Ładowanie..

YouTube Youtube
793 797 767 Telephone

Miesiąc: marzec 2025

TrichoTech BIO – zdrowe i aktywne korzenie

Z prawdziwą radością przekazujemy na ręce naszych Klientów kolejne już w naszej palecie rozwiązanie mikrobiologiczne – mikrobiologiczny produkt nawozowy TrichoTech BIO. Preparat został w lutym umieszczony na liście mikrobiologicznych produktów nawozowych prowadzonej przez IUNG, a to sprzedaży trafi pod koniec marca.

TrichoTech BIO to innowacyjne i unikalne połączenie bakterii z rodzaju Bacillus i Trichoderma harzianum. W składzie produktu umieściliśmy 5 gatunków bakterii z rodzaju Bacillus i jeden szczep Trichoderma harzianum.

MikroorganizmyZawartość mikroorganizmów
Bacillus amyloliquefaciens
Bacillus licheniformis
Bacillus pumilus
Bacillus simplex Bacillus subtilis		6 000 000 000 jtk/g

6,0x109 jtk/g
Trichoderma harzianum    24 000 000 jtk/g

2,4×107 jtk/g

Dlaczego postawiliśmy na aż 5 gatunków bakterii z rodzaju Bacillus. Otóż, bakterie z rodzaju Bacillus powszechnie występują w glebie i prowadzą w niej wiele ważnych procesów, łatwo wchodzą w interakcje z roślinami wspierając ich wzrost i rozwój. 5 gatunków to potencjalnie ogromna różnorodność możliwości oddziaływania poszczególnych z nich na to, co dzieje się w glebie i w roślinach. Każdy z tych gatunków ma swoistą skłonność do generowania szczepów o zróżnicowanych funkcjonalnościach, każdy z tych gatunków ma także inne wymagania, potrzeby i tempo rozwoju w glebie i ryzosferze. Stąd, poszczególne z nich mogą zasiedlać wiele, niedostępnych dla innych mikroorganizmów, nisz ekologicznych znajdujących się w glebie i ryzosferze. Wiemy, że preparaty o bogatym składzie gatunkowym, znacznie szybciej odbudowują pożądaną bioróżnorodność mikrobiologiczną gleby niż produkty, w których znajduje się tylko jeden gatunek, który stosunkowo szybko po zastosowaniu może natrafić na opór ze strony środowiska glebowego lub rozmnożyć się nadmiernie zubażając bioróżnorodność. Bacillus mają jeszcze jedną ważną właściwość potrafią tworzyć przetrwalniki odporne na negatywne czynniki środowiska. Właściwość ta, jest bardzo istotna z punktu widzenia przeżywalności bakterii w środowisku i następczego działania preparatów, ale także jest bardzo ważna dla formulacji produktu, jego trwałości oraz możliwości mieszania z innymi preparatami. Dlaczego wybraliśmy Trichoderma harzianum? Ten saprofityczny grzyb jest modelowym przedstawicielem rodzaju Trichoderma, powszechnie występującym w naszym środowisku glebowym, jest obdarzony ogromną aktywnością biologiczną. Jego właściwości idealnie komponują się z właściwościami bakterii z rodzaju Bacillus. Działanie Trichoderma harzianum dopełnia działanie bakterii. Każdy z gatunków Bacillus wraz z Trichoderma harzianum, po zastosowaniu do środowiska glebowego, ma do odegrania swoją rolę i do spełnienia swoją określoną funkcję, którą możemy opisać, jako mechanizm działania produktu TrichoTech BIO. Poza różnorodnością mikroorganizmów, na uwagę zasługuje także liczebność mikroorganizmów znajdujących się w 1 gramie TrichoTech BIO. We wspomnianym gramie „zmieściliśmy” 6 miliardów komórek bakterii z rodzaju Bacillus i 24 miliony jednostek Trichoderma harzianum.

