PRZYCZYNY PĘKANIA CZEREŚNI I WIŚNI
Większość naukowców uważa, że główną przyczyną pękania czereśni I wiśni jest wnikanie wody przez skórkę owocu na drodze osmozy.
„Owoce rosną głównie dzięki wodzie i składnikom mineralnym w niej rozpuszczonym, które są transportowane przez szypułkę. Pomiary wykazały, że owoce czereśni powiększają swoje rozmiary średnio o 3, 5–4,5% dziennie. Tak duży przyrost jest możliwy dzięki wysokiemu turgorowi w komórkach owoców, który może być jednocześnie — przynajmniej w części — odpowiedzialny za kierowanie siłami powodującymi pękanie czereśni.
ROLA KUTYKULI
„Prawdopodobny jest także związek pomiędzy budową kutykuli a pękaniem czereśni. Kutykula jest zewnętrzną, tłuszczowo -woskową warstwą pokrywającą części nadziemne roślin — w tym owoce. Jej obecność nadaje owocom czereśni charakterystyczny połysk.
Skórka pełni swoje ochronne funkcje właśnie głównie dzięki kutykuli, która jest słabo przepuszczalna dla wody oraz powietrza i stanowi barierę dla przenikania wody oraz związków mineralnych zarówno do wnętrza owocu, jak i w kierunku przeciwnym. Głównym składnikiem kutykuli jest kutyna (90–99%), ale jej rola w pękaniu czereśni nie jest tak ważna, jak wosków występujących w ilości 1–10%. Duża rozpiętość zawartości wosków w kutykuli istotnie wpływa na jej właściwości.
Wszelkie rysy i mikropęknięcia kutykuli, które są niewidoczne gołym okiem, ułatwiają wnikanie wody do owocu i zwiększają jego podatność na uszkodzenia.
Pomiary wykazały, że przez skórkę owoc pobiera znacznie więcej wody i dużo szybciej niż przez szypułkę. Tłumaczy to między innymi fakt, iż nawet niewielki deszcz, podczas którego czas zwilżenia owoców jest krótki, powoduje pękanie czereśni.
W przypadku uszkodzenia kutykuli przenikanie wody do owocu jest większe niż, gdy jej struktura jest nienaruszona.
Pęknięcia kutykuli na owocach mogą powstawać w warunkach naturalnych, na przykład w okresie suszy.
Udowodniono także związek pomiędzy liczbą mikropęknięć kutykuli a gniciem owoców. Czereśnie z kutykulą silnie spękaną są bardziej podatne na infekcje grzyba Botrytis cinerea niż owoce z nieuszkodzoną kutykulą. W konsekwencji tego, od nasilenia występowania uszkodzeń kutykuli zależy również trwałość po-zbiorcza owoców. „
Dr Mirosław Sitarek
Hasło Ogrodnicze 05/20
Nasilenie spękań wzrasta liniowo ze wzrostem temperatury w przedziale od 10°C do 40°C.
Ryzyko wystąpienia spękań jest o wiele większe, gdy deszcz spadnie w czasie upałów, na przykład po burzy, niż gdy opady – nawet dłuższe – wystąpią w okresie chłodów.
Liczba uszkodzonych owoców jest większa, gdy deszcz spadnie w nocy, ponieważ owoce mają wtedy większy turgor i wolniej wysychają. Tym samym wchłaniają więcej wody niż w ciągu dnia.
Wiatr podczas opadów przyczynia się do zmniejszenia strat, gdyż owoce szybciej wysychają i krócej pozostają wilgotne.
Przyczyną pękania czereśni może być także rosa. Silne spękania mogą wystąpić w sadach zlokalizowanych w pobliżu dużych zbiorników wodnych lub łąk. Tam w pochmurne dni następujące po ciepłych nocach rosa długo utrzymuje się na owocach.
ROLA VAPORGARDU Z ZAPOBIEGANIU PĘKANIU OWOCÓW
Vapor Gard dzięki naturalnemu pochodzeniu – łączy się z woskami naturalnie występującymi na powierzchni owoców naprawiając niejako naturalne mikropęknięcia kutykuli. Tworzy wraz z woskami powłokę, która zabezpiecza owoce przed nadmiernym pobieraniem wody. Nie blokuje jednak całkowicie jej pobierania, gdyż miałoby to niekorzystny wpływ na wzrost owoców.
Pierwszy zabieg należy wykonać w okresie, w którym czereśnie zaczynają intensywnie pobierać wodę , co zbiega się z pojawianiem pierwszych przebarwień na owocach.
Biorąc pod uwagę, że najwięcej pęknięć w kutykuli pojawia się w okresie suszy, nie należy sugerować się brakiem deszczów w w tym okresie. Jeżeli zabieg wykonamy zbyt późno – gdy owoce są już bardzo nasycone wodą – nawet niewielka ilość wody przepuszczona przez powłokę może spowodować pęknięcia nawet we wczesnej fazie rozwoju
VaporGard ulega całkowitej biodegradacji po ok. 40 dniach, jednak pierwsze pęknięcia, przez które woda może dostawać się do owoców powstają już po upływie ok. 15 – 18 dni.Dlatego należy powtórzyć zabieg w dawce 3 – 3,5 l/ha na ok 7 dni przed zbiorami, aby odbudować jednorodność powłoki.
W bieżącym roku, bedziemy testować zasosowanie VAPORGARDU w programie 3 x 3 l/ha co 7 dni od 21 dni przed zbiorem