Nawożenie i biostymulacja po zbiorach truskawek
I Nawożenie dokorzeniowe.
Odpowiednie nawożenie truskawki po zbiorach oraz optymalna stymulacja roślin są zabiegami niezbędnymi do prawidłowego uformowania pąków kwiatowych, a zatem decydują o potencjale przyszłorocznych zbiorów.
Dawki i rodzaj nawozów w nawożeniu pozbiorczym będą uzależnione od uprawianej odmiany, rodzaju posiadanej gleby, intensywności dotychczasowego nawożenia oraz sposobu postępowania z roślinami.
Głównym kryterium decydującym o wielkości zastosowanego nawożenia pozbiorczego jest kwestia usuwania liści. Plantacje po skoszeniu liści wymagają intensywnego nawożenia (głownie azotem) w celu jak najszybszego odbudowania usuniętej masy nadziemnej.
Fot. 1. Plantacje koszone wymagają intensywniejszego nawożenia azotem w celu odbudowy usuniętej masy nadziemnej
W celu uzupełnienia składników pokarmowych w glebie należy zastosować jedno z zaproponowanych rozwiązań:
1 ) NA PLANTACJACH NIE KOSZONYCH PO ZBIORZE NALEŻY WYSIAĆ:
Opcja 1) Yara Mila Complex w dawce 200 kg/ha – na glebach lekkich, ubogich w próchnicę i wymagających uzupełnienia wszystkich składników pokarmowych
lub
Opcja 2 ) saletra amonowa 75 kg na ha+ siarczanu potasu 100 kg na ha – na gleby o uregulowanym odczynie, zasobne w fosfor i mikroskładniki pokarmowe,
2) NA PLANTACJACH KOSZONYCH PO ZBIORZE NALEŻY WYSIAĆ:
Opcja 1 ) Yara Mila Complex w dawce 300 kg/ha- na glebach lekkich, ubogich w próchnicę i wymagających uzupełnienia wszystkich składników pokarmowych
lub
opcja 2) saletra amonowa 100 kg na ha +100 kg na ha siarczanu potasu – na gleby o uregulowanym odczynie, zasobne w fosfor i mikroskładniki pokarmowe,
Nawozy uzupełniające składniki pokarmowe należy wysiać jak najszybciej po zakończeniu zbiorów aby na okres formowania pąków kwiatowych (sierpień-wrzesień) rośliny były optymalnie odżywione. Opóźnienie wysiewu nawozów azotowych zwiększa również ryzyko spadku mrozoodporności roślin.
Istotną kwestią decydującą o wielkości dawek azotu w pozbiorczym nawożeniu truskawki jest ilość ściółki ze słomy pozostającej na plantacji. Słoma jest materiałem o szerokim stosunku C:N (80-100) co oznacza, iż prawidłowy przebieg procesu rozkładu mikrobiologicznego tego materiału wymaga dostarczenia azotu. Aby mikroorganizmy rozkładające słomę nie konkurowały z roślinami o azot dawkę tego składnika należy zwiększyć.
Dawki nawozów azotowych należy zwiększyć o ok. 10-20% jeżeli plantacja była ściółkowana słomą, która po zbiorach będzie zmieszana z glebą. Dawkę dodatkowego nawożenia azotowego należy uzależnić od grubości słomianej ściółki pozostającej na polu.
Fot. 2. Prawidłowy rozkład słomy pozostającej na plantacji po sezonie wymaga dostarczenia azotu.
II Dokarmianie pozakorzeniowe i biostymulacja
Po zbiorach nie można zaniechać zabiegów dokarmiania pozakorzeniowego i stymulacji, które są istotnymi czynnikami decydującym o procesie inicjacji pąków kwiatowych na przyszły rok jak i o prawidłowym przezimowaniu roślin. Bardzo ważna jest odpowiednia stymulacja, zwłaszcza po skoszeniu liści gdyż niweluje stres związany z utratą masy nadziemnej oraz pomaga roślinie powrócić do prawidłowego funkcjonowania i szybkiej odbudowy ulistnienia.
Na plantacjach nie koszonych:
– 2-krotny zabieg nawozem AminoQuelant Mg w dawce 2-3 litr na ha, w odstępach 10-14 dni celem regeneracji struktur chlorofilowych i pobudzenia fotosyntezy
Na plantacjach koszonych
– 2-3 krotny zabieg nawozem TerraSorb Complex w dawce 1,0 – 1,5 litra/ha, w odstępach 10-14 dni, począwszy od momentu pojawienia się nowego ulistnienia celem stymulacji roślin oraz minimalizacji stresu związanego z usunięciem liści.
Fot. 3. Po skoszeniu liści zabiegi dokarmiania pozakorzeniowego i biostymulacji należy wykonać po pojawieniu się ulistnienia gwarantującego skuteczne pobranie nawozu
dr hab. Zbigniew Jarosz
Katedra Uprawy i Nawożenia Roślin Ogrodniczych
Uniwersytet Przyrodniczy w Lublinie