Mechanizm działania TrichoTech BIO

Jak wspomnieliśmy mechanizm działania TrichoTech BIO jest wynikiem współdziałania 5 gatunków bakterii z rodzaju Bacillus z Trichoderma harzianum. Działanie tego konsorcjum wynika z ogromnej różnorodności metabolicznej poszczególnych mikroorganizmów będących w jego składzie. Mechanizm działania TrichoTech BIO silnie uwidacznia się w kilku aspektach funkcjonalności produktu: wysoka aktywność i zdrowotność systemu korzeniowego traktowanych roślin, wysoka aktywność i zdrowotność gleby.

Aktywność systemu korzeniowego:

  • silna stymulacja rozwoju systemu korzeniowego już na etapie siewek i sadzonek
  • aktywna odbudowa masy systemu korzeniowego po uszkodzeniach
  • ograniczenie wpływu na rośliny stresów abiotycznych np. chłody, upały
  • poprawa wykorzystania wody i składników pokarmowych
  • w połączeniu z MycoTech BIO ograniczenie starzenia się tkanek systemu korzeniowego

Zdrowie systemu korzeniowego:

  • szybkie zajęcie przestrzeni wokół systemu korzeniowego przez bakterie i Trichoderma
  • bezpośrednia konkurencja o miejsce i zasoby ryzosfery ze sprawcami chorób
  • bezpośrednie oddziaływanie na rozwój i aktywność patogenów sprawców chorób odglebowcyh
  • antybioza
  • indukcja naturalnych systemów odporności roślin na choroby

Zdrowie i aktywność mikrobiologiczna gleby:

  • ograniczenie liczebności sprawców chorób odglebowych
  • wydłużenie okresów pomiędzy kolejnymi zabiegami chemicznego odkażania chemicznego gleby
  • poprawa bioróżnorodności gleby
  • wzrost aktywności mikrobiologicznej gleby
  • uwalnianie niedostępnych dla roślin składników pokarmowych – fosfor

Na mechanizm działania TrichoTech BIO może spojrzeć także z innej perspektywy – perspektywy poszczególnych komponentów naszego konsorcjum – każdy ze składników odgrywa w nim swoją rolę.

Mechanizm działania – 5 gatunków Bacillus 

  • szybkie zajęcie przestrzeni wokół systemu korzeniowego
  • konkurencja o miejsce i zasoby ryzosfery ze sprawcami chorób odglebowych
  • wysoka aktywność hormonalna bakterii
  • wysoka aktywność enzymatyczna bakterii
  • silna antybioza
  • solubilizacja niedostępnych dla roślin składników pokarmowych – fosfor
  • indukcja naturalnych systemów odporności roślin na choroby

Mechanizm działania – Trichoderma harzianum – TrichoTech BIO

  • silna stymulacja rozwoju systemu korzeniowego już na etapie siewek
  • wysoka konkurencyjność w stosunku do patogenów glebowych
  • bezpośrednia interakcja Trichoderma ze sprawcami chorób
  • aktywna odbudowa masy systemu korzeniowego po uszkodzeniach
  • ograniczenie wpływu na rośliny stresów abiotycznych – chłody
  • poprawa wykorzystania wody i składników pokarmowych
  • indukcja naturalnych systemów odporności roślin na choroby

Efekt synergii – konsorcjum Bacillus i Trichoderma harzianum

  • szybkie zasiedlanie gleby i ryzosfery przez zastosowane mikroorganizmy
  • wielokierunkowe oddziaływanie na patogeny glebowe
  • większa zdrowotność i aktywność systemu korzeniowego roślin
  • aktywna stymulacja wzrostu i rozwoju systemu korzeniowego nawet po uszkodzeniach powodowanych przez czynniki biotyczne i abiotyczne
  • lepsze wykorzystanie składników pokarmowych i wody z gleby
  • większa odporność roślin na chłody i inne stresy abiotyczne
  • ograniczenie starzenia się tkanek systemu korzeniowego
  • indukcja większej liczby pąków kwiatowych i kwiatów, lepsze zawiązanie i jakość owoców

Zastosowanie Trichotech BIO

Skład, funkcjonalność oraz mechanizm działania TrichoTech BIO wskazują wyraźnie na możliwości i główne cele zastosowania produktu. TrichoTech BIO polecamy do podlewania i fertygacji wszystkich gatunków roślin szczególnie narażonych na występowanie chorób odglebowych, uprawianych w polu i pod osłonami oraz do przygotowania substratów i rozsad warzyw i kwiatów gatunków niemikoryzujących, np. kapustowatych.

