Komunikat dla Grupy Truskawkowej

Numer XIV z dnia 9 maja 2016

Bieżące zabiegi agrotechniczne na plantacji.

1. Uszkodzenia roślin pod okrywami

Długotrwałe wiosenne chłody spowodowały konieczność wydłużenia okresu przebywania truskawki pod osłonami z agrowłókniny lub folii. W wyniku tego obecnie rośliny są w nienajlepszej kondycji. Na roślinach obserwuje się często uszkodzenia mechaniczne powodowane przez zaleganie osłon (otarcia, złamania liści) oraz objawy przegrzania (fot. 1).

Zbyt długie przetrzymywanie roślin pod przykryciem bez zdejmowania osłony w dzień może powodować „przegrzanie” roślin. Ryzyko „przegrzania” pojawia się w dni słoneczne gdy temperatura powietrza przekracza 12-15ºC. W takich warunkach pod przykryciem temperatura może przekraczać nawet 30ºC, co powoduje istotne zakłócenie prawidłowego funkcjonowania roślin.

Rośliny przetrzymywane długo pod przykryciem często mają słabo rozbudowaną masę wegetatywną z małymi jasnozielonymi liśćmi wskazującymi na objawy niedożywienia (fot. 2). Jest to efekt wzrostu roślin przy ograniczonym dostępie światła rozpraszanego przez okrywę oraz zmodyfikowanych warunków termicznych w wyniku okrycia. Efektem „przegrzania” roślin są również słabo rozwinięte kwiaty (fot. 3).

Fot. 1. Fioletowo brunatne przebarwienia liści są objawem uszkodzenia blaszki liściowej w wyniku przegrzania lub mechanicznego uszkodzenia przez osłonę

Fot. 2. Rośliny przetrzymywane długo pod okrywą mają słabo zbudowaną masę liściową często wskazującą na niedobory składników

Fot. 3. Rośliny przetrzymywane zbyt długo pod osłoną bez regularnego wietrzenia i hartowania wytwarzają kwiaty o słabej jakości

2. Poprawa odżywienia roślin

W celu poprawy produktywności odmian wczesnych przebywających do niedawna pod przykryciem, należy wykonać dokarmianie poza korzeniowe w jednym z proponowanych wariantów:

– TerraSorb Compleks 1,5 litr na ha + siarczan magnezu siedmiowodny (16% MgO) 0,3% roztwór (3 kg nawozu na 1000 litr wody)

– AminoQuelant Mg 2,0 litr na ha + mocznik 0,3% roztwór (3 kg na 1000 litr wody)

Oba proponowane zabiegi dostarczą roślinom łatwo przyswajalnego azotu (w postaci aminokwasów lub mocznika), pierwiastków biorących udział w powstawaniu chlorofilu (np. magnez) oraz siarki niezbędnej do prawidłowego przebiegu przemian azotu. Proponowane zabiegi można powtórzyć jednak nie częściej niż co 7-10 dni. Zabieg dokarmiania poza korzeniowego należy wykonywać na liście suche, w temperaturze poniżej 25°C oraz unikając pełni nasłonecznienia. Przestrzeganie tych zasad zmniejszy ryzyko wystąpienia fitotoksycznego uszkodzenia blaszki liściowej.

Wszystkie zabiegi ochrony chemicznej oraz dokarmiania poza korzeniowego w okresie kwitnienia truskawki muszą być wykonywane z zachowaniem szczególnej ostrożności -kwiat jest najwrażliwszą częścią roślin i jego uszkodzenie skutkuje słabym wyrastaniem owoców a nawet ich deformacją (fot. 4).

Fot. 4. Kwiaty są najwrażliwszą częścią roślin, bardzo podatną na fitotoksyczne uszkodzenia

3. Ściółkowanie

Fot. 5 Ściółkowanie słomą plantacji truskawek.

Ściółkowanie gleby na plantacjach truskawki gruntowej jest zabiegiem przynoszącym wymierne korzyści zarówno pod względem poprawy warunków wzrostu i rozwoju roślin jak i niewątpliwej poprawy jakości handlowej owoców. Tradycyjnym i najczęściej stosowanym materiałem do ściółkowania jest słoma zbożowa. Najbardziej przydatne do tego celu są słomy:  żytnia, pszenżytnia  i pszenna. Znacznie szybciej mineralizowane są słoma jęczmienna i owsiana. Mniej przydatna jest słoma rzepakowa ze względu na odmienne parametry fizykochemiczne oraz skład chemiczny (np. zdecydowanie mniej krzemu).

Do niewątpliwych zalet ściółkowania gleby należy zaliczyć:

– poprawę warunków wodnych: okrywa powierzchni gleby ściółką zmniejsza straty wilgoci związane z parowaniem,

– ograniczenie zachwaszczenia –warstwa ściółki rozłożona na powierzchni gleby utrudnia wzrost i rozwój chwastów,

– zmniejszenie natężenia infekcji chorobotwórczej na owocach (głównie ze strony szarej pleśni),

–  poprawę warunków termicznych gleby,

– ochronę gleby przed erozją wietrzną i wodną,

Technika ściółkowania

Słomę należy rozkładać na powierzchni gleby warstwą o grubości ok. 10-15 cm. Im grubsza warstwa ściółki tym lepsza ochrona przeciw rozwojowi chwastów ale jednocześnie jest utrudniona wymiana gazowa w glebie. W związku z tym na glebach ciężkich lub zlewnych należy stosować cieńszą warstwę ściółki niż na glebach lekkich, łatwo przepuszczających wodę.

Termin ściółkowania

    Ściółki na plantacjach truskawki gruntowej należy rozkładać zanim dorastające owoce zaczną przechylać kwiatostany do ziemi (fot. 5). Opóźnienie terminu ściółkowania może wiązać się z zabrudzeniem dorastających owoców (tzw. zapiaszczeniem) co istotnie pogarsza ich wartość handlową. Ściółkę ze słomy warto także rozłożyć w międzyrzędziach zagonów okrytych folią co również będzie chronić owoce przed zabrudzeniem.

Fot. 5. Owoce zabrudzone na plantacji truskawki zbyt późno położona została ściółka.

Dr hab.  Zbigniew Jarosz

Katedra Uprawy i Nawożenia Roślin Ogrodniczych

Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie