systemu korzeniowego

Na plantacjach silnie uszkodzonych przez zimowe mrozy nie wszystkie rośliny prawidłowo zregenerowały przemrożenia szyjki korzeniowej i systemu korzeniowego. Objawami problemów z prawidłowym pobieraniem i transportem wody są punktowe więdnięcia roślin, nasilające się w upalną pogodę oraz w okresach niedoboru naturalnych opadów atmosferycznych (fot. 1). Po przekrojeniu szyjki korzeniowej takiej rośliny nie widać objawów rozwoju Phytophtora sp. a jedynie słabo zregenerowaną tkankę uszkodzoną przez mróz (fot. 2)

Fot. 1. Miejscowe więdnięcie roślin może być objawem słabej regeneracji uszkodzeń mrozowych powstałych zimą

Fot. 2. Słabo zregenerowane uszkodzenia mrozowe na szyjce korzeniowej odm. Malwina

Objawem niewłaściwej regeneracji uszkodzeń mrozowych szyjki korzeniowej jest również słabe wyrastanie i przedwczesne dojrzewanie owoców (fot. 3). Owoce na takich plantacjach mają odcień ciemnobrunatny, są kwaśne i pozbawione aromatu charakterystycznego dla truskawki. Słaba regeneracja uszkodzeń mrozowych najczęściej dotyczy plantacji odmian wczesnych i dodatkowo przyspieszanych, które miały zbyt mało czasu na prawidłową odbudowę uszkodzonych tkanek przewodzących.

Słaba regeneracja uszkodzeń mrozowych jest również charakterystyczna dla plantacji nadmiernie nawożonych azotem, o czym wielokrotnie ostrzegałem podczas prowadzonych prelekcji i szkoleń.

Fot. 3. Na roślinach słabo zregenerowanych po zimowych mrozach owoce są drobne i niesmaczne oraz przedwcześnie dojrzewają

W przypadku ryzyka niewystarczającej regeneracji uszkodzeń mrozowych konieczne jest zastosowanie biostymulacji ryzosfery, mająca na celu usprawnienie działania systemu korzeniowego poprzez poprawę parametrów fizykochemicznych gleby oraz poprzez pobudzenie życia glebowego.

Biostymulacja ryzosfery poprzez zastosowanie preparatu humusowego H 850 WG (w dawce 2-3 kg na ha) oraz ewentualne zastosowanie preparatu TerraSorb Radicular zawierającego aminokwasy dokorzeniowe (w dawce 10-15 litr na ha) jest również wskazana w okresie dorastania owoców oraz zbiorów, szczególnie na odmianach o słabszym systemie korzeniowym oraz przy silnym obłożeniu roślin owocami (fot. 4).

Fot. 4. Przy silnym obłożeniu roślin owocami biostymulacja ryzosfery wydaje się niezbędnym elementem agrotechniki istotnie poprawiającym tempo wyrastania owoców

Stosowanie preparatu humusowego H 850 WG

Kwasy humusowe poprawiają właściwości sorpcyjne gleby oraz jej zdolność retencji wody. Najnowsze badania naukowe wskazują również, iż zastosowanie kwasów humusowych usprawnia pobieranie niektórych jonów (np. wapnia) oraz stymuluje funkcjonowanie systemu korzeniowego. W bieżącej fazie rozwojowej roślin preparat humusowy H 850 WG najlepiej jest wprowadzić do gleby poprzez fertygację stosując 2-3 kg z 15000-20000 litrów wody na hektar. Plantatorzy nie dysponujący fertygacją mogą wprowadzić kwasy humusowe poprzez podlewanie stosując 1 kg preparatu na 1000 litr wody. Preparat H 850 WG najlepiej jest stosować regularnie co 14 dni- przynajmniej do końca zbiorów.

Kwasy humusowe są związkami organicznymi a zatem ich prawidłowe rozpuszczenie wymaga nieco uwagi. Źle rozpuszczony kwas humusowy może powodować zaczopowanie filtrów (fot. 5):

Fot. 5. Filtr dyskowy systemu fertygacji zaczopowany w wyniku dozowania preparatu humusowego niewłaściwie rozpuszczonego w wodzie

Aby preparaty humusowe zastosować prawidłowo należy pamiętać iż:

– nie należy wsypywać preparatu humusowego bezpośrednio do zbiornika z wcześniej rozpuszczonymi nawozami gdyż utrudnia to ich rozpuszczenie,

– do rozpuszczania kwasów humusowych najlepiej użyć wody miękkiej (np. deszczowej) o temperaturze zbliżonej do temperatury otoczenia lub wody lekko podgrzanej (do temp. 40-50 ºC),

– preparat humusowy należy wsypywać do pojemnika z wodą, partiami stale wolno mieszając roztwór w ilości ok. 1 kg na 10 litr wody.

– po dokładnym rozpuszczeniu kwas humusowy można wlać do pożywki z nawozem wieloskładnikowym,

– nie należy mieszać rozpuszczonego kwasu humusowego z preparatami chemicznymi zawierającymi fosetyl glinu (np. Aliette 80 WG, Arietta 80 WG) ani z fosforynami gdyż istnieje ryzyko wytrącenia się rozpuszczonego kwasu humusowego i przejścia w formy nierozpuszczalne (fot. 6).

Fot. 6. Agregatownie rozpuszczonego kwasu humusowego po zmieszaniu z fosetylem glinu

Stosowanie preparatu TerraSorb Radicular wraz z fertygacją

Preparat aminokwasowy TerraSorb Radicular intensyfikuje glebowe procesy mikrobiologiczne, co stymuluje funkcjonowanie systemu korzeniowego a tym samym poprawia warunki rozwoju roślin. Preparat ten należy stosować w dawce 10-15 litr na ha co 10-14 dni. Można go stosować wraz z podlewaniem lub fertygacją łącząc z nawozem wieloskładnikowym – po zastosowaniu takiej mieszanki instalację należy przepłukać wodą w dawce 2000-3000 litrów na ha. Zastosowanie preparatu TerraSorb Radicular jest szczególnie polecane w okresach krytycznych dla rośliny – intensywny wzrost owoców, złe warunki pogodowe, uszkodzenie roślin przez herbicydy.

Dr hab. Zbigniew Jarosz

Katedra Uprawy i Nawożenia Roślin Ogrodniczych

Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie

Informacja branżowa. Frupica 440 SC zwiększa zdolność przechowalniczą truskawki

Frupica 440 SC zwiększa zdolność przechowalniczą truskawki

Informacje od firmy Sumi Agro Poland

Szara pleśń to choroba, która występuje na wielu roślinach uprawnych, w tym także na truskawce. Do infekcji dochodzi najczęściej w warunkach wysokiej wilgotności (opady, rosa), oraz w temperaturze powyżej 18°C.

Patogen – biologia i rozwój

W czasie kwitnienia truskawki aura bardzo często sprzyja infekcji roślin przez grzyb Botrytis cinerea, sprawcę szarej pleśni. W sprzyjających warunkach patogen może doprowadzić do utraty nawet 80% plonów. B. cinerea poraża wszystkie nadziemne organy rośliny. Zainfekowane pąki kwiatowe brunatnieją i zamierają, zawiązki owoców pokrywają się brunatnymi plamami, zaś same owoce gniją. Objawami szarej pleśni są ciemne, gnilne plamy umiejscowione na kwiatach, ogonkach liściowych, szypułkach owoców i na owocach w różnych fazach ich rozwoju. Porażone organy pokrywają się puszystym, szarym nalotem trzonków i zarodników konidialnych. Patogen rozprzestrzenia się głównie przez zarodniki, w mniejszym stopniu przez grzybnię.

Skuteczna substancja czynna

Coraz większym problemem jest odporność, jaką wykazuje sprawca na coraz większą liczbę substancji czynnych środków ochrony roślin. Dlatego specjaliści firmy Sumi Agro Poland proponują do walki z tą chorobą fungicyd Frupica 440 SC, który zawiera mepanipirym − nową, wyjątkowo skuteczną substancję czynną, na którą nie stwierdzono do tej pory odporności patogenu. Mepanipirym jest inhibitorem biosyntezy metioniny, hamuje nie tylko kiełkowanie zarodników B. cinerea, ale też strzępki rostkowej, jak również rozwój grzybni. Działanie tej substancji czynnej ogranicza wydzielanie przez sprawcę celulazy, pektynazy i ketanazy – enzymów, które „wychwytują” aminokwasy i glukozę oraz niszczą ściany komórkowe tkanek gospodarza.

Badania potwierdzają

W Instytucie Ogrodnictwa w Skierniewicach już od kilku lat prowadzone są badania dotyczące skuteczności działania fungicydu, jego wpływu na plonowanie roślin oraz jakość pozbiorczą i trwałość przechowalniczą owoców. Eksperymenty prowadzone przez dr hab. Beatę Meszkę wykazały, że dobre działanie fungicydu uwidacznia się także w latach silnej epidemii choroby. Wyniki ubiegłorocznych doświadczeń wskazują, że stosowanie środka Frupica 440 SC w okresie poprzedzającym zbiór skutkuje zwyżką plonu wynoszącą prawie 65% w porównaniu do kontroli. Większy plon owoców roślin potraktowanych w okresie przedzbiorczym fungicydem Frupica 440 SC odnotowano także w porównaniu do plonu roślin chronionych środkami bazującymi na innych substancjach czynnych, jak trifloksystrobina i fluopyram, cyprodynil i fludioksonil oraz fenpyrazamina. Uzyskane wyniki potwierdziły pozytywny wpływ fungicydu zarówno na jakość pozbiorczą, jak i trwałość przechowalniczą owoców.

Zasady stosowania

Frupica 440 SC charakteryzuje się krótką karencją, wynoszącą 3 dni, dlatego może być stosowana krótko przed zbiorem owoców. Środek nie powoduje objawów fitotoksyczności na roślinach. Frupica 440 SC jest produktem nie zagrażającym bezpieczeństwu owadów zapylających i pożytecznych. Dzięki temu może być aplikowana przez cały okres kwitnienia roślin. Warto pamiętać, że to właśnie kwiaty są najbardziej wrażliwe na infekcję, dlatego wykonywanie zabiegów w tym właśnie okresie skutecznie ogranicza możliwość porażenia roślin przez patogena. Zaleca się wykonanie opryskiwania w okresie poprzedzającym zbiór owoców. Ze względu na ryzyko selekcji form odpornych w sezonie można wykonać maksymalnie 2 aplikacje w dawce 0,7 l/ha, przemiennie z fungicydami należącymi do innych grup chemicznych.

Pozytywny efekt

Jak wykazały doświadczenia Frupica 440 SC ogranicza również występowanie objawów innych chorób powodowanych przez patogeny grzybowe − mączniaka prawdziwego i antraknozy w uprawie truskawki. Badania dr hab. B. Meszki wykazały również, że aplikacje środka Frupica 440 SC ograniczają porażenie owoców przez grzyb Rhizopus sp., sprawcę mokrej zgnilizny truskawek, chorobę której objawy najczęściej występują w trakcie przechowywania i transportowania owoców. Dzięki temu trwałość przechowalnicza owoców z plantacji traktowanych środkiem Frupica 440 SC jest znacznie wyższa w porównaniu do owoców pochodzących z roślin kontrolnych.

Zestawienie wyników badań dotyczących jakości pozbiorczej i trwałości przechowalniczej owoców truskawki

Polon owoców truskawki odmiany ‘Florence’. Doświadczenie przeprowadzone przez naukowców z Instytutu Ogrodnictwa, na poletkach w miejscowości Wilcze Średnie k. Grójca w 2015 r. Fungicydy aplikowano w następujących terminach: 27.05, 02.06, 08.06, 18.06.

Fungicyd/substancja czynna (dawka)	Średni plon owoców w kg/poletko
Fungicyd/substancja czynna (dawka)	I zbiór	II zbiór	III zbiór	Razem
Frupica 440 SC (0,7 l/ha)	3,0 ab	7,7 c	4,2 a	14,9
trifloksystrobina + fluopyram (0,8 l/ha)	3,5 ab	6,2 b	4,3 a	14,0
cyprodynil + fludioksonil (0,8 kg/ha)	3,8 ab	6,0 b	4,6 a	14,4
fenpyrazamina (1,2 kg/ha)	4,7 b	5,6 ab	5,1 a	15,4

Polon owoców truskawki odmiany ‘Roxana’. Doświadczenie przeprowadzone przez naukowców z Instytutu Ogrodnictwa, na poletkach w miejscowości Karsznice k. Łowicza w 2015 r. Fungicydy aplikowano w następujących terminach: 07.05, 12.05, 19.05, 26.05.

Fungicyd/substancja czynna (dawka)	Średni plon owoców w kg/poletko
Fungicyd/substancja czynna (dawka)	I zbiór	II zbiór	III zbiór	Razem
Frupica 440 SC (0,7 l/ha)	2,6 a	8,6 a	4,0 ab	15,2
trifloksystrobina + fluopyram (0,8 l/ha)	2,3 a	8,0 a	2,9 a	13,2
cyprodynil + fludioksonil (0,8 kg/ha)	2,4 a	6,7 a	3,5 ab	12,6
fenpyrazamina (1,2 kg/ha)	2,1 a	8,2 a	4,3 ab	14,6

Wyniki przeprowadzonych doświadczeń udowadniają pozytywny wpływ stosowania fungicydu Frupica 440 SC na jakość pozbiorczą i trwałość przechowalniczą owoców truskawki

Zbigniew Dąbrowski

Sumi Agro Poland

Komunikat nr XV Umiar i rozwaga w dokarmianiu poza korzeniowym i biostymulacji

Komunikat dla Grupy Truskawkowej

Numer XV z dnia 15 maja 2016

Umiar i rozwaga w dokarmianiu pozakorzeniowym i biostymulacji

Skutki zbyt intensywnego dokarmiania pozakorzeniowego

Dokarmianie pozakorzeniowe, czyli dostarczanie roślinom substancji pokarmowych na części nadziemne w formie oprysku jest tylko formą uzupełnienia podstawowego nawożenia dokorzeniowego i w żadnym wypadku nie może zastąpić prawidłowej agrotechniki.

Próby zastąpienia nawożenia podstawowego poprzez dokarmianie pozakorzeniowe kończą się najczęściej poważnym uszkodzeniem blaszki liściowej odpowiadającej za produktywność roślin (fot. 1). Fitotoksyczne uszkodzenie blaszki liściowej może być powodem drastycznego spadku wielkości plonu (nawet o połowę), jak również istotnie pogarszać jego jakość.

Fot. 1. Uszkodzenie blaszki liściowej truskawki przez zastosowanie oprysku o nadmiernym stężeniu cieczy roboczej

Kiedy dokarmianie pozakorzeniowe jest uzasadnione:

1) w sytuacji uszkodzenia systemu korzeniowego lub wiązek przewodzących składniki pokarmowe – np. przemrożenia, uszkodzenia herbicydowe,

2) w sytuacjach problemów z pobraniem składnika pokarmowego- np. susza, niewłaściwy odczyn gleby,

3) w sytuacjach problemów z alokacją składnika pokarmowego- np. dokarmianie pozakorzeniowe wapniem w okresie dojrzewania owoców

Aby zminimalizować ryzyko fitotoksyczności cieczy roboczej naniesionej w oprysku należy:

stężenie cieczy roboczej dobrać do fazy rozwojowej roślin i warunków pogodowych- na roślinach młodych fitotoksyczne uszkodzenia blaszki liściowej może spowodować nawet 0,3% roztwór niektórych nawozów,

dokarmianie wykonywać unikając pełnego nasłonecznienia (wieczorem, nocą) oraz niskiej wilgotności powietrza – w pełnym nasłonecznieniu i wysokiej temperaturze woda z oprysku gwałtownie odparowuje a agrochemikalia pozostające na blaszce stają się silnie fitotoksyczne,

unikać zbyt częstego dokarmiania powodującego kumulację naniesionych agrochemikaliów na blaszce liściowej- szczególnie w przypadku dostarczania roślinom pierwiastków lub preparatów wolniej wchłanianych np. aniony, siarka zawiesinowa

unikać łączenia ze sobą kilku agrochemikaliów – łączne zastosowanie w dokarmianiu pozakorzeniowym nawozów i środków ochrony roślin może zmniejszać skuteczność ochrony oraz istotnie zwiększa ryzyko wystąpienia fitotoksyczności,

Biorąc pod uwagę tempo pobierania składników pokarmowych przez blaszkę liściową (tab. 1) bezpieczna odstęp pomiędzy kolejnymi zabiegami dokarmiania pozakorzeniowego powinien wynosić kilka dni (6-7). Częstsze wykonywanie zabiegów dokarmiania, szczególnie w połączeniu z zabiegami ochrony chemicznej roślin, stwarza ryzyko fitotoksycznego uszkodzenia blaszki liściowej.

Tabela. 1. Przybliżony czas pobierania składników pokarmowych przez blaszkę liściową w optymalnych warunkach pogodowych (według różnych autorów)

Jeżeli składniki pokarmowe zostały uzupełnione w glebie do zawartości optymalnych oraz są spełnione wszystkie wymogi decydujące o ich pobraniu i alokacji (np. optymalny odczyn, wilgotność, zdrowotność roślin) nie ma potrzeby dokarmiania pozakorzeniowego !!!!

Nadmierna biostymulacja roślin

Fot. 2. Zdeformowany owoc odmiany ‘Marmolada-Oneror’ w skutek nadmiernej biostymulacji.

Stosowanie preparatów i nawozów o właściwościach biostymulujących jest celowe tylko w sytuacjach powodujących u roślin silny stres: długotrwałe chłody, okresowe przymrozki, uszkodzenie w wyniku gradobicia, uszkodzenia w wyniku niewłaściwego zastosowania herbicydów.

Po przejściu czynnika stresowego kontynuacja zabiegów biostymulujących jest niecelowa a w niektórych przypadkach może być nawet szkodliwa. Szczególnie dotyczy to łącznego stosowania kilku preparatów o właściwościach biostymulujących.

Regularne stosowanie nawozów lub preparatów o właściwościach stymulujących powoduje powstanie u roślin swoistego „efektu przyzwyczajenia”. Roślina zaczyna traktować dostarczane regularnie substancje i preparaty stymulujące jako standardowy element agrotechniki co powoduje, iż w sytuacjach silnego stresu efektywność zabiegów stymulujących spada.

Należy pamiętać, iż efektywność zabiegów biostymulujących jest tym większa im gorsze są warunki powodujące konieczność zastosowania stymulacji. Jeżeli stosowana agrotechnika oraz panujące warunki pogodowe są optymalne to efektywność zabiegów biostymulujących jest niedostrzegalna.

Ponadto należy zdawać sobie sprawę, iż większość preparatów i nawozów o właściwościach stymulujących pobudza wzrost i rozwój wegetatywny roślin. Nadmierna biostymulacja łatwo powoduje zakłócenie optymalnej równowagi generatywno-wegetatywnej.

Fot. 3. Efekt nadmiernej stymulacji truskawek, przy użyciu różnych preparatów o działaniu biostymulującym.

Zachęcam do obejrzenia filmu BIOSTYMULATORY TO NIE ZABAWKI

http://bioagris.pl/filmy-warzywniczo-sadownicze/jagodniki/C4-3ONj7dS8/273/

Dr hab. Zbigniew Jarosz

Katedra Uprawy i Nawożenia Roślin Ogrodniczych

Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie

Informacja branżowa, PROLECTUS 50 WG

PROLECTUS 50 WG w ochronie truskawki przed szarą pleśnią. Informacje od firmy NuFarm Polska

Truskawka jest jednym z najbardziej rozpowszechnionych gatunków roślin jagodowych zarówno w Polsce, jak i na świecie. Jej walory jakościowe; smak i aromat oraz wysoka wartość odżywcza i dietetyczna przyczyniły się do wzrostu zainteresowania konsumentów tymi delikatesowymi owocami, a w związku z tym wzrostem powierzchni uprawy tego gatunku. Do uprawy wprowadzane są nowe odmiany, o zróżnicowanej podatności na najważniejsze choroby grzybowe. Obok produkcji owoców do przetwórstwa rośnie zainteresowanie produkcją wysokiej jakości owoców deserowych oraz poprawą wysokości uzyskiwanych plonów poprzez wprowadzanie nowych technologii produkcji oraz optymalizację prowadzonej ochrony. Rośliny truskawki zarówno w uprawie tradycyjnej tj. gruntowej, jak i w innych technologiach produkcji narażone są w mniejszym lub większym stopniu na wiele groźnych chorób grzybowych, w zależności od panujących warunków; temperatury, wilgotności, opadów oraz presji chorób i odporności uprawianych odmian na te choroby. Najgroźniejszymi chorobami grzybowymi truskawki są Szara pleśń (Botrytis cinerea), Mączniak prawdziwy (Spharotheca macularis) oraz Biała plamistość liści truskawki (Mycospharella Fragariae).

Szara pleśń (Botrytis cinerea) jest najgroźniejszą chorobą grzybową truskawki w uprawie tradycyjnej, gruntowej, ze względu na panujące warunki i wpływ opadów. Poraża ona wszystkie części nadziemne roślin, ale najgroźniejsze są infekcje kwiatów, z których grzyb przerasta do owoców i przyczynia się do ich masowego gnicia. W sprzyjających warunkach temperatury (15 – 25^oC), przy dużej ilości opadów grzyb ten może przyczynić się do wysokich strat w plonie.

W 2014 roku w Sadowniczym Zakładzie Doświadczalnym Instytutu Ogrodnictwa w Brzeznej prowadzono badania skuteczności preparatu Prolectus 50WG w zwalczaniu szarej pleśni w uprawie truskawek. Doświadczenie prowadzono na plantacji truskawki odmiany ‘Elsanta’, założonej wiosną 2013 roku, na glebie klasy IVa, glinie średniej o pH 6,0, na południowo-zachodnim skłonie. Rośliny były posadzone w rozstawie 0,25 m x 1,0 m (40000 roślin/ ha). Doświadczenie założono zgodnie z zaleceniami metodyki; metodą losowanych bloków, w czterech powtórzeniach, 7 kombinacji (Tabela 1).

Prolectus 50 WG jest nowym środkiem grzybobójczym na rynku polskim, zawierającym substancję czynną fenpyrazaminę (związek z grupy pyrazoli – 500 g/kg). Jest koncentratem w formie granul do sporządzania zawiesiny wodnej, o działaniu wgłębnym i powierzchniowym, do stosowania zapobiegawczego i interwencyjnego w zwalczaniu chorób grzybowych roślin sadowniczych i warzywnych (truskawka, brzoskwinia, nektaryna, pomidor, bakłażan, papryka, cukinia i inne warzywa dyniowate o jadalnej skórce).

Tabela 1. Kombinacje i zastosowane dawki preparatów w sezonie 2014

Kombi-nacja	Środek ochrony roślin	Substancja aktywna	Dawka (/ha)	Zabieg
1	Kontrola	–	–	–
2	Prolectus 50 WG	fenpyrazamina 500	1,2 kg	A B C
3	Prolectus 50 WG + WUXAL*	fenpyrazamina 500 + WUXAL*	1,2 kg + WUXAL*	A B C
4	Prolectus 50 WG + Produkt A	fenpyrazamina 500 + tiuram 800	1,2 kg + 4,0 kg	A B C
5	Produkt B	cyprodinil 375, fludioksynil 250	1,0 kg	A B C
6	Produkt C	fenheksamid 500	1,5 l	A B C
7	Produkt D	piraklostrobina 6,7 boskalid 26,7	1,8 kg	A B C

Wiosną 2014 roku przeprowadzono wszystkie zabiegi pielęgnacyjne i zastosowano herbicydy. Zgodnie z zaleceniami metodyki badań wykonano trzy zabiegi badanymi preparatami w odpowiednio dobranych terminach, w warunkach najbardziej zbliżonych do optymalnych, bardzo trudnych do określenia ze względu na panujące warunki meteorologiczne sprzyjające rozwojowi chorób, a w szczególności Szarej pleśni ze względu na ilość opadów (Tabela 2);

I zabieg – 06 maja; 60 – 61 BBCH (początek fazy kwitnienia)

II zabieg – 13 maja; 63 – 65 BBCH (pełnia kwitnienia)

III zabieg – 20 maja; 65 – 67 BBCH (koniec kwitnienia)

Tabela 2. Charakterystyka warunków atmosferycznych w sezonie 2014

Miesiąc	Średnia temperatura w ^oC	Suma opadów w mm
Maj	13,4	149,4
Czerwiec	15,9	68,4

Podczas obserwacji prowadzono:

wizualną ocenę fitotoksyczności zastosowanych preparatów oraz mieszanin, nie odnotowano objawów ich fitotoksyczności na roślinach truskawki badanej odmiany.
w czasie zbiorów prowadzono ocenę wysokości i jakości plonów, na podstawie liczby zebranych z poletka owoców porażonych i zdrowych oraz ich masy
określano plon handlowy i niehandlowy oraz udział plonu handlowego w plonie ogólnym.
oceniano również smakowitość owoców w zależności od kombinacji i nie zaobserwowano różnic.

Plon handlowy oraz niehandlowy stanowiły owoce porażone Szarą pleśnią (Wykres 1). Z kolei udział owoców handlowych w ogólnym plonie przedstawiono na wykresie nr 2. Zbiory wykonywano 6-cio krotnie (od 04.06. do 20.06.) i podczas każdego zbioru prowadzono ocenę wysokości i jakości plonów oraz trwałości pozbiorczej owoców (Tabela 4.).

Wykres 1. Plon handlowy oraz niehandlowy uzyskany w obrębie wykonanych kombinacji ochrony przez Szarą pleśnią.

Wykres 2. Udział owoców handlowych w plonie ogólnym uzyskany w obrębie wykonanych kombinacji ochrony przed Szarą pleśnią [%].

Tabela 3. Ocena jakości pozbiorczej owoców, skuteczność działania wykorzystanych produktów [%]

Podsumowanie

Nie zaobserwowano objawów fitotoksycznego oddziaływania zarówno badanego preparatu Prolectus 50 WG, Prolectus 50 WG + Wuxal, na rośliny truskawki odmiany ‘Elsanta’.
Podczas obserwacji przeprowadzonych w trakcie zbiorów, najwyższy poziom skuteczności w zwalczaniu szarej pleśni wykazał badany preparat Prolectus 50 WG. Pozostałe preparaty wykazały istotnie niższy poziom zwalczania choroby. Wysoką skuteczność zwalczania szarej pleśni odnotowano również w kombinacjach chronionych badanym preparatem Prolectus 50 WG + nawóz dolistny Wuxal.
Po okresie przechowywania mieszanina preparatu Prolectus 50 WG + nawóz dolistny Wuxal charakteryzowała się nieco wyższą skutecznością niż Prolectus 50 WG zastosowany samodzielnie. Skuteczność mieszaniny Prolectus 50 WG + Wuxal była wyższa lub porównywalna z innymi preparatami.
Po zastosowaniu wszystkich badanych preparatów, nie odnotowano żadnego ich wpływu na smak owoców truskawki.
Nie odnotowano istotnych różnic w plonie ogólnym truskawki zebranej z kombinacji chronionych badanymi preparatami. Niższy plon zebrano z kombinacji kontrolnej.

Na podstawie uzyskanych wyników i obserwacji z przeprowadzonego w 2014 roku doświadczenia nad oceną skuteczności preparatu Prolectus 50 WG w zwalczaniu szarej pleśni na truskawce można sądzić, że jeżeli w tak trudnych warunkach, jakie panowały w maju i czerwcu 2014 (duża ilość opadów) charakteryzował się tak wysoką skutecznością w zwalczaniu szarej pleśni na truskawce, to w lata mniej sprzyjające rozwojowi tej choroby, jego skuteczność będzie jeszcze wyższa. Ograniczenie do minimum rozwoju tej choroby przyczyni się do poprawy wysokości i jakości plonu handlowego.

Dr Sławomir Doniec, Nufarm Polska

truskawki deserowe

truskawki diana

Ochrona truskawek w czasie kwitnienia

Lustracja plantacji truskawek, możliwa już w maju.

Szanowni Państwo

Użytkownicy i członkowie Grupy Truskawkowej w sezonie 2016. W dniach 1 – 7 maja 2016, za pośrednictwem strony internetowej bioagris.pl/truskawki, można zgłaszać się do polowej lustracji plantacji truskawek. Po 7 maja wszystkie nadesłane zgłoszenia zostaną zweryfikowane, zaś Państwo otrzymacie e-mail z potwierdzeniem wizyty. Zawierający szczegóły co do daty i godziny, zgłoszenia po 7 maja będą skutkowały wizytami na przełomie maja i czerwca.

Szczegóły zostały przesłane na Państwa adres e-mail. W razie pytań o wizytę lustracyjną proszę o kontakt telefoniczny + 48 883310179. Wizyta lustracyjna na Państwa plantacji, jest usługą płatną.

Albert Zwierzyński

Komunikat nr. XIV Bieżące zabiegi agrotechniczne na plantacji.

Komunikat dla Grupy Truskawkowej

Numer XIV z dnia 9 maja 2016

Bieżące zabiegi agrotechniczne na plantacji.

Uszkodzenia roślin pod okrywami

Długotrwałe wiosenne chłody spowodowały konieczność wydłużenia okresu przebywania truskawki pod osłonami z agrowłókniny lub folii. W wyniku tego obecnie rośliny są w nienajlepszej kondycji. Na roślinach obserwuje się często uszkodzenia mechaniczne powodowane przez zaleganie osłon (otarcia, złamania liści) oraz objawy przegrzania (fot. 1).

Zbyt długie przetrzymywanie roślin pod przykryciem bez zdejmowania osłony w dzień może powodować „przegrzanie” roślin. Ryzyko „przegrzania” pojawia się w dni słoneczne gdy temperatura powietrza przekracza 12-15ºC. W takich warunkach pod przykryciem temperatura może przekraczać nawet 30ºC, co powoduje istotne zakłócenie prawidłowego funkcjonowania roślin.

Rośliny przetrzymywane długo pod przykryciem często mają słabo rozbudowaną masę wegetatywną z małymi jasnozielonymi liśćmi wskazującymi na objawy niedożywienia (fot. 2). Jest to efekt wzrostu roślin przy ograniczonym dostępie światła rozpraszanego przez okrywę oraz zmodyfikowanych warunków termicznych w wyniku okrycia. Efektem „przegrzania” roślin są również słabo rozwinięte kwiaty (fot. 3).

Fot. 1. Fioletowo brunatne przebarwienia liści są objawem uszkodzenia blaszki liściowej w wyniku przegrzania lub mechanicznego uszkodzenia przez osłonę

Fot. 2. Rośliny przetrzymywane długo pod okrywą mają słabo zbudowaną masę liściową często wskazującą na niedobory składników

Fot. 3. Rośliny przetrzymywane zbyt długo pod osłoną bez regularnego wietrzenia i hartowania wytwarzają kwiaty o słabej jakości

Poprawa odżywienia roślin

W celu poprawy produktywności odmian wczesnych przebywających do niedawna pod przykryciem, należy wykonać dokarmianie poza korzeniowe w jednym z proponowanych wariantów:

– TerraSorb Compleks 1,5 litr na ha + siarczan magnezu siedmiowodny (16% MgO) 0,3% roztwór (3 kg nawozu na 1000 litr wody)

– AminoQuelant Mg 2,0 litr na ha + mocznik 0,3% roztwór (3 kg na 1000 litr wody)

Oba proponowane zabiegi dostarczą roślinom łatwo przyswajalnego azotu (w postaci aminokwasów lub mocznika), pierwiastków biorących udział w powstawaniu chlorofilu (np. magnez) oraz siarki niezbędnej do prawidłowego przebiegu przemian azotu. Proponowane zabiegi można powtórzyć jednak nie częściej niż co 7-10 dni. Zabieg dokarmiania poza korzeniowego należy wykonywać na liście suche, w temperaturze poniżej 25°C oraz unikając pełni nasłonecznienia. Przestrzeganie tych zasad zmniejszy ryzyko wystąpienia fitotoksycznego uszkodzenia blaszki liściowej.

Wszystkie zabiegi ochrony chemicznej oraz dokarmiania poza korzeniowego w okresie kwitnienia truskawki muszą być wykonywane z zachowaniem szczególnej ostrożności -kwiat jest najwrażliwszą częścią roślin i jego uszkodzenie skutkuje słabym wyrastaniem owoców a nawet ich deformacją (fot. 4).

Fot. 4. Kwiaty są najwrażliwszą częścią roślin, bardzo podatną na fitotoksyczne uszkodzenia

Ściółkowanie

Fot. 5 Ściółkowanie słomą plantacji truskawek.

Ściółkowanie gleby na plantacjach truskawki gruntowej jest zabiegiem przynoszącym wymierne korzyści zarówno pod względem poprawy warunków wzrostu i rozwoju roślin jak i niewątpliwej poprawy jakości handlowej owoców. Tradycyjnym i najczęściej stosowanym materiałem do ściółkowania jest słoma zbożowa. Najbardziej przydatne do tego celu są słomy: żytnia, pszenżytnia i pszenna. Znacznie szybciej mineralizowane są słoma jęczmienna i owsiana. Mniej przydatna jest słoma rzepakowa ze względu na odmienne parametry fizykochemiczne oraz skład chemiczny (np. zdecydowanie mniej krzemu).

Do niewątpliwych zalet ściółkowania gleby należy zaliczyć:

– poprawę warunków wodnych: okrywa powierzchni gleby ściółką zmniejsza straty wilgoci związane z parowaniem,

– ograniczenie zachwaszczenia –warstwa ściółki rozłożona na powierzchni gleby utrudnia wzrost i rozwój chwastów,

– zmniejszenie natężenia infekcji chorobotwórczej na owocach (głównie ze strony szarej pleśni),

– poprawę warunków termicznych gleby,

– ochronę gleby przed erozją wietrzną i wodną,

Technika ściółkowania

Słomę należy rozkładać na powierzchni gleby warstwą o grubości ok. 10-15 cm. Im grubsza warstwa ściółki tym lepsza ochrona przeciw rozwojowi chwastów ale jednocześnie jest utrudniona wymiana gazowa w glebie. W związku z tym na glebach ciężkich lub zlewnych należy stosować cieńszą warstwę ściółki niż na glebach lekkich, łatwo przepuszczających wodę.

Termin ściółkowania

Ściółki na plantacjach truskawki gruntowej należy rozkładać zanim dorastające owoce zaczną przechylać kwiatostany do ziemi (fot. 5). Opóźnienie terminu ściółkowania może wiązać się z zabrudzeniem dorastających owoców (tzw. zapiaszczeniem) co istotnie pogarsza ich wartość handlową. Ściółkę ze słomy warto także rozłożyć w międzyrzędziach zagonów okrytych folią co również będzie chronić owoce przed zabrudzeniem.

Fot. 5. Owoce zabrudzone na plantacji truskawki zbyt późno położona została ściółka.

Dr hab. Zbigniew Jarosz

Katedra Uprawy i Nawożenia Roślin Ogrodniczych

Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie

Demo Farma Truskawkowa, obserwacje, doświadczenia, testy, na plantacji w sezonie 2016.

Komunikat nr XIII Zagrożenie na plantacji kwieciakiem malinowcem.

Kwieciak malinowiec to groźny szkodnik truskawek. Uszkadza pąki kwiatowe i kwiaty, redukując plon. Jak rozpoznawać kwieciaka malinowca, jak go skutecznie zwlaczać. Można przeczytać w tym komunikacie.

Komunikat dla Grupy Truskawkowej

Numer XIII z dnia 4 maja 2016

Zagrożenie  na plantacji  kwieciakiem malinowcem

Gatunkiem, który w okresie przed kwitnieniem truskawek może powodować lokalnie duże, sięgające nawet ponad 50% uszkodzenia paków kwiatowych jest kwieciak malinowiec (Fot 1,2).  Występuje on na plantacjach praktycznie każdego roku już w okresie od pierwszej połowy kwietnia, gdy temperatura powietrza ustali się na poziomie około 120 C. Szkody na roślinach powodują chrząszcze (samice) pierwszego pokolenia, drugie pokolenie, które obserwowane może być w ostatnich dniach czerwca nie powoduje szkód. Pierwsze symptomy obecności tego szkodnika to niewielkie (ok. 1-2 mm), wygryzione przez  młode chrząszcze dziurki w liściach (Fot. 2). Jednak główna szkodliwość kwieciaka ma miejsce od około dwóch tygodni przed kwitnieniem, gdy samice składają jaja w nierozwinięte jeszcze pąki kwiatowe, jednocześnie podgryzając ich szypułkę. Wskutek takiego uszkodzenia pąki nie rozwijają się i zasychają. Niebezpieczeństwo zaatakowania plantacji przez kwieciaka zależy od odmiany. Szkodnik preferuje odmiany wczesne i średniowczesne takie jak: Elsanta, Elkat, Kastor, Kent, Marmolada-Onebor, Polka, Pegasus, Seal czy Tenira.

Na roślinach większości odmian widoczne są już coraz wyraźniej formujące się pąki kwiatowe, przyhamowane jednak przez występujące w bieżącym okresie niskie temperatury.  Dlatego, gdy truskawki zbliżają się do okresu kwitnienia należy zwrócić uwagę na obecność na nich niewielkich, kilkumilimetrowych, ciemno zabarwionych chrząszczy oraz niewielkie dziurki wygryzione w liściach (Fot 1, 2, 3).

Fot 1 . Chrząszcze kwieciaka malinowca, w otwartym kwiecie truskawki. ( fot. A. Zwierzyński )

Fot. 2. Kwieciak malinowiec – niewielki chrząszcz o wielkości około 4 mm i charakterystycznym wyglądzie (Fot. K. Golan)

Fot.3. Kwieciak malinowiec – pąk kwiatowy z podgryzioną przez samice szypułką oraz wygryzione przez chrząszcze niewielkie dziurki w liściu (fot. A. Zwierzyński)

W celu podjęcia decyzji o zwalczaniu należy wcześniej przeprowadzić lustrację plantacji strząsając z losowo wybranych 50 kwiatostanów (4 próby) chrząszcze na podstawioną powierzchnię np. płytkę. W celu zminimalizowania szkód wywołanych żerowaniem szkodnika zabieg chemiczny należy niekiedy wykonać w okresie rozluźniania się kwiatostanów. Zwykle jednorazowy zabieg skutecznie ogranicza kwieciaka. Jednak przy licznym jego występowaniu zabieg należy powtórzyć po 7-10 dniach lub na początku kwitnienia. Próg zagrożenia stanowią 2 osobniki sssssssssssssssssssss

Demo Farma Truskawkowa, obserwacje, doświadczenia, testy, na plantacji w sezonie 2016.

Komunikat nr XIII Zagrożenie na plantacji kwieciakiem malinowcem.

Kwieciak malinowiec to groźny szkodnik truskawek. Uszkadza pąki kwiatowe i kwiaty, redukując plon. Jak rozpoznawać kwieciaka malinowca, jak go skutecznie zwlaczać. Można przeczytać w tym komunikacie.

Komunikat dla Grupy Truskawkowej

Numer XIII z dnia 4 maja 2016

Zagrożenie  na plantacji  kwieciakiem malinowcem

Fot 1 . Chrząszcze kwieciaka malinowca, w otwartym kwiecie truskawki. ( fot. A. Zwierzyński )

Fot. 2. Kwieciak malinowiec – niewielki chrząszcz o wielkości około 4 mm i charakterystycznym wyglądzie (Fot. K. Golan)

Fot.3. Kwieciak malinowiec – pąk kwiatowy z podgryzioną przez samice szypułką oraz wygryzione przez chrząszcze niewielkie dziurki w liściu (fot. A. Zwierzyński)

Demo Farma Truskawkowa, obserwacje, doświadczenia, testy, na plantacji w sezonie 2016.

Komunikat nr XIII Zagrożenie na plantacji kwieciakiem malinowcem.

Kwieciak malinowiec to groźny szkodnik truskawek. Uszkadza pąki kwiatowe i kwiaty, redukując plon. Jak rozpoznawać kwieciaka malinowca, jak go skutecznie zwlaczać. Można przeczytać w tym komunikacie.

Komunikat dla Grupy Truskawkowej

Numer XIII z dnia 4 maja 2016

Zagrożenie  na plantacji  kwieciakiem malinowcem

Fot 1 . Chrząszcze kwieciaka malinowca, w otwartym kwiecie truskawki. ( fot. A. Zwierzyński )

Fot. 2. Kwieciak malinowiec – niewielki chrząszcz o wielkości około 4 mm i charakterystycznym wyglądzie (Fot. K. Golan)

Fot.3. Kwieciak malinowiec – pąk kwiatowy z podgryzioną przez samice szypułką oraz wygryzione przez chrząszcze niewielkie dziurki w liściu (fot. A. Zwierzyński)

Demo Farma Truskawkowa, obserwacje, doświadczenia, testy, na plantacji w sezonie 2016.

Komunikat nr XIII Zagrożenie na plantacji kwieciakiem malinowcem.

Kwieciak malinowiec to groźny szkodnik truskawek. Uszkadza pąki kwiatowe i kwiaty, redukując plon. Jak rozpoznawać kwieciaka malinowca, jak go skutecznie zwlaczać. Można przeczytać w tym komunikacie.

Komunikat dla Grupy Truskawkowej

Numer XIII z dnia 4 maja 2016

Zagrożenie  na plantacji  kwieciakiem malinowcem

Fot 1 . Chrząszcze kwieciaka malinowca, w otwartym kwiecie truskawki. ( fot. A. Zwierzyński )

Fot. 2. Kwieciak malinowiec – niewielki chrząszcz o wielkości około 4 mm i charakterystycznym wyglądzie (Fot. K. Golan)

Fot.3. Kwieciak malinowiec – pąk kwiatowy z podgryzioną przez samice szypułką oraz wygryzione przez chrząszcze niewielkie dziurki w liściu (fot. A. Zwierzyński)

Demo Farma Truskawkowa, obserwacje, doświadczenia, testy, na plantacji w sezonie 2016.

Komunikat nr XIII Zagrożenie na plantacji kwieciakiem malinowcem.

Komunikat dla Grupy Truskawkowej

Numer XIII z dnia 4 maja 2016

Zagrożenie na plantacji kwieciakiem malinowcem

Gatunkiem, który w okresie przed kwitnieniem truskawek może powodować lokalnie duże, sięgające nawet ponad 50% uszkodzenia paków kwiatowych jest kwieciak malinowiec (Fot 1,2). Występuje on na plantacjach praktycznie każdego roku już w okresie od pierwszej połowy kwietnia, gdy temperatura powietrza ustali się na poziomie około 12⁰ C. Szkody na roślinach powodują chrząszcze (samice) pierwszego pokolenia, drugie pokolenie, które obserwowane może być w ostatnich dniach czerwca nie powoduje szkód. Pierwsze symptomy obecności tego szkodnika to niewielkie (ok. 1-2 mm), wygryzione przez młode chrząszcze dziurki w liściach (Fot. 2). Jednak główna szkodliwość kwieciaka ma miejsce od około dwóch tygodni przed kwitnieniem, gdy samice składają jaja w nierozwinięte jeszcze pąki kwiatowe, jednocześnie podgryzając ich szypułkę. Wskutek takiego uszkodzenia pąki nie rozwijają się i zasychają. Niebezpieczeństwo zaatakowania plantacji przez kwieciaka zależy od odmiany. Szkodnik preferuje odmiany wczesne i średniowczesne takie jak: Elsanta, Elkat, Kastor, Kent, Marmolada-Onebor, Polka, Pegasus, Seal czy Tenira.

Na roślinach większości odmian widoczne są już coraz wyraźniej formujące się pąki kwiatowe, przyhamowane jednak przez występujące w bieżącym okresie niskie temperatury. Dlatego, gdy truskawki zbliżają się do okresu kwitnienia należy zwrócić uwagę na obecność na nich niewielkich, kilkumilimetrowych, ciemno zabarwionych chrząszczy oraz niewielkie dziurki wygryzione w liściach (Fot 1, 2, 3).

truskawki 2012 forum

Fot 1 . Chrząszcze kwieciaka malinowca, w otwartym kwiecie truskawki. ( fot. A. Zwierzyński )

truskawki 2015

Fot. 2. Kwieciak malinowiec – niewielki chrząszcz o wielkości około 4 mm i charakterystycznym wyglądzie (Fot. K. Golan)

truskawki 2015 prognozy

Fot.3. Kwieciak malinowiec – pąk kwiatowy z podgryzioną przez samice szypułką oraz wygryzione przez chrząszcze niewielkie dziurki w liściu (fot. A. Zwierzyński)

W celu podjęcia decyzji o zwalczaniu należy wcześniej przeprowadzić lustrację plantacji strząsając z losowo wybranych 50 kwiatostanów (4 próby) chrząszcze na podstawioną powierzchnię np. płytkę. W celu zminimalizowania szkód wywołanych żerowaniem szkodnika zabieg chemiczny należy niekiedy wykonać w okresie rozluźniania się kwiatostanów. Zwykle jednorazowy zabieg skutecznie ogranicza kwieciaka. Jednak przy licznym jego występowaniu zabieg należy powtórzyć po 7-10 dniach lub na początku kwitnienia. Próg zagrożenia stanowią 2 osobniki chrząszczy na 200 kwiatostanów.

Zwalczanie

W programie ochrony roślin do zwalczania kwieciaka na truskawkach zalecane są na bazie deltametryny i acetamiprydyny:

Decis Mega 50 EW (dawka 0,25 l/ha),

Decis Ogród 015 EW (dawka – 0,6 – 0,8 l/ha),

Delta 50 EW (dawka – 0,25 l/ha),

Mospilan 20 SP (dawka -0,125 – 0,3 kg/ha),

Patriot 100EC (dawka – 0,075l/ha)

Zabiegi należy wykonywać po oblocie pszczół przy temperaturze około 15-20°C. W niższych temperaturach zabieg może nie dać spodziewanych efektów, ponieważ chrząszcze nie są wówczas aktywne i przebywają w ukryciu.

Dr hab. Edyta Górska-Drabik, dr hab. Katarzyna Golan,

Katedra Entomologii

Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie

Komunikat nr XII Mączniak prawdziwy i choroby liści truskawki

Komunikat dla Grupy Truskawkowej

Numer XII z dnia 2 maja 2016

Mączniak prawdziwy i choroby liści truskawki

W okresie intensywnego przyrostu masy liściowej, może dochodzić do infekcji ze strony sprawców chorób liści. Do najpopularniejszych i najgroźniejszych chorób możemy zaliczyć:

Białą plamistość liści wywoływaną przez grzyb Mycosphaerella fragariae

Czerwoną plamistość liści wywoływaną przez grzyb Diplocarpon earliana

Mączniak prawdziwy truskawki wywoływany przez grzyb Sphaerotheca macularis

Fot. 1. Objawy białej plamistości na liściach porażonych w poprzednim sezonie. Źródło zarodników porażających tegoroczne liście.

Na plantacji mogą pojawiać się też inne groźne choroby liści i ogonków liściowych. Takie jak antraknoza truskawki i szara pleśń. Liście są „zieloną fabryką rośliny”, w nich zachodzą niezbędne dla prawidłowego wzrostu i plonowania procesy metaboliczne. Każdorazowe uszkodzenie liści przez choroby, przyczynia się do obniżenia kondycji roślin, co prowadzi do spadku potencjału plonotwórczego, a więc obniżenia plonowania, a nawet do zamierania części lub całych roślin. Dlatego ważne jest, aby każdy plantator prowadził lustracje plantacji w celu oceny występowania chorób w danej lokalizacji. Stan zdrowotny roślin na poszczególnych plantacjach może być bardzo różny, gdyż zależy od panujących lokalnie warunków pogodowych, uprawianej odmiany, sposobu uprawy, stanowiska oraz nasilenia występujących chorób.

Fot. 2 Charakterystyczne dla mączniaka prawdziwego, porażenie spodniej strony liścia truskawki.

Fot. 3 Objawy porażenia mączniakiem prawdziwym na górnej stronie blaszki liściowej, szczególnie dobrze widoczne na niektórych odmianach.

Zasady prowadzania lustracji na obecność chorób liści.

Mączniak prawdziwy truskawki – lustracje na plantacji należy prowadzić od początku wegetacji aż do jej zakończenia w danym sezonie. Ocenie poddajemy 100 liści losowo wybranych. Jeśli objawy choroby (charakterystyczny biały nalot) występują na więcej niż 5 % sprawdzanych liści jest to sygnał do wykonania zabiegu.

Biała i czerwona plamistość liści – na nowo zakładanych plantacjach lustracje wykonujemy tuż po posadzaniu roślin a na owocujących plantacjach w okresie kwitnienia i po zbiorach owoców. Ocenie poddajemy 100 liści losowo wybranych. Próg zagrożenia dla plantacji młodych to 1 % porażonych liści a dla plantacji owocujących to 5 % porażonych liści.

Grzyb Sphareotheca macularis, sprawca mączniaka prawdziwego, jest wyspecjalizowanym organizmem porażającym truskawki i poziomki. Do silnych infekcji dochodzi przede wszystkim w warunkach suchej, bezdeszczowej pogody, przy wyższych temperaturach i niskiej wilgotności powietrza. Na porażenie szczególnie narażone są rośliny uprawiane pod osłonami, lub okrywane folią perforowaną czy agrowłókniną. Dlatego przy tego typu uprawach należy zwracać szczególną uwagę na występowanie mączniaka prawdziwego. Lustracje należy prowadzić częściej i bardziej dokładnie niż na roślinach uprawianych w otwartym polu.

Podatność poszczególnych odmian na porażenie przez mączniaka prawdziwego.

Aktualnie w naszym kraju, w uprawach towarowych występuje duża liczba uprawianych odmian truskawek o różnej podatności na chorobę. Do odmian najbardziej podatnych na porażenie można zaliczyć ‘Honeoye,’ ‘Florence’ czy ‘Darselect’, natomiast mniejszą podatnością charakteryzują się na przykład odmiany ‘Cuprid’ czy ‘Vibrant’ (patrz wykres).

Wykres 1. Nasilenie mączniaka prawdziwego na różnych odmianach truskawki.

Główne czynniki wpływające na poziom porażenia roślin przez mączniaka prawdziwego to przede wszystkim podatność odmiany, przebieg warunków pogodowych oraz obfitość źródła infekcji w otoczeniu roślin. Dlatego usuwanie porażonych liści z plantacji jest ważnym zabiegiem ograniczającym potencjał infekcyjny. Takie prace można wykonać podczas prac pielęgnacyjnych na plantacji np. podczas mechanicznego usuwania chwastów z rzędów roślin.

Fot. 4. Objawy mączniaka prawdziwego na liściu odm. ‘Clery’. Widoczne czerwonawe przebarwienia świadczące o zniszczonej grzybni przez zastosowany fungicyd.

W polowej uprawie truskawek, bez osłon, pierwsze objawy choroby pojawiają się zwykle na przełomie kwietnia i maja. Porażone młode liście są charakterystycznie łódeczkowato wygięte ku górze a na odsłoniętej spodniej stronie widoczny jest biały nalot. Silnie porażone liście mogą przebarwiać się na czerwono, ich wzrost jest zahamowany, są sztywne i szeleszczące. Dlatego już pierwsze widoczne objawy powinny być sygnałem o konieczności wykonania zabiegu, zanim grzyb zacznie obficie zarodnikować i rozprzestrzeniać się na kolejne rośliny. Zarodnikowaniu i rozprzestrzenianiu zarodników grzyba sprzyja ciepła (15-27°C) i sucha, a infekcjom – wysoka wilgotność utrzymująca się wewnątrz rośliny truskawki.

Profilaktyka
1. Dobór odmian mniej podatnych na mączniaka prawdziwego.
2. Racjonalne nawożenie azotowe, zbyt silne nawożenie powoduje wzrost podatności.
3. Nie dopuszczenie do zbytniego zagęszczenia roślin, które stwarza warunki bardziej sprzyjające dla infekcji.
4. Okresowe przewietrzanie plantacji, na których rośliny są okrywane celem przyspieszenia wegetacji.
5. Stosowanie nawozów zawierających siarkę, która korzystnie wpływa na ograniczenie mączniaka prawdziwego, gdyż siarka przyspiesza przemiany azotowe w roślinie.

Ochrona chemiczna truskawek

Zabiegi ochrony roślin przed chorobami liści należy wykonywać zapobiegawczo przed pojawieniem się objawów choroby. Do tego celu najbardziej polecane są preparaty biologiczne:

VAXIPLANT SL w dawce 1 l/ha i POLYVERSUM WP w dawce 0,1 kg/ha

Po zauważaniu pierwszych objawów i przekroczeniu progu ekonomicznego zagrożenia można sięgnąć po jeden z preparatów chemicznych. Do ochrony truskawek przed chorobami liści zarejestrowanych jest szereg związków.

Fungicydy z grupy strobiluryn

ZATO 50 WG w dawce 0,25 kg/ha zwalcza mączniaka prawdziwego i białą plamistość liści

Fungicydy z grupy triazoli

DOMARK 100 EC w dawce 0,6 l/ha zwalcza mączniaka prawdziwego i białą plamistość liści

TOPAS 100 EC w dawce 0,5 l/ha zwalcza mączniaka prawdziwego

W celu zwalczania białej plamistości liści i antraknozy truskawek można zastosować dwu składnikowy preparat SCORPION 325 SC w dawce 1 l/ha.

Godnym polecenia adiuwantem, jako dodatek do fungicydów zwalczających choroby liści, jest PROTECTOR w dawce 0,2 l/ha. Zapewnia on dobrą przyczepność cieczy roboczej do powierzchni liścia, poprawia skuteczność substancji aktywnej, oraz zwiększa odporność substancji na zmywanie przez deszcz.

W okresie kwitnienia truskawek główną zwalczaną chorobą jest szara pleśń. W tym celu należy zastosować najlepsze dwu składnikowe fungicydy, takie jak LUNA SENSATION 500 SC w dawce 0,8 l/ha, SIGNUM 33 WG w dawce 1,8 kg/ha. Te preparaty oprócz szarej pleśni zwalczają też mączniaka prawdziwego i biała plamistość liści. Dlatego w okresie kwitnienia stosując te preparaty przeciwko szarej pleśni zwalczane są również choroby liści. Nie ma więc potrzeby wykonywania dodatkowych zabiegów zwalczających choroby liści. Stosowanie wyżej wymienionych fungicydów pozwala na kompleksową ochroną roślin przed najgroźniejszymi chorami.

dr hab. Anna Bielenin

Albert Zwierzyński

Komunikat nr VII- Nicienie w uprawie truskawki

Demo Farmy wspierające Grupę Truskawkową przypominamy sezon 2015

Komunikat nr XI Ostrożnie ze stosowaniem herbicydów

Komunikat dla Grupy Truskawkowej

Nr XI z dnia 2 maja 2016

Ostrożnie ze stosowaniem herbicydów

Chwasty konkurują z roślinami uprawnymi o wodę, składniki pokarmowe i światło a niekiedy są również nosicielami chorób lub siedliskiem szkodników. Skuteczne usunięcie chwastów z plantacji truskawki jest więc podstawą optymalnego wzrostu i rozwoju roślin oraz plonowania.

Najbezpieczniejszymi metodami kontroli zachwaszczenia w uprawie truskawki jest usuwanie mechaniczne oraz ściółkowanie – metody te zostaną omówione w oddzielnym komunikacie. Chemiczna kontrola zachwaszczenia niesie ze sobą zawsze ryzyko gorszego funkcjonowania roślin oraz mniej lub bardziej widocznych uszkodzeń

Od dłuższego czasu codziennie do Grupy Truskawkowej zgłaszają się Plantatorzy mający ogromne problemy z uszkodzeniami roślin po zastosowaniu herbicydów. Głębsza analiza każdego przypadku wskazuję, iż powodem pojawienia się problemów po zastosowaniu herbicydu są błędy Plantatora wynikające z niewłaściwie dobranej dawki herbicydu, niewłaściwego terminu użycia lub złych warunków pogodowych w trakcie i po zabiegu.

Każdorazowo przed zastosowaniem herbicydu należy:

Dokładnie przeanalizować zapisy etykiety preparatu dobierając do własnej plantacji odpowiednią dawkę preparatu i termin stosowania.
Przestrzegać warunków stosowania preparatu, zwłaszcza wymogów termicznych i wilgotnościowych
Bezwzględnie unikać łączenia zabiegu herbicydem i dokarmiania pozakorzeniowego lub stymulacji – połączenie takich zabiegów skutkuje intensyfikacją uszkodzeń na roślinach

Często pytania Plantatorów dotyczą sposobów ratowania roślin po niewłaściwym zastosowaniu herbicydu oraz metody stymulacji odbudowy uszkodzonych części roślin.

Zalecenia takie mogą być wydane jedynie po wizycie na plantacji oraz po dogłębnym przeanalizowaniu wszystkich czynników wpływających na działanie herbicydu: rodzaj gleby, sposób nawożenia, dotychczasowa agrotechnika i ochrona, odmiana, intensywność uszkodzeń roślin, aktualna faza fenologiczna. Rekomendowanie zabiegów biostymulujących bez precyzyjnego określenia powyższych elementów może być bezskuteczne a nawet pogorszyć stan roślin.

Poniżej kilka zdjęć, truskawek uszkodzonych wskutek złego użytkowania herbicydów.

Dr hab. Zbigniew Jarosz

Katedra Uprawy i Nawożenia roślin Ogrodniczych

Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie

Przędziorek chmielowiec na plantacji truskawek.

Przędziorek chmielowiec na plantacji truskawek.

Aktualnie po okresie ochłodzenia, następuje wzrost temperatury powietrza w całym kraju. Prawie wszystkie odmiany truskawek uprawiana w polu, posiadają pełne ulistnienie. Ważne jest aby w tym właśnie okresie zwrócić szczególną uwagę, na obecność szkodliwych roztoczy. Głównie przędziorka chmielowca, jak sobie z tym problemem poradzić. Można przeczytać w komunikacie nr X dla Grupy Truskawkowej. Opracowanym przez dr hab. K. Golan i dr hab. E. Górską-Drabik. Chciałbym zaprezentować kilka zdjęć z objawami żerowania przędziorka chmielowca na liściach truskawki. Zachęcam do lustracji plantacji na obecność szkodliwych roztoczy, a po stwierdzeniu przekroczonego progu szkodliwości do wykonania odpowiedniego zabiegu.

Albert Zwierzyński

Objawy żerowania przędziorka chmielowca, na górnej stronie blaszki liściowej.

Plantacja odmiany ‘Marmolada-Onebor’ w drugim roku owocowania. Rośliny z objawami silnego uszkodzenia w skutek żerowania przędziorka chmielowca.

Liść truskawki z charakterystycznymi, przebarwieniami. Na spodniej stronie znajduje się kolonia przędziorka chmielowca.

Dolna strona liścia, z uszkodzniami charakterystycznymi, dla obecności przędziorka chmielowca

Skupisko jaj przędziorka chmielowca, pomiędzy nerwami liścia truskawki.

Zimująca samica przędziorka chmielowca, koloru karmazynowego składa jaja.

Skupisko jaj, wraz z młodym osobnikiem. Zabarwienie jego ciała jest jasne z dwiema ciemnymi plamami po bokach.

Samice zimujące, które składają jaja. Z któych będzie rozwijało się tegoroczne pokolenie.

Przędziorek chmielowiec i kwieciak malinowiec, groźne szkodniki na plntacjach truskawek.

Aby pomóc roślinom a nie szkodzić

Komunikat nr X Lustracje na obecność roztoczy w uprawie truskawki

Komunikat dla Grupy Truskawkowej

Nr X z dnia 27 kwietnia 2016

Lustracje na obecność roztoczy w uprawie truskawki

Jednymi z najgroźniejszych szkodników występujących w uprawie truskawki są roztocza, do których należą przędziorek chmielowiec i roztocz truskawkowiec. Są to gatunki notowane na plantacjach przez cały sezon wegetacyjny, co wynika z ich cyklu życiowego. Oba gatunki występują w kilku pokoleniach rocznie, w zależności od warunków atmosferycznych.

Wyższe temperatury, które wystąpiły w pierwszej połowie kwietnia wpłynęły na uaktywnienie przędziorków, jednak obecnie panujące niskie temperatury oraz przygruntowe przymrozki i opady atmosferyczne spowodowały spowolnienie tempa ich rozwoju. Na roślinach obserwować można już młode osobniki o charakterystycznym wyglądzie oraz jaja (fot. 3). Zwykle masowe żerowanie przędziorków obserwowane jest w okresie kwitnienia.

W porównaniu do przędziorków znacznie trudniej jest zaobserwować osobniki roztocza truskawkowca (fot. 4). Wynika to przede wszystkim z jego niewielkich rozmiarów ciała, (ok. 0,2 mm) jak również nie zawsze typowych objawów żerowania. Roztocze żerują w zwiniętych liściach truskawki. Powodowane uszkodzenia widoczne są na najmłodszych listkach, w postaci pomarszczonych i jaśniejszych blaszek liściowych z krótkimi ogonkami. Objawy te jednak widoczne są przy dużej liczebności szkodnika. Końcowym efektem żerowania roztocza truskawkowca jest skarłowacenie rośliny i zniszczenie kwiatów. Zawiązane owoce są drobne, słabo wybarwione i kwaśne.

Fot. 1. Lustracje na obecność szkodliwych roztoczy najlepiej przeprowadzać przy pomocy binokularu.

Należy podkreślić, że w aktualnym okresie sezonu wegetacyjnego typowe objawy żerowania obu gatunków roztoczy nie są jeszcze dobrze widoczne. Bardzo ważne jest przeprowadzenie systematycznych lustracji. Pomogą nam one w odpowiednim czasie przeprowadzić zabiegi zwalczające nie dopuszczając do nadmiernego rozmnożenia się szkodników. Lustracje na obecność przędziorka chmielowca przeprowadza się co 10-14 dni przeglądając dolną stronę liści, zwracając uwagę na przestrzenie między nerwami głównie w okolicy ogonków liściowych. Należy pobierać cztery próby po 50 liści (po jednym liściu z rośliny) i za pomocą lupy określić liczbę żerujących przędziorków. Zwalczanie przeprowadzamy, gdy zaobserwujemy 2 osobniki na jednym listku liścia złożonego.

Lustracje pod kątem obecności roztocza truskawkowca należy przeprowadzać z taką samą częstotliwością jak w przypadku przędziorka, pobierając z roślin cztery próby po 10-25 najmłodszych liści. Próg zagrożenia wynosi 1 osobnik obecny na jednym listku liścia złożonego. Identyfikacja i określenie liczebności roztocza truskawkowca jest bardzo trudne i wymaga użycia binokularu. Szkodnik ten jest najczęściej przenoszony na plantacje wraz z sadzonkami, występuje zazwyczaj na starszych 3-4 letnich plantacjach.

Fot.2 Zimujące samice przędziorka chmielowca na dolnej stronie liścia są widoczne gołym okiem.

Ze względu na różnice w podatności odmian truskawek na szkodliwe roztocze lustracje należy prowadzić oddzielnie dla każdej z odmian. Wykonując zabiegi zwalczające należy dokładnie pokryć cieczą użytkowa dolne strony liści (w przypadku obecności przędziorków) lub najmłodsze licie (w przypadku występowania roztocza truskawkowca).

Fot. 3. Przędziorek oraz jaja na dolnej stronie liści (fot. E. Górska-Drabik).

Fot. 4. Przędziorek chmielowiec i osobniki roztocza truskawkowca (Fot. K. Golan).

Zwalczanie przędziorków:

Ortus 05 SC w dawce 1,5 – 2 l na ha: zwalczający stadia ruchome, do zastosowania po zaobserwowaniu wystąpienia szkodnika (raz w sezonie). Do roztworu zaleca się dodać adiuwant Spur w dawce 0,1-0,2 l na ha, który pomaga w lepszym rozprzestrzenianiu się cieczy roboczej na roślinach.
Envidor 240 EC w dawce 0,4 l na ha, preparat powoduje iż samice przędziorków nie mogą się rozmnażać. Preparat o działaniu kontaktowym na roślinie działa powierzchniowo. Zabieg wykonywać jeden raz w sezonie, nie wolno preparatu stosować w okresie kwitnienia. Zalecana ilość wody na jeden hektar plantacji to 500-750 litów.
Acaramik 018 EC w dawce 1,2 l na ha: preparat zawiera substancje aktywną która głównie zwalcza formy ruchome przędziorków. Zabieg wykonywać jeden raz w sezonie, nie wolno preparatu stosować w okresie kwitnienia. Do roztworu zaleca się dodać adiuwant Spur w dawce 0,1-0,2 l na ha, który pomaga w lepszym rozprzestrzenianiu się cieczy roboczej na roślinach.
Grot 18 EC w dawce dla jednorazowego zastosowania: 1,2 l/ha.
Nissorun Strong 250 SC w dawce ka dla jednorazowego zastosowania: 0,4 l/ha.

Zwalczanie roztocza truskawkowca:

Ortus 05SC, w dawce 2 l na ha plus adiuwant np. Spur w dawce 0,1-0,2 l na ha.

Dr hab. Katarzyna Golan, dr hab. Edyta Górska-Drabik

Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie

Komunikat nr IX Zabiegi wzmacniające odporność roślin na przymrozki oraz niwelujące stres przechłodzenia

Komunikat dla Grupy Truskawkowej

Nr IX z dnia 21 kwietnia 2016

Zabiegi wzmacniające odporność roślin na przymrozki oraz niwelujące stres przechłodzenia

Prognozy meteorologiczne wskazują na możliwość wystąpienia w nadchodzących dniach przygruntowych przymrozków. Ryzyko uszkodzeń roślin zależy od kilku czynników:

A) intensywność i długość spadku temperatury poniżej 0ºC,
B) fazy rozwojowej roślin: rozwinięte kwiaty ulegają uszkodzeniu już w temperaturze poniżej -1,8 ºC, kwiaty w fazie białego pąka przemarzają dopiero przy spadku temperatury poniżej -3,1 ºC a młode zawiązki owocowe w temperaturze poniżej -2,5 ºC.

C) stanu fitosanitarnego oraz stanu odżywienia – naturalna odporność roślin na przymrozki gwałtownie spada u roślin będących w gorszej kondycji – słabo odżywionych, porażonych przez choroby oraz zaatakowanych przez szkodniki.

D) rodzaju gleby- na glebach lekkich mających mniejsze zdolności akumulowania ciepła przemrożenia będą intensywniejsze niż na glebach ciężkich

Fot. 1. Rozwinięte kwiat są najwrażliwsze na przymrozki i ulegają uszkodzeniu już przy spadku temperatury poniżej -1,8 ºC.

Zabiegi agrotechniczne zmniejszające skutki spadków temperatury poniżej zera
A) przed spodziewanymi przymrozkami dokładnie odchwaścić plantację- chwasty niepotrzebnie konkurują z roślinami uprawnymi i zużywają wodę,
B) w okresie przymrozkowym nie spulchniać gleby – gleba spulchniona i przesuszona ma mniejsze możliwości magazynowania i oddawania ciepła do otoczenia roślin,

C) przed spodziewaną falą przymrozków obficie podlać rośliny, pamiętając jednak aby nie zalać systemu korzeniowego – wilgotna gleba ma większe możliwości magazynowania ciepła, które podczas przymrozku oddaje do otoczenia roślin

D) podczas podlewania można zastosować preparat humusowy H 850 w dawce 3 kg na ha, który poprawi retencję wody a tym samym właściwości termiczne gleby (przerwa pomiędzy stosowaniem H 850 powinna wynosić ok. 7-10 dni)

Okrywanie roślin włókniną polipropylenową

Niewątpliwie najskuteczniejszym sposobem ochrony roślin przed uszkodzeniem powodowanymi przez spadki temperatury poniżej zera jest zastosowanie osłon syntetycznych z agrowłókniny polipropylenowej (fot. 2). Z testów porównawczych, wykonywanych przez producentów agrowłókniny wynika, iż materiały o gęstości 19 g/m² mogą efektywnie ochronić rośliny przed przymrozkami do ok. -5º C. Oczywiście efektywność tych osłon jest ściśle uzależniona on naturalnej odporności roślin, która jest wypadkową cech odmianowych, odżywienia oraz stanu fitosanitarnego.

Fot. 2. Plantacja truskawek okryta agrowłókniną polipropylenową w celu ochrony przed niskimi temperaturami

Stosując agrowłókniny polipropylenowe do ochrony przeciwprzymrozkowej należy pamiętać, iż osłonę trzeba rozłożyć odpowiednio wcześnie przed spadkiem temperatury poniżej 0ºC. Rozkładanie osłon po wychłodzeniu się gleby i roślin jest zdecydowanie mniej efektywne. Okrywa z folii perforowanej ma znacznie gorsze właściwości ochrony roślin przed niskimi temperaturami niż agrowłóknina polipropylenowa (fot.3).

Fot. 3. Okrywa z folii perforowanej ma znacznie gorsze właściwości ochrony roślin przed niskimi temperaturami niż agrowłóknina polipropylenowa

Zabiegi wzmacniające odporność roślin na przymrozki

Zabieg zwiększający odporność roślin na niskie temperatury należy umiejętnie wkomponować w harmonogram dotychczasowych zabiegów stymulacji, wybierając jeden z poniższych wariantów:

Zabieg zawierający mocznik i bor:

– mocznik 0,25% roztwór na roślinach kwitnących lub 0,5% roztwór na odmianach o zamkniętych pakach

plus

– nawóz borowy zawierający boretylenoaminę: Adob Bor w dawce 0,5 litr na ha na roślinach kwitnących oraz 1,0 litr na ha na roślinach o zamkniętych kwiatach

Mocznik wzmacnia rośliny i intensyfikuje ich metabolizm, dzięki czemu roślina jest w stanie lepiej przygotować się do warunków stresowych i lepiej znosi niekorzystne warunki pogodowe. Bor zwiększa odporność roślin na spadki temperatury jak również korzystnie wpływa na procesy zapylania, co jest szczególnie istotne podczas kwitnienia w niekorzystnych warunkach pogodowych.

Zabieg zawierający krzem:

– Barrier 1,0-2,0 litr na ha z dodatkiem 0,25% roztwór mocznika

Krzem istotnie wzmacnia rośliny na czynniki stresowe w tym na stres termiczny. Ponadto zastosowanie nawozu krzemowego będzie korzystnie zwiększało odpornośc roślin na choroby i szkodniki. Nawóz krzemowy Barrier można mieszać z innymi agrochemikaliami zgodnie z zaleceniami producenta. Niewielki dodatek mocznika ma na celu poprawę wchłaniania nawozu krzemowego jak również wzmocnienie roślin.

Zabiegi niwelujące stres przechłodzenia roślin

Zdolność regeneracji i powrotu do prawidłowego funkcjonowania roślin uszkodzonych przez przymrozki lub silnie przechłodzonych jest ściśle uzależniona od ich kondycji oraz umiejętnego zastosowania zabiegów niwelujących stres wewnątrzkomórkowy.

Należy pamiętać, iż w okresie kwitnienia istotnym czynnikiem stresowym jest dla roślin każde silne przechłodzenie. Przykładowo spadek temperatury nocą do +3 ºC osłabia kiełkowanie pyłku, hamuje wzrost łagiewki pyłkowej i przenikanie jej do zalążni co ujemnie wpływa na cały proces zapłodnienia owocu.

Jako zabieg niwelujący stres przechłodzenia należy wykonać oprysk roślin roztworem:

– Asahi 0,5 litr na ha+ TerraSorb Complex (0,1% roztwór czyli 1 litr na 1000 litów wody)

Proponowany zabieg pomoże roślinom powrócić do prawidłowego funkcjonowania po przymrozkowym przechłodzeniu. Oprysk należy wykonać gdy tylko temperatura powróci do wartości zapewniających prawidłowy przebieg funkcji fizjologicznych w roślinie (powyżej 5ºC).

Dr hab. Zbigniew Jarosz

Katedra Uprawy i Nawożenia Roślin Ogrodniczych

Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie

Komunikat nr VIII Stymulacja odbudowy uszkodzeń mrozowych – ciąg dalszy

Komunikat dla Grupy Truskawkowej

Nr VIII z dnia 18 kwietnia 2016

Stymulacja odbudowy uszkodzeń mrozowych – ciąg dalszy

Aktualna faza rozwojowa roślin.

W uprawach pod osłonami (tunele wysokie) oraz na plantacjach okrywanych na płask truskawki odmian wczesnych i średniowczesnych są obecnie w fazie rozluźniania pąków w kwiatostanach lub w początkowej fazie kwitnienia (fot. 1).

W uprawach gruntowych bez przykrycia truskawki odmian średniopóźnych i późnych są obecnie w początkowej fazie wybijania pąków kwiatostanowych lub w fazie budowy masy liściowej (fot. 2)

Fot. 1. W uprawie pod osłonami oraz pod przykryciem na płask truskawki odmian wczesnych są obecnie w początkowej fazie kwitnienia

Fot. 2. Truskawki odmian średniopóźnych i późnych są obecnie w początkowej fazie wybijania pąków kwiatostanowych lub w fazie budowy masy liściowej

Przebieg regeneracji uszkodzeń mrozowych

Tempo regeneracji uszkodzeń mrozowych na lustrowanych plantacjach jest ściśle skorelowane z intensywnością zaistniałych przemrożeń. Na roślinach z łagodniejszymi uszkodzeniami szyjki korzeniowej regeneracja przebiega prawidłowo, o czym świadczy optymalnie rozwijająca się część nadziemna oraz nowo wytwarzane korzenie (fot. 3). Niestety wzrost i rozwój roślin silnie uszkodzonych przez mrozy jest powolny a ich wygląd wskazuje na konieczność kontynuowania zabiegów stymulujących odbudowę przemnożeń (fot. 4).

Fot. 3. Prawidłowo wyrastające liście oraz nowe korzenie wyrastające z szyjki korzeniowej świadczą o prawidłowym przebiegu regeneracji uszkodzeń mrozowych

Fot. 4. Słaby wzrost roślin oraz nietypowe („sine”) zabarwienie liści wskazują na konieczność kontynuowania zabiegów

Zabiegi pozakorzeniowe stymulujące odbudowę uszkodzeń mrozowych

Zabiegi stymulujące odbudowę uszkodzeń mrozowych należy dopasować do indywidualnych uwarunkowań na plantacji wybierając wariant optymalny dla uprawianych roślin

A) na plantacjach o prawidłowym rozwoju masy wegetatywnej:

Biocal 1,0 litr na ha + Asahi SL 0,25-0,5 litr na ha (z dawką wody standardowo stosowaną w ochronie roślin)

Zabieg ten jest szczególnie polecany na odmianach wczesnych oraz okrywanych w celu przyspieszenia, u których pojawiają się pierwsze kwiaty.

B) na plantacjach o słabym rozwoju masy wegetatywnej:

TerraSorb Complex 1,0-1,5 litr na ha + Asahi SL 0,25-0,5 litr na ha (z dawką wody standardowo stosowaną w ochronie roślin)

Dawkowanie wymienionych preparatów należy dopasować do intensywności uszkodzeń, przy czym nie należy przekraczać ilości rekomendowanych powyżej aby nie doprowadzić do zachwiania równowagi u roślin.

Preparaty stymulujące odbudowę uszkodzeń mrozowych można łączyć z zabiegami ochrony roślin po wcześniejszym sprawdzeniu zgodności z aktualnie wykorzystywanym fungicydem lub insektycydem.

Nie należy łączyć rekomendowanego zabiegu z innymi preparatami stymulującymi wzrost i rozwój roślin gdyż może to prowadzić do przebiostymulowania.

Zabiegi dokorzeniowe stymulujące odbudowę uszkodzeń mrozowych

W celu dalszej stymulacji regeneracji systemu korzeniowego należy wykonać kolejny zabieg:

– poprzez podlewanie: preparat humusowy H-850 WG w dawce 0,5 kg na 1000 litr wody + TerraSorb Radicular w dawce 1,0 litr na 1000 litr wody (sumaryczna dawka cieczy na hektar to ok. 5000 litrów)

lub

– poprzez fertygację kroplową: preparat humusowy H-850 WG w dawce 3,0 kg na ha + TerraSorb Radicular 5 litrów na ha (dawkę polewową od 10000 do 15000 litr na ha, należy dopasować do aktualnej wilgotności gleby)

Niektóre prognozy długoterminowe wskazują na możliwość wystąpienia przymrozków w okresie nadchodzących dwóch tygodni. Wszystkie zabiegi wykonywane na plantacjach powinny mieć jednocześnie na celu wzmocnienie wewnętrznej odporności roślin na nadchodzący stres związany z falą chłodu. Zagadnienie to zostanie szczegółowo omówione w kolejnym komunikacie, który wkrótce zostanie udostępniony

Dr hab. Zbigniew Jarosz

Katedra Uprawy i Nawożenia roślin Ogrodniczych

Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie

Wczesno wiosenna ocena zdrowotności plantacji truskawek.

Przędziorek chmielowiec, na plantacji truskawek wczesną wiosną.

KOMUNIKAT nr VI – Wiosenne nawożenie posypowe

Komunikat dla Grupy Truskawkowej

nr VI z dnia 11 marca 2016

Wiosenne nawożenie posypowe

Plantatorzy dysponujący aktualnymi wynikami analizy chemicznej gleby otrzymują sprecyzowane zalecenia nawożenia posypowego. Pozostali Plantatorzy zmuszeni są do stosowania zaleceń orientacyjnych, które zawsze są obarczone ryzykiem niedoszacowania lub przenawożenia. Rozwiązaniem niwelującym w pewnym stopniu brak wiedzy o aktualnej zasobności gleby jest wysiew dobrze zbilansowanego nawozu wieloskładnikowego.

Aktualna faza rozwojowa roślin i przebieg pogody

Stabilizacja temperatury oraz koniec okresu przymrozkowego korzystnie wpłynęły na przyspieszenie tempa wegetacji truskawki. Rośliny odmian wczesnych okrywanych na płask oraz uprawianych pod osłonami wysokimi są obecnie w początkowej fazie wybijania kwiatostanów (Fot. 1). Odmiany średniopóźne i późne uprawiane bez osłon wykazują objawy pełnego ruszenia wegetacji (fot. 2).

Nawozy wnoszące azot należy wysiać dopiero po pełnym ruszeniu wegetacji, co poprawi wykorzystanie składnika przez rośliny. W początkowym okresie wzrostu i rozwoju truskawki korzystają głównie z substancji zapasowych zgromadzonych jesienią w szyjce korzeniowej. Zbyt wczesne wysianie nawozów zwiększa straty składników spowodowane ich wypłukaniem poza zasięg korzeni.

Fot. 1. Truskawki odmian wczesnych okrywanych na płask lub uprawiane pod osłonami wysokimi są obecnie w początkowej fazie wybijania kwiatostanów (odm. Rumba, okolice Lublina)

Fot. 2. Odmiany średniopóźne i późne uprawiane bez osłon wykazują objawy pełnego ruszenia wegetacji (odmiany Elsanta, okolice Lublina)

Zasady nawożenia dokorzeniowego w sytuacji istnienia uszkodzeń mrozowych na plantacji

Uszkodzenia mrozowe roślin powstałe zimą zmuszają do modyfikacji harmonogramu nawożenia plantacji truskawki:

– nawożenie należy prowadzić z zastosowaniem dawek dzielonych aby niepotrzebnie nie zwiększać ogólnej koncentracji jonów w ryzosferze a tym samym nie „obciążać” uszkodzonego systemu korzeniowego.

– należy bardzo racjonalnie nawozić azotem aby nie spowodować nadmiernego wzrostu wegetatywnego roślin. Biorąc pod uwagę, iż wiązki przewodzące wodę i składniki pokarmowe z korzeni do części nadziemnej są uszkodzone przez mróz nadmierne „wybujenie” części nadziemnej będzie potęgować problemy z zaopatrzeniem roślin w wodę. Szczególnie będzie to widoczne przy gwałtownych zmianach temperatury i wilgotności.

Bez względu na intensywność uszkodzeń mrozowych roślin nawożenie dokorzeniowe musi być podstawą dostarczania składników pokarmowych natomiast dokarmianie pozakorzeniowe (dolistne) należy traktować jako formę uzupełnienia brakujących składników pokarmowych.

Wiosenne nawożenie a zasobność gleby i wymagania odmianowe

Wiosenne dawki azotu należy zróżnicować w zależności od przewidywanej zasobności gleby oraz wymagań odmianowych:

– wyższe dawki nawozów należy wysiewać na glebach mineralnych, ubogich w składniki pokarmowe

– niższe dawki należy wysiewać na glebach próchnicznych, gdyż stale zachodzący rozkład próchnicy jest źródłem składników mineralnych (głównie azotu)

– odmiany wczesne oraz o małym potencjale plonotwórczym (np. Honeoye) wymagają wiosną znacznie niższych dawek azotu w porównaniu do odmian późnych oraz charakteryzujących się dużym potencjałem plonotwórczym (np. Onebor) (fot. 3)

Fot. 3. Odmiany późne oraz o dużym potencjale plonotwórczym, np. Onebor (Marmolada) wymagają znacznie intensywniejszego nawożenia w porównaniu z odmianami wczesnymi

Proponowane konfiguracje doglebowego nawożenia wiosennego:

Wariant I: Yara Mila Complex 150-250 kg na hektar w zależności od wymagań odmianowych oraz zasobności gleby. Szczególnie polecane na plantacjach, na których istnieje ryzyko niskiej zasobności w fosfor, potas i mikroelementy

Wariant II: Eurofertil 33 N Pro 200-300 kg na ha w zależności od wymagań odmianowych oraz zasobności gleby. Wariant szczególnie polecany na plantacje, na których istnieje ryzyko niskiej zasobności w fosfor i mikroelementy.

Wariant III: Yaraliva Tropicote 100 – 200 kg na ha w zależności od wymagań odmianowych oraz zasobności gleby + siarczanu potasu KaliSOP 50 kg na ha lub Patentkali 100 kg na ha. Wariant szczególnie polecany na plantacjach na których istnieje ryzyko deficytowej zawartości wapnia w glebie przy jednoczesnej niskiej zawartości potasu (lub potasu i magnezu). Przy stosowaniu tego rozwiązania saletrę wapniową (Yaraliva Tropicote) należy wysiać oddzielnie z kilkudniowym odstępem przed siarczanem potasu lub Patentkali.

Na plantacjach okrywanych na zimę słomą, która wiosną jest pozostawiana w międzyrzędziach dawkę nawozów należy zwiększyć o ok. 20-25 % gdyż mikroorganizmy rozkładające słomę pobierają część wysianych składników pokarmowych (głównie azotu) do budowy własnego ciała.

Dr hab. Zbigniew Jarosz

Katedra Uprawy i Nawożenia Roślin Ogrodniczych

Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie

szara pleśń

Kondycja truskawek po zimie, czy są problemy z uszkodzeniami mrozowymi?

Jak rozpoznać uszkodzenia mrozowe w truskawkach

Akademia Uprawy Truskawek we Wrocławiu

Akademia Uprawy Truskawek w Warce – Czy truskawki przemarzły

KOMUNIKAT nr IV – Jak szkodniki przetrwały zimę?

Komunikat dla Grupy Truskawkowej

nr IV z dnia 24 marca 2016

Jak szkodniki przetrwały zimę?

Na kondycję roślin oraz ich plony, oprócz warunków glebowych i agrotechnicznych wpływ mają warunki meteorologiczne. Wywierają one bardzo istotny wpływ nie tylko na wzrost i rozwój roślin, ale również na rozwój roślinożerców. Najważniejszymi czynnikami mającymi wpływ na owady i roztocze jest temperatura i wilgotność. Wyższa temperatura powietrza wpływa nie tylko na przyspieszenie rozwoju szkodników, ale również w przypadku niektórych gatunków tj. roztocze i mszyce na zwiększenie liczby pokoleń w ciągu roku. Owady i roztocze są wrażliwe na niskie temperatury i zwykle ich liczebność jest redukowana w czasie zimowych mrozów. Natomiast łagodna zima może przyczynić się do masowego występowania szkodników w okresie wiosny i lata. Anomalia pogodowe, które towarzyszą nam od zeszłego wyjątkowo suchego lata i łagodnej zimy mogą być przyczyną wzrostu liczebności populacji szkodników na plantacjach truskawek.

W czasie zbliżającego się sezonu możemy spodziewać się liczniejszego występowania różnych gatunków szkodników takich jak: kwieciak malinowiec, zmieniki i wciornastki. Jednak szczególną uwagę należy zwrócić na roztocze (przędziorka chmielowca i roztocza truskawkowca). Panujące w ubiegłym sezonie warunki pogodowe sprzyjały bardzo licznemu występowaniu przędziorków, co wpłynęło na ich dobrą kondycję przed okresem zimowym. Miniona ciepła zima natomiast wpłynęła na ich dużą przeżywalność.

Należy podkreślić, że po łagodnej zimie szkodniki mogą pojawić na roślinach się wcześniej niż zwykle, dlatego lustracje plantacji należy zacząć już teraz, aby nie dopuścić do ich nadmiernego rozmnożenia się. Lustracje te powinny być przeprowadzane przede wszystkim pod kątem obecności przędziorków. W okresie wczesno wiosennym aktywne mogą być zimujące czerwonawe samice przędziorka chmielowca. Można je obserwować na pojawiających się młodych jak również na zeszłorocznych liściach.

Dr hab. Edyta Górska-Drabik, dr hab. Katarzyna Golan

Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie

Szara pleśń w truskawkach w sezonie 2016

GRUPA TRUSKAWKOWA OSADKOWSKI SA 2016 – czas rozpocząć nowy sezon

Grupa Truskawkowa została stworzona w 2013 roku przez firmę Osadkowski SA przy udziale i wsparciu dr Zbigniewa Jarosza z Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie, pracownika naukowego katedry nawożenia i uprawy roślin ogrodniczych. Podjął on współpracę z 12 plantatorami truskawki w rejonie gmin Warka i Chynów. Dzięki współpracy Grupy Truskawkowej i dr Jarosza z portalemjagodnik.pl, w krótkim czasie duża liczba plantatorów z całej Polski dowiedziała się o działaniach na polu doradczym, co spowodowało znaczny rozwój tej formy systemu doradczego.

Dynamiczny rozwój

W 2014 roku do zespołu specjalistów dołączyli dr Anna Bielenin i prof. Remigiusz W. Olszak z IPSAD by opracowywać dla plantatorów truskawek zalecenia z zakresu ochrony roślin przed chorobami i szkodnikami. W roku 2014 do Grupy Truskawkowej zapisało się 78 plantatorów. Już rok później w projekcie uczestniczyło 156 osób uprawiających tę roślinę na powierzchni niemal 900 ha. W minionym sezonie plantatorów wspierały również dr Beata Meszka prof. Instytutu Ogrodnictwa w Skierniewicach w zakresie chorób truskawek oraz dr Katarzyna Golan i dr Edyta Górska Drabik z Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie w zakresie obecności i zwalczania szkodników na plantacjach. W sezon 2016 wchodzimy z jeszcze szerszą grupą specjalistów i ekspertów, którzy za pośrednictwem dostępnych narządzi będą przekazywać plantatorom bieżące informacje dotyczące prawidłowego nawożenia, uprawy, ochrony i innych istotnych działań w polowej uprawie truskawek. Nie zapomnimy też o osobach uprawiających truskawki pod osłonami, dla których w trakcie sezonu również będą przygotowane informacje i zalecenia. Każdy uczestnik, który stosuje fertygację w polowej uprawie lub pod osłonami może skorzystać z opracowania zaleceń i harmonogramu podawania pożywki.

Truskawkowy doradca

W tym roku całkowicie zmieniamy sposób przekazywania komunikatów. Na stroniebioagris.pl/truskawki został przygotowany specjalny serwis. Należy się do niego zalogować podając adres e-mail, na który otrzymacie Państwo link aktywacyjny. Po zalogowaniu należy edytować profil i uzupełnić dane osobowe aby mieć dostęp do pełnych treści komunikatów. Ważne jest aby uzupełnić dane o plantacji, gdyż to zapewnia dostęp do wszystkich treści. Dzięki temu, w każdej chwili mogą Państwo skorzystać z Doradcy Truskawkowego, za pomocą którego można:

1. Przesyłać wyniki chemicznej analizy wody lub gleby z plantacji truskawek,
2. Poprosić o ustalenie harmonogramu fertygacji
3. Zadać pytanie specjaliście,
4. Przesłać zdjęcia i filmy obrazujące problemy na plantacji.
Kolejnym elementem współpracy jest możliwość skorzystania z wizyty lustracyjnej na plantacji. Aby zamówić taką usługę (dostępna od 1 maja 2016), należy kliknąć na guzik „zamów lustrację polową plantacji truskawek”.
Następnie należy wypełnić znajdujący się formularz i skorzystać z wizyty ekspertów na plantacji truskawek. Usługa ta będzie odbywała się okresowo, będziemy informować zainteresowanych o możliwych terminach. Usługa jest odpłatana podczas obecności na plantacji.

E-learning

Całkowitą nowością w sezonie 2016, którą dla Państwa przygotowaliśmy, jest możliwość uczestnictwa zalogowanych plantatorów w czatach, wykładach on-line oraz konsultacjach wideo ze specjalistami i ekspertami wspierającymi Grupę Truskawkową. Każdy zapisany uczestnik, będzie mógł zalogować się i wysłuchać prelekcji lub przeczytać najnowsze informacje. Będziemy na bieżąco Państwa informować o zbliżających się czatach i wykładach on-line. Usługa ta będzie dostępna już do 1 kwietnia 20016 roku.

Aby nic nie uszło Państwa uwadze, zapraszamy do skorzystania z usługi informowania za pomocą SMS. Dzięki tej funkcji będziecie Państwo informowani o pojawianiu się nowego komunikatu, nadchodzącym czacie lub wykładzie on-line oraz innych wydarzeniach związanych z funkcjonowaniem Grupy Truskawkowej.

Grupa otwarta na współpracę

Aktualnie trwają intensywne prace informatyczne nad uruchomieniem wszystkich funkcji serwisu Grupy Truskawkowej na stronie bioagris.pl. Prosimy Państwa o cierpliwość i wyrozumiałość jeśli jeszcze nie wszystkie funkcje działają poprawnie. Wszystkie elementy zostaną oddane do Państwa użytku do 30 kwietnia 2016.

Do systemu doradczego w sezonie 2016 można zapisać się już dziś. Każdy zainteresowany plantator może to uczynić i śledzić wydarzenia przy pomocy swojego telefonu, tabletu czy komputera. Ważne jest, aby osoby korzystające do tej pory z usług Grupy Truskawkowej zalogowały się na stronie bioagris.pl/truskawki, gdyż zgłoszenia z lat ubiegłych nie przechodzą do tegorocznego systemu. Rejestracja trwa 3 minuty.

Zapraszamy również do polubienia naszego kanału na Facebook i YouTube za pośrednictwem których również przekujemy informacje dla plantatorów truskawek.

Wszystkie pytania można kierować bezpośrednio na adres e-mail:grupatruskawkowa@osadkowski.pl.

Koordynatorami systemu doradczego Grupa Truskawkowa z ramienia firmy Osadkowski SA są:

Anna Garbicz, e-mail: a.garbicz@osadkowski.pl

Albert Zwierzyński, e-mail: a.zwierzynski@osadkowski.pl

Zapraszamy do Współpracy!

Omówienie problemu przemnożeń na plantacjach truskawki gruntowej.

Komunikat dla Grupy Truskawkowej

nr III z dnia 9 marca 2016

Przemrożenia na plantacjach truskawki

Zarówno wczesnowiosenne lustracje wykonane na plantacjach jak i zgłoszenia nadsyłane przez Plantatorów wskazują, iż uszkodzenia mrozowe sadzonek są obecnie dużym problemem w większości rejonów kraju. Co ważne uszkodzeniu uległy nie tylko rośliny nieosłonięte (fot. 1) ale również istotnie ucierpiały niektóre plantacje okryte agrotkaniną polipropylenową- nawet o gramaturze 50 g/m^2.

Fot. 1. Uszkodzenie szyjki korzeniowej u odmiany Florence sadzonej w sierpniu 2016 i uprawianej bez okrywy (18. luty 2016, Kaszuby)

Fot. 2. Uszkodzenie szyjki korzeniowej u odmiany Flair sadzonej w sierpniu 2016 i okrytej w zimie białą agrotkaniną polipropylenową o gramaturze 50 g/m² (okolice Warki)

Fot. 3 Odmiana Marmolada-Onebor sadzona w sierpniu 2014, bez przykrycia. – okolice Chynowa 7 marca 2016

Fot. 4 Odmiana Senga-Sengana posadzona z sadzonki typu frigo w lipcu 2015. – okolice Nowego Miasta nad Pilicą 29 luty 2016

Fot.5 Odmiana Darselect rośliny dwu letnie, bez okrycia na zimę. 7 marca 2016 okolice Rudnik woj. opolskie

Fot 6, Odmiana Faith, sadzona w 2015 roku. Po lewej rośliny nie przykrywane, po prawej przykryte włókniną P23. – 6 marca 2016 okolice Goławina.

Fot. 7 Odmiana Felicita, – 6 marca 2016 okolice Goławina.

Dokładne omówienie problemu przemnożeń na plantacjach truskawki gruntowej oraz szczegółowe zalecenia nawożenia doglebowego i biostymulacji uszkodzonych roślin na najbliższe tygodnie zostaną opracowane wkrótce.

Dr hab. Zbigniew Jarosz

Katedra Uprawy i Nawożenia Roślin Ogrodniczych

Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie

Ulotka Protector – sady

Naturalny adiuwant do fungicydów, insektycydów i nawozów dolistnych

Na powierzchni roślin łączy się z naturalnymi woskami tworząc jednorodną warstwę zawierającą substancje aktywne zastosowanych preparatów

Redukuje straty substancji aktywnej podczas zabiegu

Lepsze wchłanianie środków ochrony roślin

Lepsze wykorzystanie nawozów dolistnych

Chroni preparaty przed zmywaniem

Redukuje fitotoksyczność środków chemicznych

Chroni krople przed zbyt szybkim wysychaniem

Redukuje ordzawienia owoców

Redukuje efekt pienienia się preparatów

Pozwala zredukować liczbę zabiegów

Poprawa skuteczności fungicydów, insektycydów oraz nawozów dolistnych

Zachowanie się cieczy roboczej podczas zabiegu z dodatkiem zwilżacza

Protector chroni substancję aktywną przed zmywaniem na skutek opadów atmosferycznych

BioAgris protektor warzywa

biologiczny fungicyd zawierający Pythium oligandrum

• skutecznie chroni przed szarą pleśnią oraz zamieraniem pędów

• w uprawie maliny polowej i pod osłonami

• doskonale sprawdza się w integrowanych programach ochrony roślin

• nie pozostawia jakichkolwiek pozostałości

• może być stosowany bezpośrednio przed zbiorem

• brak okresu karencji

wydłużenie jakości handlowej po zbiorze

• ogranicza przejrzewanie owoców

• zwiększa ich jędrność

• wydłuża okno zbiorów owoców maliny

• zmniejsza straty jakości podczas przechowywania i transportu

• zwiększa masę owoców

• bardzo dobrze miesza się ze środkami ochrony roślin oraz nawozami

• brak okresu karencji

precyzyjnie dostarcza wapń

• poprawia jakość owoców poprzez precyzyjne dostarczanie wapnia

• zwiększa jędrność owoców

• zwiększa zawartość cukrów

• bardzo dobrze miesza się ze środkami ochrony roślin oraz nawozami • (również z Polyversum WP)

• niweluje skutki panujących warunków stresowych

unikalna forma azotu dla roślin

• azot bardzo szybko dostępny dla roślin

• bezpieczny – nie powoduje przejrzewania owoców

• zwiększa masę owoców

• nie powoduje nadmiernego wzrostu wegetatywnego

• bardzo dobrze miesza się ze środkami ochrony roślin oraz nawozami

BioAgris ulotka malina

biologiczny fungicyd zawierający Pythium oligandrum

• skutecznie chroni przed szarą pleśnią oraz zamieraniem pędów

• w uprawie maliny polowej i pod osłonami

• doskonale sprawdza się w integrowanych programach ochrony roślin

• nie pozostawia jakichkolwiek pozostałości

• może być stosowany bezpośrednio przed zbiorem

• brak okresu karencji

wydłużenie jakości handlowej po zbiorze

• ogranicza przejrzewanie owoców

• zwiększa ich jędrność

• wydłuża okno zbiorów owoców maliny

• zmniejsza straty jakości podczas przechowywania i transportu

• zwiększa masę owoców

• bardzo dobrze miesza się ze środkami ochrony roślin oraz nawozami

• brak okresu karencji

precyzyjnie dostarcza wapń

• poprawia jakość owoców poprzez precyzyjne dostarczanie wapnia

• zwiększa jędrność owoców

• zwiększa zawartość cukrów

• bardzo dobrze miesza się ze środkami ochrony roślin oraz nawozami • (również z Polyversum WP)

• niweluje skutki panujących warunków stresowych

unikalna forma azotu dla roślin

• azot bardzo szybko dostępny dla roślin

• bezpieczny – nie powoduje przejrzewania owoców

• zwiększa masę owoców

• nie powoduje nadmiernego wzrostu wegetatywnego

• bardzo dobrze miesza się ze środkami ochrony roślin oraz nawozami

BioAgris Xstress kalafior brokul

• Mikroelementowy nawóz przeznaczony do ograniczenia

procesów przejrzewania warzyw takich jak brokuł,

kalafior, papryka, pomidor i inne

Brokuł, kalafior

• Utrzymuje zwartość róży

• Opóźnia zakwitanie i żółknięcie róży

• Wydłuża trwałość pozbiorczą

• Utrzymuje zwartość róży

• Wzrost wielkości roży związany z wydłużeniem wegetacji

• Wydłużenie okresu zbioru

• Pozwala zaplanować zbiory!

• Utrzymanie zwartości róży

• Opóźnienie żółknięcia i kwitnienia

• Spowolnienie przejrzewania owoców

• Dłuższe utrzymanie trwałości pozbiorczej

Pomidor, papryka

• Powstrzymuje przejrzewanie owoców

• Wyrównuje fazę dojrzałości na polu

• Wydłuża czas zbioru

• Zwiększa jędrność owoców

• Utrzymuje dobrą jakość owoców po zbiorach oraz

w transporcie

BioAgris ulotka czereśnie

•Wzmacnia naturalną powłokę

• Eliminuje pęknięcia w kutykuli

• Ogranicza pękanie owoców

Poprawa jakości owoców

• Wydłuża optymalne okno zbioru, bez zahamowania wzrostu owoców

• Poprawia jędrność owoców

• Utrzymuje jakość owoców podczas transportu

• Zwiększenie zawartości cukrów

• Poprawia jędrność owoców

• Zwiększa zawartość cukrów

• Ułatwia jednorodny wzrost owoców

• Szczególna forma azotu, bardzo szybko dostępna dla roślin

• Może być stosowany nawet tuż przed zbiorem

Biologiczny fungicyd zawierający Pythium oligandrum

• Zabezpiecza przed infekcją

• Nie dopuszcza do zarodnikowania szarej pleśni

• Zapobiega porażaniu sąsiadujących owoców

BioAgris chwasty por cebula

Herbicydy stosowane po wschodach często

powodują uszkodzenia roślin cebuli i pora

• Ogranicza uszkodzenia powodowane przez

herbicydy

• Wzmacnia naturalną warstwę ochronną rośliny

• Herbicyd szybciej spływa po roślinie

• Herbicyd nie ma kontaktu z otwartą tkanką

Zalecenia

• Przed wykonaniem zabiegu herbicydowego

(18-48 godzin) 600 ml/ha

• Zdecydowanie poprawia skuteczność działania

fungicydów, insektycydów oraz nawozów dolistnych

BioAgris ulotka borówka

Biologiczny fungicyd zawierający Pythium oligandrum

• Zapobiega i zwalcza różowatość korzeni cebuli

• Pierwszy zabieg wykonać w fazie 3 – 4 liści (BBCH 13-14).

dawka 200 g/ha

• Zalecana ilość wody: 600 – 800 l/ha.

• Zalecane opryskiwanie: grubokropliste.

• Zabieg wykonywać w dzień pochmurny, w nocy, najlepiej podczas

lekkiej mżawki.

Unikalna forma azotu dla roślin

• Azot bardzo szybko dostępny dla roślin

• Zwiększa masę korzeni

• Nie powoduje nadmiernego wzrostu wegetatywnego

• Bardzo dobrze miesza się ze środkami ochrony roślin oraz nawozami

• Powoduje ograniczenie zawartości azotanów

• Unikalna zawiesina leonardytu

• Powoduje szybkie zbudowanie masy korzeniowej

• Niskie ph 4 – 5

• Bardzo dobrze miesza się ze środkami ochrony roślin oraz nawozami

xstress ulotka

Daj na wstrzymanie

To mikroelementowy nawóz przeznaczony

do spowolnienia procesów PRZEJRZEWANIA owoców.

Daje każdej komórce sygnał i energię „drugiej młodości”, dzięki czemu roślina zaczyna produkować kwas benzoesowy hamujący syntezę etylenu, ogranicza również inne procesy powodujące przejrzewanie.

Stosowany bezpośrednio przed zbiorem, wydłuża okres optymalnej

dojrzałości zbiorczej, co ułatwia planowanie zbioru w trudnych warunkach pogodowych (wysoka temperatura, obfite deszcze), bądź przy braku

siły roboczej.

Ogranicza procesy oddychania po zbiorze, dzięki czemu owoc

charakteryzuje się większą odpornością w transporcie oraz większą

trwałością handlową w obrocie.

Zalecenia

MALINA W POLU

1,5 l/ha

3–4 dni przed pierwszym zbiorem, zabieg powtarzać

co 7 dni

w przypadku wystąpienia niekorzystnych warunków (gorąco, obfite deszcze)

dawkę należy powiększyć

do 2 l/ha

MALINA POD

OSŁONAMI

1 l/ha

3–4 dni przed pierwszym zbiorem, zabieg powtarzać

co 7 dni

TRUSKAWKA

1 l/ha

5–7 dni przed planowanym zbiorem, zabieg powtarzać

co 7–10 dni

BORÓWKA

1 l/ha

3–4 dni przed kazdym zbiorem

w przypadku wystąpienia niekorzystnych warunków (gorąco, obfite deszcze)

dawkę należy powiększyć

do 1,5 l/ha

Xstress ulotka warzywa

Daj na wstrzymanie

Mikroelementowy nawóz przeznaczony

procesy przejrzewania warzyw

takich jak Brokuł, Kalafior, Papryka i inne

Pozwala zaplanować zbiory

Utrzymanie zawartości róży

Opóźnienie żółknięcia i kwitnienia

Spowolnienie przejrzewania owoców

Dłóższe utrzymanie trwałości pozbiorczej

NUFILM MAX

NATURALNY POLIMER ZAPOBIEGAJĄCY

OSYPYWANIU SIĘ ŁUSZCZYN RZEPAKU

Ograniczenie osypywania wpływa na wzrost zaolejenia rzepaku, gdyż jako

pierwsze osypują się łuszczyny z pędu głównego o największej zawartości oleju

W ciągu ostatnich

10 dni powstaje

10–15% plonu,

czyli ok. 30–40 kg

ziarna dziennie

NU FILM MAX, można stosować również w zbożach

w celu ograniczenia porastania ziarniaków w dawce 0,8 l/ha

UWAGI:

• preparat jedynie ogranicza porastanie, a nie całkowicie mu zapobiega

• jest skuteczny w okresie do 7 dni od zabiegu

Od czego zależy ilość osypanych nasion?

1. Termin zbioru

Optymalny termin zbioru to okres ok. 51 dni od kwitnienia, straty spowodowane

osypywaniem w tym momencie wynoszą ok. 10%.

Opóźnienie zbioru tylko o tydzień może spowodować zwiększenie strat

nawet do 25%.

Przyspieszenie zbioru zmniejsza osypywanie, ale bardzo wpływa na obniżkę

wytworzonego plonu.

2. Zdrowotność roślin

Im większe porażenie roślin przez choroby, tym nasiona łatwiej się osypują.

3. Cecha odmianowa

Odmiany rzepaku mają różną podatność na osypywanie.

JAK DZIAŁA NU FILM MAX

Tworzy na powierzchni łuszczyny elastyczną powłokę zapobiegającą

naturalnemu osypywaniu się nasion, spowodowanego pękaniem łuszczyn.

Dzięki naturalnemu pochodzeniu powłoka ta umożliwia oddychanie

łuszczyn, a znajdujące się wewnątrz nasiona nie pleśnieją,

tak jak to może mieć miejsce przy użyciu syntetycznych polimerów.

KIEDY STOSOWAĆ NU FILM MAX

Należy stosować, gdy barwa łuszczyn przechodzi z barwy zielonej w żółtozieloną.

Lepiej zastosować wcześniej, niż zbyt późno!

ZALECANE DAWKI NU FILM MAX

0,5 – 0,6 l/ha

300 l wody

Blackjak ulotka

Skuteczność z natury

Precyzyjnie dostarcza wapń

Czym jest BioCal?

Jest to najnowszej generacji nawóz zapobiegający

problemom z prawidłową dystrybucją

wapnia w roślinach. Działa na zupełnie innej

zasadzie niż nawozy tradycyjne. Ułatwia optymalną

dystrybucję wapnia do wszystkich organów

nawet w warunkach stresowych. Dzięki

precyzyjnej dystrybucji wapnia pozwala roślinie

na optymalne wykorzystanie potencjału.

Skład preparatu:

5% CaO

3,5% Zn

+ technologia Calfl ux

zapobiega między innymi:

gorzkiej plamistości podskórnej jabłek

• suchej zgniliźnie wierzchołkowej pomidora i papryki

• tipburnowi w kapuście pekińskiej

• chorobom fi zjologicznym w innych roślinach

ABY KOMÓRKA POBRAŁA WAPŃ MUSZĄ W NIEJ BYĆ AUKSYNY !!!

BioCal zastępuje naturalne auksyny w transporcie wapnia i dzięki temu uniezależnia roślinę od naturalnego cyklu hormonalnego

Dodatkowe efekty:

• poprawa wybarwiania owoców

• większa zawartość ekstraktu w owocach i warzywach (Brix)

• lepsze właściwości przechowalnicze owoców i warzyw

• lepsze właściwości transportowe owoców miękkich

• większa odporność roślin na choroby

Uwagi

Mieszanie: BioCal można mieszać z większością znanych

nawozów dolistnych i agrochemikaliów.

Nie mieszać z nawozami zawierającymi fosfor, chyba

że konkretna mieszanina znana jest jako kompatybilna.

Stosować rekomendowaną dawkę BioCal

w minimum 100 l/ha wody.

Jednoczesne stosowanie BioCal i nawozów zawierających

saletrę wapniową może wpłynąć na pogorszenie

efektu wybarwienia owoców i spowodować opóźnienie

dojrzewania.

Jabłonie: w celu ograniczenia chorób fi zjologicznych i polepszeniu zdolności

przechowalniczej owoców, poprawy wybarwiania owoców

Kapusta pekińska, Kapusta głowiasta: w celu ograniczeniu występowania chorób

fi zjologicznych (wewnętrzne zbrunatnienie główek „tipburn”, plamistość pieprzowa)

i poprawy jakości plonu

Dawka 1 l/ha

Minimum 4 zabiegi w fazach:

1. 20–30% kwiatów otwartych

2. Bezpośrednio po kwitnieniu (jeżeli pierwszy zabieg był niemożliwy do wykonania,

należy użyć podwójną dawkę preparatu)

3. 4 tygodnie po kwitnieniu

4. 4 tygodnie przed planowanym zbiorem

Dawka 1–1,5 l/ha

Minimum 3 zabiegi w fazach:

1. Podlewanie rozsady

2. Przed zamknięciem główek

3. 2 tygodnie po zamknięciu główek

Sałata: w celu ograniczenia występowania chorób fi zjologicznych,

oraz poprawy jakości plonu

Dawka 1–1,5 l/ha

Minimum 3 zabiegi:

1. Podlewanie rozsady

2. 10–14 dni po wysadzeniu

3. Tuż przed zamknięciem główki

Czereśnie i Wiśnie: w celu poprawy jakości plonu i redukcji pękania owoców

Dawka 1 l/ha

Minimum 4 zabiegi:

1. W fazie białego pąka

2. W czasie opadania płatków

3. W fazie wzrostu zawiązków

4. 3 tygodnie przed zbiorem

Truskawki i rośliny jagodowe: w celu ograniczenia chorób fi zjologicznych

i poprawy jakości plonu

Dawka 1 l/ha

Zabiegi rozpocząć tuż po rozpoczęciu kwitnienia i powtarzać co 10–14 dni

(częstsze zabiegi wykonywać w warunkach stresu)

Pomidor, Papryka, Ogórek: w celu ograniczenia wystąpienia chorób fi zjologicznych

(tj. sucha zgnilizna) i zwiększenia zawartości ekstraktu (BRIX)

oraz poprawy jakości plonu (większa jędrność).