Głównym celem stosowania produktu jest:

  • ograniczenie szkodliwości chorób odglebowych
  • efektywne wydłużenie okresu działania chemicznego odkażania gleby

W związku z silną interakcją mikroorganizmów zawartych w TrichoTech BIO z systemem korzeniowym roślin nasze rozwiązanie polecamy także do:

  • przygotowywania rozsad warzyw i kwiatów gatunków niemikoryzujących np. kapustowatych (kapusty głowiaste, pekinka, kalafior, brokuł, kalarepa, brukselka), ale także np. buraka ćwikłowego, szpinaku
  • przygotowywania substratów do siewu i pikowania wszystkich gatunków zagrożonych chorobami odglebowymi

Zalecenia stosowania:

  • uprawy polowe bez nawadniania: preparat stosować w dawce 0,5 kg przez opryskiwanie gleby w czasie przygotowywania pola pod siew lub do sadzenia rozsady, preparat można stosować także w okresie wegetacji, przez opryskiwanie gleby i roślin, pod warunkiem, że zostanie spłukany z roślin do gleby przez zabieg deszczowania lub deszcz
  • uprawy polowe nawadniane kroplowo: preparat stosować po posadzeniu rozsady lub po wschodach roślin w dawce 0,5 kg/ha, kolejne aplikacje wykonywać, co 2 – 4 tygodnie w dawce 250 g/ha
  • uprawy pod osłonami prowadzone w glebie: preparat stosować po posadzeniu rozsady w dawce 0,5 kg/ha, kolejne aplikacje wykonywać, co 2 – 4 tygodnie w dawce 250 g/ha
  • uprawy pod osłonami prowadzone w substratach inertnych: preparat stosować po wystawieniu rozsady na maty w dawce 0,5 kg/ha, kolejne aplikacje wykonywać, co 2 – 4 tygodnie w dawce 125 g/ha
  • przygotowanie substratu do siewu i pikowania roślin: 20 – 50 g/m3 podłoża, preparat równomiernie rozprowadzić w podłożu, wskazane jest przygotowanie zawiesiny wodnej preparatu i użycie jej do nawilżenia przygotowywanego podłoża
  • przygotowanie rozsad roślin niemikoryzujących np.: kapustowate, podlać multiplaty do 5 dni po siewie nasion lub po pikowaniu stosując 0,2 g w 1 do 1,5 l wody na tacę multiplatu, w przypadku zakupionej rozsady, podlewać multiplaty lub zamaczać multiplaty tuż przed sadzeniem w zawiesinie 20 g preparatu dokładnie rozmieszanego w 100 l wody
  • uprawy prowadzone w doniczkach lub kontenerach: 0,5-1,5 kg/ha, stosować przez zraszacze lub opryskiwanie, po zastosowaniu plantację zraszać lub deszczować

Poza roślinami niemikoryzującymi (np. kapustowate) produkt jest przeznaczony, jako kontynuacja i rozszerzenie programu mikrobiologicznego, który zawsze rozpoczyna się od aplikacji MycoTech BIO. W przypadku roślin mikoryzujących TrichoTech BIO stosujemy na 2 – 3 tygodnie po aplikacji MycoTech BIO.

TrichoTech BIO powinien być aplikowany w sposób gwarantujący jak najlepszy kontakt mikroorganizmów z systemem korzeniowym traktowanych roślin, jest to warunek nawiązania aktywnej współpracy mikroorganizmów z systemem korzeniowym roślin. Najlepsze efekty – najwyższy stopień aktywności mikroorganizmów w uprawach roślin mikoryzujących uzyskujemy stosując TrichoTech BIO we wczesnych fazach rozwojowych roślin – po przyjęciu się rozsady i zastosowaniu MycoTech BIO.

Co ważne: TrichoTech BIO jest kompatybilny z większością fungicydów i nawozów, należy jednak unikać stosowania łącznie z preparatami zawierającymi nadtlenek wodoru i chlor. Zgodnie z obecnym stanem wiedzy TrichoTech BIO jest uważany w dużej mierze za kompatybilny ze stężeniami miedzi powszechnie stosowanymi w ochronie roślin.

Jednak, przed zastosowaniem w mieszaninie należy zawsze wykonać test mieszalności, a w przypadku jakichkolwiek pytań skontaktować się z doradcą lub producentem.

Zjawisko zmęczenia gleby

Ze zjawiskiem zmęczenia gleby, coraz częściej spotykamy się w naszych zagłębiach uprawy warzyw czy jagodowych (szczególnie prowadzonymi w gruncie pod osłonami). Zmęczenie gleby oczywiście nie omija także naszych regionów sadowniczych. Zjawisko zwane „zmęczeniem” gleby definiowane jest, jako obniżenie żyzności gleby wynikające z wytworzenia w niej warunków niekorzystnych dla wzrostu i rozwoju roślin. Żyzność gleby możemy zdefiniować, jako współudział gleby we wzroście, rozwoju i plonowaniu roślin, przejawiający się w zdolności gleby do przekazywania bytującym roślinom wyższym składników pokarmowych, wody, powietrza, ciepła na podstawie określonych właściwości fizycznych, chemicznych i biologicznych oraz regulowaniu wymiany gazowej.

Żyzność gleby jest pojęciem bardzo szerokim i o dużym stopniu złożoności. Wynika ona z zespołu morfologicznych, fizycznych, chemicznych, fizyko-chemicznych, biochemicznych i biologicznych właściwości gleby, od których zależy wprost zapewnienie roślinom odpowiednich wspomnianych powyżej warunków funkcjonowania. W okresie kształtowania się gleby, w czasach prehistorycznych każda gleba uzyskała coś, co można nazwać żyznością naturalną. Naturalna żyzność gleby kształtuje się w wyniku zachodzenia procesów glebotwórczych (które w brew pozorom zachodzą także tu i teraz) i zależna jest od zawartości w glebie pierwotnej m.in. koloidów glebowych, związków mineralnych, substancji organicznej, mikroorganizmów, zasobów wody.

Zjawisko zmęczenia gleby – przyczyny

Żyzność naturalna kształtowana jest przez naturalne czynniki przyrodnicze i łączy się z naturalnymi zespołami roślinnymi. Człowiek oddziałuje poprzez prowadzone zabiegi uprawowe i agrotechniczne na żyzność naturalną. W krańcowym przypadku możemy doprowadzić do zjawiska polegającego na całkowitym przekształceniu „naturalnej żyzności gleby” w „żyzność antropogeniczną”, która jest mniej zależna natury, a bardziej od naszych działań. Żyzność ta jest wynikiem mniej lub bardziej przemyślanej działalności rolniczej: płodozmianu, lub jego braku, melioracji, nawożenia, nawadniania i innych zabiegów stosowanych w nowoczesnym rolnictwie. Każde zjawisko zachodzące w przyrodzie ma swój przebieg, uwarunkowania i przyczyny. Przyczyny powstawanie zjawiska zmęczenia gleby możemy podzieli na dwie grupy: biotyczne oraz abiotyczne.

Do czynników biotycznych możemy zaliczyć:

  • utratę mikrobiologicznej bioróżnorodności gleby,
  • spadek aktywności mikrobiologicznej gleby,
  • nagromadzenie się w glebie nadmiernej liczebności patogenów – sprawców chorób: systemu korzeniowego, chorób podstawy pędu, chorób naczyniowych,
  • nadmierny wzrost populacji szkodliwych dla roślin nicieni i innych szkodników glebowych,
  • nagromadzenie się w glebie substancji szkodliwych powstających w wyniku rozkładu korzeni.

Przyczynami abiotycznymi mogą być:

  • niedobory pewnych składników pokarmowych – zjawisko jednostronnego wyczerpania składników pokarmowych,
  • nagromadzenie niektórych jonów,
  • zniszczenie struktury gleby,
  • zanieczyszczenie substancjami toksycznymi,
  • nadmierna koncentracja soli (wysokie EC gleby),
  • zjawisko pseudooglejenia gleby,
  • spadek zawartości substancji organicznej,
  • spadek odczynu.

Dominujące znaczenie wymienionych czynników może być różne w różnych siedliskach i na różnych glebach i w różnych uprawach czy płodozmianach. Zwykle za zmęczenie gleby w danych siedlisku, na danym polu odpowiada przynajmniej splot kilku czynników. Popatrzmy na uprawę papryki pod osłonami w gruncie. Wiemy doskonale, że uprawy papryki w gruncie pod tunelami są bardzo silnie narażone na powstawanie zjawiska zmęczenia gleby, chociażby z powodu ograniczonego płodozmianu, który sprowadza się praktycznie do uprawy przedplonu w postaci np. sałaty czy pekinki i dalej papryki. Te ograniczenia w płodozmianie plus wysoka koncentracja produkcji w regionie i charakter papryki bardzo szybko prowadzą do poważnych zmian zachodzących w glebie: nagromadzenie się w niej sprawców chorób odglebowych, nicieni, utraty właściwości fizyko-chemicznych gleby, wzrostu zasolenia, nadmiernej koncentracji niektórych jonów, powstania pseudooglejenia gleby – główne przyczyny zmęczenia gleby w papryce.

Zjawisko zmęczenia gleby – ograniczanie skutków

Zależnie od stanu naszej gleby, mamy faktycznie trzy opcje. Pierwsza – to zapobiegać powstaniu zjawisku zmęczenia gleby, druga – to odsuwać w czasie lub łagodzić na bieżąco skutki zmęczenia gleby w czasie powstawania tego zjawiska, trzecia – to walczyć ze skutkami. Sprawdza się tutaj stara maksyma „łatwiej zapobiegać niż leczyć”. Łatwiej jest zapobiegać zmęczeniu gleby prowadząc racjonalną agrotechnikę niż eliminować skutki tego zjawiska. Całkowite wyeliminowanie zmęczenia gleby, gdy już faktycznie ogranicza ono możliwość uprawy danego gatunku jest trudne. W zależności od nasilenia zmęczenia przywrócenie pełnej żyzności glebie trwa, co najmniej kilka lat, wszelkie działania związane z usuwaniem objawów tej choroby gleby powinny być ukierunkowane na:

  • przywrócenie stanu równowagi w składzie gatunkowym mikroflory glebowej,
  • poprawienie właściwości fizykochemicznych gleby,
  • zminimalizowanie ilości niekorzystnych związków chemicznych występujących
    w glebie.

Metody łagodzenia objawów zmęczenia są identyczne ze sposobami przeciwdziałania wystąpieniu tej choroby gleby, wybór metody zależy przede wszystkim od tego, jakie czynniki mają główny udział w powstaniu zmęczenia gleby. Aby przyniosły one zamierzony skutek, muszą być wykonywane zgodnie z ogólnie przyjętymi zasadami agrotechniki dla danego uprawianego gatunku.

Główne elementy ograniczania skutków zjawiska „zmęczenia gleby” sprowadzają się do usunięcia lub zniwelowania konkretnych przyczyn tego zjawiska i sprowadzają się do:

  • w przypadkach skrajnych, gdy głównym problemem jest nagromadzenie się w glebie sprawców chorób – odkażanie chemiczne gleby,
  • wprowadzenia do gleby mikroflory pożytecznej,
  • mikoryzacji systemu korzeniowego,
  • stosowania roślin fitosanitarnych,
  • wzbogacenia gleby w substancję organiczną,
  • głębokiej uprawa gleby, jeżeli jest taka potrzeba,
  • głęboszowania – niszczenie podeszwy płużnej, zjawiska oglejenia lub pseudooglejenia,
  • wapnowania – prawidłowy odczyn w czasie sadzenia roślin i później w czasie uprawy,
  • nawożenia zgodne z analizą gleby – uzupełnienia zawartości brakujących składników pokarmowych,
  • używania doskonałej jakości materiału nasadzeniowego – silne rośliny lepiej znoszą zmęczenie gleby,
  • stosowania podkładek odpornych na choroby systemu korzeniowego – jeśli to możliwe w przypadku danych gatunków,
  • fertygacji, nawozami mineralnymi oraz preparatami na bazie kwasów fulwowych i humusowych, wyciągów z alg.

