Ładowanie..

YouTube Youtube
793 797 767 Telephone

Papryka na wspomaganiu z Bioagris

Papryka jest gatunkiem o wysokich wymaganiach glebowo-klimatycznych i pokarmowych. Jej system korzeniowy jest stosunkowo płytki i rozległy, korzenie kolonizują głównie powierzchniową warstwę gleby i są bardzo wrażliwe na uszkodzenia mechaniczne (mają małą zdolność do regeneracji). Wymagania cieplne papryki są wysokie, ale nie do przesady. Optymalna temperatura wzrostu roślin wynosi, w dzień 23-27°C, w nocy 16-18°C. Minimalna temperatura podjęcia wzrostu oscyluje około 14°C, przy spadku temperatury poniżej zera rośliny giną. Rośliny papryki lubią intensywne nasłonecznienie.

Papryka wymaga gleb żyznych, gleb będących w wysokiej kulturze, o wysokiej zawartości próchnicy. Wymagania wodne papryki są wysokie. Okres największej wrażliwości na niedobór wody w glebie rozpoczyna się w okresie kwitnienia i zawiązywania pierwszych owoców. Niedobór wody w tym czasie skutkuje zrzucaniem kwiatów i zawiązków. Drugim ważnym z punktu widzenia potrzeb wodnych okresem jest okres intensywnego wzrostu owoców. Niedobór wody w glebie w tym czasie oraz silne wahania wilgotności gleby mogą przyczynić się do występowania suchej zgnilizny wierzchołkowej owoców, wynikającej z zaburzeń w pobieraniu i transporcie wapnia do owoców. Papryka, podobnie jak pomidor, jest rośliną, mniej wrażliwą na przedplon, jednak musimy pamiętać, że nie powinna być uprawiana po sobie i innych roślinach psiankowatych.

Przygotowanie rozsady papryki

W naszych warunkach klimatycznych, z uwagi na wspomniane wymagania termiczne papryki oraz na jej stosunkowo długi okres wegetacji, warzywo to uprawia się wyłącznie z rozsady. Idealna rozsada papryki powinna być zdrowa, silna, krępa, mieć wysokość 15-25 cm, 8 do 10 liści. W części wierzchołkowej roślin powinny znajdować się widoczne z góry małe pąki kwiatowe (zawiązki pąków). Szyjka korzeniowa roślin powinna mieć średnicę minimum 6 mm. Korzenie roślin powinny być białe lub jasnobeżowe, korzenie powinny tworzyć zwarta bryłę. Jakość rozsady jest podstawowym elementem warunkującym szybkie przyjęcie się roślin w polu i powodzenie uprawy. Rozsadę niezależnie od tego czy przygotowuje się w swoim własnym zakresie, czy produkuje się na masową skalę w komercyjnych gospodarstwach wyspecjalizowanych w rozsadach zawsze produkuje się dwuetapowo. W przypadku papryki dobrą praktyką jest punktowy siew nasion do multiplatów o bardzo małych komórkach i dużej liczbie otworów na tacy. Po pojawieniu się pierwszego liścia przesadza/pikuje się rośliny do większych docelowych multiplatów. Praktyka ta jest znakomita, rośliny nie przechodzą stresu pikowania, wadą jest tylko powierzchnia, którą zajmują multiplaty do siewu nasion. Przez cały czas wschodów papryki należy utrzymywać wilgotność substratu na poziomie 75-80%. W czasie kiełkowania nasion temperatura powinna wynosić 24-27oC. Przy temperaturze podłoża przekraczającej 33-35oC oraz poniżej 12oC nasiona kiełkują słabo lub wcale.  W warunkach optymalnej temperatury i wilgotności nasiona papryki kiełkują zwykle po 9-11 dniach. Od momentu wschodów siewki papryki powinny być odpowiednio zaopatrzone w światło. Od wschodów do pikowania należy obniżyć temperaturę powietrza i podłoża do 18-20oC w dni słoneczne, 16-18oC w dni pochmurne. W nocy należy utrzymywać temperaturę na poziomie 16oC. Zachowanie odpowiedniej temperatury gwarantuje otrzymanie krępych siewek, o nie wydłużonej zbytnio części podliścieniowej. Po pikowaniu siewek, w dzień słoneczny powinniśmy utrzymywać temperaturę na poziomie 22-25oC, w dzień pochmurny 18-20oC, a w nocy 16oC. Minimalna temperatura w tym okresie nie powinna spadać poniżej 14-15oC. Z doswiadczenia wiadomo, że szczególnie trudno w mnożarkach zarządzać właśnie temperaturą. Jednak zachowanie optymalnych warunków termicznych, zależnie od nasłonecznienia warunkuje otrzymanie rozsady, która po posadzeniu bez problemu, nie tylko przyjmie się, ale podejmie szybko wzrost i rozpocznie kwitnienie i da wczesny plon, na satysfakcjonującym poziomie. Kilka dni przed planowanym sadzeniem rozsady powinniśmy rozpocząć hartowanie roślin. W tym czasie ograniczamy podlewanie i intensywnie wietrzymy obiekt. Powinniśmy pamiętać, ze nie powinno się opóźniać terminy wysadzania rozsady. Rozsada „przestała” znacznie gorzej się przyjmuje. Przetrzymana rozsada drewnieje (nasada łodygi), rozwija kwiaty, a jej system korzeniowy brązowieje. Takie rośliny długo regenerują system korzeniowy i słabiej plonują.

Mikoryzacja już na etapie rozsady

Papryka jest gatunkiem zdolnym do tworzenia silnej i efektywnej symbiozy z grzybami mikoryzowymi. Oznacza to, że potrafi z mikoryzy czerpać wymierne korzyści. Rośliny papryki najlepiej mikoryzować przy użyciu MycoTech BIO już na etapie produkcji rozsady, stosując 5 ml MycoTech BIO w 1 l wody na tacę multiplatu. Dalej już po posadzeniu roślin stosujemy 4 l MycoTech BIO na 1 ha uprawy przez podlewanie/fertygację.

Co daje nam zastosowanie MycoTech BIO w produkcji papryki:

  • ograniczenie stresu replantacji – rośliny zmikoryzowane lepiej się przyjmują i szybciej podejmują wzrost i rozwój po posadzeniu
  • lepsze wykorzystanie wody z nawadniania – sieć strzępek grzybów mikoryzowych sięga daleko dalej niż fizyczny zasięg systemu korzeniowego roślin
  • lepsze wykorzystanie składników pokarmowych ze stosowanych nawozów – na starcie jeśli wykonaliśmy mikoryzację roślin możemy ograniczyć dawkę nawozów, szczególnie fosforowych o przynajmniej 20 %
  • ograniczenie reakcji roślin na inne stresy w tym suszy i przegrzania
  • wzrost zdrowotności systemu korzeniowego
  • odbudowę fizyko-chemicznych i mikrobiologicznych właściwości gleby

Stymulacja odporności roślin na niektóre stresy środowiskowe

NURSPRAY HC jest narzędziem służącym do ograniczania wpływu niektórych stresów środowiskowych na rośliny. Szczególnie dobrze sprawdza się w uprawie warzyw pod osłonami, gdzie o przegrzanie czy stres nadmiernej solaryzacji nie jest trudno. Z naszych doświadczeń wynika, że papryka reaguje bardzo pozytywnie na zastosowanie NURSPRAY HC. NURSPRAY HC możemy zastosować już na etapie produkcji rozsady – na około 7 dni przed wysadzeniem roślin lub po posadzeniu roślin do tuneli, w dawce 200 ml/ha uprawy. Musimy pamiętać, aby zabiegi wykonywać wieczorem, przy pełnym turgorze roślin. Preparat pobierany jest bardzo szybko, już po godzinie jest w roślinie i zaczyna działać. Efekt jednorazowej aplikacji utrzymuje się w roślinach przez około 4 tygodnie stąd kolejne zabiegi powinniśmy wykonać po upływie około 4 tygodni.

Co daje nam zastosowanie NURSPRAY HC w uprawie papryki:

  • ograniczenie szkodliwości stresów:
    • suszy
    • przegrzania
    • nadmiernej solaryzacji
    • replantacji
  • prawidłowe podjęcie wzrostu roślin po posadzeniu
  • wydłużenie okresu prawidłowej wegetacji roślin
  • niezakłócony wzrost, rozwój i plonowanie roślin w niesprzyjających warunkach
    • ograniczenie opadania kwiatów na papryce
    • prawidłowe zapylenie i zawiązywanie owoców
  • zachowanie wigoru roślin mimo niesprzyjających warunków atmosferycznych
  • wzrost plonowania i poprawę jakości plonu

Zarządzanie wodą przeznaczoną do nawadniania

Jak wspomnieliśmy wcześnie papryka jest gatunkiem o wysokich potrzebach wodnych, źle reaguje na okresowe przesuszenie gleby i bardzo silnie negatywnie reaguje również na zalanie systemu korzeniowego. Rozwiązaniem wspierającym prawidłowe zaopatrzenie roślin papryki w wodę jest preparat SLICK. SLICK możemy zastosować do pierwszego nawadniania lub fertygacji (razem z nawozami) papryki w dawce 1 l/ha uprawy. Stosowanie SLICK kontynuujemy raz w miesiącu stosując dawkę 1 l/ha lub raz w tygodniu stosując dawkę 0,25 l/ha. Dawka 1 l/ha działa około 1 miesiąca, dawka 0,25 l/ha około tygodnia. SLICK możemy także wykorzystać, jako dodatek do wody służącej do nawodnienia substratu torfowego wykorzystywanego do produkcji rozsady. W tym przypadku substrat przed wypełnieniem multiplatów nawadniamy wodą ze SLICK w stężeniu 0,3%.