Dawka 1 l/ha

Pierwszy zabieg wykonać w początku kwitnienia następne w odstępach co 3 tygodnie

BioAgris ulotka biocal

Skuteczność z natury

Precyzyjnie dostarcza wapń

Czym jest BioCal?

Jest to najnowszej generacji nawóz zapobiegający

problemom z prawidłową dystrybucją

wapnia w roślinach. Działa na zupełnie innej

zasadzie niż nawozy tradycyjne. Ułatwia optymalną

dystrybucję wapnia do wszystkich organów

nawet w warunkach stresowych. Dzięki

precyzyjnej dystrybucji wapnia pozwala roślinie

na optymalne wykorzystanie potencjału.

Skład preparatu:

5% CaO

3,5% Zn

+ technologia Calfl ux

zapobiega między innymi:

gorzkiej plamistości podskórnej jabłek

• suchej zgniliźnie wierzchołkowej pomidora i papryki

• tipburnowi w kapuście pekińskiej

• chorobom fi zjologicznym w innych roślinach

ABY KOMÓRKA POBRAŁA WAPŃ MUSZĄ W NIEJ BYĆ AUKSYNY !!!

BioCal zastępuje naturalne auksyny w transporcie wapnia i dzięki temu uniezależnia roślinę od naturalnego cyklu hormonalnego

Dodatkowe efekty:

• poprawa wybarwiania owoców

• większa zawartość ekstraktu w owocach i warzywach (Brix)

• lepsze właściwości przechowalnicze owoców i warzyw

• lepsze właściwości transportowe owoców miękkich

• większa odporność roślin na choroby

Uwagi

Mieszanie: BioCal można mieszać z większością znanych

nawozów dolistnych i agrochemikaliów.

Nie mieszać z nawozami zawierającymi fosfor, chyba

że konkretna mieszanina znana jest jako kompatybilna.

Stosować rekomendowaną dawkę BioCal

w minimum 100 l/ha wody.

Jednoczesne stosowanie BioCal i nawozów zawierających

saletrę wapniową może wpłynąć na pogorszenie

efektu wybarwienia owoców i spowodować opóźnienie

dojrzewania.

Jabłonie: w celu ograniczenia chorób fi zjologicznych i polepszeniu zdolności

przechowalniczej owoców, poprawy wybarwiania owoców

Kapusta pekińska, Kapusta głowiasta: w celu ograniczeniu występowania chorób

fi zjologicznych (wewnętrzne zbrunatnienie główek „tipburn”, plamistość pieprzowa)

i poprawy jakości plonu

Dawka 1 l/ha

Minimum 4 zabiegi w fazach:

1. 20–30% kwiatów otwartych

2. Bezpośrednio po kwitnieniu (jeżeli pierwszy zabieg był niemożliwy do wykonania,

należy użyć podwójną dawkę preparatu)

3. 4 tygodnie po kwitnieniu

4. 4 tygodnie przed planowanym zbiorem

Dawka 1–1,5 l/ha

Minimum 3 zabiegi w fazach:

1. Podlewanie rozsady

2. Przed zamknięciem główek

3. 2 tygodnie po zamknięciu główek

Sałata: w celu ograniczenia występowania chorób fi zjologicznych,

oraz poprawy jakości plonu

Dawka 1–1,5 l/ha

Minimum 3 zabiegi:

1. Podlewanie rozsady

2. 10–14 dni po wysadzeniu

3. Tuż przed zamknięciem główki

Czereśnie i Wiśnie: w celu poprawy jakości plonu i redukcji pękania owoców

Dawka 1 l/ha

Minimum 4 zabiegi:

1. W fazie białego pąka

2. W czasie opadania płatków

3. W fazie wzrostu zawiązków

4. 3 tygodnie przed zbiorem

Truskawki i rośliny jagodowe: w celu ograniczenia chorób fi zjologicznych

i poprawy jakości plonu

Dawka 1 l/ha

Zabiegi rozpocząć tuż po rozpoczęciu kwitnienia i powtarzać co 10–14 dni

(częstsze zabiegi wykonywać w warunkach stresu)

Pomidor, Papryka, Ogórek: w celu ograniczenia wystąpienia chorób fi zjologicznych

(tj. sucha zgnilizna) i zwiększenia zawartości ekstraktu (BRIX)

oraz poprawy jakości plonu (większa jędrność).

Dawka 1 l/ha

Pierwszy zabieg wykonać w początku kwitnienia następne w odstępach co 3 tygodnie

BioAgris TRUSKAWKA od rozsady po zbiór

TRUSKAWKA

Od rozsady po zbiór

Zawiesina Leonardytu z północnej Dakoty. Dzięki zawartości

humin i kwasów ulmowych, bardzo silnie stymuluje rozwój

systemu korzeniowego. Stosować przy wysadzaniu nowych

nasadzeń oraz wiosną w celu szybszego wzrostu korzeni

po zimie i wzmocnienia roślin.

Naturalna mieszanina podwójnych i poczwórnych łańcuchów

polimerowych pochodzących z żywicy sosny amerykańskiej.

Tworzy na powierzchni roślin elastyczną warstwę ograniczającą

parowanie o ok. 20%, sadzonki dzięki zmniejszonemu stresowi

wodnemu, szybciej zaczynają wytwarzać nowe korzenie

i lepiej się przyjmują.

Nawóz zawierający wapń, cynk oraz molekuły technologii Calflux.

Uaktywnia pompę wapniową w komórkach owoców, wspomaga

transport wapnia, dzięki czemu są one optymalnie

zaopatrzone w wapń.

· Większa jędrność

· Większa odporność na choroby

· Większa zawartość cukrów

· Większa wytrzymałość w transporcie

Naturalny preparat grzybobójczy zawierający pożyteczny grzyb

Pythium oligandrum. Skutecznie chroni przed szarą pleśnią

i skórzastą zgnilizną, ogranicza Verticiliozę.

Oddziałuje na grzyby chorobotwórcze wielokierunkowo:

· Pasożytuje na strzępkach grzybni

· Wzmacnia system odpornościowy rośliny

Doskonale sprawdza się w integrowanych programach ochrony.

Nie pozostawia jakichkolwiek pozostałości.

Może być stosowany bezporednio przed zbiorem.

Naturalna mieszanina pojedynczych i podwójnych łańcuchów

polimerowych pochodzących z żywicy sosny amerykańskiej.

Naturalny adiuwant poprawiający skuteczność fungicydów,

insektycydów oraz nawozów dolistnych.

· Zwiększa przyczepność stosowanych preparatów

(do 30% więcej substancji aktywnej na liściu)

· Poprawia wchłanianie substancji aktywnej

· Chroni substancje aktywna przed zmywaniem

(do 25 mm deszczu dziennie przez 7 dni)

· Jedyny adiuwant do stosowania z preparatem Polyversum WP

i innymi preparatami biologicznymi.

Sadzonki po zastosowaniu Blackjak, VaporGard i TerraSorb Complex

DLACZEGO TRUSKAWKI PO POLYVERSUM LEPIEJ SIĘ PRZECHOWUJĄ?

Przy stosowaniu standardowego programu

na porażonych owocach wytwarzają się nowe

zarodniki porażające sąsiednie

Polyversum nie dopuszcza do powstawania

nowej grzybni na porażonych owocach,

przez co nie zarażają one sąsiednich

CZY OCHRONA BIOLOGICZNA JEST MNIEJ SKUTECZNA ?

BioCal poprawia jędrność, smak

oraz właściwości przechowalnicze truskawek

Jędrność owoców. Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu. Odmiana Polka

Zawartość ekstraktu. Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu. Odmiana Polka

Przykładowy program BioAgris

Doświadczenie wykonane przez Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu,

w gospodarstwie pana Daniela Bondeckiego w 2012 roku.

Odmiana Polka.

PLANTACJA PO ZIMIE PLANTACJA POD KONIEC ZBIORÓW

Data Kontrola BioAgris

20.04.2012 TerraSorb Complex 1.5 l/ha BlackJak 2 l/ha

+ Terrasorb Complex 1,5 l/ha

04.05.2012 BlackJak 2 l/ha + Polyversum 150 g/ha

10.05.2012 Magus 0,9 l/ha Magus 0,9 l/ha

Blackjak 2 l/ha + Polyversum 150 g/ha

12.05.2012 TerraSorb Complex 1 l/ha

15.05.2012 Signum + Asahi 0,6 l/ha Polyversum 150 g/ha + BioCal 1 l/ha

+ TerraSorb Complex 0,5 l/ha

25.05 Polyversum 150 g/ha + BioCal 1 l/ha

+ TerraSorb Complex 0,5 l/ha

05.06 TerrasorbComplex 0,5 l/ha

15.06 Teldor 500 SC TerraSorb

Complex 0,5 l/ha TerrasorbComplex 0,5 l/ha

25.06 Teldor 500 SC TerraSorb

Complex 0,5 l/ha TerrasorbComplex 0,5 l/ha

05.07 TerrasorbComplex 0,5 l/ha

Signum jest zarejestrownym znakiem towarowym fi rmy BASF

Teldor jest zarejestrowanym znakiem towarowym fi rmy Bayer Cropscience

Asahi jest zarejestrowanym znakiem towarowym fi rmy Arysta Lifescience

ZALECENIA

PREPARAT DAWKA SPOSÓB STOSOWANIA

Sadzonki

BlackJak 250 ml/100 l wody Moczyć sadzonki przed wysadzeniem

2 l/ha

Opryskiwać 2 tyg. po wysadzeniu,

najlepiej w mieszaninie z 1 l

TerraSorb Complex

VaporGard 1 l/100 l wody

Opryskiwać lub moczyć części zielone

sadzonki bezpośrednio przed

wysadzeniem

Po ruszeniu wegetacji

BlackJak 2 l/ha

Opryskiwać bezpośrednio po ruszeniu

wegetacji. Zabieg można powtórzyć

po upływie 2 tygodni. Najlepiej połączyć

z TerraSorb Complex 1,5 l/ha

Polyversum 150 g/ha Opryskiwać w celu zbudowania

odporności rośliny

Kwitnienie

Polyversum + Protector 150 g/ha + 300 ml/ha Zabiegi wykonywać od początku kwitnienia

co 7-10 dni w zależności od potrzeb

BioCal 1 l/ha

Dwu-, trzykrotnie co 14 dni

(zabieg można łączyć z zabiegiem

Polyversum)

Zbiory

Polyversum + Protector 150 g/ha Stosować w razie potrzeby nawet

bezpośrednio przed zbiorem

BioAgris przygotowanie rozsady do wysadzenia

ROZSADA

PRZYGOTOWANIE DO WYSADZENIA

Zawiesina Leonardytu z północnej Dakoty. Dzięki zawartości

humin i kwasów ulmowych, przyspiesza i wyrównuje wschody.

Bardzo silnie stymuluje rozwój systemu korzeniowego. Przyspiesza

wytwarzanie nowych korzeni po wysadzeniu rozsady w pole.

NATURALNA MIESZANINA PODWÓJNYCH I POCZWÓRNYCH

ŁAŃCUCHÓW POLIMEROWYCH POCHODZĄCYCH

Z ŻYWICY SOSNY AMERYKAŃSKIEJ

Tworzy na powierzchni roślin elastyczną warstwę ograniczającą

parowanie o ok. 20%. Rozsada dzięki ograniczeniu stresu wodnego,

szybciej zaczyna wytwarzać nowe korzenie i lepiej się przyjmuje.

Nawóz zawierający wapń, cynk oraz molekuły technologii Calflux.

Uaktywnia pompę wapniową w komórkach owoców, wspomaga

transport wapnia, dzięki czemu rozsada jest sztywniejsza

i bardziej odporna na stres związany z przesadzeniem.

W przypadku roślin kapustnych zapobiega występowaniu tipburnu.

Naturalny preparat grzybobójczy zawierający pożyteczny grzyb

Pythium oligandrum. Skutecznie chroni przed zgorzelami siewek

wywoływanymi przez patogeny odglebowe. Stymuluje naturalną

odporność roślin, dzięki czemu w trakcie późniejszej wegetacji

rośliny są bardziej odporne na porażenie chorobami.

Pobudza pobieranie fosforu przez korzenie, co wzmacnia rozwój

systemu korzeniowego.

PRODUKCJA ROZSADY

BlackJak 250 ml/100 l wody

Podlewać bezpośrednio

po wysianiu

Przyspiesza

i wyrównuje

wschody

Podlewać po upływie

ok. 14 dni

Stymuluje

rozwój systemu

korzeniowego

Polyversum 50 g/100 l wody

Podlewać bezpośrednio

po wysiewie

Chroni przed

chorobami

odglebowymi

Dla rozsad wymagających

przepikowania

powtórzyć po przepikowaniu

Stymuluje

odporność

rośliny

Rozsada traktowana BlackJak w porównaniu do kontroli

PRZYGOTOWANIE ROZSADY DO WYSADZENIA

BlackJak 250 ml/100 l

wody Moczenie lub podlewanie

multiplatów przed

wysadzeniem (może być

wykonane równocześnie

z zaprawianiem

insektycydem)

Stymuluje wzrost sytemu

korzeniowego po wysadzeniu,

skraca czas od wysadzenia

do wytworzenia nowych

korzeni w polu

BioCal 250 ml/100 l

wody

Wzmacnia sztywność

rozsady. W przypadku

kapustnych pierwszy etap

zapobiegania występowaniu

tipburnu

Vapor Gard 100 ml/10 l

wody

Ostatni oprysk przed

wysadzeniem (preparat

potrzebuje 1 h światła

dziennego do polimeryzacji

na powierzchni liścia)

Ogranicza stres wodny

powstający na skutek

nadmiernego parowania.

Przyśpiesza wytworzenie

nowych korzeni

Rząd po prawej stronie niezabezpieczony Vaporgardem

BioAgris Protector

BioAgris Protector – Nie pozwól spłynąć Twoim pieniądzom

Dużo więcej niż zwilżacz

Nie pozwól spłynąć

Twoim pieniądzom

Dużo więcej niż zwilżacz

NATURALNY ADIUWANT DO FUNGICYDÓW INSEKTYCYDÓW I NAWOZÓW DOLISTNYCH

Na powierzchni roślin łączy się z naturalnymi woskami tworząc z nimi jednorodną warstwę zawierającą

w sobie substancje aktywne zastosowanych preparatów.

• OGRANICZENIE STRAT SUBSTANCJI AKTYWNEJ PODCZAS ZABIEGU

• LEPSZE WCHŁANIANIE ŚRODKÓW OCHRONY ROŚLIN

• LEPSZE WYKORZYSTANIE NAWOZÓW DOLISTNYCH

• OCHRONĘ ZASTOSOWANYCH PREPARATÓW PRZED ZMYWANIEM

• REDUKCJĘ FITOTOKSYCZNOŚCI NIEKTÓRYCH ŚRODKÓW CHEMICZNYCH

• WZMOCNIENIE NATURALNEJ WOSKOWEJ BARIERY OCHRONNEJ ROŚLIN

• OGRANICZENIE CHORÓB BAKTERYJNYCH

PROTECTOR ZWIĘKSZA O OK. 30% ILOŚĆ SUBSTANCJI AKTYWNEJ POZOSTAŁEJ PO ZABIEGU NA ROŚLINIE

PROTECTOR OGRANICZA STRATY SUBSTANCJI AKTYWNEJ PODCZAS ZABIEGU

Liście papryki po oprysku

mancozebem

dodatek zwilżacza

dodatek protectora

dodatek zwilżacza

dodatek protectora

dodatek zwilżacza

dodatek protectora

Liść cebuli po zabiegu

fungicydowym

Pokrycie liścia substancja

aktywną po zabiegu mancozebem

PROTECTOR UTRZYMUJE SUBSTANCJĘ AKTYWNĄ NA LIŚCIU PRZEZ 7-10 DNI.

POZWALA OGRANICZYĆ LICZBĘ ZABIEGÓW!

POPRAWA SKUTECZNOŚCI FUNGICYDÓW

% porażonej powierzchni liści kapusty w zależności od opadu deszczu

SKUTECZNOŚĆ PROGRAMU FUNGICYDOWEGO

dodatek zwilżacza

dodatek protectora

bez protectora

dodatek zwilżacza

dodatek protectora

z protectorem

Pokrycie liścia substancja aktywną po zabiegu

mancozebem i 50 mm opadzie atmosferycznym

Pozostałość mancozebu

po 50 mm opadzie deszczu

W PRZYPADKU ROŚLIN

POKRYTYCH GRUBĄ WARSTWĄ

WOSKU (CEBULA,

KAPUSTA) UŁATWIA WNIKANIE

PREPARATÓW NIE

NISZCZĄC JEDNOCZEŚNIE

OCHRONNEJ WARSTWY

WOSKOWEJ, JAK TO MOŻE

MIEĆ MIEJSCE PRZY UŻYCIU

SILNYCH ZWILŻACZY.

Protector wzmacnia

naturalną woskową

ochronę róży

zapobiegając

wnikaniu bakterii

REDUKCJA FITOTOKSYCZNOŚC HERBICYDÓW POWSCHODOWYCH W CEBULI, PORZE I BURAKU

ĆWIKŁOWYM.

Zastosowanie Protectora jako zabieg poprzedzający stosowanie herbicydów powoduje wytworzenie

woskowej warstwy ochronnej zapobiegającej fitotoksyczności powodowanej przez herbicydy.

POPRAWA EFEKTYWNOŚCI NAWOZÓW DOLISTNYCH

Stosując nawozy dolistne wraz z Protectorem uzyskujemy efekt analogiczny do nawożenia kroplowego,

gdyż substancje odżywcze są systematycznie uwalniane od tkanek.

Uzyskujemy ok. 30% lepsze wykorzystanie nawozów!

ZALECENIA

Insektycydy 200 – 250 ml/ha

Fungicydy kontaktowe 300 – 400 ml/ha

Fungicydy systemiczne 200 – 250 ml/ha

Nawozy dolistne 200 – 250 ml/ha

ZABEZPIECZENIE PRZED FITOTOKSYCZNOŚCIA

HERBICYDÓW W CEBULI I PORZE

600 ml/ha

UWAGA:

Preparat wymaga 1-2 godzin światła dziennego do stworzenia błony polimerowej. Błona ulega

biodegradacji po 7-10 dniach w zależności od warunków pogodowych, szybsza biodegradacja

następuje przy silniejszej operacji słonecznej.

UWAGA:

W przypadku konieczności wykonania zabiegu preparatem systemicznym po upływie krótszego

czasu niż 3 dni od poprzedniego zabiegu z użyciem Protectora, należy koniecznie zastosować dodatek

200ml Protectora który połączy się z poprzednio wytworzoną woskową powłoką.

BioAgris Polyversum Przechowanie

PRZECHOWYWANIE WARZYW

SUCHO I BEZ POZOSTAŁOŚCI

Zapobieganie chorobom przechowalniczym warzyw

Biologiczny preparat POLYVERSUM WP zapobiega rozwojowi chorób

przechowalniczych warzyw, takich jak szara pleśń czy zgnilizna twardzikowa.

Zawiera grzyb Phytium oligandrum.

Nie dopuszcza do rozwoju patogenów

w przechowalni, dzieki czemu nawet uszkodzone

warzywa nie gniją i nie zarażają sąsiadujących

Nie ma jakiejkolwiek karencji, dlatego może być

stosowany nawet bezpośrodnio przed zbiorem

ZALECENIA STOSOWANIA*

Uprawa Optymalny czas

przed zbiorem Zalecana dawka

Kapusta głowiasta

i pekińska 3–5 dni 150 g/ha z dodatkiem

adjuwanta Protector

Warzywa

korzeniowe 7–14 dni

zabieg najlepiej

wykonać podczas mżawki,

stosując dużą ilość wody –

800 l tak, aby ciecz spłynęła

po liściach do korzeni.

BioAgris Pietruszka

skuteczność z natury

ZAPOBIEGANIE ORDZAWIENIU KORZENI PIETRUSZKI

TERMINY I DAWKI

PROGRAM ZAPOBIEGAWCZY

W fazie 2–3 liści (zabieg zwalcza również zgorzele siewek)

POLYVERSUM WP 100 g/ha ilość wody 300–400 l/ha

Głowa korzenia ma długość 6–7 mm

POLYVERSUM WP 100 g/ha ilość wody 400–500 l/ha

Głowa korzenia ma długość 15 mm

POLYVERSUM WP 150 g/ha ilość wody 600–800 l/ha

Kolejny zabieg po upływie 3 tygodni

POLYVERSUM WP 150 g/ha ilość wody 600–800 l/ha

W przypadku wystąpienia warunków silnie sprzyjających porażeniu, zabieg należy powtórzyć

na 2 tygodnie przed zbiorem (zabieg polepsza również zdolności przechowalnicze)

POLYVERSUM WP 150–200 g/ha ilość wody 600–800 l/ha

Zabiegi służące zapobieganiu ordzawienia korzeni ograniczają również choroby naci.

PROGRAM INTERWENCYJNY

Skuteczny efekt można uzyskać, o ile ordzawienie w górnej części korzenia nie przekracza 5-10%

POLYVERSUM WP 200 g/ha ilość wody 300–400 l/ha

Zabieg powtórzyć po 2 tygodniach

POLYVERSUM WP 200 g/ha ilość wody 400–500 l/ha

UWAGA

●● JEŻELI NA PLANTACJI STOSOWANA JEST OCHRONA CHEMICZNA DO ZABEZPIECZENIA

NACI PRZED CHOROBAMI, NALEŻY KONIECZNIE PAMIĘTAĆ O ZACHOWANIU WŁAŚCIWEGO

ODSTĘPU POMIĘDZY ZABIEGIEM CHEMICZNYM A ZASTOSOWANIEM POLYVERSUM WP:

— PREPARATY ZAWIERAJĄCE CHLOROTALONIL (GWARANT 500 SC*, BRAVO 500 SC**)

– MINIMUM 10 DNI

— PREPARATY OPARTE NA STROBILURYNACH (AMISTAR 250 SC**) – 5–7 DNI

ZALECENIA:

●● ZABIEGI WYKONYWAĆ W DZIEŃ POCHMURNY, W NOCY, NAJLEPIEJ PODCZAS LEKKIEJ

MŻAWKI!!!

●● WSKAZANE OPRYSKIWANIE GRUBOKROPLISTE.

●● PREPARAT PODCZAS ZABIEGU MA SPŁYWAĆ PO NACI DO KORZENI!!!

●● CIECZ ROBOCZĄ PRZYGOTOWAĆ ZGODNIE Z INSTRUKCJĄ ZNAJDUJĄCĄ SIĘ W OPAKOWANIU

PREPARATU.

●● PRZED ZABIEGIEM DOKŁADNIE UMYĆ OPRYSKIWACZ, NAJLEPIEJ Z DODATKIEM PREPARATU

DO MYCIA OPRYSKIWACZY „CZYSTY OPRYSKIWACZ”.

* – znak zastrzeżony firmy Arysta LifeScience ** – znak zastrzeżony firmy Syngenta Crop Protection

BioAgris Ordzawianie

Ograniczenie ordzawienia jabłek

Przyczyny ordzawień

• Uszkodzenia epidermy skórki zawiązków

podczas fazy silnego wzrostu

• Uszkodzenia powodowane przez przymrozki

• Uszkodzenia na skutek stosowania

środków ochrony roślin

i nawozów dolistnych

• Uszkodzenia mechaniczne

ORDZAWIENIA WE WCZESNEJ FAZIE WZROSTU

Skórka młodych zawiązków pokryta jest złożoną substancją woskową, zwana kutykulą. Warstwa ta ma

chronić epidermę skórki przed nadmiernym parowaniem i wpływem środowiska zewnętrznego. Grubość

tej warstwy jest uzależniona od odmiany oraz czynników zewnętrznych środowiska. Im grubsza i bardziej

elastyczna kutykula, tym podatność zawiązków na ordzawianie jest mniejsza. Rozerwana w czasie

wzrostu kutykula przestaje chronić komórki znajdujące się pod spodem, w wyniku czego wytwarzana jest

tkanka korkowa zabliźniająca powstałą ranę.

Szczególnie korzystne warunki do powstawania ordzawień występują podczas dużych wahań temperatury

w czasie najintensywniejszych podziałów komórkowych (pierwsze sześć tygodni).

JAK MOŻNA OGRANICZYĆ ZJAWISKO PĘKANIA KUTYKULI

1. Wzmacnianie warstwy woskowej

W USA od wielu lat stosowany jest skutecznie

preparat VaporGard oparty na naturalnych

żywicach sosny. Substancja czynna

jest bardzo zbliżona chemicznie do naturalnych

wosków roślinnych, dzięki czemu

łączy się z nimi tworząc jednolitą warstwę.

Tak powstaje swego rodzaju super kutykula

o znacznie większej wytrzymałości na rozrywanie

niż naturalna. VaporGard ogranicza

również utratę wody, przez to skórka staje

się bardziej elastyczna.

ZALECANY PROGRAM

STOSOWANIA VaporGard:

• Pierwszy zabieg należy wykonać,

gdy zawiązki mają po 4 – 6 mm

• Zabieg powtórzyć po upływie 7 – 10 dni

• W przypadku utrzymujących się deszczy

i zimnej pogody, należy wykonać trzeci

zabieg po upływie ok 10 – 14 dni

• Stosować stężenie 0,25%

(250 ml na 100 l wody)

• Należy dokładnie pokryć zawiązki

PO ZASTOSOWANIU VAPORGARD NALEŻY DO ŚRODKÓW OCHRONY ROŚLIN

DODAWAĆ ADIUWANT PROTECTOR,

ABY MOGŁY ONE SPENETROWAC GRUBSZĄ WARSTWĘ WOSKU!

2. Poprawa skuteczności giberelin

Opryskiwanie drzew przy pomocy GA4+7

poprawia elastyczność skórki oraz zwiększa

wielkość komórek epidermy. Dlatego

też staje się ona mniej podatna na uszkodzenia.

Znanym problemem pojawiającym

się przy stosowaniu giberelin jest ich

wrażliwość na temperaturę. Gdy spada

ona poniżej 200C opryskiwanie GA staje

się mało skuteczne. Jest to związane z metabolizmem

drzew – im silniejszy metabolizm,

tym efekty działania GA są lepsze.

Jednym ze sposobów poprawy skuteczności

giberelin jest dodawanie do zabiegu

preparatu BlackJak. Jest to zawiesina leonardytu

aktywująca metabolizm rośliny.

Jednocześnie dzięki kwaśnemu ph 4,5–5

zakwasza roztwór, co poprawia absorbcję

GA .

W roku 2013 wykonano w IPSAD pod

nadzorem prof. A. Bielenin doświadczenia

na odmianach Golden Delicious oraz

Gala Must. Doświadczenia nad wpływem

BlackJak na skuteczność giberylin w ograniczaniu

ordzawień owoców.

ZALECENIA

STOSOWANIA

BLACKJAK:

• Dodawać 1 l BlackJak

do każdego zabiegu

gibereliną

OGRANICZANIE ORDZAWIEŃ POWODOWANYCH PRZEZ ŚRODKI OCHRONY ROŚLIN

Regularne stosowanie adiuwanta Protector powoduje zwiększenie kutykuli pokrywającej owoce również

w późniejszych fazach wzrostu, co ogranicza oparzenia powodowane przez różne środki ochrony roślin,

jak również ogranicza mikropęknięcia kutykuli występujące podczas całego wzrostu owoców

Udział procentowy owoców z ordzawieniem skórki

BioAgris Malina

MALINY – LEPSZA JAKOŚĆ BEZ POZOSTAŁOŚCI

skuteczność z natury

B E Z K A R E N C J I B E Z P O Z O S T A Ł O Ś C I

NATURALNY FUNGICYD BIOLOGICZNY

ZAWIERAJĄCY GRZYB

Phytium oligandrum

PROGRAM POLYVERSUM

malina letnia

dawka: 0,15–0,2 kg/ha

wskazania: zamieranie pędów

moment aplikacji: wiosną, po ruszeniu

wegetacji w dawce 0,2 kg/ha

Zabieg powtórzyć po 14 dniach

Zalecana ilość wody: 700 l/ha

wskazania: zamieranie pędów; szara pleśń

moment aplikacji: początek kwitnienia –

do dojrzałości owoców

dawka: 0,15–0,2 kg z dodatkiem adiuwantu

Protector w dawce 0,3 l/ha

Zalecana ilość wody: 400–500 l/ha

wskazania: zamieranie pędów

moment aplikacji: po zbiorach w celu ochrony

jednorocznych nowych pędów

dawka: 0,2 kg z dodatkiem adiuwantu

Protector w dawce 0,3 l/ha

Zalecana ilość cieczy roboczej: 400–500 l/ha

malina jesienna

dawka: 0,15–0,2 kg/ha

wskazania: zamieranie pędów

moment aplikacji: gdy młode pędy osiągną

wysokość 15–20 cm w dawce 0,2 kg

Zabieg powtórzyć po 14 dniach

Zalecana ilość wody: 600–700 l/ha

wskazania: zamieranie pędów; szara pleśń

moment aplikacji: początek kwitnienia

do zbiorów i w trakcie zbiorów

dawka: 0,15–0,2 kg z dodatkiem adiuwantu

Protector w dawce 0,3 l/ha

Zabiegi powtarzać co 7–10 dni

Zalecana ilość wody: 400–500 l/ha

poprawa jakości owoców

Od początku kwitnienia stosować BioCal w dawce 1 l/ha, 2–3 razy, co 14 dni

SKUTECZNOŚĆ FUNGICYDÓW W ZWALCZANIU SZAREJ PLEŚNI MALIN

WZROST MASY 100 OWOCÓW, W ZALEŻNOŚCI O TERMINU ZBIORU

UNIWERSYTET PRZYRODNICZY POZNAŃ 2010 r. (ODMIANA POLKA)

ZAWARTOŚĆ EKSTRAKTU W 100 OWOCACH, W ZALEŻNOŚCI OD TERMINU ZBIORU

UNIWERSYTET PRZYRODNICZY POZNAŃ 2010 r. (ODMIANA POLKA)

BioAgris Gibereliny

jak poprawić efektywność giberelin

przyciąga gładką skórką

EFEKTYWNOŚĆ GIBERELIN A BLACKJAK
Efektywność działania giberelin jest w bardzo dużym stopniu uzależniona od warunków pogodowych. Aby
były one skuteczne temperatura otoczenia nie może być niższa niż 180C. Dodatek preparatu BlackJak do
giberelin może pozwolić je stosować w niższych temperaturach z pełną skutecznością.
WPŁYW BLACKJAK NA SKUTECZNOŚĆ GIBERELIN W UPRAWIE GRUSZY
W 2013 przeprowadzono doświadczenie nad możliwością ograniczenia dawki giberelin poprzez dodatek
BlackJak. Rezultaty zdecydowanie pokazują, że mimo ograniczenia dawki giberelin o 30%, dodatek
BlackJak spowodował zdecydowany wzrost liczby owoców na drzewach w porównaniu do standardowej
dawki giberelin, co przy zachowaniu średniej wagi owocu wpłynęło bardzo wyraźnie na wzrost plonu.
20

WPŁYW BLACKJAK NA SKUTECZNOŚĆ GIBERELIN W OGRANICZENIU ORDZAWIENIA JABŁEK
Giberyliny sa powszechnie stosowanie do ograniczenia ordzawień owoców. O efektywnym działaniu mówimy,
gdy ogranicza ordzawienie o ok 20%.
W 2013 roku przeprowadzone były doświadczenia w Instytucie Praktycznego Sadownictwa przez prof. Annę
Bielenin, nad wpływem BlackJak na skuteczność giberelin w ograniczaniu ordzawienia jabłek. Warunki pogodowe
wyjątkowo sprzyjały ordzawieniom, a jednocześnie były wyjątkowo niekorzystne dla giberelin. Rezultaty
pokazały że dodatek BlackJak zdecydowanie wspomógł skuteczność zastosowanych giberelin.

Co to jest BLACKJAK?
BlackJak to zawiesina leonardytu pochodzącego z kopalń położonych w Północnej Dakocie – USA. Stosowanie
go bardzo silnie zwiększa wzrost masy korzeniowej, szczególnie korzeni bocznych. Stosowany w mieszaninach
poprawia efektywność innych nawozów dolistnych, hormonów roślinnych i środków ochrony roślin.
Co to jest Leonardyt?
Złoża leonardytów powstały w piątym okresie ery paleozoicznej w Karbonie z rozkładu resztek roślinnych
obumarłych bez dostępu do powietrza. Kopalina ta jest formą pośrednią między torfem a węglem brunatnym.
Pokłady leonardytów znajdują się bezpośrednio nad złożami węgla brunatnego. Zawierają one szereg
substancji organicznych, miedzy innymi pełne spektrum substancji humusowych:

CZYM RÓŻNI SIĘ BLACKJAK OD INNYCH PREPARATÓW POCHODZĄCYCH Z LEONARDYTU?
Klasyczne preparaty humusowe są efektem ekstrakcji leonardytu przy użyciu silnej zasady, w wyniku
tego do roztworu przechodzą jedynie substancje rozpuszczalne w zasadach: kwasy fulwowe i humusowe,
tracone są natomiast kwasy ulmowe i huminy oraz szereg dotychczas niepoznanych substancji.
Dodatkowym skutkiem
ekstrakcji jest zasadowe
pH wynoszące w zależności
od preparatu od 9 do
nawet 10,5.

Co to jest BLACKJAK?
BlackJak zawiera wszystkie składniki leonardytu (ponieważ jest jego zawiesiną).
pH ok. 5,5 umożliwiające mieszanie BlackJak praktycznie z wszystkimi substancjami chemicznymi.