Zjawisko zmęczenia gleby – rola mikroorganizmów glebowych

Środowisko, jakie tworzy gleba sprzyja występowaniu ogromnej liczebności i mnogości organizmów żywych. Glebę zamieszkują: bakterie, promieniowce, grzyby, porosty, glony, pierwotniaki, nicienie, roztocza, skoczogonki, wazonkowce, dżdżownice, stawonogi, zwierzęta wyższe i rośliny wyższe. Organizmy glebowe, a głównie mikroorganizmy – bakterie, grzyby i promieniowce, zaangażowane są w wiele procesów zachodzących w glebie np.: rozkład substancji organicznej, mineralizację próchnicy, uruchamianie: fosforu, potasu, utlenianie siarki, żelaza, uwstecznianie składników pokarmowych, nitryfikację, denitryfikację. Gleba dzięki swojej budowie pozwala na zachodzenia w niej ogromnej liczby czasem przeciwstawnych procesów biochemicznych sterowanych przez mikroorganizmy. Można zauważyć wyraźną współzależność pomiędzy glebą, rosnącymi w niej roślinami a wspomnianymi mikroorganizmami glebowymi. Udział mikroorganizmów w tym „układzie” jest bardzo istotny, to mikroorganizmy w dużej mierze odpowiadają za produktywność gleby. Stanowią one bardzo istotny element utrzymujący równowagę biologiczna gleby. Jedną z przyczyn zmęczenia gleby jest utrata bioróżnorodności gleby i spadek aktywności mikrobiologicznej gleby. Dlaczego temat mikroorganizmów glebowych jest tak często podnoszony i dlaczego tak silnie mikroorganizmy wpływają na powstawanie/ograniczanie zjawiska zmęczenia gleby? Odpowiedź na tak postawione pytanie jest stosunkowo prosta, mikroorganizmy glebowe są odpowiedzialne za cały szereg procesów, które zachodzą w glebie i kształtują żyzność gleby. Utrata bioróżnorodności gleby prowadząca do ograniczenia aktywności mikrobiologicznej gleby prowadzi wprost do zakłócenia przebiegu ważnych procesów zachodzących w glebie, co potencjalnie skutkuje zmęczeniem gleby.

Mikroorganizmy glebowe odpowiedzialne są głównie za:

  • budowę i utrzymanie prawidłowej struktury gleby,
  • utrzymanie dobrych stosunków powietrzno-wodnych,
  • bezpośrednio i pośrednio wpływają na stosunki cieplne w glebie,
  • procesy syntezy i resyntezy próchnicy glebowej,
  • mineralizacje substancji organicznej gleby,
  • mineralizacje próchnicy,
  • w wielu wypadkach mają pośredni i bezpośredni udział w zaopatrzeniu roślin w podstawowe składniki pokarmowe,
  • rozkładają różnorakie toksyny pochodzenia autogenicznego i antropogenicznego, w tym pestycydy i ich metabolity,
  • przeprowadzają wiele połączeń mineralnych w połączenia organiczne,
  • mogą ograniczać potencjał infekcyjny gleby,
  • mogą także ograniczać liczebność szkodników glebowych i nicieni.

W obecnej czasach coraz częściej mówi się o kompleksie mikroorganizmów glebowych, tak zwanym „mikrobiomie” gleby, czyli o zespole mikroorganizmów pozostających we wzajemnych relacjach i zależnościach. Oczywiście w glebach uprawiany rolniczo możemy mieć ogromny wpływ na te relacje – chociażby stosując preparaty mikrobiologiczne.