Co daje nam zastosowanie SLICK w papryce:

  • na glebach lekkich, piaszczystych SLICK zatrzymuje wodę pochodzącą z nawadniania w obrębie systemu korzeniowego
  • na glebach cięższych, gliniastych, trudnych do nasycenia wodą, SLICK ułatwia przemieszczanie się wody w zasięg systemu korzeniowego
  • ogranicza prawdopodobieństwo zalania systemu korzeniowego
  • ogranicza parowane wody z gleby o około 20%, jest to ważne przy słonecznej i wietrznej pogodzie
  • ogranicza przesiąkanie wody poza zasięg systemu korzeniowego
  • ogranicza straty składników pokarmowych ze stosowanych nawozów w fertygacji

Zarządzanie zawartością wapnia w owocach

Główną przyczyną suchej zgnilizny wierzchołkowej jest niedostateczne zaopatrzenie wierzchołków roślin oraz owoców w wapń. Owoce papryki są najbardziej wrażliwe na powstawanie suchej zgnilizny wierzchołkowej w pierwszym okresie po zapyleniu, w czasie intensywnego podziału komórek. Niedostateczne zaopatrzenie papryk w wapń w tym okresie ich wzrostu prowadzi do zapoczątkowania choroby i decyduje o jej wystąpieniu w późniejszym czasie. Złe zaopatrzenie owoców w wapń może być skutkiem między innymi: braku wapnia w glebie czy podłożu, nieodpowiednim stosunkiem wapnia do potasu i magnezu, dużej ilości jonów amonowych w glebie, wysokimi temperaturami, nieodpowiednim podlewaniem (zbyt małą ilością wody w glebie, zalaniem systemu korzeniowego), nadmiernym zasoleniem, uszkodzeniami systemu korzeniowego przez patogeny czy szkodniki, występowaniem chorób naczyniowych. Znając podłoże tej destrukcyjnej choroby, proponujemy już w okresie zakwitania pierwszych kwiatów na papryce wprowadzić do programu dokarmiania dolistnego nawóz BioCal. Pierwszy zabieg BioCal polecamy zastosować na początku kwitnienia w dawce 1 l/ha, kolejne, co trzy tygodnie. Jeśli mamy do czynienia z warunkami silnie sprzyjającymi występowaniu „suchej” możemy skrócić odstęp pomiędzy zabiegami do 2 tygodni. BioCal poza dostarczaniem samego wapnia do roślin, zawiera również kluczowy dla syntezy auksyn cynk. Odpowiednie zaopatrzenie roślin w auksyny zapewnia prawidłowe pobieranie, transport i dystrybucję wapnia w roślinach.

Co daje nam zastosowanie BioCal w papryce:

  • doraźne uzupełnienie zawartości wapnia w owocach
  • uruchomienie pompy wapniowej
  • zwiększenie wykorzystania wapnia z gleby
  • ograniczenie szkodliwości suchej zgnilizny wierzchołkowej

Biocal w sałatach i „pekinkach” – lepiej zapobiegać niż się leczyć

Tipburn jest groźnym zaburzeniem fizjologicznym, który może występować na wielu gatunkach roślinach warzywnych, między innymi na „pekince”, kapuście głowiastej, brukselce, kalafiorze czy sałacie. Podstawową przyczyną tej fizjologicznej choroby jest deficyt (niedobór) wapnia w najmłodszych częściach rośliny – najmłodszych liściach, znajdujących się w środku główek. Niedobór ten powstaje na skutek ograniczonej transpiracji najmłodszych liści – transpiracja jest podstawą transportu wapnia do liści.

Liście starsze mogą swobodnie transpirować, natomiast liście młode na skutek wysokiej wilgotności panującej w główkach mają ograniczoną możliwość prowadzenia tego procesu, stąd może pojawić się w nich niedobór wapnia i w następstwie tego niedoboru i tipburn. W ograniczaniu tej choroby najważniejsza jest profilaktyka między innymi:

  • zapewnienie roślinom odpowiedniej ilości wapnia w podłożu
  • mikoryzacja systemu korzeniowego sałat (MycoTech BIO)
  • zbilansowane nawożenie potasem i azotem
  • zgodne z potrzebami gatunków nawadnianie (SLICK)
  • ochrona przed przegrzaniem i nadmierną solaryzacją (NURSPRAY HC)
  • odpowiedni termin sadzenia rozsady
  • odpowiednie zagęszczenie roślin
  • prawidłowy termin zbioru
  • dokarmianie dolistne wapniem.

Proponujemy włączenie do programów dokarmiania dolistnego sałat i „pekinki” nawozu BioCal i to już na wczesnym etapie produkcji:

  • w sałatach możemy zastosować BioCal dwa tygodnie po posadzeniu i w okresie zwijania się główek
  • w „pekince” w okresie zwijania główek oraz do dwóch tygodni po zwinięciu się główek – w okresie ich intensywnego wzrostu
  • BioCal może być także używany do profilaktyki niedoborów wapnia już na etapie produkcji rozsady tych warzyw

BoCal poza dostarczaniem samego wapnia do roślin, zawiera również kluczowy dla syntezy auksyn cynk. Odpowiednie zaopatrzenie roślin w auksyny zapewnia prawidłowe pobieranie, transport i dystrybucję wapnia w roślinach.