BO NAJWAŻNIEJSZY JEST KORZEŃ

BioAgris Czeresnia

skuteczność z natury
ZAPOBIEGANIE STRATOM
PLONU W UPRAWIE
CZEREŚNI I WIŚNI
Pinolen 96% (naturalna substancja pochodząca z żywicy sosny
amarykańskiej)
Wskazania: pękanie owoców czereśni
Przyczyny pękania czereśni
Większość naukowców uważa, że główną przyczyną
pękania czereśni jest wnikanie wody przez skórkę
owocu na drodze osmozy.
„Owoce rosną głównie dzięki wodzie i składnikom
mineralnym w niej rozpuszczonym, które są
transportowane przez szypułkę. Pomiary wykazały,
że owoce czereśni powiększają swoje rozmiary
średnio o 3,5–4,5% dziennie. Tak duży przyrost jest
możliwy dzięki wysokiemu turgorowi w komórkach
owoców, który może być jednocześnie – przynajmniej
w części – odpowiedzialny za kierowanie
siłami powodującymi pękanie czereśni. Prawdopodobny
jest także związek pomiędzy budową kutykuli
a pękaniem czereśni. Kutykula jest zewnętrzną,
tłuszczowo-woskową warstwą pokrywającą części
nadziemne roślin – w tym owoce. Jej obecność
nadaje owocom czereśni charakterystyczny połysk.
Skórka pełni swoje ochronne funkcje właśnie
głównie dzięki kutykuli, która jest słabo przepuszczalna
dla wody oraz powietrza i stanowi barierę
dla przenikania wody oraz związków mineralnych
zarówno do wnętrza owocu, jak i w kierunku przeciwnym.
Głównym składnikiem kutykuli jest kutyna
(90–99%), ale jej rola w pękaniu czereśni nie jest
tak ważna, jak wosków występujących w ilości
1–10%. Duża rozpiętość zawartości wosków w kutykuli
istotnie wpływa na jej właściwości. Wszelkie
rysy i mikropęknięcia kutykuli, które są niewidoczne
gołym okiem, ułatwiają wnikanie wody do owocu
i zwiększają jego podatność na uszkodzenia. Pomiary
wykazały, że przez skórkę owoc pobiera znacznie
więcej wody i dużo szybciej niż przez szypułkę.
Tłumaczy to między innymi fakt, iż nawet niewielki
deszcz, podczas którego czas zwilżenia owoców jest
krótki, powoduje pękanie czereśni. W przypadku
uszkodzenia kutykuli przenikanie wody do owocu
jest większe niż, gdy jej struktura jest nienaruszona.
Pęknięcia kutykuli na owocach mogą powstawać
w warunkach naturalnych, na przykład w okresie
suszy. Udowodniono także związek pomiędzy liczbą
mikropęknięć kutykuli a gniciem owoców. Czereśnie
z kutykulą silnie spękaną są bardziej podatne na infekcje
grzyba Botrytis cinerea niż owoce z nieuszkodzoną
kutykulą. W konsekwencji tego, od nasilenia
występowania uszkodzeń kutykuli zależy również
trwałość pozbiorcza owoców.”
Dr Mirosław Sitarek
Hasło Ogrodnicze 05/2005
W sadzie ryzyko wystąpienia spękań jest o wiele większe, gdy deszcz spadnie w czasie upałów na przykład
po burzy niż, gdy opady – nawet dłużej trwające – wystąpią w czasie chłodów.
Dużą rolę odgrywa także temperatura powietrza w okresie opadów.
Nasilenie spękań wzrasta liniowo wraz ze wzrostem temperatury w przedziale od 10°C do 40°C. Liczba
uszkodzonych owoców jest większa, gdy deszcz spadnie w nocy, ponieważ wówczas owoce mają większy
turgor i wolniej wysychają, a tym samym wchłaniają więcej wody niż w ciągu dnia. Wiatr podczas opadów
przyczynia się do zmniejszenia strat, gdyż powoduje szybkie osuszanie owoców i skraca czas ich nawilżenia.
Przyczyną pękania czereśni może być także rosa. Silne spękania mogą wystąpić w sadach zlokalizowanych
w pobliżu dużych zbiorników wodnych lub łąk, gdzie w pochmurne dni następująca po ciepłych nocach
rosa długo utrzymuje się na owocach. Uprawa czereśni na takich stanowiskach jest ryzykowna.
JAK DZIAŁA:
Łączy się z woskami występującymi w kutykuli, tworząc spójną elastyczną powłokę chroniącą owoc przed
nadmiernym pobieraniem wody, jednakże nie blokuje jej całkowicie, gdyż miałoby to niekorzystny wpływ na
wzrost owoców.
– wzmacnia naturalną powłokę
– eliminuje pęknięcia w kutykuli
KIEDY STOSOWAĆ
Zabieg należy wykonać w momencie, gdy czereśnie
zaczynają intensywnie pobierać wodę, zbiega się to
z chwilą, gdy na owocach pojawiają się pierwsze
przebarwienia.
Dlatego też, jeżeli zabieg wykonamy zbyt późno przy
bardzo dużym nasyceniu owoców wodą, nawet niewielka
ilość przepuszczona przez powłokę może spowodować
pęknięcia. Powłoka ulega całkowitej biodegradacji
po ok. 40 dniach, jednakże pierwsze pęknięcia przez
które woda może dostawać się do owoców powstają
już po upływie ok. 15–18 dni. Dlatego w warunkach
długotrwałych deszczów należy powtórzyć zabieg
w mniejszym stężeniu aby odbudować jednorodność
powłoki.
Należy tu zaznaczyć, że pierwsze pęknięcia powłoki
dla dwóch innych pinolenów występujących na rynku
pojawiają się odpowiednio :
– Protector po 2 dniach
– NuFilm 96 po 7 dniach
dlatego też nie nadają się one do stosowania w celu
zapobiegania pękaniu owoców.
JAK STOSOWAĆ
ok 3 tygodnie przed spodziewanym zbiorem, gdy
pierwsze owoce zaczynają się przebarwiać
7,5 l/ha w 1000 l wody
W warunkach długotrwałych deszczów należy wykonać
dodatkowy zabieg
ok. 5–7 dni przed zbiorem
3,5 l/ha w 1000 l wody
UWAGA:
VAPOR GARD NIE ZABEZPIECZA
OWOCÓW PRZED PĘKANIEM W 100%
A JEDYNIE W ZNACZNYM STOPNIU
TO OGRANICZA. DLATEGO TEŻ, ABY
WSPOMÓC JEGO DZIAŁANIE NALEŻY
RÓWNIEŻ STOSOWAĆ INNE ZABIEGI
OGRANICZAJĄCE PEKANIE, PRZEDE
WSZYSTKIM ZAPEWNIĆ OWOCOM
DOBRE ZAOPATRZENIE W WAPŃ!
ZAPOBIEGANIE STRATOM POWODOWANYM
PRZEZ SZARĄ PLEŚŃ
Szara pleśń szczególnie w latach wilgotnych, może powodować bardzo duże straty w plonach. Grzyb wnika
do owoców poprzez uszkodzoną skórkę. Uszkodzenia te mogą być powodowane przez naturalne pęknięcia lub
przez owady. Jeden porażony owoc może powodować porażenie wszystkich sąsiadujących tworząc tzw. „koty”.
NATURALNY PREPARAT
ZAWIERAJĄCY GRZYB Pythium oligandrum
– bez karencji
– bez pozostałości
Polyversum WP zabezpiecza przed infekcją,
a w przypadku owoców już zainfekowanych nie
dopuszcza do zarodnikowania szarej pleśni, co
zapobiega porażaniu sąsiadujących owoców.
JAK STOSOWAĆ?
Dawka 150 g/ha + PROTECTOR 400 ml/ha
– pierwszy zabieg wykonać ok. 18 dni przed
zbiorem (zanim pojawią się pierwsze objawy),
kolejne zabiegi wykonywać w zależności od
potrzeb co 7–10 dni
– w warunkach ciągłych bardzo silnych deszczów
w okresie dojrzewania częstotliwość zabiegów
należy zwiększyć i stosować co 5 dni.
UWAGA!
PRZED ZASTOSOWANIEM POLYVERSUM WP
NALEŻY ZACHOWAĆ 10-DNIOWA PRZERWĘ OD
STOSOWANIA FUNGICYDÓW CHEMICZNYCH!

BioAgris Borówka

Borówka amerykańska
ochrona
skuteczność
wczesność
jędrność
Antraknoza
Borówka zaatakowana antraknozą
0% 10% 20% 30% 40% 50% 60%
Boksalid
+ Piraklostrobina
Cypronil
+ Fludioksonil
Polyversum
Kontrola
%
Instytut Ogrodnictwa 2012, odmiana BlueCrop
% porażenia antraknozą
Cypronil/Fludioksonil +
Boksalid/Piraklostrobina
Boksalid
+ Piraklostrobina
+ Polyversum
Polyversum 150 g
Kontrola
Instytut Ogrodnictwa 2013, odmiana BlueCrop
program ramowy antraknoza szara pleśń
przed kwitnieniem
polyversum* 150 g/ha
protector 300 ml/ha
kwitnienie
polyversum* 150 g/ha
protector 300 ml/ha biocal 1 l/ha
co 10–14 dni
2 zabiegi chemiczne
po kwitnieniu
1 zabieg chemiczny
polyversum* 150 g/ha
protector 300 ml/ha
Ochrona
Biologiczny fungicyd zawierający zarodniki grzyba
Pythium oligandrum. Zwalcza antraknozę i szarą pleśń.
JAK DZIAŁA POL YVERS UM
Szczepionka
Fungicyd
Biostymulator
Szczepionka:
Wytwarzany przez Pythium oligandrum enzym oligandryna,
stymuluje komórki roślinne do uruchomienia
mechanizmów obronnych dzięki czemu roślina jest
gotowa na infekcję:
• roślina zaczyna produkować fitoaleksyny
• zwiększa zawartość ligniny w ścianach komórkowych.
Ciekawostka!
Doświadczenia prowadzone
na Uniwersytecie
w Bordeaux,
pokazały, że jedynie
podlewanie winorośli
Pythium oligandrum
spowodowało
zmniejszenie porażenie
owoców szarą
pleśnią o 70%.
Fungicyd:
Pythium oligandrum powoduje enzymatyczny rozkład
strzępek grzybów, na których pasożytuje.
Biostymulator:
Stymuluje rozwój tkanek, szczególnie wzrost masy
korzeniowej.
Jędrność
Im większa jędrność, tym mniejsze ryzyko wystąpienia
antraknozy i dłuższy okres przechowywania borówki.
Jak działa BioCal
BioCal stymuluję pompę wapniowa w komórkach
owoców, dzięki czemu wapń jest do nich dostarczany
niezależnie od obecności naturalnych auksyn.
Uwaga!
Gdy komórka nie zawiera auksyn,
nie może pobierać wapnia.
Rola wapnia w roślinie:
• buduje strukturę ścian komórkowych
• reguluje pobieranie mikroelementów do komórek
• aktywuje wytwarzanie substancji odpornościowych
• reguluje wytwarzanie cukrów
• reguluje kwasowość soku komórkowego
Wczesność
BlackJak: zawiesina Leonardytu.
WAŻNE : pH 4–5.
Huminy oraz Kwasy Ulmowe stymulują rozwój korzeni
i ich regeneracje po zimie oraz w trudnych warunkach.
Dawka przy nawadnianiu kroplowym: 3–5 l/ha.
Dodatek BlackJak do nawozów dolistnych i środków
ochrony roślin pobudza metabolizm rośliny i poprawia
skuteczność działania stosowanych preparatów.
Jako dodatek do zabiegów dolistnych: 50 ml/100 l
cieczy.
Skuteczność
Protector jest adiuwantem wytwarzanym z żywicy sosny
amerykańskiej. Poprawia przyczepność środków
ochrony roślin i nawozów dolistnych. Chroni je przed
zmywaniem.
Niezbędny przy stosowaniu
Polyversum
gdyż chroni zawartego
w nim grzyba
przed szkodliwym
wpływem promieniowanie
UV

BioAgris BioCal

BEZPIECZNE ZWALCZANIE CHWASTÓW
W UPRAWACH CEBULI I PORA
Herbicydy stosowane po wschodach często powodują uszkodzenia roślin cebuli i pora.
Uszkodzenia powstają najczęściej, gdy warstwa woskowa na powierzchni liści jest słabo wykształcona
(np. gdy w okresie optymalnym dla zwalczania chwastów panuje wysoka wilgotność powietrza,
zachmurzenie lub opady deszczu). Osłabienie odporności cebuli i pora na herbicydy może również
powodować stosowanie zwilżaczy mających na celu poprawę skuteczności herbicydów, jak również
zabiegi herbicydowe wykonywane bezpośrednio po zabiegach fungicydowych lub insektycydowych
z dodatkiem zwilżaczy, gdyż rozpuszczają one warstwę woskową na liściach roślin chronionych.
OGRANICZA USZKODZENIA POWODOWANE PRZEZ HERBICYDY
STOSOWANE POWSCHODOWO (OKSYFLUOROFEN, BROMOKSYNIL, PIRYDAT)
Jak działa Protector?
Protector przylepia się do powierzchni liści, a następnie,
pod wpływem promieniowania UV, łączy się z woskami
pokrywającymi cebulę i wzmacnia naturalną warstwę ochronną.
Dzięki temu herbicyd nie ma kontaktu z otwartą tkanką
i szybciej spływa po roślinie.
Dlaczego Protector chroni cebulę, a nie chroni chwastów?
Liście cebuli są rurkowate, ustawione pionowo i bardziej
wypukłe od strony zewnętrznej, przez co substancja
aktywna łatwo spływa i nie zatrzymuje się na liściach.
Cebula ma również grubą warstwę woskową, chroniącą
przed bezpośrednim kontaktem tkanki z herbicydem.
Liście większości chwastów są ułożone poziomo
oraz nie mają lub mają bardzo słabą warstwę woskową.
Na przykład komosa biała, mimo że wydaje się silnie nawoskowana,
nie wytwarza wosku w fazie siewek i pierwszych liści.
Zalecenia: Protector 600 ml/ha przed wykonaniem zabiegu herbicydowego
Dawka herbicydu Czas od zabiegu Protectorem
do zabiegu herbicydowego
Zalecane dawki dzielone 24-48 h
Wyższe dawki herbicydów 18-24 h
*nie dodawać Protectora do stosowanego herbicydu
PROTECTOR STOSOWANY ŁĄCZNIE Z FUNGICYDAMI, INSEKTYCYDAMI I NAWOZAMI DOLISTNYMI, ZDECYDOWANIE POPRAWIA ICH SKUTECZNOŚĆ

bezpieczne zwalczanie chwastów w uprawach cebuli i pora

Ulotka Blush

Blush WYBARWIENIE BEZ OBAW!!!
Preparat przeznaczony do wybarwiania owoców papryki
i pomidora, nie pozostawiający niedozwolonych pozostałości. Działa tylko na owoce, na których pojawiają się
pierwsze oznaki przebarwień!
Nie hamuje rozwoju pozostałych owoców i rośliny Papryka i pomidor w polu:
W celu osiągnięcia szybszego wybarwienia owoców, stosować 1 do 1,5 l/ha, gdy na owocach pojawią się pierwsze przebarwienia.
Zabieg powtarzać w miarę dojrzewania kolejnych owoców.
Zabieg przedzbiorczy: oprysk wykonać tuż przed zbiorem, a następnie owoce złożyć w wentylowanej przechowalni, utrzymywać temp. ok 18o C.
W celu uniknięcia porażenia szarą pleśnią wykonać zabieg preparatem Polyversum 150 g/ha z dodatkiem adiuwanta Protector 300 ml/ha. Pomidory i papryka pod osłonami:
W celu przyśpieszenia i ujednolicenia wybarwienia owoców stosować 100 do 200 ml/100 l wody,
gdy na owocach pojawią się pierwsze przebarwienia.
Zabiegi powtarzać w miarę dojrzewania kolejnych owoców.

Aktualny przebieg wegetacji.

Komunikat dla Grupy Truskawkowej

nr II z dnia 8 marca 2016

Przed nowym sezonem 2016

Słowo wstępu

U progu nowego sezonu wegetacyjnego, serdecznie zapraszam Plantatorów truskawki do współpracy w ramach programu doradztwa agrotechnicznego, w którym odpowiadam za część uprawowo-nawożeniową. Skrajnie niekorzystny przebieg pogody w ubiegłym sezonie, obfitujący w najróżniejsze anomalia pogodowe, dał się we znaki zarówno początkującym jak i doświadczonym Plantatorom. Ten bardzo niekorzystny sezon wymagał nowatorskiego a zarazem nietypowego podejścia do kwestii nawożenia i nawadniania jak również istotnych modyfikacji w programach biostymulacji roślin.

Długoterminowe prognozy pogody na bieżący sezon wegetacyjny wskazują, iż nadchodzący czas może również obfitować w warunki utrudniające prawidłowy wzrost i rozwój roślin.

Podstawowym celem przygotowywanych komunikatów jest zasygnalizowanie ryzyka pojawienia się problemu agrotechnicznego oraz przedstawienie optymalnych i najbardziej racjonalnych rozwiązań zapobiegających lub niwelujących jego skutki.

Komunikaty są przygotowywane na podstawie danych spływających z różnych rejonów kraju i są w pewnym stopniu uśrednieniem sytuacji lub problemu występującego w danym okresie. Odbiorca komunikatów powinien zweryfikować czy opisywany w komunikacie problem dotyczy jego plantacji oraz powinien dopasować proponowane rozwiązanie do indywidualnych warunków. Analogiczna sytuacja dotyczy rekomendowanego nawożenia i dokarmiania pozakorzeniowego, które przygotowywane jest w formie kilku równoległych programów – do wyboru.

Zadaniem Plantatora jest tak dobrać i ukierunkować wykonywane zabiegi agrotechniczne aby w maksymalny możliwy sposób przygotować rośliny na ewentualne anomalia pogodowe. Jednocześnie Plantator musi być przygotowany na wykonanie zabiegów niwelujących skutki niekorzystnych warunków pogodowych.

Aktualny przebieg wegetacji.

Pomimo zmiennej aury panującej od początku roku, rośliny powoli rozpoczynają wegetację. Tempo rozwoju roślin jest uzależnione zarówno od lokalizacji plantacji jak i od odmiany oraz systemu uprawy. Najbardziej zaawansowane w rozwoju są wczesne odmiany uprawiane w tunelach wysokich (fot. 1) oraz pod płaskimi okrywami (fot. 2). Późne odmiany uprawiane na glebach ciężkich w wielu rejonach kraju słabo wykazują oznaki rozpoczęcia wegetacji (fot.3).

Fot. 1 Odmiana Flair w uprawie tunelowej – okolice Czerwińska, 06. marca 2016

Fot.2 Odmiana Flair uprawiana pod okrywą „na płask”- centralna Polska 04. marca 2016

Fot. 3 Odmiana Onebor na glebie ciężkiej bez przykrycia – okolice Warki 07. marca 2016

W kolejnym komunikacie zostanie dokładnie omówiony problem przemnożeń na plantacjach truskawki gruntowej oraz zostaną przedstawione szczegółowe zalecenia nawożenia doglebowego i biostymulacji uszkodzonych roślin na najbliższe tygodnie.

Dr hab. Zbigniew Jarosz

Katedra Uprawy i Nawożenia Roślin Ogrodniczych

Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie

Aktualne informacje dotyczące prawidłowego pobierania prób gleby do chemicznej analizy

Komunikat dla Grupy Truskawkowej

I a z dnia 7 marca 2016

Zalecenia pobierania próbek glebowych

Wczesna wiosna to dobry czas na wykonanie analizy chemicznej gleby, która jest podstawą precyzyjnego nawożenia.

Stosowanie nawozów mineralnych na zasadzie orientacyjnej zawsze niesie ryzyko popełnienia błędu skutkującego niedożywieniem lub przenawożeniem roślin.

Fot.1 Przed aplikacją nawozów, koniecznie należy wykonach, chemiczną analize gleby. Aby jej zasobność w składniki pokarmowe dla roślin.

Zalecamy pobranie prób glebowych głębokości 20-25 cm i wykonanie analizy chemicznej. Jest to szczególnie wymagane gdy uprawa znajduje się na nowym stanowisku lub gdy analiza chemiczna na plantacji objętej doradztwem nie była wykonywana od dwu lat (lub dłużej). Zaleca się aby analizę chemiczną gleby wykonać metodą ogrodniczą (tzw. Uniwersalną), popularnie stosowaną przez Stacje Chemiczno-Rolnicze do oceny gleb i podłoży warzywnych (koszt analizy jednej próbki 53,50 zł brutto). Podczas składania zlecenia, należy wyraźnie podkreślić konieczność oznaczenia w glebie obu form azotu (zarówno azotanowej NO₃^– jak i amonowej NH₄⁺). Jako że forma azotanowa jest podatna na wypłukiwanie po zimie dominuje w glebie forma amonowa azotu. Uściślenie zlecenia jest ważne, gdyż Laboratoria i Stacje Chemiczno-Rolnicze zajmujące się analizą gleb ogrodniczych mają różne pakiety analiz i nie we wszystkich pakietach uwzględnia się oznaczenie obu form azotu. Wyniki uzyskane tą metodą w sposób kompleksowy zobrazują rzeczywistą i aktualną zasobność w najważniejsze składniki pokarmowe.

Jeżeli Właściciel plantacji nie planuje wykupienia wczesnowiosennej wizyty lustracyjnej w celu zdiagnozowania rodzaju gleby i stanu odżywienia plantacji zaleca się również wykonanie oznaczenia zawartości próchnicy glebowej (koszt ok. 25 PLN).

Dane dotyczące aktualnej zawartości próchnicy glebowej pozwolą w przybliżeniu ocenić tempo wypłukiwania składników pokarmowych w trakcie sezonu wegetacyjnego.

Aby wyniki analizy chemicznej były miarodajne i odzwierciedlały rzeczywistą zasobność ryzosfery, próbki gleby do analiz muszą być pobrane z zachowaniem pewnych zasad:

Próbka musi być reprezentatywna dla danego obszaru lub plantacji: jedna próbka może charakteryzować maksymalnie powierzchnię 2 ha jeżeli jest to teren równy z glebą o zbliżonym składzie i stanie agrotechnicznym, jeżeli jest uprawiany ten sam gatunek i odmiana oraz jeżeli jest stosowana taka sama agrotechnika. Różnica w każdym wymienionym czynniku powoduje konieczność sporządzenia dodatkowej próby.
Z całego obszaru (lub plantacji) kwalifikującego się do objęcia jedną próbą należy pobrać do naczynia zbiorczego 10-15 niewielkich próbek pojedynczych, które po wymieszaniu będą stanowiły próbę analityczną (ok. 0,5 kg).
Próbki jednostkowe można pobierać szpadlem w następujący sposób: odkroić szpadlem na głębokość 20-25 cm pionowy płat gleby grubości 1-2 cm. Zebrać z całej wysokości szpadla, z jego części środkowej, wycinek gleby.
Na plantacji starszej niż 4-5 lat próby pobierać z rzędów roślin, z połowy odległości między roślinami
Po wymieszaniu gleby w naczyniu zbiorczym próbę analityczną (ok. 0,5 kg gleby) wsypuje się do torby papierowej lub gdy gleba jest wilgotna to woreczka plastikowego opisując dokładnie próbkę tak aby opis zachował czytelność (na torbie papierowej ołówkiem, na woreczku plastikowym niezmywalnym cienkopisem lub dołączając dodatkowy opis)
Próbki można pobierać na wyznaczonym obszarze lub plantacji zgodnie z rysunkami zamieszczonymi poniżej lub według własnego losowego schematu:

Rys. 1 Schemat prawidłowego pobierania gleby, do wykoania chemicznej analizy.

7 Próbek nie należy pobierać:

na obrzeżach pola do 5m,
w miejscach po stogach i kopcach,
w rowach, bruzdach, kretowiskach i żwirowiskach,
w zagłębieniach i ostrych wzniesieniach terenu (w razie potrzeby z tych miejsc pobrać dodatkowe próbki).

Należy unikać pobierania próbek bezpośrednio po zastosowaniu nawozów mineralnych, po nawożeniu organicznym oraz w okresie nadmiernej suszy lub wilgotnej gleby.
Po pobraniu i oznaczeniu próbki jeszcze raz sprawdzić zgodność oznaczenia.
Opisane próbki należy dokładnie zapakować i dostarczyć bezpośrednio lub pocztą do Stacji Chemiczno-Rolniczej lub innego laboratorium wykonującego analizy.
Jeśli nie dysponujemy aktualnymi wynikami analiz wody używanej do nawadniania roślin oraz do sporządzenia cieczy roboczej podczas wykonywania zabiegów ochrony i nawożenia dolistnego. Należy również pobrać w czystą butelkę około 1,5 l wody i zlecić jej analizę chemiczną (koszt około 77 zł brutto).

Podczas wizyty w Laboratorium lub Stacji Chemiczno Rolniczej najlepiej jest poprosić aby wyniki analiz gleby i wody były wysłane na Państwa adres e-mail. Gdy otrzymają państwo wiadomość z załączonymi wynikami analiz gleby i wody prosimy je odesłać zamiesić w serwisie Grupy Truskawkowej na bioagris.pl/truskawki korzystając z narzędzia DORADCA TRUSKAWKOWY. Które będzie dostępne dla państwa po 25 marca 2016.

Przesyłając wyniki chemicznej analizy gleby, do serwisu doradcy truskawkowego, uprzednio należy uzupełnić wszelkie informacje o Państwa plantacji. Abym mógł prawidłowo sporządzić zalecenia nawozowe, dla poszczególnych wyników chemicznej analizy gleby.

W ramach uczestnictwa w Grupie Truskawkowej, każdemu przysługuje opis i sporządzenie zaleceń nawozowych. Dla 4 próbek analizy gleby, 1 próbki analizy wody, oraz 1 harmonogram fertygacji truskawki. Istnieje możliwość opisania więcej próbek, chemicznej analizy gleby lub wody. W takim przypadku zostaniecie Państwo obciążeni kwotą 35 zł opisu każdej kolejnej próby gleby lub wody. Oraz kwotą 50 zł za przygotowanie każdego kolejnego harmonogramu fertygacji.

Na podstawie przysłanych wyników analizy chemicznej gleby, zostanie opracowany precyzyjny harmonogram nawożenia będący podstawą racjonalnego żywienia roślin na plantacjach objętych doradztwem.

dr hab. Zbigniew Jarosz

Katedra uprawy i Nawożenia Roślin Sadowniczych

Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie

Demo Farma Grupy Truskawkowej część I

Demo Farma Grupy Truskawkowej część II b

Demo Farma Grupy Truskawkowej część III

Zalecenia na okres upałów.

Komunikat XXIV z dnia 18.08.2015

Zalecenia na okres upałów.

W okresie niespotykanych dotąd upałów rośliny cierpią na stres termiczny, związany z przegrzaniem wewnątrzkomórkowym oraz stres świetlny (solarny) związany z intensywną operacją słońca (fot.1). Na plantacjach pozbawionych możliwości nawadniania dodatkowo uwidacznia się stres związany z niedoborem wody.

Fot. 1. W pełnym nasłonecznieniu temperatura powietrza wokół roślin dochodzi do 60ºC, a wilgotność spada do kilku procent.

Każdy rodzaj stresu powoduje wzrost stężenia w komórkach roślin wolnych rodników tlenowych, które działają destrukcyjnie na struktury i funkcjonowanie organów roślinnych.

Początkowymi objawami stresu świetlnego oraz termicznego u truskawki są fioletowo-purpurowe przebarwienia na liściach i ogonkach liściowych będące wynikiem zwiększonej produkcji i kumulacji barwników ochronnych (antocyjanów). W skrajnych sytuacjach dochodzi do nieodwracalnego uszkodzenia tkanek objawiającego się nekrotycznym zamieraniem (fot. 2).

Fot. 2. Uszkodzenie blaszki liściowej w wyniku zbyt intensywnego nasłonecznienia (tzw. poparzenia słoneczne).

Fot. 3. Uszkodzenia blaszki liściowej z powodu niedoboru wilgoci w glebie.

Nawadnianie

W okresie upałów i intensywnego nasłonecznienia należy zapewnić roślinom optymalną wilgotność środowiska korzeniowego, co zmniejszy poziom stresu związany z niekorzystnymi warunkami pogodowymi. Początkowym objawem niedoboru wilgoci u truskawki jest więdnięcie roślin, które zakłóca ich prawidłowe funkcjonowanie. W skrajnych przypadkach dochodzi do uszkodzenia tkanki w wyniku odwodnienia, co się objawia nekrotycznym zamieraniem blaszki liściowej (fot. 3). Przy temperaturze dochodzącej w dzień do 38 ºC, a nocą sięgającej 20 ºC dobowa ewapotranspiracja, czyli ubytek wody spowodowany parowaniem z gleby i wytranspirowaniem przez rośliny, może wynosić nawet 4-5 mm. Ilość wody stosowanej do nawadniania plantacji powinna zatem uzupełniać te straty jednak z uwzględnieniem rodzaju gleby (zawartość próchnicy, części spławianych) i sytemu uprawy. W przybliżeniu jednorazowa dawka polewowa powinna wynosić 25-40 metrów sześciennych wody na hektar. Częstotliwość nawadniania należy również dopasować do specyfiki posiadanej gleby tak, aby utrzymać optymalną wilgotność ryzosfery, a jednocześnie nie doprowadzić do „zalania” systemu korzeniowego.

Fertygacja

W okresie wysokich temperatur i niedoboru opadów atmosferycznych pożywkę uzupełniającą składniki pokarmowe należy stosować w minimalnym stężeniu (EC poniżej 1,5), stale kontrolując przewodność elektryczną w środowisku korzeniowym roślin. W przypadku skokowego wzrostu EC w ryzosferze należy okresowo zrezygnować z fertygacji stosując kolejno 2-3 cykle nawadniania.

Ponadto w okresie upałów i intensywnego nasłonecznienia należy zwiększyć zawartość wapnia w pożywce, gdyż jest to jeden z najważniejszych pierwiastków niwelujących stres wewnątrz roślinny.

Należy pamiętać, iż przy okresowych wahaniach wilgotności ryzosfery pojawiają się poważne problemy z pobieraniem i dystrybucją wapnia w roślinach. Objawem niewłaściwego zaopatrzenia roślin w wapń jest charakterystyczne zasychanie brzegów liści (fot. 4).

Fot. 4. Charakterystycznym objawem problemów w pobieraniem i dystrybucją wapnia jest zasychanie brzegów najmłodszych liści.

Na plantacjach owocujących (np. truskawki powtarzającej), należy jednocześnie utrzymać wysoki poziom potasu w pożywce, będącego pierwiastkiem niezbędnym do uzyskania prawidłowej wielkości i jakości owoców oraz w miarę możliwości obniżyć zawartość siarczanów.

Dokarmianie pozakorzeniowe

W okresie upałów, gdy temperatura powietrza w dzień przekracza 35ºC (w słońcu dochodząc do 60-70º), a wilgotność często nie przekracza 20%, nie należy wykonywać zabiegów dokarmiania pozakorzeniowego, gdyż grozi to uszkodzeniem blaszki liściowej w wyniku fitotoksyczności.

Gdy tylko temperatury obniżą się do poziomu umożliwiającego wykonanie zabiegów dokarmiania pozakorzeniowego (poniżej 25ºC) rośliny należy wzmocnić stosując zabieg niwelujący stres:

– Mocznik 2-3 kg na 1000 litr wody + Phos 60 1,5 litra na ha

Po 6-7 dniach należy wykonać zabieg zwiększają odporność blaszki liściowej na stres termiczny i świetlny stosując zabieg z użyciem nawozu krzemowego np.:

– Mocznik 2-3 kg na 1000 litr wody + Optisil 0,5 litra na ha

W przypadku konieczności zintensyfikowania wydajności fotosyntezy po kolejnych 6-7 dniach można wykonać dokarmianie pozakorzeniowe:

– Mocznik 2-3 kg na 1000 litr wody + AminoQuelant Mg 2 litry na ha

Ochrona ryzosfery przed przegrzaniem

W nasadzeniach ściółkowanych czarną folią lub włókniną może dochodzić okresowego przegrzania środowiska korzeniowego, co skutkuje zmniejszeniem wydajności lub nawet uszkodzeniem sytemu korzeniowego roślin. Aby zmniejszyć ryzyko związane z przegrzaniem korzeni nie wolno dopuścić do przesuszenia gleby. Dobrym rozwiązaniem jest również rozłożenie słomy na czarnym materiale ściółkującym (fot. 5), co zmniejsza ryzyko przegrzania korzeni.

Fot. 5. Rozłożenie słomy na czarnej folii lub agrotkaninie zmniejsza ryzyko przegrzania systemu korzeniowego.

Dr hab. Zbigniew Jarosz

Katedra Uprawy i Nawożenia

Roślin Ogrodniczych

Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie

Zmieniki – szkodniki truskawki.

Komunikat XXIII z dnia 17.08.2015

Zmieniki

Latem na plantacjach truskawek można zaobserwować zmieniki. Są to pluskwiaki różnoskrzydłe o wydłużonym ciele, długości około 4-8 mm w zależności od gatunku (fot. 1). Zabarwienie ciała osobników dorosłych jest zmienne od zielonkawożółtego do brązowego. Larwy są zielonkawe, podobne do osobników dorosłych. Najmłodsze stadia larwalne są bezskrzydłe, starsze posiadają zawiązki skrzydeł.

Uprawy sterowane z sadzonek frigo i odmiany powtarzające owocowanie są atrakcyjnym pokarmem dla drugiego pokolenia zmieników. Pokolenie to dodatkowo jest liczniejsze od pierwszego i masowo nalatuje na truskawki powodując szkody sięgające niekiedy 70-80% na plantacjach truskawek dojrzewających w drugiej połowie lipca, głównie jednak obserwuje się je w sierpniu i we wrześniu. Pierwsze pokolenie zmieników pojawiające się wiosną nie ma znaczenia gospodarczego, ponieważ nie powoduje dużych szkód.

Fot. 1. Zmienik – postać dorosła (fot. Zbigniew Jarosz).

Szkodliwość

Uszkodzenia powodują osobniki dorosłe i larwy, wysysając pąki kwiatowe, a następnie kwiaty, oraz tworzące się zawiązki. Efektem tego żerowania są obserwowane zniekształcenia owoców (fot. 2). Są one drobne, spłaszczone i mają twardy, zabarwiony na ciemnozielono wierzchołek (nadmiernie zagęszczone zielone orzeszki). Część z nich zasycha i opada. Tak uszkodzone owoce nie nadają się do handlu i konsumpcji.

Nie wszystkie tego typu uszkodzenia należy wiązać z obecnością szkodnika na plantacji ponieważ uszkodzenia owoców mogą być spowodowane również przez inne czynniki m.in. niepełnym zapyleniem kwiatów lub działaniem niekorzystnych temperatur.

Fot. 2. Zniekształcone owoce spowodowane żerowaniem zmienników (fot. K. Golan).

Monitoring plantacji

Lustracje należy prowadzić przez cały okres kwitnienia co 10-14 dni strząsając zmieniki z losowo wybranych roślin. Próg zagrożenia plantacji to 1 osobnik na 25 kwiatostanów.

Zwalczanie

Opryskiwać po zauważeniu zmieników na kwiatostanach i młodych zawiązkach owoców Mospilan 20 SP 0,125-0,3 kg/ha + zwilżacz Spur 0,1 l/ha.

Dr hab. Edyta Górska-Drabik, dr hab. Katarzyna Golan

Katedra Entomologii

Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie

Koszenie liści truskawki i nawożenie po zbiorach.

Komunikat XXII z dnia 10.07.2015

Koszenie liści i nawożenie po zbiorach

Koszenie liści

Decyzję o koszeniu lub pozostawieniu liści na roślinie należy podjąć po uwzględnieniu wszystkich korzyści i wad płynących z tego rozwiązania. Koszenie liści jest jedynie zabiegiem fitosanitarnym. Należy go wykonywać tylko wtedy, gdy na plantacji istnieje duża presja infekcyjna ze strony chorób grzybowych oraz wysokie zagrożenie rozwojem groźnych szkodników (np. przędziorka, roztocza truskawkowego) i gdy pozostawienie liści na roślinach będzie ograniczało efektywność zabiegów ochrony.

Fot.1 Koszenie liści truskawki po zbiorach przy użyciu urządzenia „Orkan”. Resztki roślinne są zbierane na przyczepę i wywożone z plantacji.

Aby zminimalizować ujemne skutki koszenia liści należy pamiętać iż:

– w trakcie odbudowy ulistnienia rośliny powinny być optymalnie odżywione oraz regularnie dokarmiane pozakorzeniowo preparatami lub nawozami o właściwościach biostymulujących (np. TerraSorb Complex 1,5 l na ha), co będzie minimalizowało stres związany z utratą i odbudową masy wegetatywnej;

– tuż po skoszeniu liści należy wysiać nawozy uzupełniające składniki pokarmowe wyczerpane w trakcie sezonu – dawki nawozów powinny być o ok. 30% większe w porównaniu do nawożenia plantacji nie koszonych;

– koszenie należy wykonać na takiej wysokości aby nie uszkodzić wierzchołków koron;

– po skoszeniu liści należy zapewnić roślinom stałą optymalną wilgotność gleby, co przyspieszy odbudowę części nadziemnej roślin.

Na plantacjach pozostających w dobrej kondycji zdrowotnej często rezygnuje się z tradycyjnego koszenia wszystkich liści na rzecz usuwania jedynie najstarszych i bezproduktywnych części roślin lub regulacji objętości korony.

Nawożenie po zbiorach

W celu uzupełnienia składników pokarmowych w glebie należy zastosować jedno z zaproponowanych rozwiązań:

Na plantacjach nie koszonych po zbiorze należy wysiać:

– Yara Mila Complex w dawce 200 kg/ha lub Eurofertil 33 N PRO w dawce 250-300 kg/ha

ewentualnie

– saletra amonowa 75 kg na ha+100 kg na ha siarczanu potasu (rozwiązanie polecane na gleby o uregulowanym odczynie, zasobne w fosfor i mikroskładniki pokarmowe).

Na plantacjach koszonych po zbiorze należy wysiać:

– Yara Mila Complex w dawce 250-300 kg/ha lub Eurofertil 33 N PRO w dawce 300-350 kg/ha

ewentualnie

– saletra amonowa 100 kg na ha +100 kg na ha siarczanu potasu (rozwiązanie polecane na gleby o uregulowanym odczynie, zasobne w fosfor i mikroskładniki pokarmowe).

Nawozy wnoszące azot należy wysiać jak najszybciej po zakończeniu zbiorów, co jest istotne dla zachowania prawidłowej zimotrwałości roślin.

Dokarmianie pozakorzeniowe

Po zbiorach nie można zaniechać dokarmiania pozakorzeniowego roślin, które jest czynnikiem poprawiającym zawiązanie pąków kwiatowych na przyszły rok jak i prawidłowe przezimowanie roślin. Bardzo ważna jest odpowiednia stymulacja, zwłaszcza po skoszeniu liści gdyż niweluje stres związany z utratą masy nadziemnej oraz pomaga roślinie powrócić do prawidłowego funkcjonowania i szybkiej odbudowy ulistnienia. Do zabiegów ochrony roślin należy włączyć 2-3 krotny zabieg nawozem TerraSorb Complex w dawce 1,0 – 1,5 litra/ha.

dr hab. Zbigniew Jarosz

Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie

Okres po zbiorach – koszenie liści

Pomimo tego, że truskawki zakończyły już owocowanie lub okres ten ma się ku końcowi, w swoich działaniach należy zadbać o stan zdrowotny roślin na kolejny sezon. Koszenie liści na plantacjach truskawek traktowane jest jak typowy zabieg mający na celu utrzymanie odpowiedniego stanu fitosanitarnego roślin. Wykonywany jest po zbiorze owoców i zalecany szczególnie na tych plantacjach, na których wystąpiły problemy z przędziorkami czy roztoczem truskawkowcem. Należy pamiętać, że szkodniki te mogą również żerować razem i w znacznym stopniu uszkadzać rośliny.

Dotychczasowy sezon przyniósł bardzo duże zagrożenie ze strony przędziorka chmielowca, wstępował on w dużej liczbie na wielu plantacjach. Przyczyną takiego stanu była stosunkowo łagodna zima 2014/2015 oraz ciepła wiosna sprzyjająca rozwojowi przędziorka chmielowca. Dlatego, teraz po zbiorach owoców należy szczególnie zadbać o plantacje, pod kontem występowania tego groźnego szkodnika. Aby nie uszkadzał roślin podczas wzrostu, zawiązywania pąków na kolejny sezon.

(Fot. 2). Pozostawione na roślinach liście, na których występowały szkodniki mogłyby ograniczać efektywność stosowanych zabiegów ochrony roślin. Zaschnięte liści będą również bardzo dobrym miejscem dla ich przezimowania.

Dlatego nie zaleca się pozostawiania skoszonych liści na plantacji, na których stwierdzono obecność szkodników.

Natomiast, gdy zdecydujemy się na koszenie liści na plantacjach zdrowych i dobrze utrzymanych możemy pozostawić je na polu, a po wyschnięciu rozdrobnić i wymieszać z podłożem.

Niezależnie jednak od sposobu prowadzenia plantacji, należy pamiętać o tym, że dla szkodników i roślin okres wegetacji jeszcze się nie skończył.

Roztocz truskawkowiec

Okres po zbiorze owoców oraz po skoszeniu liści, jest bardzo ważnym terminem dla ograniczania liczebności roztocza truskawkowca. Jest to groźny szkodnik, którego osobniki niezwykle trudno zaobserwować na roślinach, nawet przy użyciu lupy (wielkość ciała około 0,2 mm)

(Fot. 2). Namnaża się stopniowo, a więc liczebność zwiększa się zarówno w czasie sezonu, jak i w kolejnych latach prowadzenia plantacji. Żeruje on na roślinach już od wczesnej wiosny, dlatego monitorowanie plantacji pod kątem występowania roztocza należy prowadzić praktycznie przez cały sezon, pobierając z roślin cztery próby po 10-25 najmłodszych liści.

Próg zagrożenia po zbiorze owoców i dalszym okresie wegetacji roślin wynosi 2-3 osobniki na jednym listku liścia złożonego. Lustracje należy prowadzić co 2 tygodnie.

Do zwalczania roztocza truskawkowca zalecane są środki stosowane do zwalczania przędziorka chmielowca:

Ortus 05SC, w dawce 1,5 – 2 l na ha: zwalczający stadia ruchome, do zastosowania po zaobserwowaniu wystąpienia szkodnika (raz w sezonie), dla lepszej skuteczności zalecane jest dodanie adiuwantu Spur w dawce 0,1-0,2 l na ha.
Sanmite 20 WP w dawce 2,25 kg na ha: po zbiorze owoców, dwukrotnie w odstępie siedmiu dni.

Przędziorki

Latem w okresie wysokich temperatur na liściach truskawek występuje największe nasilenie populacji przędziorka chmielowca. Roztocza te żerują na roślinach od wczesnej wiosny aż do końca sezonu wegetacji, dlatego tak jak w przypadku roztocza truskawkowca dla zapobiegania jego występowania ważne są systematyczne lustracje plantacji. Próg zagrożenia w okresie pozbiorczym to 5 osobników przędziorków na jednym listku liścia złożonego.

Ze względu na żerowanie larw i dorosłych przędziorków na liściach truskawek na plantacjach, na których w sezonie notowano ich występowanie zaleca się usuwanie skoszonych liści.

Przędziorki mogą być zwalczane jednocześnie z roztoczem truskawkowcem za pomocą preparatu Ortus 05 SC 1,0-1,25/ha, o ile nie był stosowany wcześniej, gdyż można go zastosować tylko 1 raz w sezonie.

Można także zwalczać przędziorki przy pomocy preparatu ENVIDOR 240 EC 0,4 l na ha, preparat ten ma specyficzne wydłużone działanie. Dlatego użycie go po koszeniu liści to dobre rozwiązanie.

Opuchlaki

Larwy tych chrząszczy żerują na systemie korzeniowym truskawek. Aby ograniczyć skutki żerowania, oraz ich występowanie w kolejnym sezonie wegetacyjnym, powinno się zwalczać chrząszcze właśnie w okresie po zbiorach owoców opryskując rośliny preparatem Mospilan 20 SP w dawce 0,3 kg/ha.

Dr hab. Katarzyna Golan

Dr hab. Edyta Górska-Drabik

Ochrona truskawek przed chorobami w okresie pozbiorczym

Ochronę plantacji truskawek przeciwko najgroźniejszym chorobom pochodzenia grzybowego: szara pleśń (Botrytis cinerea), biała plamistość liści truskawki (Mycosphaerella fragariae) i mączniak prawdziwy truskawki (Sphaerotheca macularis), prowadzimy od początku sezonu wegetacyjnego. Niekiedy zdarza się jednak, zwłaszcza w lata sprzyjające rozwojowi chorób (wysoka wilgotność i temperatura) i szybkiemu rozprzestrzenianiu się patogenów, a w konsekwencji ich dużego nasilenia, że należy wykonać dodatkowe zabiegi po zbiorze owoców w celu ograniczenia źródła infekcji wyżej wymienionych patogenów na następny sezon wegetacyjny. Bardzo pomocnym w tym celu zabiegiem agrotechnicznym jest koszenie liści. Musimy jednak pamiętać, że zabieg taki może być przeprowadzony tylko na plantacjach w dobrej kondycji, na roślinach silnie rosnących i mocno rozkrzewionych. Po skoszeniu liście najlepiej usunąć z plantacji. Po około tygodniu, gdy rośliny zaczną powoli odbijać należy wykonać zabiegi odpowiednimi fungicydami, aby zniszczyć przeżywające na nich grzyby np. B. cinerea. Właściwy dobór fungicydów w tym czasie pozwoli także na ograniczenie źródła patogenów powodujących choroby liści. Ograniczanie źródła infekcji w okresie pozbiorczym pozwala na zminimalizowanie stosowania chemicznych środków ochrony roślin wiosną i latem, a tym samym zmniejszenie ryzyka wykrycia ich pozostałości w owocach.

Najgroźniejsze choroby po zbiorze:

Szara pleśń

Czynniki sprzyjające rozwojowi:

– zagęszczenie plantacji,

– sprzyjające warunki pogodowe (wysoka wilgotność, temperatura ok. 15^oC) w okresie kwitnienia i dojrzewania owoców.

Zapobieganie i zwalczanie:

– unikanie intensywnego nawożenia azotowego,

– ściółkowanie plantacji,

– systematyczny zbiór owoców,

– szybkie schłodzenie owoców po zbiorze,

– zapobieganie uszkodzeniom owoców,

– prawidłowa ochrona chemiczna w okresie kwitnienia,

– przy dużym nasileniu choroby, na plantacjach w słabszej kondycji wykonanie 1 lub 2 zabiegów po zbiorze zarejestrowanymi fungicydami najlepiej o działaniu systemicznym lub wgłębnym (Switch 62,5 WG, Signum 33 WG, Luna Sensation 500 SC, Frupica 440 SC) w celu ograniczenia źródła infekcji. Na plantacjach, na których skoszono liście, zabieg (1 lub 2, w zależności od nasilenia choroby) ograniczający źródło infekcji wykonać w momencie, jak rośliny zaczną tworzyć nową masę wegetatywną (ok. 7-10 dni po skoszeniu liści).

Choroby liściowe (biała plamistość liści truskawki, mączniak prawdziwy truskawki)

Czynniki sprzyjające rozwojowi:

– silne zagęszczenie plantacji,

– okresy ciepłej, wilgotnej pogody (biała plamistość liści truskawki),

– ciepła (15 do 27^oC), sucha pogoda (mączniak prawdziwy truskawki).

Zapobieganie i zwalczanie:

– unikanie gleb mokrych, ciężkich, źle zdrenowanych,

– zapobieganie zagęszczeniu plantacji,

– właściwe nawożenie,

– usuwanie i niszczenie liści po zbiorze,

– odchwaszczanie plantacji,

– uprawa odmian odpornych lub mało podatnych,

– powyżej 50% porażonych, zimujących liści – to konieczność pozbiorczego wykonania zabiegów fungicydami wykazującymi wysoką skuteczność w zwalczaniu chorób liści truskawki:Domark 100 EC, Zato 50 WG, Nimrod 250 EC. Fungicydy stosowane przeciwko szarej pleśni np. Luna Senstaion 500 SC lub Signum 33 WG, także ograniczają nasilenie wymienionych chorób.

Dr hab. Beata Meszka

prof. nadz. IO w Skierniewicach

Poprawa produktywności truskawki w okresie owocowania.

Komunikat XXI z dnia 02.07.2015

Poprawa produktywności roślin w okresie owocowania

Na plantacjach pozbawionych możliwości regularnego uzupełniania składników pokarmowych poprzez fertygację, mogą pojawić się objawy okresowego ogłodzenia roślin (fot. 1). Zjawisko to obserwuje się na najstarszych liściach i jest sygnałem świadczącym o wykorzystaniu zapasu składników pokarmowych znajdujących się w roślinie (najczęściej azotu, potasu i magnezu) na rozwój masy owoców.

Fot. 1. Objawy ogłodzenia roślin na najstarszych liściach.

W takich sytuacjach zalecane jest wykonanie dokarmiania pozakorzeniowego w wybranej konfiguracji (w zależności od zaobserwowanych potrzeb):

– mocznik (4-5 kg/ 1000 litr wody) + OSD potas (3 kg/1000 litr wody),

– mocznik (4-5 kg/ 1000 litr wody) + Mikrokomplex (7 kg/1000 litr wody).

Na plantacjach wyposażonych w system fertygacji, składniki pokarmowe można uzupełnić podczas podlewania, dozując nawozy wraz z wodą. Rodzaj i dawki nawozów stosowane w postaci fertygacji należy dopasować do zasobności gleby oraz wymagań pokarmowych posiadanej odmiany. Standardowa pożywka do fertygacji w okresie zbiorów powinna być oparta na nawozach o obniżonej zawartości azotu i podwyższonej potasu (np. Kristaon pomarańczowy).

Na plantacjach o niskiej zawartości magnezu w glebie do pożywki należy wprowadzić dodatkowo siarczan magnezu (16% MgO) lub Mikrokomplex, co zoptymalizuje proporcję K:Mg w roztworze.

Przykładowy zestaw nawozów do fertygacji w okresie intensywnych zbiorów na tydzień:

– Kristalon pomarańczowy 20-25 kg na ha + 7 kg na ha siarczanu magnezu (16% MgO).

Nawozy należy stosować w koncentracji od 0,5 do 1,5 kg na 1000 litr wody w zależności od aktualnej wilgotności gleby oraz stosowanej dawki polewowej.

Fertygację o minimalnej zalecanej koncentracji nawozów stosuje się na glebę o niskiej wilgotności oraz w okresach wysokich temperatur. Gdy istnieje konieczność zastosowania fertygacji na glebę wilgotną nawozy dozuje się w najwyższej zalecanej koncentracji, aby nie zalać systemu korzeniowego nadmiarem dostarczanej wody. Jeżeli gleba na plantacji jest zbytnio przesuszona przed zastosowaniem fertygacji należy ją zwilżyć do głębokości ok. 10 cm dozując samą wodę. W takiej sytuacji po zakończeniu cyklu fertygacji instalację należy przepłukać wodą w takiej ilości, aby usprawnić przemieszczenie składników w obręb ryzosfery.

Na glebach o niskiej zawartości wapnia do programu fertygacji należy włączyć naprzemiennie również saletrę wapniową Calcinit (10-20 kg na ha tygodniowo), co pozwoli utrzymać optymalną dostępność tego składnika dla roślin.

W układach jednodozownikowych, saletrę wapniową należy stosować oddzielnie, na przemian z nawozami zawierającymi siarczany i fosforany. Każdorazowo po zastosowaniu Calcinitu, instalację należy przepłukać wodą, co uchroni kapilary przed czopowaniem w wyniku wytrącania się nierozpuszczalnych siarczanów wapnia.

Na wielu plantacjach obserwuje się również uszkodzenie systemu korzeniowego roślin. Powodem takiego zjawiska mogą być niewłaściwe warunki termiczno-wilgotnościowe w glebie (zimna gleba, zalanie sytemu korzeniowego przez bezzasadne podlewanie), nadmierne nawożenie lub niewłaściwie zastosowany herbicyd. W takiej sytuacji należy zastosować zabiegi aktywujące ryzosferę i ułatwiające regenerację systemu korzeniowego np:

– TerraSorb Radicular w dawce 10-15 litr na ha (wraz z nawadnianiem),

– preparat mikrobiologiczny Efektywne Mikroorganizmy w pełnej zalecanej dawce (wraz z nawadnianiem).

Reakcja na niekorzystne warunki pogodowe

Niekorzystne warunki pogodowe panujące w bieżącym sezonie wegetacyjnym, charakteryzujące się wyjątkowo dużymi różnicami temperatury między dniem i nocą, mogą powodować nietypowe wybarwienie owoców (fot. 2). Zjawisko to występuje ze szczególnym nasileniem w warunkach okresowego niedoboru wilgoci oraz za niskiej zawartości wapnia i potasu w glebie.

Fot. 2. Nietypowe wybarwienie owoców spowodowane niekorzystnymi warunkami termiczno-wilgotnościowymi.

W takiej sytuacji do wykonywanych zabiegów agrotechnicznych należy wkomponować dokarmianie pozakorzeniowe jednym z preparatów zawierających fosforyn potasu, na przykład:

– Phos 60 (1,5 litra na ha) + mocznik 0,2% (2 kg na 1000 litr wody).

Preparaty fosforynowe są uznawane za wysoce efektywne w indukowaniu odporności na czynniki stresowe, w tym na stres termiczny i wodny. Zabiegi preparatami zawierającymi fosforyny należy wykonywać nie częściej niż co 7-10 dni. Dodatek mocznika poprawia efektywność zabiegu jak i zwiększa odporność roślin na czynniki stresowe.

Poprawa odporności roślin na wysokie temperatury

Prognozy pogody na najbliższe dni zapowiadają nadejście fali upałów z temperaturą przekraczająca w niektórych rejonach nawet 30ºC. Aby zwiększyć odporność roślin na tak wysokie temperatury a jednocześnie poprawić funkcjonowanie transpiracji należy pamiętać o dokarmianiu roślin krzemem oraz odpowiednim odżywieniu potasem.

Krzem jest pierwiastkiem wzmacniającym rośliny mechanicznie oraz uodparniającym na wszystkie czynniki stresowe, w tym gwałtowane zmiany temperatury. Zabieg krzemem korzystnie wpływa również na poprawę parametrów mechanicznych owoców oraz zwiększa odporność roślin na choroby, co w przypadku truskawki ma szczególne znaczenie w kontekście ochrony roślin przed szarą pleśnią i mączniakiem.

Proponowane nawozy krzemowe to:

– Optysil 0,5 litra na ha

Potas – pierwiastek zwiększający turgor komórek i regulujący transpirację. Pierwiastek ten pozakorzeniowo wnosi się najczęściej wraz z innymi składnikami pokarmowymi np. przy użyciu Kristalonu pomarańczowego lub:

-OSD potas 3 kg na ha.

Na plantacjach charakteryzujących się niską zawartością potasu w glebie, na których istnieje ryzyko słabszego odżywienia roślin tym składnikiem, można zastosować zabieg nawozem:

– AminoQuelant K low pH (2 l na ha). Potas jest głównym pierwiastkiem odpowiadającym za prawidłowy przebieg transpiracji a jego niedobór może powodować poważne zakłócenia tego procesu. Nadmierna transpiracja w okresie zapowiadanych upałów może zachwiać prawidłową gospodarkę wodną roślin, a w skrajnych przypadkach nawet powodować więdnięcie roślin. Proponowany zabieg nawozem AminoQuelant K low pH (2 l na ha) można powtórzyć jednak nie częściej niż co 7-10 dni.

Poprawa odporności mechanicznej owoców

W trakcie zbiorów należy regularnie stosować zabiegi wzmacniające twardość i jędrność owoców. Zmniejszy to podatność owoców na uszkodzenia mechaniczne oraz słoneczne (fot. 3).

Fot. 3. Owoce z widocznymi uszkodzeniami słonecznymi.

Pierwiastkami decydującymi w głównej mierze o wytrzymałości mechanicznej owoców, są wspomniane wcześniej krzem i potas oraz wapń.

Wapń– pierwiastek łączy struktury ligninowe w ścianie komórkowej dzięki czemu ściana komórkowa jest twardsza, bardziej elastyczna oraz odporniejsza na przenikanie patogenów do wnętrza komórki. Aby uzupełnić ten pierwiastek w owocach można stosować dokarmianie pozakorzeniowe nawozami

– AminoQuelant Ca (2l/ha).

Do cieczy roboczej zawierającej wapń nie można dodawać żadnych nawozów zawierających siarczany ani fosforany gdyż mogą powstawać nierozpuszczalne związki czopujące dysze opryskiwacza.

dr hab. Zbigniew Jarosz

Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie

Problemy z dorastaniem owoców w uprawie truskawki.

Komunikat XX z dnia 19.06.2015

Problemy z dorastaniem owoców

Na wielu plantacjach truskawki gruntowej pojawiają się problemy z dorastaniem owoców do prawidłowych rozmiarów oraz przedwczesnym dojrzewaniem. Przyczyną tych problemów jest skrajnie niekorzystny przebieg pogody, niekiedy również spotęgowany błędami w agrotechnice. Poniżej przedstawiono kilka najczęstszych powodów nieprawidłowości we wzroście i rozwoju roślin zaobserwowanych aktualnie na plantacjach oraz ewentualne zabiegi wspomagające.

Zachwianie równowagi wegetatywno-generatywnej, objawiające się zbyt małą masą liściową w porównaniu do liczby owoców (fot. 1). Powierzchnia asymilacyjna jest za mała do zapewnienia roślinom optymalnej produktywności. Przyczyną tego zjawiska jest przedłużający się okres chłodów w maju, który spowodował zahamowanie wzrostu wegetacyjnego. Majowe przymrozki, odczuwane przez rośliny jako silny czynnik stresowy, pogłębiły zahamowanie wzrostu i rozwoju.

Fot. 1. Zachwianie równowagi wegetatywno-generatywnej spowodowane długotrwałymi chłodami i przymrozkami w maju.

W takiej sytuacji należy pobudzić wzrost wegetatywny oraz jednocześnie poprawić produktywność roślin. Zabiegi należy jednak wykonywać racjonalnie i z rozwagą aby nie pogłębić stresu w jakim znajdują się rośliny. Proponowane zabiegi:

– dokarmianie pozakorzeniowe roztworem mocznika (0,3% roztwór) z dodatkiem Mikrokomplex (0,2% roztwór)

– dokarmianie pozakorzeniowe roztworem mocznika (0,2% ) z dodatkiem AminoQuelant Mg (2 litry na ha).

Zabiegi pobudzające oraz biostymulujące należy wykonywać nie częściej niż co 7-10 dni aby nie doprowadzić do uszkodzenia liści lub nie pogłębić zakłóceń w gospodarce hormonalnej roślin.

Uszkodzenie systemu korzeniowego przez nadmierne nawożenie

W okresie spowolnienia wzrostu i rozwoju następuje gwałtowne zmniejszenie zapotrzebowania roślin na składniki pokarmowe. W okresach tych konieczne jest ograniczenie nawożenia dokorzeniowego zwłaszcza prowadzonego w formie fertygacji. Stosowanie intensywnego nawożenia może spowodować skokowy wzrost koncentracji jonów w ryzosferze w wyniku czego może nastąpić uszkodzenie korzeni objawiające się ich brunatnieniem (fot. 2).

W takiej sytuacji należy zastosować zabiegi aktywujące ryzosferę i ułatwiające regenerację systemu korzeniowego np:

– preparat mikrobiologiczny Efektywne Mikroorganizmy w pełnej zalecanej dawce oraz

– TerraSorb Radicular w dawce 10 litr na ha (wraz z nawadnianiem)

Fot. 2. Brązowienie korzeni świadczy o ich uszkodzeniu.

Uszkodzenia blaszki liściowej przez intensywne nasłonecznienie

Kolejnym problemem, jaki pojawia w ostatnich dniach w dużym nasileniu są poparzenia słoneczne liści. Uszkodzenia te pojawiają się nawet przy zachowawczym stosowaniu zabiegów obciążających powierzchnię blaszki liściowej (zabiegi ochrony, dokarmianie dolistne). Szczególnie wrażliwe są liście odmiany Roksana. Objawy uszkodzeń słonecznych nasilają się na plantacjach nieregularnie nawadnianych, przeazotowanych oraz po zbyt częstym wykonywaniu zabiegów ochrony i dokarmiania pozakorzeniowego (fot. 3).

Aby zwiększyć odporność liści na promieniowanie słoneczne mogące powodować uszkodzenia można wykonać dokarmianie pozakorzeniowe nawozem krzemowym, np:

– Optysil 0,5 l/ha,

– Alkalin K+Si 3-6 litr na ha.

Nawozu Alkalin K+Si nie należy mieszać z innymi agrochemikaliami. Alkalin K+Si po wymieszaniu z wodą podnosi odczyn cieczy roboczej, co po naniesieniu na części nadziemne roślin dodatkowo zmniejsza presję chorobową.

Fot. 3. Uszkodzenie blaszki liściowej przez intensywne nasłonecznienie.

W niektórych przypadkach pozytywne efekty ochronne można również uzyskać włączając do zabiegów preparat Protector (0,2 litr na ha).

Niedobór wody

Truskawka mająca relatywnie płytki system korzeniowy jest bardzo wrażliwa na okresowy niedobór wody. Dla dorastania owoców krytyczny jest cały okres od kwitnienia do zbiorów a jakiekolwiek zachwiania optymalnej wilgotności środowiska korzeniowego w tym okresie odbijają się gwałtownym zahamowanie wyrastania owoców.

Wrażliwość roślin na niedobór wody wzrasta gdy:

– na plantacji stosuje się intensywną biostymulację- większość biostymulatorów wpływa metabolizm roślin czemu towarzyszy wzrost zapotrzebowania na wodę,

– rośliny są nieprawidłowo zaopatrzona w potas- pierwiastek ten odpowiada za gospodarkę wodną roślin a zatem jego niedobory pogłębiają wrażliwość roślin na suszę,

– po długotrwałej chłodnej i wilgotnej pogodzie z dużym zachmurzeniem następuje gwałtowny wzrost temperatury i spadek wilgotności powietrza – gwałtowna zmiana warunków wilgotnościowo-termicznych powoduje, iż roślina nie ma czasu na przestawienie swojego funkcjonowania i włączenie naturalnych mechanizmów zmniejszających straty wody.

Niedobów wilgoci objawia się okresowym więdnięciem roślin oraz zahamowaniem wzrostu owoców czemu towarzyszą charakterystyczne przebarwienia na szypułkach (fot. 4). Przy pogłębiającym się deficycie wilgoci może nastąpić uszkodzenie blaszki liściowej (fot. 5).

Niedobór naturalnych opadów atmosferycznych musi być regularnie uzupełniany w formie nawadniania. Zagadnienie to zostanie omówione w kolejnym komunikacie. W okresach suszy należy również zastosować opisane wyżej zabiegi zmniejszające transpirację i regulujące gospodarkę wodną roślin.

Fot. 4. Stres pojawiający się w okresie wyrastania owoców objawia się charakterystycznym przebarwieniem ogonków.

Fot. 5. Objawy głębokiego deficytu wilgoci.

Zalanie systemu korzeniowego poprzez nadmierne nawadnianie.

Zbyt intensywne nawadnianie może spowodować niedotlenienie w środowisku korzeniowym roślin, co skutkuje unicestwieniem systemu korzeniowego (fot. 6). W takiej sytuacji należy czasowo wstrzymać nawadnianie do momentu powrotu odpowiedniej równowagi powietrzno-wodnej w glebie. Na uszkodzonych roślinach można wykonać zabieg dokarmiania pozakorzeniowego:

– Phos 60 1,5 l/ha z dodatkiem mocznika (0,3%).

Fot. 6. Objawy uszkodzenia systemu korzeniowego w wyniku zbyt intensywnego nawadniania.

Przeazotowanie lub przebiostymulowanie roślin

Problemy z dorastaniem owoców do optymalnych rozmiarów mogą być również efektem nadmiernego nawożenia azotem. Przeazotowanie roślin objawia się nadmiernym rozrostem masy wegetatywnej (duże i grube liście o ciemnozielonym zabarwieniu) przy jednoczesnym zredukowaniu kwiatostanów (fot. 7).

Fot. 7. Objawami nadmiernego nawożenia azotem jest bardzo intensywny rozwój masy wegetatywnej oraz słaby wzrost owoców.

Podobne problemy z dorastaniem owoców mogą być wynikiem nadmiernego stosowania biostymulatorów.

Wszelkie problemy uprawowe należy rozpatrywać indywidualnie i przed podjęciem jakiegokolwiek działania prawidłowo zdiagnozować ich przyczynę. Bezzasadne stosowanie biostymulatorów może pogłębić problemy z prawidłowym funkcjonowaniem roślin.

dr hab. Zbigniew Jarosz

Katedra Uprawy i Nawożenia

Roślin Ogrodniczych

Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie

Przebarwienia ogonków i szypułek owocowych.

Komunikat XIX z dnia 12.06.2015

Przebarwienia ogonków i szypułek owocowych

Jak wynika z informacji docierających od Plantatorów, w niektórych rejonach kraju pojawiają się na roślinach charakterystyczne przebarwienia przyszypułkowe ogonków owocowych truskawki (fot. 1). Najczęściej przebarwienia takie obserwowane są na odmianie Onebor (Marmolada), chociaż niektórzy Plantatorzy donoszą również o zmianie barwy ogonków owocowych na innych odmianach.

Fot. 1. Przebarwienia przyszypułkowe ogonków owocowych na odmianie Onebor (Marmolada).

Powodem powstania tego rodzaju przebarwień jest najczęściej reakcja fizjologiczna roślin obciążonych dużą liczbą owoców na niekorzystne czynniki środowiskowe takie jak:

gwałtowne zmiany temperatury,
zmiany wilgotności gleby,
zmiany intensywności nasłonecznienia,
gradobicie.

Niekiedy powodem powstania przebarwień ogonków owocowych oraz części przyszypułkowej może być również nadmierna intensyfikacja zabiegów ochrony lub dokarmiania pozakorzeniowego.

Powodem powstania podobnych przebarwień szypułek i ogonków owocowych może być infekcja chorobowa na owocach (fot. 2), żerowanie szkodnika (np. przędziorka) lub za słabe odżywienie azotem (fot. 3).

Fot. 2. Przebarwienia części przyszypułkowej będące objawem infekcji chorobowej na owocach (Odm. Alba, okolice Oświęcimia, 25.05.2015).

W przypadku pojawienia się przebarwień wywołanych infekcją chorobową na owocach w części przyszypułkowej w okolicach pojawiających się przebarwień łatwo można dostrzec miejsce infekcji w postaci ciemnych gnilnych plam.

Fot.3. Przebarwienia ogonków i szypułek owocu będące objawem niedostatecznego odżywienia azotem (odm. Fleurette, Zachodniopomorskie 29.05.2015).

Aby prawidłowo zdiagnozować przyczynę powstania tych przebarwień należy dokładnie przyjrzeć się roślinom eliminując kolejno poszczególne możliwości i podejmując odpowiednie środki zaradcze.

W przypadku, gdy powstanie tego typu przebarwień przyszypułkowej części ogonków owocowych jest wynikiem reakcji fizjologicznej można wykonać zabieg dokarmiania pozakorzeniowego nawozem o podwyższonej zawartości fosforu w dolnej zalecanej dawce:

OSD Fosfor 2 kg na 1000 litr wody z dodatkiem Terra Sorb Complex 0,5 l/ha.

Zabieg wykonać z zachowaniem minimum siedmiodniowego odstępu od poprzedniego dokarmiania pozakorzeniowego oraz od zbioru owoców. Przed połączeniem tego zabiegu z innymi agrochemikaliami należy sprawdzić możliwość wykonania danej mieszanki i pamiętać o konieczności zachowania bezpiecznego stężenia fizjologicznego cieczy roboczej dla roślin.

dr hab. Zbigniew Jarosz

Katedra Uprawy i Nawożenia

Roślin Ogrodniczych

Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie

Przędziorek chmielowiec i roztocz truskawkowiec na plantacjach.

Komunikat XVIII z dnia 10.06.2015

Przędziorek chmielowiec i roztocz truskawkowiec na plantacjach

Niezależnie od sposobu prowadzenia plantacji w uprawie truskawek, duże znaczenie mają drobne pajęczaki- przędziorek chmielowiec i roztocz truskawkowiec. Po stosunkowo chłodnym okresie, przyszedł czas ciepłej i bezdeszczowej pogody. Takie warunki klimatyczne niewątpliwie sprzyjają rozwojowi szkodliwych roztoczy. Dlatego należy aktualnie zwracać szczególną uwagę na występowanie powyższych szkodników na plantacjach.

Przędziorek chmielowiec

Przędziorek chmielowiec jest jednym z tych gatunków szkodników, którego możemy obserwować przez cały sezon wegetacji. W tym czasie rozwija się 5 lub 6 pokoleń tego szkodnika. Obecność oraz tempo rozwoju roztoczy zależą od panujących warunków atmosferycznych. Ciepła i sucha pogoda sprzyja ich rozwojowi. Jedna samica przędziorka chmielowca może złożyć nawet 200 jaj w przeciągu 3 – 4 tygodni, tak więc w sprzyjających warunkach populacje tych roślinożerców w bardzo szybkim czasie zwiększają swoją liczebność. Masowe żerowanie tych szkodników obserwowane jest zwykle w okresie kwitnienia. Pierwszymi objawami żerowania przędziorków są widoczne na liściach jasne plamki (fot.1), które stopniowo zlewają się i pokrywają całą ich powierzchnię. Na truskawce widoczne przebarwienia są często bardziej intensywne na górnej stronie blaszce liściowej, chociaż żerujące przędziorki znajdujemy zwykle na dolnej stronie liści (fot. 2). Tam możemy również obserwować złożone przez samice jaja. W rezultacie żerowania przędziorków liście żółkną, a następnie brązowieją i stopniowo zasychają. Przy żerowaniu przędziorków na roślinach obserwowana jest również wytwarzana przez te roztocza pajęczynka, która zabezpiecza kolonie szkodnika przed wrogami naturalnymi oraz dostępem środków chemicznych. Uszkodzenia tkanki liścia spowodowane przez przędziorki przyjmują niekiedy nietypowy wygląd, który mógłby sugerować zaburzenia fizjologiczne związane z pobieraniem składników pokarmowych lub ich niedoborem. Na liściach widoczne są nie żółte, lecz brązowo-fioletowe przebarwienia (fot. 3, 4).

Fot. 1. Objawy żerowania przędziorków na liściu (fot. E. Górska-Drabik).

Fot. 2. Przędziorki żerujące na dolnej stronie liści (fot. A. Zwierzyński).

Monitorowanie plantacji

Ze względu na możliwość żerowania przędziorka chmielowca na różnych roślinach (kilkaset gatunków roślin żywicielskich), z których roztocze przedostają się również na plantacje truskawek oraz ze względu na niewielkie rozmiary ich ciała i szybkie tempo rozwoju na plantacjach powinno przeprowadzić się systematyczny monitoring. Najlepiej jeśli lustracje prowadzi się co 10-14 dni.

Po pełni kwitnienia należy pobierać każdorazowo cztery próby po 50 liści (po jednym liściu z rośliny) i przy użyciu lupy określić liczbę żerujących przędziorków. Zwalczanie należy przeprowadzić, gdy zaobserwujemy na jednym listku liścia złożonego 2-3 osobniki.

Zalecane preparaty:

Ortus 05 SC w dawce 1,5 – 2 l na ha: zwalczający stadia ruchome, do zastosowania po zaobserwowaniu wystąpienia szkodnika (raz w sezonie). Do roztworu zaleca się dodać adiuwantSpur w dawce 0,1-0,2 l na ha, który pomaga w lepszym rozprzestrzenianiu się cieczy roboczej na roślinach.
Envidor 240 EC w dawce 0,4 l na ha, preparat powoduje iż samice przędziorków nie mogą się rozmnażać. Preparat o działaniu kontaktowym na roślinie działa powierzchniowo. Zabieg wykonywać jeden raz w sezonie, nie wolno preparatu stosować w okresie kwitnienia. Zalecana ilość wody na jeden hektar plantacji to 500-750 litów.
Acaramik 018 EC w dawce 1,2 l na ha: preparat zawiera substancje aktywną która głównie zwalcza formy ruchome przędziorków. Zabieg wykonywać jeden raz w sezonie, nie wolno preparatu stosować w okresie kwitnienia. Do roztworu zaleca się dodać adiuwant Spur w dawce 0,1-0,2 l na ha, który pomaga w lepszym rozprzestrzenianiu się cieczy roboczej na roślinach.

Zalecane po okresie kwitnienia akarycydy zwalczają tylko stadia ruchome przędziorków, dlatego wykonanie zabiegu zwalczającego zwykle tylko na pewien czas ogranicza liczebność populacji. Z tego powodu lustracje pod kątem obecności szkodników powinny być kontynuowane.

Fot. 3. Widoczne po żerowaniu przędziorków zmiany barwy na górnej stronie liści (fot. A. Zwierzyński).

Fot. 4. Widoczne po żerowaniu przędziorków zmiany barwy na dolnej stronie liści (fot. A. Zwierzyński).

Roztocz truskawkowiec jest szkodnikiem, który najczęściej przenoszony jest na plantacje wraz z sadzonkami, a najliczniej występuje zazwyczaj na starszych 3-4 letnich plantacjach. W sezonie rozwija się 4-5 pokoleń szkodnika. Żeruje on w zwiniętych liściach truskawki. Uszkodzenia powodowane przez tego pajęczaka najbardziej widoczne są na najmłodszych listkach, które zazwyczaj marszczą się i jaśnieją, a ich ogonki liściowe są skrócone. Końcowym efektem jest skarłowacenie rośliny, zniszczenie kwiatów i zawiązków. Owoce, o ile zostaną zawiązane są drobniejsze, zwykle słabo wybarwione i kwaśne.

Fot. 5. Roztocz truskawkowiec na liściu (fot. K. Golan).

Monitorowanie plantacji

Lustrację plantacji należy prowadzić systematycznie co 2 tygodnie, pobierając z roślin cztery próby po 10-25 najmłodszych liści.

Fot. 6. Roztocz truskawkowiec – długość ciała żerującego osobnika. Można go zobaczyć jedynie przy użyciu sprzętu optycznego (fot. E. Górska-Drabik).

Próg zagrożenia

Próg zagrożenia w okresie po pełni kwitnienia wynosi 1 osobnik obecny na jednym listku liścia złożonego. W celu identyfikacji i określenia liczebności roztocza truskawkowca nieodzowne jest zaopatrzenie się w lupę.

