Pierwiastki mineralne pobierane są z gleby za pomocą systemu korzeniowego, a następnie transportowane do części naziemnej wiązkami przewodzącymi. Wapń należy do makroelementów czyli występuje w ilości powyżej 0,02% suchej masy rośliny i jest niezbędnym pierwiastkiem dla życia rośliny.

Transport wapnia w roślinie
Sam fakt pobierania i występowania w roślinie określonej ilości danego pierwiastka niekoniecznie świadczy o jego istotnej roli fizjologicznej. Pierwiastki niezbędne są to pierwiastki, bez których roślina nie może przejść całego cyklu rozwojowego od nasienia do nasienia. Skład chemiczny rośliny nie odzwierciedla zatem jej zapotrzebowania na niezbędne pierwiastki odżywcze. Składniki mineralne pobierane są z gleby przez korzenie w sposób bierny (zgodnie z gradientem stężeń) oraz aktywny (z udziałem energii metabolicznej, wbrew gradientowi stężeń). Bierne wnikanie składników mineralnych do rośliny to wstępna faza pobierania, następnie jony muszą zostać włączone do metabolizmu. Aby tak się zadziało muszą zostać przetransportowane w drodze transportu aktywnego do wnętrza komórek. Dzieje się to przy udziale białek nośnikowych funkcjonujących jako pompy przenoszące jony przez błony komórkowe ze znaczną szybkością. Dla większości składników mineralnych są to pompy protonowe jednak jony wapnia są tu wyjątkiem i ich transport jest regulowany przez specjalne aktywne pompy wapniowe. Aby proces zachodził niezbędne jest aby w komórkach znajdowały się auksyny. Pompa wapniowa, w dużym skrócie, wtłacza do komórki jony wapnia, które zastępują w niej auksyny inicjujące cały proces.

Auksyny
Auksyny są wytwarzane w młodych częściach roślin: w wierzchołku pędu, rozwijających się liściach i młodych owocach. Pobudzają wzrost wydłużeniowy łodyg a także biorą udział w ustawianiu się liści ku światłu

Rola wapnia
Rola wapnia w roślinie jest wielostronna. Przede wszystkim jest budulcem ścian komórkowych. Powoduje silne powiązanie sąsiadujących ścian komórkowych przez co większa sprężystość rośliny i jej odporność na wyleganie. Stabilizuje błony komórkowe i wpływa na ich selektywną przepuszczalność. Wapń wpływa na na przebieg reakcji biochemicznych, np. przemianę cukrów. Tworzy związek zapasowy – fitynę, która gromadzi się w nasionach zbóż i roślin oleistych. Deficyt wapnia w roślinie prowadzi do zaburzeń rozwoju liści i owoców. Należy on do grupy pierwiastków mało ruchliwych. Odłożony w starych liściach nie jest przemieszczany do liści młodych. Dlatego objawy niedoboru występują w pierwszej kolejności na liściach młodych.

Dlaczego BioCal?
BioCal to innowacyjny nawóz, który precyzyjnie dostarcza wapń do rośliny poprzez pobudzenie występujących naturalnie w roślinie mechanizmów. Jednak dzięki niemu transport wapnia zostanie skierowany do organów, które są pożądane przez producentów rolnych, np. w uprawie rzepaku można pobudzić transport wapnia do kwiatów i łuszczyn. Naturalnie odbywa się on gdy ta część rośliny jest młoda i maleje w toku rozwoju. Jednakże zastosowanie nawozu BioCal w trakcie kwitnienia spowoduje nagromadzenie auksyn w zawiązujących się łuszczynach, które dzięki temu przez dłuższy okres czasu będą mogły aktywnie przyciągać wapń i wykorzystywać w podziałach komórkowych. Istotny jest fakt, że dzięki BioCal proces transporty wapnia odbywa się bez zakłóceń również w warunkach stresu (stres termiczny, wodny). Odczyn nawozu BioCal to 2-3 dlatego jest świetnym kompanem do mieszanin

zbiornikowych i można go łączyć z większością dostępnych na rynku agrochemikaliów. Należy uważać jedynie na nawozy zawierające fosfor – nie powinno się ich łączyć! Optymalna temperatura stosowania to 12 – 25OC.

Wpływ BioCal na plon rzepaku
W przeprowadzonym doświadczeniu w różnych wariantach wykazano, że największy wpływ na wielkość plonu miało dwukrotne zastosowanie BioCal w fazie BBCH 59 i 65 (żółty pąk i pełnia kwitnienia). Zwiększyła się ilość łuszczyn na roślinie oraz jej wypełnienie. BioCal zwiększa zawartość tłuszczu w nasionach. Uzyskano ponad 400 kg większy plon z hektara, co przy obecnych cenach rzepaku oraz dopłatach za zaolejenie przekłada się na bardzo wymierne korzyści dla producenta.

Ciekawym efektem zaobserwowanym po stosowaniu BioCal w rzepaku jest intensywny rozwój łuszczyn na pędach bocznych. Roślina generalnie inwestuje w rozwój pędu głównego a gdy ma większe zasoby dopiero rozwija pędy boczne. Najwyraźniej wapń jest istotnym czynnikiem plonotwórczym w rzepaku.

Zalecenia

Rzepak ozimy

Faza BBCH 59-62 (żółty pąk/początek kwitnienia)
0,5l/ha (łącznie z zabiegiem insektycydowim) + powtórzyć w BBCH 65 w dawcę 0,5l/ha

Faza BBCH 64-65 (pełnia kwitnienia)
1 – 1,5 l/ha (łącznie z zabiegiem fungicydowym

Nie stosować ze środkami zwilżającymi!
Nie łączyć z nawozami zawierającymi fosfor!
Dostępne opakowania: 1l i 5l

Literatura:
Lewak S., Kopcewicz J., Fizjologia roślin. Wprowadzenie. Wydawnictwo Naukowe PWN,
2009
Jankiewicz L.S. red. Regulatory wzrostu i rozwoju roślin. Wydawnictwo Naukowe PWN,
1997