Do zwalczania roztocza truskawkowca zarejestrowany jest akarycyd:

Ortus 05SC, w dawce 2 l na ha plus adiuwant np. Spur w dawce 0,1-0,2 l na ha.

Obecność przędziorka chmielowca i roztocza truskawkowca jest często zauważona przez plantatora, gdy liczebność ich populacji jest już bardzo wysoka. Dlatego w przypadku odmian:Elkat, Kent, Onebor (Marmolada) i Selva, zaliczanych do najbardziej podatnych na żerowanie obu gatunków roztoczy należy szczególnie starannie prowadzić monitoring, by nie dopuścić do nadmiernego ich rozmnożenia.

Wykonując zabieg należy dokładnie pokryć cieczą użytkowa dolną stronę liści (w przypadku obecności przędziorków) lub najmłodsze licie (w przypadku występowania roztocza truskawkowca).

Pamiętajmy, że zwalczanie chemiczne przeprowadzane w nieodpowiednich terminach nie wpłynie na ograniczenie liczebności szkodników, dlatego w przypadku tych drobnych roztoczy niezwykle ważne są systematyczne lustracje plantacji.

Dr hab. Edyta Górska-Drabik, dr hab. Katarzyna Golan

Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie

Zabiegi poprawiające odżywienie roślin.

Komunikat XVII z dnia 01.06.2015

ZABIEGI POPRAWIAJĄCE ODŻYWIENIE ROŚLIN

Przebieg pogody w maju był skrajnie niekorzystny dla wzrostu i rozwoju truskawki. Po chłodnym aczkolwiek słonecznym początku miesiąca nastąpił okres obfitych opadów. Na Lubelszczyźnie w maju spadło 130 mm opadu. Intensywnym opadom deszczu towarzyszyło całkowite zachmurzenie oraz wyjątkowo niska temperatura jak na tą porę roku, znacznie poniżej średniej wieloletniej. Warunki te spowodowały istotne spowolnienie wegetacji, a w przypadku odmian ciepłolubnych (np. odmiany wywodzące się z Kalifornii) nawet całkowite zahamowanie rozwoju. Ponadto intensywne opady deszczu spowodowały lokalne podtopienia plantacji (fot.1). W takich skrajnych sytuacjach należy liczyć się z gorszym funkcjonowaniem systemu korzeniowego a przez to i całych roślin.

Fot. 1. Podtopienia plantacji truskawki odmiany Alba (okolice Oświęcimia 26.05.2015).

Intensywne opady deszczu, notowane od kilku dni we wschodniej i centralnej Polsce spowodowały istotne wypłukanie składników pokarmowych poza zasięg korzeni roślin. Biorąc pod uwagę aktualną fazę rozwojową roślin oraz nietypowy przebieg warunków pogodowych, uzupełnienie tych niedoborów oraz poprawa wydajności fotosyntezy wymaga bardzo umiejętnego i przemyślanego doboru zabiegów.

Poprawa funkcjonowania roślin po skrajnie niekorzystnych warunkach pogodowych

Długotrwałe i intensywne opady, którym towarzyszyła niska intensywność nasłonecznienia, spowodowały istotne spowolnienie metabolizmu oraz rozregulowanie gospodarki wodnej roślin. Liście roślin na wielu plantacjach są blade, wybujałe oraz pozbawione naturalnej okrywy woskowej.

Jeżeli w najbliższych dniach nastąpi gwałtowny wzrost temperatury oraz spadek wilgotności powietrza na roślinach mogą pojawić się objawy więdnięcia lub nawet uszkodzenia słoneczne blaszek liściowych. Pojawienie się takich objawów nie będzie świadczyć o małej wilgotności środowiska korzeniowego, a jedynie o konieczności zrównoważenia transpiracji i mechanicznego wzmocnienia blaszki liściowej.

Zabiegi korzystnie wpływające na poprawę gospodarki wodnej roślin to:

– dokarmianie pozakorzeniowe nawozem potasowo-krzemowym Alkalin K+Si 3-6 litr na ha: krzem zmniejsza transpirację, wzmacnia mechanicznie liście a dostarczony jednocześnie potas poprawi odżywienie roślin wpływając korzystnie na gospodarkę wodną roślin;

– dokarmianie pozakorzeniowe nawozem AminoQuelant K w dawce 1,5 litr na ha: dostarczony potas będzie miał korzystny wpływ na gospodarkę wodną roślin a zawarte w nawozie aminokwasy poprawią odżywienie roślin azotem.

Proponowane zabiegi można powtórzyć jednak nie częściej niż co 7-10 dni.

Poprawa produktywności odmian wczesnych i średniowczesnych

W celu poprawy produktywności wczesnych i średnio-wczesnych odmian truskawki, będących obecnie w fazie intensywnego wyrastania owoców, należy wykonać dokarmianiepozakorzeniowe w jednym z proponowanych wariantów:

– TerraSorb Compleks 1,5 litr na ha + siarczan magnezu siedmiowodny (16% MgO) 0,3% roztwór (3 kg nawozu na 1000 litr wody;

– Mocznik 0,3% roztwór (3 kg na 1000 litr wody) + Mikrokomplex 5 kg na ha.

Zabieg dokarmiania pozakorzeniowego należy wykonywać na liście suche, w temperaturze poniżej 25°C oraz unikając pełni nasłonecznienia. Przestrzeganie tych zasad zmniejszy ryzyko wystąpienia fitotoksycznego uszkodzenia blaszki liściowej (fot. 2).

Fot. 2. Uszkodzenie brzegów blaszki liściowej przez zabieg dokarmiania pozakorzeniowego wykonanego na mokre liście.

Poprawa odżywienia odmian późnych

Na plantacjach odmian późnych niedobór składników pokarmowych można jeszcze uzupełnić poprzez posypowe nawożenie dokorzeniowe stosując jeden z poniższych wariantów:

Wariant I. Unika Calcium 100 kg na ha – polecany na plantacjach przeznaczonych na owoc deserowy o najlepszych parametrach jakościowych.

Wariant II. Saletra wapniowa (np. Yaraliva Tropicote) 100 kg na ha + 100 kg siarczanu potasu – polecany na plantacjach na których istnieje ryzyko niskiej zawartości wapnia, potasu i siarki. Przy tym rozwiązaniu saletrę wapniową należy wysiać 1-2 dni przed siarczanem potasu, co zmniejszy ryzyko powstawania nierozpuszczalnych siarczanów wapnia.

Wariant III. Saletra wapniowa (np. Yaraliva Tropicote) 100 kg na ha + 200 kg Patentkali– polecany na plantacjach na których istnieje ryzyko niskiej zawartości wapnia, potasu i magnezu .

Propozycje nawożenia należy korygować w zależności od przebiegu warunków pogodowych, stanu odżywienia roślin oraz przewidywanej zasobności gleby.

Technika posypowego wysiewu nawozów mineralnych

Nawozy mineralne należy wysiewać w taki sposób aby w jak najmniejszej ilości pozostawały na blaszce liściowej (fot. 3). Rozpuszczanie i uwalnianie soli z granulki osiadłej na blaszce liściowej będzie powodowało fitotoksyczne uszkodzenie, co z kolei spowoduje zmniejszenie powierzchni asymilacyjnej liścia i zmniejszenie wydajności fotosyntezy (fot. 4).

Nawozy należy wysiewać na suche rośliny, a gdy granule w dużej ilości osiądą na blaszce liściowej należy je strząsnąć np. poprzez „suchy” przejazd opryskiwaczem z nadmuchem powietrza.

Fot. 3. Niewłaściwy wysiew nawozów powoduje osiadanie granul na blaszce liściowej.

Fot. 4. Uszkodzenie blaszki liściowej przez rozpuszczający się nawóz.

dr hab. Zbigniew Jarosz

Katedra Uprawy i Nawożenia

Roślin Ogrodniczych

Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie

Zahamowanie wzrostu i rozwoju roślin w wyniku niesprzyjających warunków pogodowych lub błędów w agrotechnice.

Komunikat XVI z dnia 25.05.2015

Zahamowanie wzrostu i rozwoju roślin w wyniku niesprzyjających warunków pogodowych lub błędów w agrotechnice.

Wyjątkowo niesprzyjające warunki termiczne bieżącej wiosny (chłody, częste przymrozki) sprawiają, iż na licznych plantacjach truskawki gruntowej obserwuje się istotne spowolnienie lub nawet całkowite zahamowanie wzrostu i rozwoju roślin. Zjawisko to jest szczególnie widoczne na plantacjach odmian wywodzących się z cieplejszych stref klimatycznych. Najlepszym przykładem są odmiany truskawki powtarzającej wywodzące się z Kalifornii, u których w bieżącym sezonie obserwuje się nietypowe spowolnienie wzrostu i rozwoju (fot.1).

W przypadku zaobserwowania spowolnienia wzrostu i rozwoju u odmian o wysokich wymaganiach termicznych, należy zmniejszyć dawki oraz częstotliwość nawożenia stosowanego w formie fertygacji, gdyż rośliny wolniej rosnąc nie są w stanie wykorzystać dostarczanych składników pokarmowych. Stosowanie w takiej sytuacji standardowego programu fertygacji może doprowadzić okresowo do nadmiernej kumulacji jonów w ryzosferze (skokowy wzrost EC), w wyniku czego może wystąpić uszkodzenie włośników korzeniowych.

Fot. 1. Truskawka powtarzająca odmiany Monterrey (okolice Czerwińska).

Spowolnienie wzrostu i rozwoju roślin może być również spowodowane błędami w agrotechnice, takimi jak:

– niewłaściwe zastosowanie herbicydów (źle dobrany rodzaj substancji lub dawka) (fot.2),

– błędy w nawożeniu,

– zbyt intensywne nawadnianie skutkujące uszkodzeniem systemu korzeniowego roślin w wyniku niedotlenienia (tzw. zalaniem).

Fot. 2. Zahamowanie wzrostu i rozwoju roślin spowodowane niewłaściwym zastosowaniem herbicydu.

Częstym objawem zahamowania prawidłowego wzrostu i rozwoju u roślin jest zachwianie równowagi wegetatywno-generatywnej: rośliny wydają wyjątkowo dużą liczbę kwiatostanów z drobnymi słabo wykształconymi kwiatami przy jednoczesnym zahamowaniu wybijania młodych liści (fot. 3)

Fot. 3. Zachwianie równowagi wegetatywno-generatywnej u odmiany Clery.

Spowolnienie wzrostu i rozwoju roślin może się wiązać z częściowym uszkodzeniem systemu korzeniowego, które objawia się brązowieniem i obumieraniem włośników lub nawet korzeni głównych (fot. 4). Aby potwierdzić lub wykluczyć wystąpienie takiego zjawiska należy przeprowadzić ocenę stanu systemu korzeniowego u kilku/kilkunastu roślin o najsłabszej kondycji.

Jeżeli podczas lustracji zostanie stwierdzone uszkodzenie systemu korzeniowego, należy jak najszybciej zdiagnozować przyczynę oraz zastosować zabiegi intensyfikujące rozwój życia glebowego oraz stymulujące regeneracje sytemu korzeniowego.

W celu pobudzenia bioaktywności gleby należy zastosować:

– preparat mikrobiologiczny Efektywne Mikroorganizmy w pełnej zalecanej dawce oraz

– TerraSorb Radicular w dawce 10-15 litr na ha (wraz z nawadnianiem).

Fot. 4. Brązowienie korzeni świadczy o ich uszkodzeniu.

Aby podjąć odpowiednie działania niwelujące szkodliwy wpływ niekorzystnego zjawiska oraz ułatwiające powrót roślin do normalnego funkcjonowania, należy dobrze zdiagnozować przyczynę niewłaściwego wzrostu i rozwoju. W przypadku wystąpienia problemów uprawowych należy skontaktować się z Grupą Truskawkową (grupatruskawkowa@osadkowski.pl) opisując zaobserwowane objawy oraz dołączając materiał ilustracyjny. Po przeanalizowaniu nadesłanych materiałów zostanie opracowana indywidualna instrukcja postępowania.

Dr hab. Zbigniew Jarosz

Katedra Uprawy i Nawożenia

Roślin Ogrodniczych

Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie

Rozkładanie ściółek na plantacjach truskawek

Komunikat XV z dnia 22.05.2015

Rozkładanie ściółek na plantacjach truskawek

Fot. 1 Słoma przygotowana do rozłożenia w rzędach truskawek.

Zalety ściółkowania

Ściółkowanie gleby na plantacjach truskawki gruntowej jest zabiegiem przynoszącym wymierne korzyści zarówno pod względem poprawy warunków wzrostu i rozwoju roślin jak i niewątpliwej poprawy jakości handlowej owoców. Tradycyjnym i najczęściej stosowanym materiałem do ściółkowania jest słoma zbożowa. Najbardziej przydatne do tego celu są słomy:

żytnia,
pszenżytnia,
pszenna.

Znacznie szybciej mineralizowane są słoma jęczmienna i owsiana. Mniej przydatna jest słoma rzepakowa ze względu na odmienne parametry fizykochemiczne oraz skład chemiczny (np. zdecydowanie mniej krzemu).

Do niewątpliwych zalet ściółkowania gleby należy zaliczyć:

– poprawę warunków wodnych: okrywa powierzchni gleby ściółką zmniejsza straty wilgoci związane z parowaniem,

– ograniczenie zachwaszczenia: warstwa ściółki rozłożona na powierzchni gleby utrudnia wzrost i rozwój chwastów,

– zmniejszenie natężenia infekcji chorobotwórczej na owocach (głównie ze strony szarej pleśni),

– poprawę warunków termicznych gleby,

– ochronę gleby przed erozją wietrzną i wodną.

Technika ściółkowania

Słomę rozdrobnioną na kilkucentymetrowe odcinki należy rozkładać na powierzchni gleby warstwą o grubości ok. 10-15 cm. Im grubsza warstwa ściółki tym lepsza ochrona przeciw rozwojowi chwastów ale jednocześnie jest utrudniona wymiana gazowa w glebie. W związku z tym na glebach ciężkich lub zlewnych należy stosować cieńszą warstwę ściółki niż na glebach lekkich, łatwo przepuszczających wodę. Do ściółkowania plantacji można nabyć specjalne maszyny rozdrabniające słomę i rozścielające ją na plantacji truskawek lub prace wykonać ręcznie (fot. 2).

Fot. 2. Ręcznie ściółkowanie plantacji słomą zbożową.

Termin ściółkowania

Ściółki na plantacjach truskawki gruntowej należy rozkładać zanim dorastające owoce zaczną przechylać kwiatostany do ziemi (fot. 3). Opóźnienie terminu ściółkowania może wiązać się z zabrudzeniem dorastających owoców (tzw. zapiaszczeniem) co istotnie pogarsza ich wartość handlową. Ściółkę ze słomy warto także rozłożyć w międzyrzędziach zagonów okrytych folią co również będzie chronić owoce przed zabrudzeniem (fot. 4).

Fot. 3 Owoce zabrudzone na plantacji truskawki zbyt późno położona została ściółka.

Fot. 4. Ściółkę ze słomy warto również rozłożyć w międzyrzędziach zagonów okrytych folią.

Ściółki a nawożenie mineralne

Ściółki na plantacjach truskawki gruntowej należy rozkładać po zastosowaniu pełnego nawożenia doglebowego (fot. 5). Wysiew nawozów mineralnych na rozłożoną ściółkę organiczną może w niektórych warunkach zmniejszać efektywność nawożenia oraz niepotrzebnie przyspiesza rozkład rozłożonego materiału organicznego. Należy również pamiętać, iż słoma zbożowa jest materiałem o szerokim stosunku węgla do azotu – proporcja C:N w słomie zbożowej wynosi jak 80-100: 1. Oznacza to, iż mikroorganizmy rozkładające słomę, mając do dyspozycji wystarczająco węgla i mało azotu, mogą pobierać ten makroskładnik z wierzchniej warstwy gleby. Może to powodować czasowy spadek zawartości azotu dostępnego dla roślin.

Zalecenia nawozowe opracowane na podstawie analizy chemicznej gleby, zostały opracowane z uwzględnieniem tej sorpcji biologicznej. Jeżeli jednak właściciel plantacji stosował niższe dawki nawozów od zalecanych, to po rozłożeniu ściółki ze słomy (lub innego materiału o szerokiej proporcji C:N) może wystąpić czasowe ogłodzenie roślin (głównie azotowe).

Fot. 5. Nawozy mineralne należy wysiać przed rozłożeniem ściółki, co gwarantuje prawidłowe rozpuszczenie i przemieszczanie się składników do ryzosfery.

Fot. 5. Prawidłowo wyściółkowana plantacja odmiany Vibrat.

Dr hab. Zbigniew Jarosz

Katedra Uprawy i Nawożenia

Roślin Ogrodniczych

Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie

Gradobicie, intensywne deszcze a zagrożenie ze strony patogenów chorobotwórczych.

Komunikat XIV z dnia 21.05.2015

Gradobicie, intensywne deszcze a zagrożenie ze strony patogenów chorobotwórczych.

Dużym zagrożeniem w ostatnich dniach stają się gradobicia. Wczoraj (20.05.15) przeszły one nad centralną Polską powodując spore zniszczenia w uprawach sadowniczych w rejonie Jasieńca. Obserwuje się zniszczone kwiatostany truskawek oraz pocięte liście. Jest ryzyko, że uszkodzone kwiaty jeśli nawet zawiążą owoce to będą one złej jakości. To wystarczy, aby osłabić plonowanie truskawek.

Fot 1 i 2 Podczas gradobicia doszło do uszkodzenia kwiatów oraz liści truskawki.

Zabezpieczenie i regeneracja

Właściwości regeneracyjne posiadają środki zawierające kaptan. Zaraz po ustąpieniu niekorzystnych zjawisk można zastosować preparat zawierający kaptan zgodnie zaleceniami zawartymi w etykiecie.

Do zabiegów zabezpieczających rośliny przed rozwojem chorób należy włączyć również nawozy dolistne korzystnie wpływające na poprawę funkcjonowania roślin.

Przykładami takich nawozów są:

– Asahi 0,6 l/ha

– TerraSorb Complex 1-1,5 l/ha

– Goemar BM 86 3 l/ha

– AminoQuelant Mg 2 l/ha

– mocznik 0,2-0,3% roztwór (tj. 2-3 kg mocznika na 1000 litr wody).

Wybór konkretnego nawozu należy uzależnić od aktualnego stanu odżywienia roślin oraz bieżących uwarunkowań agrotechnicznych. Pamiętając, iż zabiegi wykonujemy w odstępach co 7 dni.

Uwaga na szarą pleśń

Na większości odmian truskawek mamy pełnię kwitnienia. Pamiętajmy, że jest to okres szczególnie dużej podatności roślin na porażenie przez grzyb Botrytis cinerea, sprawcę szarej pleśni. Już w tej chwili na kwiatach odmiany Marmolada widoczne są objawy porażenia (fot. 1). W tej sytuacji należy stosować najbardziej skuteczne środki ochrony roślin, takie jak:

– Luna Sensation 500 SC, 0,8 l/ha

– Frupica 440 SC. 0,7 l/ha

– Switch 62,5 WG, 0,8-1 kg/ha

– Signum 33 WG, 1,8 kg/ha.

W warunkach częstych opadów deszczu i wysokiej wilgotności, które będą potęgowały zagrożenie roślin, do wyżej wymienionych preparatów można dołożyć nawozy fosforynowe np. Phos 60 w dawce 1,5-2,0 l/ha, które zwiększają skuteczność wykonywanych zabiegów z jednej strony, a z drugiej chronią tworzące się owoce przed skórzastą zgnilizną owoców truskawki.

Fot. 3 Objawy szarej pleśni na kwiatach truskawki odm. Marmolada.

Dr hab. Beata Meszka, prof. nadz.

Instytut Ogrodnictwa w Skierniewicach

Ochrona roślin przed ewentualnymi przymrozkami

Komunikat XII z dnia 15.05.2015

Ochrona roślin przed ewentualnymi przymrozkami

Niektóre prognozy meteorologiczne wskazują na możliwość wystąpienia przymrozków w okresie 15 – 20 maja. W bieżącej fazie rozwojowej – przy pełni kwitnienia wczesnych odmian truskawki oraz formowania kwiatostanów u odmian późnych- wystąpienie przymrozków może spowodować znaczne szkody.

Okrywanie roślin włókniną polipropylenową

Niewątpliwie najskuteczniejszym sposobem ochrony roślin przed uszkodzeniem powodowanymi przez spadki temperatury poniżej zera jest zastosowanie osłon syntetycznych zagrowłókniny polipropylenowej (fot. 1). Z testów porównawczych, wykonywanych przez producentów agrowłókniny wynika, iż materiały o gęstości 19 g/m² mogą efektywnie ochronić rośliny przed przymrozkami do -5º C. Oczywiście efektywność tych osłon jest ściśle uzależniona on naturalnej odporności roślin, która jest wypadkową cech odmianowych, odżywienia oraz stanu fitosanitarnego.

Fot. 1. Plantacja truskawek okryta agrowłókniną polipropylenową w celu ochrony przed niskimi temperaturami (Kaszuby, 14.05.2015).

Na odmianach kwitnących oraz gdy temperatura w dzień przekroczy 8-10ºC, osłonę z agrowłókniny należy zsunąć w międzyrzędzia odsłaniając rośliny. Pozwoli to uniknąć niewłaściwego zapylenia kwiatów oraz uszkodzenia roślin spowodowanego gwałtownym wzrostem temperatury pod osłoną w ciągu dnia (tzw. przegrzania roślin).

Zabiegi wzmacniające odporność roślin na przymrozki

Wybór zabiegu wzmacniającego rośliny przed przymrozkiem należy dopasować do stosowanej technologii uprawy i prawidłowo wkomponować w dotychczas wykonane zabiegibiostymulujące. Poniżej kilka przykładowych rozwiązań wzmacniających odporność roślin na przymrozki:

Asahi 0,6 litr na ha + mocznik 0,2% (2 kg na 1000 litr wody)

Zabiegi oparte na fosforynie potasu:

Przykładowe preparaty fosforynowe:

– Phos 60 (1,5 litra na ha) + mocznik 0,2% (2 kg na 1000 litr wody)

Preparaty fosforynowe są uznawane za wysoce efektywne w indukowaniu odporności na czynniki stresowe, w tym na stres termiczny. Zabiegi preparatami zawierającymi fosforyny należy wykonywać nie częściej niż co 7-10 dni. Dodatek mocznika poprawia efektywność zabiegu jak i zwiększa odporność roślin na czynniki stresowe. Najlepszą efektywność uzyskuje się stosując zabieg na co najmniej 12-24 godziny przed wystąpieniem przymrozku.

Zabiegi oparte na preparatach krzemowych:

– Alkalin KB+Si (3 litry na ha)

– Optisil (0,5 l na ha)

Krzem istotnie wzmacnia rośliny na czynniki stresowe w tym na stres termiczny. Nawozy zawierające krzem można mieszać z innymi agrochemikaliami zgodnie z zaleceniami producenta.

Zabieg po ewentualnym wystąpieniu przymrozku

Oprysk roślin roztworem:

– mocznik (0,3% roztwór czyli 3 kg nawozu na 1000 lir wody) + TerraSorb Complex (0,1% roztwór czyli 1 litr na 1000 litów wody).

Należy pamiętać, iż stosując jakikolwiek zabieg wzmacniający Plantator jedynie zwiększa szanse na przetrwanie roślin w temperaturze poniżej zera. O wystąpieniu potencjalnych uszkodzeń decyduje bardzo wiele czynników w tym: intensywność i czas trwania spadku temperatury, wilgotność powietrza i gleby, usytuowanie plantacji, stan odżywienia i zdrowotności roślin i inne.

Dr inż. Zbigniew Jarosz

Katedra Uprawy i Nawożenia Roślin Ogrodniczych

Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie

Szadzenie truskawek, sadzonka frigo przy pomocy mechanicznej sadzarki.

Skórzasta zgnilizna owoców truskawki.

Komunikat XIII z dnia 21.05.2015

Skórzasta zgnilizna truskawki

Fot. 1 Owoce truskawki z objawami szarej pleśni i skórzastej zgnilizny truskawki.

Okres kwitnienia i wzrostu zawiązków, to także konieczność zwalczania skórzastej zgnilizny owoców (Phytophthora cactorum). Szczególnie dużą podatność na porażenie wykazuje odmiana Honeoye, ale w lata sprzyjające rozwojowi patogenu także owoce odmian Senga Sengana, Kent, Florence, Onebor (Marmolada) i Roxana mogą zostać porażone. Dlatego też, w warunkach wysokiej wilgotności należy tak dobierać fungicydy do ochrony kwiatów, a potem owoców, aby zabezpieczyć je również przed tym patogenem.

Dobrą skutecznością w ograniczaniu skórzastej zgnilizny owoców charakteryzują się środki zawierające:

– tiuram Pomarsol Forte 80 WG 4kg/ha, Thiram Granuflo 80 WG 4 kg/ha,

– stobiluryny Luna Sensation 500 SC 0,8 l/ha, Signum 33 WG 1,8 kg/ha,

– anilinopirymidyny Switch 62,5 WG 1 kg/ha, Frupica 440 SC 0,7 l/ha.

W warunkach dużego zagrożenia chorobowego, do 1-2 zabiegów warto dodać nawozy fosforynowe, które wykazują właściwości wzmacniające skuteczność środków chemicznych z jednej strony, a z drugiej niszczące w stosunku do lęgniowców (Phytophthora spp. Pythium spp.). Ważne jest także ściółkowanie plantacji, które chroni przed kontaktem owoców z glebą, a tym samym z porażeniem.

Fot. 2 i 3 Owoce odmiany Honeoye z objawami skórzastej zgnilizny truskawki.

Fot. 4 Zgnilizna korony truskawki.

Patogen P. cactorum może także ujawnić się w formie zgnilizny korony truskawki, powodując zamieranie roślin, które w ubiegłym roku obserwowano m.in. na odmianach Marmolada, Albion, Malwina, Elegance, Florence zwłaszcza na plantacjach z glebą ciężką i mokrą. Preparaty stosowane na plantacjach truskawki nie wykazują działania ograniczającego występowanie zgnilizny korony truskawki. Jedyną możliwością zapobiegania tej chorobie jest sadzenie zdrowych roślin, odkażanie podłoża lub uprawa na podniesionych zagonach.

Zgnilizna korony truskawki często uwidacznia się w okresie kwitnienia, w postaci gwałtownego więdnięcia roślin. Typowe objawy chorobowe obserwuje się na przekroju podłużnym korony (skróconej łodygi) w postaci brązowo-czerwonej, często paskowanej zgnilizny. Jesienią zgnilizna staje się sucha i skorkowaciała. Nie zawsze porażenie roślin prowadzi do ich zamierania. W okresach suchej, upalnej pogody obserwuje się zahamowanie rozwoju procesu chorobowego i pozorne wyzdrowienie roślin. Preparaty stosowane przeciwko szarej pleśni nie wykazują działania ograniczającego zgniliznę korony truskawki. Właściwości takie mają fungicydy zawierające substancje aktywne fosetyl glinu i metalaksyl, które niestety nie są zarejestrowane do stosowania w uprawie truskawek w Polsce. Jedyną możliwością ograniczenia tej choroby jest odkażanie podłoża lub uprawa odmian odpornych na stanowiskach, na których patogen może występować (gleby ciężkie, mokre).

Fot. 5 Zamieranie roślin w okresie kwitnienia.

Fot. 6 Brunatno-czerwona zgnilizna na przekroju korony spowodowane porażeniem korony przez P. cactorum.

Dr hab. Beata Meszka, prof. nadz.

Instytut Ogrodnictwa w Skierniewicach

Poprawa odporności truskawek na stres biotyczny poprzez właściwe odżywienie.

Komunikat XI z dnia 05.08.2015

Poprawa odporności roślin na stres biotyczny poprzez właściwe odżywienie

Optymalne odżywienie roślin jest jednym z podstawowych czynników decydujących o prawidłowej odporności roślin na różne czynniki stresowe, w tym na stres biotyczny (choroby i szkodniki).

Rośliny niedożywione lub jednostronnie przenawożone azotem posiadają bardzo słabą odporność własną na choroby i szkodniki, co jest związane z gorszym funkcjonowaniem ich naturalnych mechanizmów obronnych. Optymalne odżywienie jest więc kluczem do odporności roślin.

Budowa naturalnej odporności roślin od początku wegetacji

Istotną rolę w utrzymaniu prawidłowej odporności roślin na choroby i szkodniki odgrywa prawidłowe zaopatrzenie roślin od początku wegetacji w wapń i mikroskładniki. Wapń jest składnikiem budulcowym stabilizującym i uelastyczniającym strukturę ściany komórkowej, która jest naturalną barierą dla chorób i szkodników. Jeżeli ta bariera jest słaba i nieprawidłowo wykształcona to roślina ma małą zdolność samoobrony.

Na niedobory wapnia narażone są głównie rośliny rosnące na plantacjach o nieuregulowanym odczynie, chociaż wyniki analiz chemicznych wykonanych metodą ogrodniczą często wskazują na niską zawartość tego ważnego makroskładnika nawet przy optymalnym odczynie gleby. Potwierdza to konieczność wykonywania analiz chemicznych umożliwiających oznaczanie w glebie dostępnego dla roślin wapnia.

Typowymi objawami niedoboru wapnia u roślin, są nekrotyczne zasychanie brzegów najmłodszych liści (fot. 1) oraz mięknięcie owoców podczas zbiorów.

Fot 1. Objawy niedoboru wapnia na młodych liściach.

Jeżeli istnieje ryzyko niskiej zawartości wapnia w glebie nawożenie azotem najlepiej jest wykonywać przy użyciu saletry wapniowej (np. YaraLiva Tropicote) zwierającej 26 %CaO lub saletry potasowo-wapniowej (Unika Calcium) zawierającej 12% CaO.

W okresie dorastania owoców należy prowadzić intensywne dokarmianie pozakorzeniowe nawozami zawierającymi wapń, co uzupełni ten makroskładnik w owocach:

AminoQuelant Ca l∙ha^-1
Biocal 1 l∙ha^-1
Fertilider Elite 4 l∙ha^-1

Pierwiastkami mającymi ogromne znaczenie w utrzymaniu naturalnej odporności roślin na stres biotyczny są również mikroskładniki, a zwłaszcza cynk i miedź. Jeżeli na plantacji istnieje ryzyko wystąpienia niedoboru mikroskładników pokarmowych należy prowadzić regularne dokarmianie pozakorzeniowe nawozem uzupełniającym te pierwiastki (np. TerraSorb Complex 0,5-1 l∙ha^-1nie częściej niż co 7 dni).

Rola krzemu w utrzymaniu odporności roślin na stres biotyczny

Truskawka jest gatunkiem o wysokim zapotrzebowaniu na krzem, który jest jednym z najważniejszych pierwiastków zwiększających odporność roślin na czynniki stresowe, w tym również na stres biotyczny. Regularne zabiegi dokarmiania pozakorzeniowego nawozem krzemowym wzmacniają mechanicznie części nadziemne roślin oraz indukują wewnątrz roślinne procesy odpornościowe. Jak wykazały badania naukowe kwas ortokrzemowy nanoszony na rośliny w formie oprysku tworzy dodatkową cienką warstwę krzemionki zlokalizowaną tuż pod kutykulą (rys. 1).

Rys. 1. Schemat rozlokowania warstwy krzemionki na częściach nadziemnych roślin dokarmianych kwasem ortokrzemowym (Datnoff i in., 2001).

Warstwa ta stanowi dodatkową barierę istotnie utrudniającą infekcje grzybowe, jak również żerowanie przędziorków i roztoczy. W licznych doświadczeniach potwierdzono, iż stosowanie krzemu w uprawie truskawki istotnie poprawia odporność roślin na szarą pleśń (Botritis cinerea) i mączniaka prawdziwego (Sphaerotheca macularis).

Aby uzyskać optymalny efekt wzmacniająco-ochronny krzem należy nanosić na rośliny kilkukrotnie w trakcie wegetacji aby systematycznie pokrywać nowo rozwijające się części roślin. Dokarmianie nawozem krzemowym należy zatem stosować w bloku złożonym z kilku zbiegów wykonywanych regularnie co 7-10 dni od początku wegetacji.

Proponowane nawozy krzemowe to:

– Optisil 0,5 l∙ha^-1

– Alkalin K+Si 3-6 l∙ha^-1

– Alkalin KB+Si 1-2 l∙ha^-1

Nawozy Alkalin K+Si oraz Alkalin KB+Si należy stosować bez dodatków innych agrochemikaliów, a w szczególności należy unikać mieszania go z nawozami i preparatami zawierającymi wapń.

Rola siarki w utrzymaniu odporności roślin na stres biotyczny

Pierwiastkiem którego nie może zabraknąć roślinom w okresie intensywnego przyrostu masy jest także siarka. Ten ważny makroskładnik pokarmowy niezbędny do prawidłowej biosyntezy białek jest również istotnym czynnikiem poprawiającym odporność roślin na stres biotyczny. Przede wszystkim należy pamiętać o właściwościach biobójczych siarki, które są od lat znane plantatorom truskawki i wykorzystywane zarówno do ograniczania presji chorobowej (np. mączniaka) jak i populacji szkodników (np. przędziorków).

Należy pamiętać, iż prawidłowe zaopatrzenie roślin w siarkę usprawniając biosyntezę białek, istotnie zmniejsza w komórkach ilość niskocząsteczkowych połączeń azotowych będących głównym czynnikiem sprzyjającym infekcjom chorobotwórczym.

Siarkę dostarcza się roślinom wraz z nawożeniem dokorzeniowym (np. wysiewając siarczan potasu, siarczan magnezu) jednak aniony siarczanowe są łatwo wypłukiwane poza zasięg korzeni przez opady. Pierwiastek ten należy zatem uzupełniać poprzez dokarmianie pozakorzeniowe jednym z nawozów siarkowych. Aby uzyskać zadowalające efekty najlepiej jest wykonać 2-3 zabiegi dokarmiania pozakorzeniowego nawozem siarkowym w odstępie 10-14 dni rozpoczynając od początku wegetacji.

Stosując dokarmianie siarką należy pamiętać aby zabieg wykonać w temperaturze poniżej 20°C i wilgotności powietrza powyżej 60%. Stosowanie dokarmiania nawozami siarkowymi w wysokich temperaturach (powyżej 25°C) i przy obniżonej wilgotności powietrza może spowodować wystąpienie fitotoksyczności (fot. 2).

Fot. 2. Uszkodzenia liści na malinie przez nawóz siarkowy zastosowany w wysokiej temperaturze i przy małej wilgotności powietrza (Krawiec, 2014).

Dr hab. Zbigniew Jarosz

Katedra Uprawy i Nawożenia Roślin Ogrodniczych

Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie

Szara pleśń truskawki.

Komunikat X z dnia 05.05.2015

Szara pleśń truskawki

Mamy okres kwitnienia odmian wczesnych np. Honeoye, Clery, Flair, a w tym tygodniu (4-8 maja) rozpoczną kwitnienie kolejne odmiany truskawek, z których zdjęto włókniny np. Roxana. Przypominamy więc o zwalczaniu szarej pleśni truskawek. Szczególnie dużą podatnością na porażenie charakteryzują się kwiaty i ten okres będzie decydujący w uzyskaniu dobrych efektów ochrony. Pierwsze zabiegi powinny być wykonane na początku kwitnienia, a nawet przed kwitnieniem jeśli stosujemy środki biologiczne Polyversum WP lub biotechniczne Vaxiplant SL. Zabiegi te pozwalają wówczas na wykorzystanie właściwości stymulujących lignifikację ścian komórkowych, komórek roślinnych oraz uruchamianie systemów obronnych.

Fot 1 Czerwona szypułka, a pod nią wyraźna zgnilizna (szara pleśń)- efekt porażenia w okresie kwitnienia.

Jednocześnie warto pamiętać, że uzyskanie dobrych efektów ochrony, zwłaszcza w warunkach sprzyjających rozwojowi patogenu (wysoka wilgotność względna powietrza, temperatura 15-18^oC) wymaga zwrócenia uwagi na inne elementy uprawy, które mogą mieć decydujący wpływ na rozwój i rozprzestrzenianie się patogenów na plantacji np.:

nadmierne nawożenie zwłaszcza azotowe (w tym szczególnie jonem N-NH₄),
zachwaszczenie plantacji.
brak ściółkowania.

Uzyskanie dobrych efektów wykonywanych zabiegów na zaniedbanych pod względem agrotechnicznym plantacjach jest bardzo trudne, nawet jeśli stosowane są fungicydy o wysokiej skuteczności. Istotnym elementem w uzyskaniu dobrych rezultatów jest także odpowiednia ilość cieczy roboczej i dobry opryskiwacz. W etykietach środków zarejestrowanych do ochrony truskawek przed chorobami najczęściej jest informacja: stosować 500-700l wody/ha. W ubiegłym roku zdarzały się gospodarstwa, w których producenci stosowali nawet po 1200l cieczy na 1 hektar. Przy tak wysokiej wilgotności i częstych opadach deszczu, jakie w ubiegłym roku miały miejsce, nie pozwalało to na uzyskanie dobrych efektów. Stężenie stosowanych środków ochrony przy takiej ilości wody było o połowę mniejsze.

Podsumowując:

Zabiegi przeciwko szarej pleśni należy rozpocząć w okresie pierwszych rozwijających się kwiatów.
Dalsze zabiegi wykonywać w odstępach 5-7 dni w zależności od przebiegu pogody.
Ustalając terminy zabiegów należy uwzględniać ewentualne zmycie fungicydów, a więc konieczna jest znajomość wielkości opadu od ostatniego opryskiwania.
W okresach ulewnych deszczy istnieje niekiedy konieczność wykonania powtórnego zabiegu znacznie wcześniej niż podaje się w schematycznych zaleceniach, czasem nawet już następnego dnia.

Fot. 2 Objawy szarej pleśni widoczne już w okresie kwitnienia.

Asortyment zarejestrowanych fungicydów do zwalczania szarej pleśni jest bogaty (tabela 1). Należy to wykorzystać i stosować rotację preparatów opracowując program ochrony. Unikniemy w ten sposób ryzyka selekcji form odpornych grzyba Botrytis cinerea. Problemy z uzyskaniem dobrych efektów ochrony chemicznej w ubiegłym roku w niektórych przypadkach mogły być właśnie związane z obniżeniem się wrażliwości form grzyba B. cinerea na powszechnie stosowane fungicydy.

Prezentacja fungicydów zarejestrowanych do zwalczania szarej pleśni w uprawie truskawek.

1) W warunkach niskiego ryzyka zakażenia stosować środki powierzchniowe o działaniu zapobiegawczym

Thiram Granuflo 80 WG,

Pomarsol Forte 80 WG

Sadoplon 75 WP.

2) Przy średnim ryzyku zakażenia:

Teldor 500 SC,

Signum 33 WG,

Frupica 400 SC,

Rovral Aquaflo 500 SC i odpowiedniki,

Mythos 300 SC.

3) W warunkach dużego zagrożenia chorobowego, zwłaszcza w okresie pełni kwitnienia, najlepiej wykonać zabiegi fungicydami:

Luna Sensation 500 SC,

Switch 62,5 WG.

Wszystkie wymienione środki powinny być stosowane zapobiegawczo lub do 24 godzin od momentu zakażenia roślin.

Tabela 1. Fungicydy zarejestrowane do zwalczania szarej pleśni truskawek

FUNGICYD	GRUPA CHEMICZNA	SUBSTANCJA AKTYWNA
Luna Sensation 500 SC	SDHI + strobilurynowy	fluopyram+trifloksystrobina
Mythos 300 SC	anilinopirimidyny	pirymetanil
Switch 62,5 WG	anilidopirymidyny+fenylopirole	cyprodinil+fludioksonil
Frupica 440 SC	anilidopirymidynowy	mepanipirim
Pomarsol Forte 80 WG	ditiokarbaminiany	tiuram
Sadoplon 75 WP
Thiram Granuflo 80 WG
Signum 33 WG	strobiluryny+anilidy	piraklostrobina+boskalid
Teldor 500 SC	hydroksyanilidy	fenheksamid
Rovral Aqua Flo/ Grisu	dikarboksymidowy	iprodion
Polyversum WP	preparat biologiczny	grzyb Pythium oligandrum
Vaxiplant SL	polisacharyd	laminaryna

Fot. 3 Porażona przez B. cinerea szypułka.

Fot. 4 Porażona szypułka przez Botrytis cinerea. Infekcja nie rozwija się dalej w skutek poprawnie prowadzonej ochrony przed szarą pleśnią.

Dr. hab. Beata Meszka prof. nadz.

Instytut Ogrodnictwa w Skierniewicach

Kwieciak malinowiec i zwójki liściowe na plantacji truskawek

Komunikat IX z dnia 05.05.2015

Kwieciak malinowiec i zwójki liściowe

Kwieciak malinowiec

Wśród owadów uszkadzających części nadziemne truskawki, do najczęściej występujących należy kwieciak malinowiec (fot. 1). Na plantacjach występuje co roku, a w okresie przed kwitnieniem stanowi duże zagrożenie dla roślin. Wyrządzane przez niego uszkodzenia mogą wynosić ponad 50% pąków kwiatowych.

Fot. 1. Kwieciaki pojawiają się jeszcze przed kwitnieniem truskawek, ze względu na małe rozmiary ciała trudno je zauważyć (fot. A. Zwierzyński).

Fot. 2. Kwieciak malinowiec na pąku kwiatowym. Bbok zaznaczony strzałką, pąk kwiatowy z podgryzioną przez samice szypułką (fot. A. Zwierzyński).

Na plantacji pierwsze pojawiające chrząszcze mogą być obserwowane na liściach w drugiej połowie kwietnia. Są to ciemno zabarwione chrząszcze o niewielkich rozmiarach ciała (ok. 3mm dł.) (fot. 1). Wychodzą one z miejsc, w których zimowały gdy temperatura powietrza ustali się na poziomie około 12^oC. Początkowo żerują one na liściach wygryzając w nich niewielkie dziurki. Właściwe uszkodzenia powodują samice kwieciaka, nawet dwa tygodnie przed kwitnieniem truskawek, w okresie gdy składają jaja do środka jeszcze nierozwiniętych pąków kwiatowych, a dodatkowo podgryzają szypułkę kwiatu (fot. 2 i 3). Tak uszkodzone pąki brązowieją, więdną i nie rozwijają się. Szypułka zasycha, a nierozwinięte pąki zwisają ku dołowi. W ich wnętrzu rozwijają się larwy kwieciaków (rozwój trwa około 3 tygodni). Gatunek ten ma również drugie pokolenie, które pojawia się pod koniec czerwca, jednak nie jest ono szkodliwe.

Aby odpowiednio wcześnie ocenić zagrożenie bardzo ważny jest prawidłowo przeprowadzony monitoring.

Fot. 3. Widoczne uszkodzenia szypułki kwiatów (fot. K. Budzianowski).

Monitoring plantacji

Lustrację plantacji należy przeprowadzić przed kwitnieniem i na początku kwitnienia truskawki pobierając cztery próby po 50 kwiatostanów (strząsać chrząszcze z losowo wybranych kwiatostanów na podstawioną płytkę).

Aby uniknąć uszkodzeń powodowanych przez tego szkodnika przede wszystkim nie powinno się zakładać plantacji obok zasiedlonych upraw truskawki i maliny.

Próg zagrożenia

Próg zagrożenia stanowią 2 chrząszcze na 200 kwiatostanów. Ważnym sygnałem obecności szkodnika są również wygryzione przez osobniki dorosłe dziurki w liściach lub zwisające na podgryzionej przez samice kwieciaka szypułce pąki.

Należy pamiętać, że poważniejsze uszkodzenia kwieciaki wyrządzają na odmianach wczesnych i średnio-wczesnych. Do odmian podatnych, chętnie zasiedlanych przez kwieciaka malinowca należą: Elkat, Elsanta, Kastor, Kent, Onebor, Polka, Pegasus, Seal, Tenira, Vega.

Zwalczanie

W celu zminimalizowania szkód wywołanych żerowaniem szkodnika zabieg chemiczny należy wykonać przed kwitnieniem, w okresie gdy kwiatostany zaczynają się rozluźniać i pojawiają się pojedyncze pąki kwiatowe. W programie ochrony roślin do zwalczania kwieciaka na truskawkach zalecane są:

MOSPILAN 20 SP 0,2 kg\ha + SPUR 0,1 l\ha lub DECIS MEGA 50 EW 0,25 l\ha + SPUR 0,1 l\ha

Gąsienice motyli – zwójkówki

Zwójkówki liściowe, wśród których najczęściej notuje się cztery gatunki: zwójkę poziomeczkę, zwójkę truskaweczkę, zwójka jabłoneczkę jesienną oraz zwójkę złocienióweczkę, nie stanowią z reguły większego zagrożenia. Lokalnie jednak szkodliwość tej grupy owadów może być bardzo duża, zwłaszcza wtedy, gdy uszkadzane są owoce. Niewielkie, kilkunastomilimetrowe gąsienice zwójkówek (fot. 4), pojawiają się niekiedy bardzo wcześnie i żerują głównie na liściach (fot. 4). Początkowo zeskrobują tkankę miękiszową liścia (fot. 5), później wygryzają w nich dziury i tworzą oprzęd świadczący o obecności szkodnika (fot. 6 i 7). Mogą uszkadzać także kwiaty oraz dojrzewające owoce. Z tego względu należy zwrócić na nie uwagę przy okazji lustracji plantacji pod kątem występowania innych szkodników.

Fot. 4. Żerująca gąsienica zwójkówki (fot. E. Górska-Drabik).

Zwalczanie

Obecnie nie ma zarejestrowanych środków do zwalczania tej grupy owadów w uprawie truskawki, jednak podobnie jak w przypadku szkodników o mniejszym znaczeniu gospodarczym liczebność ich populacji ograniczana jest przy okazji zastosowania zabiegów zwalczających chrząszcze kwieciaka malinowca. Zwykle zwalczanie konieczne jest na plantacjach, na których w roku poprzednim gąsienice uszkadzały owoce. Gąsienice tych owadów żerują pod osłoną oprzędu, najczęściej w zwiniętych liściach, dlatego zabiegi wyżej wymienionymi insektycydami należy wykonać bardzo dokładnie, a w przypadku ich liczniejszego występowania zabieg należy powtórzyć. Skuteczność zabiegów jest wyższa, jeśli przeprowadzimy je zanim gąsienice oprzędą liście.

Fot. 5. Uszkodzenie blaszki liściowej przez gąsienice (fot. K. Golan).

Fot. 6. Uszkodzenie blaszki liściowej i oprzęd gąsienicy w miejscu żerowania (fot. K. Golan).

Fot. 7. Liść truskawki, uszkodzony przez zwójkę liściową. Zazwyczaj zwójki nie są problemem na plantacji truskawek, lecz lokalnie mogą powodować większe uszkodzenia liści (fot. A. Zwierzyński).

dr hab. Katarzyna Golan, dr hab. Edyta Górska-Drabik

Katedra Entomologii

Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie

Szkodniki glebowe na plantacjach truskawek

Komunikat VIII z dnia 04.05.2015

Szkodniki glebowe na plantacji truskawek

System korzeniowy truskawki uszkadzany może być przez liczne gatunki larw chrząszczy, głównie opuchlaków oraz pędraki i drutowce. Natomiast na części nadziemnych roślin możemy obserwować żerujące osobniki dorosłe, które w niekiedy charakterystyczny sposób uszkadzają liście truskawki.

Opuchlaki

Żerujące chrząszcze opuchlaków najczęściej obserwujemy w okresie od czerwca do września. Cechą odróżniająca opuchlaki od innych chrząszczy występujących na plantacji truskawek jest brak zdolności do lotu. Wielkość chrząszczy w zależności od gatunku wynosi od około 0,5 do 1,5 cm (fot.1). Zwykle uszkodzone są wyrośnięte liście, na których widoczne są głębokie wżery na brzegach blaszek liściowych (fot.2). W ciągu dnia trudno zauważyć żerujące na liściach chrząszcze, natomiast można obserwować wyrządzone przez nie szkody. Samice opuchlaków składają jaja do gleby, także już w maju i czerwcu można znaleźć żerujące na korzeniach białawe, beznogie larwy.

Fot. 1. Chrząszcz opuchlaka (fot. A. Zwierzyński).

Fot. 2. Wyżerki brzegów liści spowodowane żerowaniem chrząszczy opuchlaków (fot. K. Golan).

Drutowce

Są to larwy chrząszczy z rodziny sprężykowatych (fot. 3). Osobniki dorosłe możemy spotkać na kwiatach i liściach roślin, nie powodują one jednak szkód o znaczeniu gospodarczym. Larwy- drutowce wgryzają się do szyjki korzeniowej i korzeni truskawek (fot. 4 i 5), niekiedy drutowce można zauważyć w leżących na ziemi owocach, co może stać się przyczyną ich dyskwalifikacji.Drutowce stanowią zagrożenie przede wszystkim na nowo założonych czy też zachwaszczonych plantacjach.

Fot. 3. Drutowiec (fot. A. Zwierzyński).

Fot. 4. Drutowiec żerujący w szyjce korzeniowej truskawki (fot. A. Zwierzyński).

Fot. 5. Drutowce- uszkodzenia na roślinie (fot. A. Zwierzyński).

Pędraki

Są to larwy chrząszczy z rodziny poświętnikowatych (żukowatych), wśród których najczęściej występującymi na plantacjach są:

chrabąszcz majowy,
ogrodnica niszczy listka,
guniak czerwczyk.

Chrząszcze posiadają charakterystyczne wachlarzykowate czułki, ciało wielkości od 10 do 25 mm w zależności od gatunku (fot. 6). Białe lub żółtawe, łukowato wygięte pędraki żerują na korzeniach truskawki. Ze względu na długi, trwający niekiedy kilka lat okres rozwoju pokolenia (4 lata chrabąszcz majowy), larwy żerują w jednym miejscu przez długi okres, a ich żarłoczność z wiekiem rośnie.

Fot. 6. Chrabąszcz żerujący na liściu (fot. E. Górska-Drabik).

Szkodliwość

Ze względu na żerowanie larw w glebie, nie jest łatwo dostrzec zagrożenie. Objawem występowania tych szkodników ze względu na niszczenie systemu korzeniowego (fot.7) jest osłabienie, stopniowe więdnięcie, a niekiedy placowate zamieranie roślin (fot. 8). Żerowanie pędraków, drutowców i opuchlaków prowadzi do obniżenia ilości i jakości i plonu, przy czym opuchlaki stanowią zagrożenie głownie na 3-4 letnich plantacjach. Obecność i żerowanie larw na korzeniach roślin może stać się przyczyną zamierania nawet ponad 90% roślin na plantacji.

Nie tylko larwy stanowią zagrożenie na plantacjach truskawek, niekiedy również chrząszcze mogą w znacznym stopniu uszkadzać części nadziemne (fot. 9), w tym również owoce.

Fot. 7. Uszkodzony system korzeniowy (fot. A. Zwierzyński)

Fot. 8. Objawy więdnięcia liści na truskawce spowodowane żerowaniem szkodników na systemie korzeniowym (fot. A. Zwierzyński).

Fot. 9. Głębokie wyżerki liści mogą na plantacji truskawek powodować również dorosłe chrząszcze (fot. E. Górska-Drabik).

Monitoring plantacji

W celu sprawdzenia obecności i liczebności szkodników glebowych należy skontrolować 2m² powierzchni pola, poprzez pobranie prób gleby z 32 dołków (o wymiarach 25 x 25 x30 cm -głębokość).

Próg zagrożenia

Obecność 1 pędraka lub drutowca lub 10 larw opuchlaków stwarza zagrożenie dla roślin.

Zwalczanie

Obecnie nie ma zarejestrowanych środków umożliwiających zwalczanie żerujących w glebie pędraków i drutowców. Możliwe jest zwalczanie osobników dorosłych i larw opuchlakówpo zbiorze owoców opryskując rośliny i glebę pod nimi za pomocą preparatu

Mospilan 20 SP w dawce 0,3 kg/ha.

Ze względu na ograniczone możliwości chemicznego zwalczania tej grupy szkodników szczególną uwagę należy zwrócić na właściwe przygotowanie podłoża przed założeniem plantacji stosując zabiegi agrotechniczne, które w mechaniczny sposób niszczą występujące w glebie larwy oraz stosując odpowiedni przedplon zboża, rzepak, gryka, gorczyca, aksamitka niska, rośliny bobowate i niektóre warzywa korzeniowe. Również nie należy sadzić truskawek na tym samym stanowisku, przez okres co najmniej czterech lat.

dr hab. Katarzyna Golan, Dr hab. Edyta Górska-Drabik

Katedra Entomologii

Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie

Ochrona plantacji, przed białą i czerwoną plamistością liści truskawki

Komunikat VII z dnia 30.04.2015

Biała i czerwona plamistość liści truskawki

Biała plamistość liści truskawki

Drugą z chorób truskawki, którą należy zwalczać już przed kwitnieniem, jeżeli wystąpią objawy jest biała plamistość liści truskawki. Lustracje powinny być prowadzone na młodych plantacjach od momentu posadzenia roślin jesienią lub wiosną, a następnie powtarzane w okresie kwitnienia i po zbiorach. Na plantacjach już istniejących lustracje należy rozpocząć wraz z ruszeniem wegetacji.

Fot 1 Rośliny sadzone w 2014 roku, odmiany Onebor- Marmolada, porażone przez grzyb M. fragariae, sprawcę białej plamistości liści truskawki. Przy sprzyjających warunkach zarodniki będą infekować młode liście.

Wiosną, w warunkach wysokiej wilgotności, w miejscu plam, grzyb wytwarza masowo, zebrane w pęczki trzonki konidialne, na których tworzą się zarodniki, będące źródłem pierwotnych infekcji. Typowe symptomy to różnej wielkości plamy na górnej stronie liścia. Początkowo są one brunatne, drobne (1,5–2,5 mm) i okrągłe. W miarę powiększania się (3–6 mm) stają się owalne i jasnoszare z brunatno-czerwoną obwódką. Podczas ciepłej i wilgotnej pogody plamy na liściach mogą być nietypowe. Pozostają wtedy rdzawo-brązowe bez wyraźnego obrzeżenia. W warunkach dużej wilgotności w okresie kwitnienia może dojść również do infekcji słupków, z których grzyb przerasta do rozwijających się nasion i otaczającej je tkanki owocu. W wyniku infekcji wokół sczerniałych, porażonych nasion powstają suche, nekrotyczne, brązowo-czarne pojedyncze lub liczne plamy.

Fot 2 i 3 Rośliny z bardzo silnymi objawami białej plamistości liści truskawki, widoczne także objawy porażenia na owocu (sczerniałe nasiona).

Na plantacjach odmian podatnych (Kama, Kent, Karel, Syriusz, Senga Sengana, Malling Pandora) zwłaszcza przeznaczonych do uprawy pod osłonami zarówno wysokimi jak i niskimi, zabiegi wczesną wiosną konieczne są jeśli widoczne są nawet nieznaczne objawy porażenia (< 1% porażonych liści) oraz po zbiorze owoców (1-2 zabiegi) w celu ograniczenia źródła infekcji. Na plantacjach pozostałych odmian truskawki, zabieg konieczny przed kwitnieniem w warunkach wysokiej wilgotności i porażeniu liści > 5%.

Zwalczanie

Do zabiegów wykonywanych przed kwitnieniem polecane są preparaty:

Zato 50 WG w dawce 0,25 kg/ha lub preparaty biologiczne: Polyversum WP (0,1 kg/ha) i Vaxiplant SL (1,0 l/ha).

Należy również pamiętać, że wiele środków stosowanych do zwalczania szarej pleśni truskawek (Signum 33 WG w dawce 1,8 kg/ha,. Luna Sensation 500 SC w dawce 0,8 l/ha, Switch 62,5 WG w dawce 0,8 kg/ha, Pomarsol Forte 80 WG w dawce 4 kg na hg) ograniczają nasilenie białej plamistości liści truskawki. Jeżeli więc objawy choroby pojawią się później, w okresie kwitnienia, zwykle nie ma potrzeby wykonywania dodatkowych zabiegów.

Czerwona plamistość liści truskawki

W niektóre lata, z dużą ilością opadów i temperaturą 20-25⁰C, problemem na plantacjach truskawek odmian deserowych może być czerwona plamistość liści truskawki (Diplocarpon earlianaELL. et EV.). Do odmian szczególnie podatnych na porażenie należą: „Malling Pandora”, „Kama”, „Kent”, „Carisma” i „Kimberly”. Patogen w postaci grzybni, zimuje na porażonych liściach, także martwych. Tam tworzą się przez cały okres wegetacji spłaszczone twory stadium konidialnego, a w nich śluzowate skupienia zarodników konidialnych, które są źródłem pierwotnych i wtórnych infekcji.

Objawy chorobowe występują głównie na starszych, dobrze rozwiniętych, niekiedy tylko zewnętrznych liściach w postaci drobnych, brunatno-purpurowych plamek o średnicy od 1 do 5 mm. Czerwono-brunatne plamy mogą występować także na działkach kielicha, ogonkach liściowych i szypułkach owocowych, powodując zamieranie liści lub całych kwiatostanów, a także zasychanie działek kielicha, co w przypadku odmian deserowych powoduje spadek wartości handlowej owoców. Charakterystycznym objawem choroby jest szybkie żółknięcie, czerwienienie i zamieranie porażonych liści.

Fot 4 i 5 Liście truskawki z objawami czerwonej plamistości liści truskawki.

Zwalczanie

Na podstawie przeprowadzonych doświadczeń polowych wynika, że najlepszą skuteczność w zwalczaniu czerwonej plamistości liści truskawki wykazywały środki:

Domark 100 EC, Signum 33 WG, Pomarsol Forte 80 WG,

stosowane do zwalczania szarej pleśni lub białej plamistości liści truskawki. Preparat biotechniczny oparty na laminarynie (Vaxiplant SL) ograniczał występowanie choroby.

Dr. hab. Beata Meszka prof. nadz.

Instytut Ogrodnictwa w Skierniewicach

Czy można ochronić truskawki, przed skutkami przymrozków ?

Komunikat VI z dnia 21.04.2015

Ochrona roślin przed ewentualnymi przymrozkami

Fot. 1 Rozwijający się kwiat na odmianie Marmolada-Onebor uszkodzony przez przymrozki (w rejonie Grójca 5 maja 2014 roku.)

W nadchodzącym tygodniu niektóre prognozy meteorologiczne przewidują możliwość wystąpienia przygruntowych przymrozków. Największe ryzyko spadków temperatury poniżej 0ºC prognozowane jest w okresie 20-23 kwietnia. Wystąpienie przymrozków w bieżącej fazie rozwojowej zagraża zwłaszcza wczesnym odmianom truskawki, które na cieplejszych stanowiskach oraz pod okryciem przyspieszającym wegetację, zaczęły już kwitnąć. Rozwinięte kwiaty są najwrażliwsze na przemrożenia i ulegają uszkodzeniu już w temperaturze poniżej -1,8ºC. Dla porównania kwiaty w fazie białego pąka ulegają uszkodzeniu dopiero przy spadku temperatury poniżej -3,1ºC, natomiast zamknięte pąki kwiatowe w temperaturze poniżej -5,5ºC. Potencjalne uszkodzenia na odmianach późniejszych, które obecnie są w fazie wybijania pąków kwiatowych, zależą więc od intensywności ewentualnych spadków temperatury oraz stanu odżywienia roślin.

Należy pamiętać, iż naturalna odporność roślin na przymrozki gwałtownie spada u roślin będących w gorszej kondycji- słabo odżywionych, porażonych przez choroby oraz zaatakowanych przez szkodniki.

Fot. 2. Na odmianach wczesnych uprawianych na ciepłych i nasłonecznionych stanowiskach oraz pod okrywą przyspieszającą wegetacje truskawki już zaczęły kwitnąć (okolice Grójca, 17.04.2015).

Podczas wiosennych przymrozków uszkodzeniu mogą ulec również młode zawiązki owocowe przemarzające w temperaturze poniżej -2,5 ºC.

Okrywanie roślin włókniną polipropylenową

Niewątpliwie najskuteczniejszym sposobem ochrony roślin przed uszkodzeniem powodowanymi przez spadki temperatury poniżej zera, jest zastosowanie osłon syntetycznych z agrowłókniny polipropylenowej (fot. 2). Z testów porównawczych, wykonywanych przez producentów agrowłókniny wynika, iż materiały o gęstości 19 g/m² mogą efektywnie ochronić rośliny przed przymrozkami do ok. -5º C. Oczywiście efektywność tych osłon jest ściśle uzależniona on naturalnej odporności roślin, która jest wypadkową cech odmianowych, odżywienia oraz stanu fitosanitarnego.

Fot. 3. Plantacja truskawek okryta agrowłókniną polipropylenową w celu ochrony przed niskimi temperaturami (okolice Grójca, 17.04.2015).

Stosując agrowłókninę polipropylenową do ochrony przeciwprzymrozkowej należy pamiętać, iż osłonę trzeba rozłożyć odpowiednio wcześnie przed spadkiem temperatury poniżej 0ºC. Rozkładanie osłon po wychłodzeniu się gleby i roślin jest zdecydowanie mniej efektywne.

Zabiegi wzmacniające odporność roślin na przymrozki
Zabiegi oparte na fosforynie potasu:

Zalecane zabiegi zawierające fosforyny:

– Phos 60 (1,5 litra na ha) + TerraSorb Complex (0,5-1 litr na ha)

Preparaty fosforynowe są uznawane za wysoce efektywne w indukowaniu odporności na czynniki stresowe, w tym na stres termiczny. Zabiegi preparatami zawierającymi fosforyny należy wykonywać nie częściej niż co 7-10 dni. Dodatek nawozu TerraSorb Complex poprawia efektywność zabiegu oraz zwiększa odporność roślin na czynniki stresowe.

Zabiegi oparte na preparatach krzemowych:

Krzem istotnie wzmacnia rośliny na czynniki stresowe w tym na stres termiczny. Nawozy zawierające krzem można mieszać z innymi agrochemikaliami zgodnie z zaleceniami producenta.

Zalecane zabiegi nawozami krzemowymi:

– Alkalin KB+Si (3 litry na ha)

– Optisil (0,5 l na ha)

Zabiegi oparte na nawozach mikroelementowych:

Przed okresowymi spadkami temperatury warto jest dostarczyć roślinom dodatkowe ilości mikroskładników pokarmowych zwiększających odporność na stres termiczny, głównie cynku i boru. Zabiegi najlepiej jest wykonać na 1-2 dni przed spodziewanym spadkiem temperatury, co pozwoli roślinom efektywnie pobrać mikroskładniki i włączyć je do metabolizmu.

Zalecane zabiegi uzupełniające bor i cynk:

OSD bor 2 kg/ha + OSD cynk 1 l/ha

Należy pamiętać aby OSD bor nie stosować gdy są otwarte kwiaty.

Zabiegi niwelujące stres przechłodzenia roślin

Jako zabieg niwelujący stres przechłodzenia należy wykonać oprysk roślin roztworem:

– mocznik (0,3% roztwór czyli 3 kg nawozu na 1000 lir wody) + TerraSorb Complex (0,2% roztwór czyli 2 litry na 1000 litów wody).

Dr hab. Zbigniew Jarosz

Katedra Uprawy i Nawożenia Roślin Ogrodniczych

Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie

Biologiczny preparat, w ochronie truskawek przed najgroźniejszymi chorobami. POLYVERSUM WP

Dlaczego warto zastosować POLYVERSUM WP po ruszeniu wegetacji w truskawce?

Pytium oligandrum zawarty w preparacie Polyversum WP chroni rośliny nie tylko poprzez bezpośredni wpływ na grzyby patogeniczne (np. Botrytis cinerea) ale również wpływa na chronioną roślinę działając jak szczepionka. Wytwarzana przez Pytium oligandrum oligandryna powoduje wytworzenie w roślinie mechanizmów odpornościowych, które osłabiają późniejsze infekcje grzybowe, przez co ułatwiają zwalczanie ich w klasycznych terminach.

Polyversum zwiększa zarówno tzw. oporność pasywną, zwiększając zawartość ligniny w ścianach komórkowych, jak i aktywną, poprzez stymulacje przeciwciał.

Fot. 1 Stymulowana przez oligandrynę, odporność rośliny pomidora na porażenie przez

Phytophthora cactoru.

(Jest to organizm wywołujący np. skórzastą zgniliznę owoców truskawki.)

Fot. 2 Strzępki Phytophthora cactorum

wewnątrz zainfekowanej komórki.

Fot. 3 Strzępki Phytophthora cactorum

zablokowane w przestrzeniach międzykomórkowych po wcześniejszym zastosowaniu Polyversum WP.

1. Dlaczego nie wolno stosować Polyversum z żadnym zwilżaczem?

Zwilżacze zmniejszają napięcie powierzchniowe na roślinie, na skutek czego zarodniki Pytium oligandrum spływają z liści i nie rozwija się z nich grzybnia na liściach . Ponadto zwilżacze zmieszają żywotność zarodników, co też osłabia ich skuteczność.

2. Dlaczego należy stosować Polyversum z Protectorem?

Protector powoduje, że zarodniki łatwo przyklejają się do powierzchni roślin, dzięki czemu nie mamy strat podczas zabiegu. Ponadto, jako substancja naturalna stwarza dogodne warunki do rozwoju grzybni, wewnątrz wytworzonej warstwy woskowej. Warstwa jest również znakomitym filtrem promieniowania UV, będącym szkodliwym dla grzybów, poprawia również skuteczność preparatu.

Fot. 4 Po prawej stronie ograniczony wzrost grzybni rożnych grzybów pod wpływem promieniowania UV, po lewej stronie te same grzybnie osłonięte Protectorem.

3. Jak stosować Polyversum w programach z fungicydami chemicznymi?

Przy stosowaniu Polyversum i innych fungicydów chemicznych w programie ochrony, należy zwrócić uwagę na odpowiedni okres prewencji pomiędzy ich stosowaniem. Dla rożnych substancji chemicznych jest on rożny, co związane jest z oddziaływaniem ich na Pythium oligandrum. Generalnie najbezpieczniejsze są preparaty strubulurinowe (np. Luna Sensation 500 SC, Zato 50 WG).

Należy unikać preparatów zawierających tiuram.

Pełna tabela prewencji dostępna jest na stronie www.bioagris.pl oraz została dołączona na samym końcu.

Wyniki badań Instytutu Praktycznego Sadownictwa 2014, na temat porażenia szarą pleśnią w truskawce

5. Czy Polyversum można mieszać z nawozami?

Generalnie nie ma problemu aby mieszać Polyversum WP z nawozami, należy jednak zwrócić uwagę na pojawiające się ostatnio nawozy o dodatkowym działaniu antygrzybowym (np. fosforyny, alkaliny), z takimi nawozami mieszanie jest zdecydowanie niewskazane.

Natomiast wskazane jest łączne stosowanie Polyversum WP z BlackJak, BioCal czy Terra Sorb Complex lub AminoQuelant Ca.

Grzybnia szarej pleśni,

zjedzona przez Pythium oligandrum 24 h po interwencyjnym zastosowaniu Polyversum w dawce 200 g/ha

Spis substancji aktywnych	dni karencji do stosowania Polyversum
Trifloksysytrobina (Zato)	5
Fludioksinil (Switch)	5
Fenheksamid (Teldor)	5
Cyprodynil (Switch)	5
Cyprodinil (Chorus 75 WG)	5
Piraklostrobina + Boskalid (Signum 33 WG, Bellis 38 WG)	5
Piraklostrobina (Signum)	5
Fenheksamid (Teldor 500 SC)	5
Cyprodinil + Fludioksonil (Switch 62,5 WG)	5
Boskalid (Signum 33 WG)	5
Azoksystrobina (Amistar 250 SC)	7
Tebukonazol (Horizon)	10
Metiram (Polyram 70 WG)	10
Mankozeb (Dithane NeoTec, Pencozeb)	10
Mankozeb (Dithane NeoTec 75WG, Indofil 80 WP, Pencozeb 80 WP)	10
Krezoksym metylowy (Ardent 500SC, Discus 500 WG)	10
Kaptan + Trifloksystrobina (Flint Plus 64 WG)	10
Kaptan (Captan, Kaptan Zawiesinowy, Merpan)	10
Kaptan	10
Dimetomorf (Acrobat MZ)	10
Cymoksanil (Curzate Cu 49,5 WP, Curzate M 72,5 WP)	10
Bupirymat (Nimrod 250 EC)	10
Siarka (SIarkol, Tiotar)	10
Metalaksyl (Konkret Mega)	10
Flusilazol (Capitan 400EC)	10
Pyrimetanil (Mythos)	14
Propikonazol (Bumper 250 SC)	14
Mychlobutanil (Systemik 125 SL, Talent 240 EC)	14
Iprodion (Rovral)	14
Dodyna (Carpene 65 WP, Sylit 65 WP)	14
Difenokonazol (Score 250 EC, Difo 250 EC)	14
Benalaksyl (Galben M 73 WP)	14
Kaptan + Triadimenol (Kaptan Plus 71,5 WP)	14
Bentiowalikarb (Valbon 72 WG)	14
Tiuram (Pomarsol F, Sadoplon)	21
Tiofanat metylowy (Topsin M)	21
Karbendazym (Sarfun)	21
Iprodion ( Rovral Flo 255 SC, Rovral Aquaflo 500 SC)	21
Folpet (Folpan 80 WG)	21
Chlorotalonil (Bravo 500SC, Gwarant 500SC)	21
Folpet + Triadimenol (Shavit 72 WG, Shavit 71,5 WP)	21
Azoksystrobina + Chlorotalonil (Amistar Opti 480 SC)	21
Propamokarb (previcur Energy)	30
Chlorowodorek propamokarbu (Previcur Energy 840 SL)	30

Piotr Zajkowski

www.bioagris.pl

https://www.youtube.com/user/2505piotr

Ładowanie..

AS500 SL

BioCal

BlackJak

CLEANMAX

BLUSH

NU FILM

Polyversum

Protector

Vapogard

Xstress

Filmy

Artykuły

Programy upraw

Badania i doświadczenia

Tabela mieszania

Hobby

Podsumowanie

Komunikat nr XIII Zagrożenie na plantacji kwieciakiem malinowcem.

Kwieciak malinowiec to groźny szkodnik truskawek. Uszkadza pąki kwiatowe i kwiaty, redukując plon. Jak rozpoznawać kwieciaka malinowca, jak go skutecznie zwlaczać. Można przeczytać w tym komunikacie.

Demo Farma Truskawkowa, obserwacje, doświadczenia, testy, na plantacji w sezonie 2016.

Komunikat nr XIII Zagrożenie na plantacji kwieciakiem malinowcem.

Kwieciak malinowiec to groźny szkodnik truskawek. Uszkadza pąki kwiatowe i kwiaty, redukując plon. Jak rozpoznawać kwieciaka malinowca, jak go skutecznie zwlaczać. Można przeczytać w tym komunikacie.

Demo Farma Truskawkowa, obserwacje, doświadczenia, testy, na plantacji w sezonie 2016.

Komunikat nr XIII Zagrożenie na plantacji kwieciakiem malinowcem.

Kwieciak malinowiec to groźny szkodnik truskawek. Uszkadza pąki kwiatowe i kwiaty, redukując plon. Jak rozpoznawać kwieciaka malinowca, jak go skutecznie zwlaczać. Można przeczytać w tym komunikacie.

Demo Farma Truskawkowa, obserwacje, doświadczenia, testy, na plantacji w sezonie 2016.

Komunikat nr XIII Zagrożenie na plantacji kwieciakiem malinowcem.

Kwieciak malinowiec to groźny szkodnik truskawek. Uszkadza pąki kwiatowe i kwiaty, redukując plon. Jak rozpoznawać kwieciaka malinowca, jak go skutecznie zwlaczać. Można przeczytać w tym komunikacie.

Demo Farma Truskawkowa, obserwacje, doświadczenia, testy, na plantacji w sezonie 2016.

Dlaczego warto zastosować POLYVERSUM WP po ruszeniu wegetacji w truskawce?

Phytophthora cactoru.

1. Dlaczego nie wolno stosować Polyversum z żadnym zwilżaczem?

2. Dlaczego należy stosować Polyversum z Protectorem?

3. Jak stosować Polyversum w programach z fungicydami chemicznymi?

5. Czy Polyversum można mieszać z nawozami?